บ่วงรักรอยอดีต

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

น้ำในถังถูกสาดใส่หน้านันท์อย่างแรงจนร่างบางเปียกชุ่มไปทั้งตัว นันท์ที่ได้แต่ยืนอึ้งเมื่อคุณเล็ก

สาดน้ำใส่เธอ

 

 

 

 

 

“โทษฐานที่เธอทำรองเท้าคู่โปรดของชั้นเลอะน้ำถูพื้น ต้องชดใช้”คุณเล็กพูดใส่นันท์

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณเล็กก็ไม่น่าจะทำกับพี่นันท์แบบนี้นิจ้ะ พี่นันท์เองก็ขอโทษแล้ว”จำปาที่เห็นเหตุการณ์

ทั้งหมดก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาเถียงจำปา มีงานมีการอะไรก็ไปทำซะ เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว”คุณเล็กตวาดจำปา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันเล็กทำไมนันท์ถึงตัวเปียกแบบนี้ล่ะ”พระยาพิชัยเดชาเดินเข้ามาด้านในห้องโถง

ก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

“ก็นังนันท์น่ะสิคะคุณพ่อซุ่มซ่ามทำรองเท้าของเล็กเลอะหมดแล้ว”คณเล็กรีบฟ้องพ่อ

 

 

 

 

 

 

“รองเท้าเลอะก็แค่เช็ด แต่นี่ทำไมถึงกับต้องลงไม้ลงมือแบบนี้ล่ะคุณเล็กพ่อไม่เคยสอนให้คุณเล็ก

พาลแบบนี้นะ”พระยาพิชัยเดชาดุลูกสาว

 

 

 

 

 

 

“คุณพ่อทำไมคุณพ่อต้องเข้าข้างมัน”คุณเล็กพูดอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อเค้าไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น แต่คุณเล็กไม่ควรทำกิริยาแบบนี้ ไม่ว่าเธอคนนั้นจะเป็นเพียงแค่

คนใช้ก็ตาม เพราะมันสามารถบอกได้ถึงการอมรมสั่งสอนของผู้ใหญ่ที่บ้าน ว่าสอนลูกไม่ดี”คุณ

หญิงแขไขเดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

 

“คุณแม่ คุณแม่เข้าข้างนังนันท์อีกแล้ว เล็กไม่อยู่ด้วยแล้ว”คุณเล็กโวยวายไม่พอใจรีบวิ่งไปนั่งที่

ชิงช้านอกบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวน้องเล็กมีอะไรรึเปล่าจ้ะ ถึงได้ออกมาข้างนอกแบบนี้”เขริกาทักคุณเล็กเมื่อเดินเข้ามาพร้อม

ภาณุ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เขม พี่ใหญ่ นังนันท์มันกำเริบใหญ่แล้วนะคะ มันประจบคุณพ่อคุณแม่จนพวกท่านหลงมันหัวปัก

หัวปำ”คุณเล็กว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ ใช่คนใช้คนใหม่ที่แม่ของใหญ่ซื้อมาจากพ่อของเค้าที่นำมาขัดดอกใช้หนี้น่ะหรอคะ”เขริกา

ถามตามที่ภาณุเคยเล่า

 

 

 

 

 

“ใช่จ้ะเขม เหอะ ทำเป็นหยิ่งจองหองไม่รับเงินจากคนรวย สุดท้ายก็กลืนน้ำลายตัวเองเพราะพ่อ

แท้ๆกลับเอามาขายใช้หนี้ น่าสมเพช”ภาณุพูดแล้วยิ้มเยาะสมน้ำหน้านันท์เพราะแรกเจอเธอเขา

เองก็ไม่พอใจมากที่ผู้หญิงจนๆอย่างนันท์จำท่าอวดดี หยิ่งจองหองใส่เขา

 

 

 

 

 

 

“เนี่ย เล็กเห็นคุณพ่อคุณแม่ดูแลเอาใจใส่นังนันท์ซะดิบดี ตอนนี้เราทำอะไรมันไม่ได้เลยนะคะพี่

หญ่ เล็กกลัว อีกหน่อย คุณพ่อคุณแม่จะต้องเอามันมาเลี้ยงเป็นลูกอีกคนแน่ๆ”คุณเล็กพูดและ

ระแวงไปตามประสาเด็กเอาแต่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่จะไม่อยมให้คนรับใช้แบบนั้น มาตีเสมอชั้นพวกเราได้หรอก”ภาณุพุดแล้วเดินจ้ำๆไปตามหา

นันท์ จนพบว่าคุณหญิงแขไขได้นำเสื้อผ้าเก่าๆของคุณเล็กมาให้นันท์ใส่

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเห็นว่ารูปร่างของเธอคล้ายๆกับลูกสาวของชั้น แล้วนี่ก็เป็นเสื้อผ้าเก่าๆที่ยัยเล็กไม่ใส่แล้ว ชั้น

คิดว่าจะเอาไปบริจาค แต่มาคิดอีกทีชั้นเอาให้เธอดีกว่า”คุณหญิงแขไขพูดแวยิ้มอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบพระคุณคุณหญิงมานะจ้ะ เสื้อผ้าสวยๆแบบนี้นันท์กลัวว่าจะเลอะเอาได้นะจ้ะ”นันท์รีบไหว้

ขอบคุณและพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาถ่อมตัวหรอก เอาไปเถอะ ชั้นให้เธอ”คุณหญิงพูดแล้วบอกให้นันท์นำเสื้อผ้าไปใส่แทน

ชุดเดินที่เปียก

 

 

 

 

 

 

“ครั้งนี้ได้เสื้อผ้าจากแม่ชั้น ครั้งหน้าจะร้องขออะไรจากแม่ชั้นอีกล่ะ”เมื่อคุณหญิงแขไขเดินออกไป

แล้ว ภาณุเดินเข้ามาหาเรื่องนันท์ที่สวมชุดของคุณเล็กแล้วเดินออกมาจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ไม่เคยร้องขออะไรจากคุณหญิง”นันท์รีบพูดเมื่อถูกกล่าวหา

 

 

 

 

 

 

“ไม่เคยร้องขอ แล้วนี่อะไร ชั้นรู้ละว่าพวกจนๆอย่างเธอคงไม่มีปัญญาหาชุดสวยๆนี่ใส่ล่ะสิ นี่คง

อยากจะได้เสื้อผ้าสวยๆพวกนี้เพื่อยกฐานะตัวให้ดูดีล่ะสิ ยัยคางคกขึ้นวอ”ภาณุว่านันท์ไม่อยาก

เถียงภาณุก็เดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันชุดของชั้นนิ นังหน้าด้าน นี่แกขโมยชุดชั้น”คุณเล็กรีบตามภาณุมาแล้วเจอนันท์ในเสื้อผ้าตัว

เก่าของเธอก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ไม่ได้ขโมยนะ คุณหญิงนำเสื้อผ้าพวกนี้มาให้นันท์เอง”นันท์รีบพูดไปตามตรง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะแกทำตัวน่าสงสาร มารยาให้แม่ชั้นมาเห็นใจล่ะสิ หน้าด้าน ถอดชุดของชั้นออกมานะ”คุณ

เล็กไม่พอใจนันท์มากก่อนจะตรงดิ่งไปดึงทึ้งเสื้อผ้าของนันท์ที่ใส่อยู่ เขริกาตกใจรีบห้ามทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วคุณเล็กแม่บอกแล้วไงว่าอย่าทำกิริยาแบบนี้”คุณหญิงแขไขรีบวิ่งกลับมาแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเสื้อผ้าของเล็ก เล็กไม่ยอมที่จะให้นังขี้ข้านี่เอามาใส่”คุณเล็กโวยวายก่อนผลักนันท์ล้มลง

 

 

 

 

 

 

 

“แม่เห็นว่าเล็กมีเสื้อผ้ามากมายและชุดนี้เล็กก็ไม่ได้ใส่แล้ว แล้วเราจะเอาไปบริจาคทำไม สู้เอาให้

เด็กในบ้านเราไม่ดีกว่าหรอ แต่ถ้าเล็กยังโวยวายไม่ยอมแบบนี้ก็ดี นันท์ ไปเปลี่ยนชุดแล้วเอาชุดนี้

คืนคุณเล็ก แล้วไปข้างนอกกกับชั้น ชั้นจะซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอ ถือว่าแทนคำขอโทษที่ยัยเล็ก

ทำเสื้อผ้าเธอเปื้อน”คุณหญิงรีบพูดทำให้ทั้งคุณเล็ก ภาณุ และเขริกาอึ้งไม่คิดว่าคุณหญิงแขไขจะ

ดูแลนันท์ดีแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ประจบสอพลอไม่มีใครเกิน”ภาณุมองตามแม่ตัวเองที่พานันท์ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็พูดด้วยน้ำเสียง

ไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นได้แล้วคนเก่งของป๊อป นอนตื่นสายแล้วนะ”เสียงกระซิบจากสามีทำให้ฟางรีบลืมตาขึ้นมาแล้ว

เห็นป๊อปปี้ที่อสบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังนั่งข้างๆเตียงแล้วปลุกเธออยู่

 

 

 

 

 

 

 

“Morning kissนะคะคุณสามี”ฟางยิ้มก่อนจะจูบสามีในตอนเช้า

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ คนอะไรตื่นสาย นี่ไม่ต้องมาประจบป๊อปเลยนะ แบบนี้ต้องโดนลงโทษคนตื่นสาย”ป๊อปปี้

ยิ้มก่อนจะดึงฟางไปหอมแก้มซ้ายทีขวาที ฟางเมื่อได้ยินคำว่าประจบก็นึกถึงคำพูดที่ว่านันท์ในฝัน

ของเธอเมื่อกี้นี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปอ่ะ เค้าช้ำหมดแล้วน้า พอเลย จะไปอาบน้ำแล้ว”ฟางร้องด้วยความเขินเมื่อป๊อปปี้จะดันเธอ

ลงไปนอนอีกครั้งก่อนจะรีบดันป๊อปปี้ออกแล้วรีบไปเข้าห้องน้ำ ป๊อปปี้ยิ้มกับท่าทางของฟางก่อนจะ

ลงมารอฟางด้านล่างแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวคุณฟาง นี่วันนี้คุณฟางจะไปไหนหรอคะ”พิมทักเมื่อเห็นฟางเดินลงมาจากชั้นบนเตรียมตัวจะ

ออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ว่าจะไปทานข้าวกับคุณแม่แล้วไปเยี่ยมท่านสักหน่อยน่ะเลยว่าจะออกไปกับป๊อปเค้าเลย”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทานกลางวันกับแม่หรอ ป๊อปเลิกพักเที่ยงไปทานด้วยนะ”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกป๊อป ป๊อปทำงานเถอะ จะได้เก็บเงินมาพาฟางไปฮันนีมูน”ฟางพูดแล้วเดินไปโอบ

เอวสามี

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางคุณป๊อปนี่หวานจนพิมเขินแทนแล้วนะคะ”พิมพูดแล้วบิดไปบิดมาก่อนหันไปสบตาโทโมะ

ที่อ่านหนังสือพิมก็ยิ่งหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะเดี๋ยววันนี้ออกไปซื้อของให้ย่าหน่อยนะ ไปกับแก้วก็ได้ ส่วนพิมอยู่กับชั้นช่วยชั้นทำขนม

ด้วย”ย่าจำปาเดินลงมาพร้อมกับแก้วก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมคุณท่านไม่ให้พิมไปกับคุณโทโมะละคะ”พิมแย้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะชั้นสั่งไง เธอน่ะอยู่ที่นี่ดีแล้ว ช่วยงานชั้น ให้แก้วเค้าทำงานกระฉับกระเฉงดีกว่า”ย่าจำปา

พูดแล้วเดินมานั่งทานข้าวเช้าร่วมกับทุกคนก่นที่ป๊อปปี้และฟางจะขับรถออกไปทำงานด้วยกัน

โดยที่ฟางขอให้ป๊อปปี้จอดรถที่ห้างประจำเพื่อรอแม่ของเธอที่ห้างแล้วไปทานข้าวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว เซลล์60%”ฟางพูดเมื่อเดินช้อปปิ้งฆ่าเวลาแล้วรีบวิ่งไปร้านเสื้อผ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสื้อเชิ้ตนินา ซื้อไปให้ป๊อปใส่ไปทำงานดีกว่า”ฟางพูดเมื่เดินช้อปมาถึงร้านเสื้อผ้าของผู้ชายก่อน

จะเดินไปเลือกซื้อเสื้อ

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษค่ะ”ฟางพูดเมื่อเอื้อมมือไปจับเสื้อเชิ้ตตัวหนึ่งพร้อมกับใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“อ้าวคุณ มาซื้อเสื้อให้สามีหรอครับ”กั้งหันมาทักทายฟางแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ฟางเมื่อมอง

หน้ากั้งแล้วนึกถึงเรื่องราวในอดีตที่เธอฝันถึง ผู้ชายคนนี้หน้าตาเหมือนกับผู้ชายที่ชื่อกร คนรักของ

นันท์ไม่มีผิด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ค่ะ คุณเอาเสื้อตัวนี้ไปเถอะค่ะ ชั้นเลือกตัวอื่นก็ได้”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับ ตัวนี้ผมให้คุณ และอีกอย่างเสื้อเชิ้ตผมไม่ค่อยได้ใส่หรอก”กั้งพูดแล้วยื่นเสื้อให้

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะ จริงสิ เรื่องที่ช่วยชั้นถือของที่คอนโดเมื่อวันก่อนขอบคุณมากนะคะ ชั้นชื่อฟาง

นะ”ฟางพูดแล้วเลยพูดขอบคุณถึงเรื่องเมื่อวันก่อน

 

 

 

 

 

 

“แค่คุณฟางจำผมได้ผมก็ดีใจแล้วล่ะครับ ผมชื่อกั้งนะครับ”กั้งพูดและแนะนำตัวอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางกำลังเดินช้อปปิ้งแล้วสามีคุณฟางล่ะครับ”กั้งถาม

 

 

 

 

 

 

 

“เค้าไปทำงานค่ะ”ฟางตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางกำลังเลือกเสื้อให้สามีงั้นเดี๋ยวผมช่วยนะครับ เพราะผู้ชายน่ะน่าจะมีรสนิยมที่ชอบเหมือนๆ

กันน่ะครับ”กั้งพูดก่อนจะอาสาช่วยฟางเลือกเสื้อผ้าให้ป๊อปปี้ โดยที่ฟางเองก็ยอมและรู้สึกคุ้นเคย

และคุยถูกคออย่างประหลาด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณมากนะคะกั้ง นี่คุณแม่ฟางแม่คะ นี่คือกั้งค่ะ พอดีเรารู้จักกันในวันก่อนที่ฟางขนของย้าย

ออกจากคอนโดแล้วเค้ามาช่วย แถมวันนี้กั้งเค้าก็อาสาช่วยฟางเลือกเสื้อให้ป๊อปแล้วอยู่เป็นเพื่อน

ฟางด้วยค่ะ”ฟางเดินมาหาแม่ตรงที่นัดและแนะนำกั้งให้แม่รู้จักก่อนจะเล่าเรื่องต่างๆให้แม่เธอฟัง

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีครับคุณน้า งั้นถ้าฟางเจอคุณน้าแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”กั้งพูดแล้วไหว้อย่าง

นอบน้อมก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้อยู่เป็นเพื่อนฟางทั้งวัน เดี๋ยวน้าเลี้ยงข้าวมื้อนึงละกันลูก”แม่ฟางพูดแล้วชวนกั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“นะกั้งถือว่าฟางเลี้ยงขอบคุณทั้งวันก่อนและก็วันนี้เลย”ฟางพูดชวนกั้งก่อนจะเข้าไปทางอาหาร

ด้วยกันด้านในร้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม กั้งเนี่ยก็ฉลาดเหมือนกันนะ รู้จักเข้าทางแม่”มีนพูดเมื่อยืนมองมาจากอีกชั้นกับโบว์และ

เขื่อน

 

 

 

 

 

 

“อ่อนน้อมถ่อมตนแบบนี้ผู้ใหญ่ที่ไหนเห็นก็ชอบหมดนั่นล่ะ”เขื่อนพูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำหน้าจ๋อยแบบนี้เพราะเธอหึงกั้งรึไง”มีนว่าโบว์ที่ยืนนิ่งมองกั้งที่เทคเเคร์ดูแลฟางและแม่อย่างดี

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะโบว์ไม่เคยคิด”โบว์รีบพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี เพราะถ้าแกเผลอคิดอะไรกับกั้งไปนะ แกก็โง่เต็มทีละ นอนด้วยกัน2-3ครั้งกั้งน่ะไม่ได้คิด

อะไรด้วยหรอก”มีนพูดเหยียดโบว์ ทำให้โบว์พยักหน้ารับคำ เขื่อนมองโบว์นิดนึงแล้วส่ายหน้าก่อน

จะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาแล้วจ้า”ป๊อปปี้กลับบ้านมาในตอนเย็นก็เดินไปกอดฟางที่กำลังจะไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ฟางไปทานข้าวกับคุณแม่มา ฟางเจอเสื้อเชิ้ตตัวนึงเหมาะกับป๊อปมากเลยซื้อมาให้”ฟางพูด

แล้วหอมแก้มสามี

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว น่ารักจัง แบบนี้ต้องให้รางวัล”ป๊อปปี้พูดแล้วก้มลงจูบร่างบาง

 

 

 

 

 

“บ้า ฟางเขินนะงั้นเดี๋ยวฟางถอดเสื้อให้นะ ป๊อปจะได้ลองเสื้อตัวนี้ไง”ฟางพูดแล้วแกะกระดุมเสื้อ

เชิ้ตป๊อปปี้ ก่อนจะถอดแล้วใส่เสื้อเชิ้ตตัวใหม่ที่เธอซื้อให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ว้าว หล่อจังสามีใครเนี่ย”ฟางชมสามีตัวเองเมื่อใส่เสื้อเสร็จแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ก็เป็นสามีของฟางไง เห้อ วันนี้ป๊อปส่งแบบให้ลูกค้านะ เหนื่อยมากเลย ฟางจ๋า เรามาอาบน้ำด้วย

กันนะวันนี้”ป๊อปปี้รีบอ้อนฟางแล้วกอดร่างบางไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

“บ้าอ่ะป๊อป ทำแบบนี้ อยากมีน้องล่ะสิ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

“ก็ดีเหมือนกันนิ เพราะถ้ามีน้องแล้วบางทีย่าจำปาอาจจะใจอ่อนชอบป๊อปก็ได้ ที่มีเหลนให้ย่า

จำปาเลี้ยงไวๆแบบนี้”ป๊อปปี้พูดจบก็ถอดชุดเดรสฟางออกแล้วอุ้มฟางเข้าไปอาบน้ำด้วยกันใน

ห้องน้ำตามประสาคู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นจะไม่ยอมให้คุณใหญ่กับนังนันท์มีลูกกันอีกเหมือนในอดีตแน่นอน”เขริกาพูดเมื่อพยายาม

มองเข้าไปในบ้านแล้วเห็นฟางและป๊อปปี้แสดงความรักต่อกันแล้วน้ำตาไหลออกมาก่อนที่น้ำตาจะ

ไหลออกมาเป็นสีเลือด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

งานนี้มือที่3เข้ามาแล้วไง ทั้งผีทั้งคน สนุกแน่ๆ ส่วนเขื่อนจะเป็นพวกไหนต้องดูต่อไปนะ

 

 

 

 

 

เมื่อคืนไม่ได้อัพเพราะป่วย อัพคืนละน้าาาาา