รักของเรา...NOT Love U

9.6

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.

  27 ตอน
  213 วิจารณ์
  47.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) 19: ฉันจะปล่อยเธอไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

เคล้ง!!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ............." ป๊อปปี้กำโทรศัพท์เครื่องหรูในมือแน่น เขาเดินไปปัดข้าวของที่อยู่ภายในห้องจนล้มลงมาหมด ฟางเองก็ตกใจกับการกระทำของชายหนุ่่ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กะ เกิดอะไรขึ้น" ฟางถามเสียงสั่นๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาไปดูสะว่า คนที่เธอบอกว่าเป็นสามีของเธอมันทำระยำอะไรกับน้องสาวของฉันเอาไว้!" ป๊อปปี้ปาโทรศัพท์ไปที่เตียงแล้วพูดกลับด้วยเสียงกร้าวเกรียว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มะ ไม่จริง" ฟางน้ำตาไหล ภายในคลิป มันกำลังดำเนินไปด้วยภาพที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังแสดงบทรักอันร้อนแรงกันอยู่บนเตียง หญิงสาวส่ายหน้าพร้อมน้ำตา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เป็นไงละ สามีสุดที่รักของเธอ " ป๊อปปี้เดินเข้ามากระชากแขนหญิงสาวอย่างแรง จนฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ปล่อยนะ ... มันก็สมแล้วไม่ใช่หรอ ทีคุณยังทำกับฉันได้เลยนิ ...แต่เท่าที่ดูน้องสาวคุณเองนะที่ยั่วโทโมะ " ฟางพุดเพื่อเข้าข้างสามีของตัวเอง มันทำให้ป๊อปปี้โกรธมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี๊ยะ!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกฮืออออ" หญิงสาวหันหน้าไปตามแรงกระทบเนื้อที่แก้มของชายหนุ่ม ป๊อปปี้ตบหญิงสาวด้วยความโกรธ และโทสะที่มีเต็มเปี่ยม ก่อนจะถอยออกมายืนมองหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่บนเตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โถ่เว้ย!!!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกฮืออออ" ภายในห้องนอน มีแต่เสียงร้องไห้ มีแต่คราบน้ำตา ที่ไหลออกมาอยางไม่มีวันหมด ฟางกอดตัวเองร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด มันเปกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอ .....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮัลโหล....โทโมะ ฮึกฮือออ ช่วยฟางด้วยฮือออ" ฟางเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่เปิดคลิปค้างเอาไว้ก็รีบกดเบอร์หาโทโมะทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดด........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำอะไร ... นี่อยากจะกลับไปหามันมากใช่ไหม!!!"ปีปอปี้เดินเข้ามาเห็นฟางคุยโทรศัพทของตัวเองก็รีบเดินไปกระชากออกแล้วตัดสายทิ้ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮือออ ปล่อยฉันไปสักที... หลายวันที่ผ่านมามันยังไม่พอใจคุณอีกหรอ" ฟางพูดอย่างเหลือด ชายหนุ่มมองฟางที่เอาแต่ร้องไห้ ก็นิ่งไปสักพัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ได้! อยากกลับไปหามันมากนักฉันก็จะปล่อยเธอไป " ป๊อปปี้พูดแล้วดึงฟางออกไปจากห้อง ก่อนจะพากลับไปที่กรุงเทพทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คอนโด โทโมะ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ!!" หญิงสาวตื่นขึ้นมา ก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อเห็นชายหนุ่มอีกคนที่นอนกอดเธออยู่และที่สำคัญ เธอและเขาไม่มีอะไรที่ติดตัวเลยสักชิ้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตื่นแล้วหรอ..." โทโมะค่อยๆลืมตามองหญิงสาวที่ทำหน้าตกใจ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไม.." แก้วพูดอย่างไม่เชื่อก่อนที่น้ำตาจะค่อยไหลๆออกมา โทโมะไม่พูดอะไรก่อนจะลุกเิินไปเข้าน้ำจนหญิงสาวเบือนหน้าหนีไม่ทัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะร้องไห้ให้น้ำมันท่วมโลกเลยหรือไง " โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นหญิงสาวที่ยังนอนคดตัวอยู่ในผ้าห่มแล้วร้องไห้ก็พุด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ไ..............."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายขมขื่นฉัน " แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใครกันแน่ เธอจะดูคลิปไหมละ จะได้รู้ว่าใครเป็นคนเริ่ม หึ!" โทโมะเดินเข้ามายืนปลายเตียงแล้วชูกล้องให้แก้ว แก้วมองชายหนุ่มด้วยสายตาเกลียดชัง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้เลว!!   ฮึกฮือออ ฉันเกลียดแก!!!!" แก้วตะคอกใส่ชายหนุ่ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฉันก็ไม่ได้รักเธอ" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่รักกันแล้วทำแบบนี้กับฉันทำไม โทโมะ ฮือออ ทำทำไม..." แก้วร้องไห้ด้วยความเสียใจ เสียใจที่เขาทำไปเพราะความแค้นที่เขาทำไปเพื่อระบาย ไม่ใช่เพราะความรักเหมือนที่เธอมีให้เขา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ชายเธอจะได้รับรุ้ว่ามันไม่ได้ทำเป็นคนเดียว หึ.. ป่านนี้มันคงวิ่งเต้นแล้วละ ที่ได้ดูคลิปบทสวาทของนองสาวสุดที่รักของมัน " โทโมะพูดแล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ ก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อร๊ายยยยยย ฮึกฮืออออ ออกไป!!!" แก้วหยิบของที่อยู่ใกล้มือแล้วปาให้ชายหนุ่ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ดูแลเธอให้ดี " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คะ....."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ ฉันจะบอกเอง" นมแจ่มมองเจ้านายหนุ่มที่เดินออกไป แล้วหันกลับมามองสาวน้อยที่นอนหลับไปพร้อมน้ำตาอยู่เตียงอย่างเวทนา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บนรถ...

 

 

 

 

 

 

 

" โทโมะช่วยฟางด้วยฮึกฮือออ" ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางง.ฟางอยู่หน ร้องไห้ทำไม มันทำอะไรฟาง ฟาง..." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โถ่เว้ย!! กลับบ้านให้เร็วที่สุด กั้งจัดคนของเาให้พร้อมฉันจะไปพาเมียฉันกลับ " โทโมะโมโหมาก ที่ถูกตัดสายทิ้ง เสียงของหญิงสาวที่เขาไม่ได้เห็นหน้า ไม่ได้กอด ไม่ได้สัมผัสเธอมาหลายวัน ร้องไห้เรียกขอให้เขาช่วย ช่างเจ็บปวดหัวใจเขาเหลือเกิน เขาต้องพาเธอกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาให้ได้ ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บานไทยานนท์.... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่อย่ากรีีดนะ ไม่งั้นผมปล้ำคุณจริงๆด้วย..." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


สวัสดีคะ วันนี้เราก็มาอัพตอนที่19แล้วนะคะ ยังไงก็ขอคอมเม้นต์หน่อยนะคะ จะขอบคุณมากเลยนะ ถ้มาอ่านแล้วคอมเม้นต์กันด้วย เราเข้าใจนะคว่าช่วงนี้เปิดเรียนและ ใกล้สอบแล้วด้วยแต่ก็อยากให้เจียดเวลาสักนิดที่อ่านแล้วจะคอมเม้นนะคะ เพราะมันคือกำลังใจของไรเตอร์อย่างมาก5555 ช่วงนี้ไรเตอร์ก็คิดไม่ออกเหมือนกันคะว่าจะเอาไงต่อกับฟิคของตัวเองดี 

 

 

 

 

อยากจะบอกก่อนว่าก่อนอื่นไรเตอร์ไม่ได้แต่งเก่งและไม่คิดว่าตัวเองแต่งเก่ง ที่อยากได้คอมเ้นต์เพราะอยากได้กำลังใจ ว่ามันยังมีคนชอบ มีคนอ่านจริงๆ ไม่ใช่เปิดมาแล้วก็ผ่านไป ขอบคุณคะ ....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา