บ่วงรักรอยอดีต

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วู้ว สนุกจังเลยเนาะพี่ฟาง ดีอ่ะ พอเรียนจบแล้วก็มาเที่ยวที่สมุยกันแบบนี้น่ะ อากาศดีจริงๆ”เฟย์
พูดเมื่อมาถึงที่พักแล้วเดินออกไปรับลมที่ระเบียงด้วยความสดชื่น
 
 
 
 
 
 
“แน่นอน ก็ถือซะว่าฉลองที่พี่เรียนจบแล้ว เลยมาพักผ่อนสมอง ปีหน้าเราเองก็จะจบแล้วนะเฟย์
ตั้งใจเรียนด้วยล่ะเราจะได้จัดทริปแบบนี้อีก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ครับผม ไปเปลี่ยนชุดกันเถอะเดี๋ยวเราไปพายเรือคายัคกัน พี่พ้อยกับพี่เคนคงรอนานแล้ว”เฟย์พูด
แล้วดึงพี่สาวไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำแบบทูพีชแล้วสวมกางเกงทับก่อนจะเดินลงมาหาทุกคนที่รอด้าน
ล่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าวฟาง สวยซ่อนรูปนะเรา”เคนแฟนของเฟย์พูดขึ้นเมื่อเห็นฟางเดินมาพร้อมกับแฟนสาว
 
 
 
 
 
 
พรึ่บ
 
 
 
จู่ๆเสื้อแจ้กเก็ตตัวหนึ่งถูกคลุมปิดตัวฟางไว้ทันที
 
 
 
 
 
 
“สวยซ่อนรูปก็จริง แต่ซ่อนไว้อ่ะดีแล้ว หวง”ป๊อปปี้พูดพลางถอนแว่นกันแดดแล้วยิ้มกวนๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเดี๋ยวเค้าเก็บไว้ใส้ให้ตัวดูแค่2คนก็ได้เนาะๆ”ฟางยิ้มก่อนจะคล้องแขนแฟนหนุ่มเพื่ออ้อน
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ สวีทจริงๆคู่นี้ งานรับปริญญาฟางติดงานมาไม่ได้แต่ก็ยังใจดีจัดทริปที่สมุยชดเชยให้ ชั้น
ล่ะอิจฉาพวกเธอัง คบกันตั้ง7ปี รักนี้ยังหวานเหมือนเดิม”พ้อยท์เพื่อนของฟางพูดแซวแล้วมองคู่
ป๊อปปี้ฟางที่คบกันมาตั้งแต่ ม.ปลายจนจบมหาลัยร่วมๆได้7ปี แต่ทั้งคู่ก็ยังหมั่นเติมความหวานให้
กันเสมอๆ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ หวานกันแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะแต่งละครับ นี่ฟางเองก็เรียนจบแล้วนะป๊อป รีบไปสู่ขอซะ
สิ”เคนแซว
 
 
 
 
 
 
 
“ก็กะอยู่อ่ะนะ แต่งานนี้ขอต่อรองค่าสินสอดก่อน เพราะหมดไปกับค่าของกินคนนี้เค้าเยอะ”ป๊อปปี้พูด
แล้วโอบเอวฟางไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แน่ะ พูดดี ใครกันเดทกันทุกครั้งชอบพาไปร้านอาหารล่ะจ้ะ ไม่รู้ล่ะ ถ้าแต่งงานกันไปแล้วนะ
ป๊อปต้องเลี้ยงฟาง เดี๋ยวฟางจะจัดการเรื่องการเงินให้เอง”ฟางพูดแล้วยิ้มทำให้เพื่อนๆโห่แซวฟาง
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ป่ะๆ พวกเราไปพายเรือกัน แล้วเดี๋ยวเย็นนี้มีดินเนอร์ริมทะเล บอกเลยอาหารทะเลสดๆรอทุกคนอยู่”ป๊อปปี้
พูดก่อนจะพาทุกคนไปพายเรือคายัคกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วิวสวยเนาะป๊อป”ฟางเดินมาหาแฟนหนุ่มที่กำลังถ่ายรูปวิวทะเลยามเย็น
 
 
 
 
 
 
“แต่คนนี้สวยกว่า”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหันมาถ่ายรูปฟางที่เดินมาหาในช็อตที่ฟางกำลังเหวออยู่พอดี
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปอ่ะ มาถ่ายเค้าแบบนี้ได้ไงอ่ะ ยังไม่ทันได้เก็กเลยนะๆ”ฟางพูดแล้วรีบมาลบรูปแต่ป๊อปปี้
หัวเราะและไม่บอมก่อนจะโอบฟางไว้แล้วยืนมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“สวยจนอยากอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆเนาะฟาง”ป๊อปปี้พูดกับแฟนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“อยากอยู่กับฟางทุกวันแบบนี้ก็รีบมาขอฟางสิ นี่เค้าเรียนจบแล้วน้า”ฟางรีบกระแซะหยอดป๊อปปี้
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“อูย ยังเก็บตังค่าสินสอดไม่ครบเลย ต้องเลี้ยงฟางทั้งชีวิตน่ะ ต้องเก็บตัวเยอะๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
“บ้า รีบมาขอเค้าแล้วกัน รออยู่ๆ”ฟางยิ้มด้วยความเขินก่อนจะเดินกลับมาที่พักแล้วชะงักเมื่อตอน
แรกที่เพื่อนๆปิ้งอาหารทะเลกันตรงนี้แล้วหายไปไหนหมดล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ พี่เคน พ้อยท์ อยู่ไหนกันเนี่ย”ฟางร้องเรียกทุกคนแต่เงียบไม่มีเสียงตอบ
 
 
 
 
 
 
“ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝันคนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวันก็ใครคนนั้นชั้นเรียกว่า
เธอ”เสียงกีต้าร์ดังขึ้นก่อนจะตามด้วยเสียงของเฟย์ร้องเพลงขึ้นมา ฟางมองน้องสาว เคนและพ้อ
ยท์ที่เดินออกมาจากที่ซ่อนก็ยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล
หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ”พ้อยท์ร้องอีกท่อนก่อนทุกคนจะเปิดทางให้ป๊อปปี้ถือช่อดอกไม้มา
ให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“คนที่ชั้นคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้นชั้นเรียกว่าเธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นช่อดอกไม้ให้ฟางที่รับมาด้วย
ความเขิน
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ย มาร้องเพลงให้เค้าแบบนี้ต้องมีอะไรกันแน่ๆ”ฟางรีบพูดกัยคนอื่นเพื่อแก้เขิน พ้อยท์
เคนและเฟย์ยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อกี้มีคนแถวนี้พูดไม่ใช่หรอว่ารอเค้ามาขอ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง ฟางรีบหันมาพบว่าป๊อปปี้
ยื่นแหวนเพชรเม็ดเล็กๆวงหนึ่งให้ฟาง ฟางอึ้งทั้งเขินทั้งดีใจความรู้สึกปะปนไปหมด
 
 
 
 
 
 
 
“7ปีแล้วที่เราอยู่ด้วยกันมา อาจจะมีทะเลาะบ้าง งอนง้อกันบ้าง แต่เราก็ผ่านกันมาได้ดีนะฟาง
ตอนนี้ป๊อปว่ามันถึงเวลาแล้วล่ะที่เราจะต้องใช้ชีวิตร่วมกันจริงๆสักที ฟางแต่งงานกับป๊อ
ปนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วคกเข่าขอฟางแต่งงาน
 
 
 
 
 
“ป๊อปอ่ะถ้าฟางไม่แต่งกับป๊อปแล้วฟางจะแต่งกับใครล่ะ”ฟางยิ้มอย่างดีใจก่อนจะยื่นมือให้ชาย
หนุ่มสวมแหวนให้กับเธอที่นิ้วข้างซ้าย แล้วดึงชายหนุ่มขึ้นมากอดด้วยความรัก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ยอิจฉาๆ พี่เคนคะถ้าเค้าเรียนจบแล้วอย่าลืมมาขอเค้าแบบนี้มั่งนะๆ”เฟย์ยิ้มด้วยความเขินก่อนจะ
อ้อนแฟนหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“จ้าๆ เฟย์เดี๋ยวแปปนึงนะ พี่ขอคุยงานแปป”เคนบอกก่อนจะเดินแวบไปคุยโทรศัพท์ เฟย์มองแฟนหนุ่ม
แล้วแอบถอนหายใจที่แม้จะมาเที่ยวกันแท้ๆแต่เคนก็ยังบ้างาน จนเธอคิดว่าเวลาเกือบ3ปีที่คบนี่มันถึง
จุดอิ่มตัวแล้วรึเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นั่นก็แฟน นี่ก็ว่าที่สามีภรรยา นี่งานแต่งน่ะ ขอชั้นเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะ ส่วนเพื่อนเจ้าบ่าว
ป๊อป เพื่อนเธอน่ะที่หล่อๆโสดๆคนนั้นน่ะทาบทามให้ชั้นเลยนะๆ”พ้อยท์พูดก่อนที่ป๊อปปี้และฟางจะ
หัวเราะด้วยกันออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ แม่โทรมาแปปนะทุกคน”ฟางมองโทรศัพท์ตัวเองที่โชว์เบอร์แม่ตัวเองก็ปลีกตัวมารับสาย
เพราะเธอเองก็มีเรื่องจะบอกเกี่ยวกับเธอกับป๊อปปี้เหมือนกัน
 
 
 
 
 
 
 
“แม่ขา โทรมาหาฟางพอดีเลย ฟางว่าจะโทรหาแม่เพราะมีเรื่องจะบอก”ฟางรับสายแม่แล้วรีบพูด
ก่อนจะหน้าเจื่อนลง
 
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรหรอฟางทำไมสีหน้าไม่สดใสเลย”ป๊อปปี้ถามฟางที่หน้าซีดเมื่อวางสาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป เราต้องกลับกรุงเทพด่วน คุณย่าจำปาล้มป่วยหนัก”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน เพราะย่า
จำปาคือย่าแท้ๆของเธอที่พักอยู่ที่บ้านริมน้ำสไตล์โคโลเนียลตะวันตกผสมกับไทยที่อยู่มาตั้งแต่
สมัยย่าจำปายังเด็ก
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วนี่พี่โทโมะว่ายังไงอีกพี่ฟาง ทำไมคุณย่าถึงล้มป่วยล่ะ”เฟย์ถามขณะที่ทุกคนเก็บของเตรียม
ตัวกลับ
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะบอกว่าพี่เค้าออกไปคุยทนายความข้างนอกบ้านพอกลับเข้ามาคุณย่าก็ล้มชักแล้วร้อง
เรียกจะเจอหน้าพี่ให้ได้ เฟย์ทำยังไงดีพี่กลัวคุณย่าจะเป็นอะไรไป”ฟางพูดถึงโทโมะญาติชายคน
สนิทของเธอที่รักเหมือนพี่ชายแท้ๆ โทโมะดูแลและอยู่กับย่าจำปาที่บ้านริมน้ำมาโดยตลอด
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วยัยเด็กรับเลี้ยงอะไรนั่นล่ะ ยัยแก้วยัยพิมนั่นทำไมไม่ไปดูแลคุณย่าตอนท่านป่วย”เฟย์โวยวาย
ถึงพิมและแก้วเด็กกำพร้า2คนที่ย่าของเธออุปการะเลี้ยงดูและส่งเสียให้เรียนจนจบ
 
 
 
 
 
 
 
“เหมือนได้ยินว่าแก้วเค้าไปซื้อของมาทำอาหารที่ตลาด ส่วนพิมคุณย่าใช้ไปที่เอาของที่บ้านคุณ
ลุงน่ะ”ฟางตอบ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนะฟาง ตั้งสติไว้ทำใจเย็นๆเชื่อสิ คุณย่าจำปาต้องไม่เป็นอะไร”ป๊อปปี้เอื้อมมือมาจับมือ
ฟางแล้วพูดให้กำลังใจ ก่อนที่ป๊อปปี้ ฟางและเฟย์จะแยกตัวกลับมาที่กรุงเทพกันก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แม่คะ ย่าจำปาเป็นยังไงบ้างคะแม่”ฟางรีบวิ่งไปหาแม่ทันทีที่ขึ้นเครื่องมาถึงกรุงเทพก่อนจะรีบบึ่ง
รถมาที่บ้านริมน้ำของย่าจำปาแล้วถามแม่ของเธอที่มาเฝ้าย่าจำปา
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะบอกแม่ว่าตอนนี้หมอประจำตัวของย่าจัดยาให้คุณย่าแล้วจ้ะ แม่ขอโทษด้วยนะที่ทำให้
ทริปฉลองเรียนจบของเราต้องพังลงแบบนี้”แม่พูดแล้วเดินไปกอดฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเธอดูแลย่ายังไง ทำไมถึงปล่อยท่านล้มป่วยแบบนี้”เฟย์โวยวายแล้วเดินไปหาแก้วที่ปลอบพิมที่
ร้องไห้อยู่
 
 
 
 
 
 
 
“พิมขอโทษค่ะคุณเฟย์ ฮือๆ พวกเราผิดเอง”พิมร้องไห้จนตัวสั่นจนโทโมะเดินออกมาแล้วกอด
ปลอบพิมไว้ แก้วมองภาพนั้นนิ่งก่อนจะเดินหนีออกไปอีกทาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องร้องกันเถอะ ชั้นรู้ว่าทุกคนไม่ได้ตตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”ฟางพูดแล้วหันไปหาแม่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่ เพราะว่ายังไงสุขภาพคุณย่าต้องมาก่อนเสมอ”ฟางพูดกับแม่อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“ผมเชื่อครับว่าคุณย่าจำปาต้องไม่เป็นอะไร เพราะท่านมีลูกหลานพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ท่าน
ต้องแข็งแรงเร็วๆแน่ๆครับ”ป๊อปปี้พูดให้กำลังใจแม่ฟางและฟาง เฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“จ้ะ แม่ขอบคุณป๊อปมากนะที่ลงจากเครื่องแล้วพาเฟย์ฟางมาส่งถึงที่นี่”แม่พูดแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้
ด้วยความเอ็นดู
 
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิคะแม่ ฟางมีอะไรจะบอกแม่ด้วยค่ะ”ฟางพูดแล้วดึงแม่ของเธอออกมาอีกทางกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“คือว่าฟางตกลงจะแต่งงานกับป๊อปปี้แล้วค่ะ”ฟางพูดพร้อมกับชูมือที่สวมแหวนของป๊อปปี้ให้แม่
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ แต่งงาน นี่ฟางจะแต่งงานกับป๊อปปี้งั้นหรอ”โทโมะผ่านมาได้ยินเข้าก็พูดขึ้นอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมล่ะพี่โทโมะ มีอะไรรึเปล่า”ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
“ฟางก็รู้ไม่ใช่หรอว่าย่าจำปาไม่อยากให้ฟางแต่งงานกับป๊อปปี้ จำตอนที่ฟางกับป๊อปปี้อยู่ปี2ได้มั้ย
แล้วพากันมาไหว้ย่าที่บ้าน ย่าแทบเป็นลมเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ แถมประกาศว่าจะไม่ยอมให้พวกเรา
แต่งงานกัน”โทโมะเล่าถึงอดีตที่ฟางกับป๊อปปี้เดินทางมาเยี่ยมย่าจำปาในตอนนั้น ย่าจำปาตกใจ
มากที่เห็นหน้าและสั่งฟางเด็ดขาดถึงกับขอยุติความสัมพันธ์ของป๊อปปี้และฟาง แต่ฟางไม่ยอม
และดื้อที่จะคบก่อนจะแอบคบกันและไม่พาป๊อปปี้มาที่บ้านนี้อีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วไง ฟางรักป๊อป พวกเรารักกัน ย่าจำปาไม่มีสิทธิ์ที่จะมาห้ามความรักของฟางกับป๊อปนะ”ฟาง
เถียงโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“แต่แม่ว่า เพื่อไม่ให้อาการของย่าทรุดลง พวกเราอย่าพึ่งแต่งงานกันเลยนะ”แม่พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แม่คะ ทำไมล่ะคะ ป๊อปปี้ก็เป็นคนดีแถมเข้าออกบ้านเราตลอด ไม่เคยทำอะไรให้ฟางเสียหาย แม่
เองก็เอ็นดูป๊อปเค้าจะตายนี่คะ ทำไมต้องทำตามที่ย่าจำปาขอด้วย”โวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ล่ะ แต่งไม่ได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฟางกับป๊อปปี้แต่งงานกันไม่ได้”โทโมะรีบห้าม
 
 
 
 
 
 
“ทำไมพวกบ้านนี้ต้องเกลียดป๊อปปี้ไม่ชอบป๊อปปี้ขนาดนี้คะ ป๊อปเป็นคนที่ฟางรักนะ”ฟางเริ่มไม่
ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางใจเย็นๆ นี่พี่กับแม่ฟางนะใจเย็นๆก่อน”ป๊อปปี้พูดแล้วจับแขนฟางให้เย็นลง
 
 
 
 
 
 
“ฟางบอกเองไม่ใช่หรอลูกว่าสุขภาพย่าต้องมาก่อน ฟางอย่าพึ่งแต่งงานกับป๊อปเลยนะ”แม่พูด
 
 
 
 
 
 
“ค่ะยังไม่แต่งก็ได้ค่ะ ป๊อปมานี่”ฟางนิ่งสักพักก่นจะยิ้มออกมาแล้วดึงป๊อปปี้ไปกับตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
เอาล่ะสิ ฟางกับป๊อปรักกันแล้วทำไมย่าถึงไม่ยอมให้แต่งงานล่ะ
 
 
มันต้องมีอะไรสิ 555555
 
 
ฝากฟิคเรื่องใหม่ด้วยน้า จะลองทำแนวย้อนยุคดู แต่จะย้อนยังไงต้องติดตามนะจ้ะ