รักวุ้นวาย ยัยรุ้นน้องจอมแสบ

    ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งทำข้อสอบอยู่ ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี เพราะมีทุกอย่างที่เราอ่านมาทั้งนั้นเลย ก็เลยสบายไป

 

"เราสองเสร็จแล้ว รอสอบอีกภาคบ่าย เราไปทานข้าวกันเถอะ หิวแล้ว"

 

    หลังจากที่เราออกจากห้องสอบ ก่อนเพื่อน เราก็เลยมาหาอะไรทานก่อน

 

"นี่ๆ เรื่องไปเที่ยว น่ะ ฉันโทรไปบอก น้าของฉันไว้แล้วนะ เราก็เตรียมตัวลุยกันได้เลย"

 

"ใช่ๆ จินนี่โทรชวนพี่จองเบแล้วล่ะ ส่วนคนอื่นๆไม่รุ้"

 

"ป๊อปปี้ก็ว่าจะไปด้วยอีกคนแฮะ"

 

"พี่เขื่อนก็ว่าจะไป"

 

"พี่เคนตะก็จะไปเหมือนกัน"

 

"แล้วพี่โทโมะล่ะ"

 

   พวกเราพูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะหันไปหาแก้ว ที่ทำหน้าลอยอยู่

 

"นี่พวกแกมองหน้าฉันทำไม ไปไม่ไปก็เรื่องของเค้าสิ"

 

"ถ้าแก้วไม่ชวน เค้าจะน่าด้านไปหรอ"

 

"ใช่ๆแก้ว แก้วต้องไปชวนพี่โทโมะ"

 

"เออๆ ก็ได้ เดี๋ยวไปชวนก็ได้"

 

   พวกเราขำกับอาการของแก้ว สงสัย เที่ยวครั้งนี้ ยัยแก้วของเราต้องแฮปปี้อินดี้แน่ๆเลย

 

"หวัดดี คร๊าฟ สาวๆ"

 

   เสียงเขื่อนดังขึ้นจากทางด้านหลังพวกเรา มาพร้อมกับผู้ชายอีก4คน ที่หล่อที่สุดในโรเรียน ก็อคือ ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน จองเบ เคนตะ นั้นเอง

 

"เสียงเขื่อนแตก ดังชะมัดเลย"

 

   เสียงเฟย์พูดขึ้น ทำให้เขื่อนหุบปากทันที

 

"ฟาง สอบเสร็จรึยังอ่ะครับ"

 

   ป๊อปปี้เดินมาโอบไหล่ฟาง 

 

"สอบเสร็จแล้ว เหลือแค่รอสอบภาคบ่าย แล้วป๊อปปี้ล่ะ"

 

"เหมือนกันครับ รอสอบภาคบ่าย"

 

   เราสองคนไม่พุดได้แต่ส่งสายตาหวานๆให้กันอยู่

 

"โอ๊ย มองแต่จ้องตาหวานอยู่นั้นแหละ เดี๋ยวก็ท้องก่อนแต่งหรอก"

 

   แก้วแซวเราสองคน ฉันเลยวางค้อนวงใหญ่ให้ยัยเพื่อนบ้านี่

 

"ยัยบ้า ไม่ใช่ปลากัดนะยะ"

 

   ฉันตีแขนแก้วเบาๆ 

 

"รีบกินเถอะ จะได้รีบไปสอบ "

 

   พิมเร่งให้ทุกคนรีบกิน เพื่อที่จะได้ไปรอสอบอีก

 

"เออ นี่นายญี่ปุ่น พรุ่งนี้นายว่างนายก็ไปเที่ยวหัวหินกับพวกเราก็ได้นะ"

 

    แก้วนึกได้ก็เลยชวนทันที

 

"อืม ว่างสิ ฉันตกลง"

 

   โทโมะตอบยิ้มๆ 

 

"งั้นพวกฉันไปสอบก่อนละกันนะ บายๆ เจอกัน พรุ่งนี้"

 

    พวกเราเดินไปที่ห้อง เตรียมตัวสอบอีกครั้ง 

 

     ผ่านไป 4 ชั่วโมง

 

  ทั้ง5สาวก็สอบเสร็จ ส่วน5หนุ่มก็สอบเสร็จแล้วเหมือนกัน 

 

  ตอนนี้พวกเรากำลังเดินออกมาจากห้องกำลังจะกลับบ้านไปเก็บกระเป๋า เสื้อผ้า เตรียมตัวจะไปเที่ยวพักผ่อน สะหน่อย

 

"กลับก่อนนะทุกคน เจอกัน พรุ่งนี้นะ ที่บ้านฟางก็ได้"

 

"จร๊"

 

   ทุกคนแยกย้ายกันกลับ วันนี้ฉันต้องกลับกับเฟย์ ที่จริงป๊อปปี้ว่าจะไปส่งแต่ฉันไม่ให้ไปส่ง ก็เลยให้เค้ากลับบ้านไปเก็บกระเป๋า ส่วนฉันกับเฟย์ เรากลับรถเขื่อน

 

"อ้าวฟาง ทำไมไม่ให้ไอ้ป๊อปปี้ไปส่งล่ะวันนี้"

 

    เขื่อนถามขึ้น ปกติ เห็นป๊อปปี้ไปส่งถึงห้องนอนทุกที 

 

"วันนี้ฟางให้เค้าไปเก็บกระเป๋า ฟางเลยต้องกลับกับเฟย์ น่ะค่ะ"

 

"ครับๆ งั้นขึ้นรถเลยสาวๆ เดี๋ยวพาซิ่ง"

 

    พูดจบเราก็ขึ้นรถไปทันทีโดยมีเขื่อนอาสาเป็นคนขับรถให้ไปส่งถึงบ้าน

 

"นี่ พี่เขื่อน ไหนๆก็มาส่งเฟย์กะฟางถึงบ้านแล้ว เข้าไปในบ้านก่อนมั้ยคะ พ่อกับแม่ก็อยากเจอพี่อยู่นะ"

 

    หลังจากที่เราลงจากรถ ฉันเลยชวพี่เขาเข้าไปในบ้านก่อน 

 

"ก็ได้ครับ"

 

   พวกเราสามคนเดินเข้ามาในบ้าน ทันที

 

"อ้าว ป๊อปปี้"

 

   ฉันตกใจเมื่อเจอเค้า มาตอนไหนวะเนี่ย

 

"ฟาง มากับเฟย์หรอ พอดีป๊อปเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว ไหนๆก็นัดเจอกันที่นี่ ป๊อปเลยมาค้างที่นี่แฮ่ๆๆ"

 

    หน๋อย เหตุผมได้เนียนมากนะนายนี่

 

"อ้อ เร็วจังเนอะ"

 

    ฉันยิ้มแหย่ๆให้

 

"อ้าว เขื่อนมาส่งเฟย์หรอ"

 

   ป๊อปปี้หันไปทักทายเขื่อน ที่เดินมาตามหลังเฟย์

 

"อืม นั้นแน่ ไอ้ป๊อปปี้ นี่ยังไม่แต่ง ขอบข้าวขอบของมาอยู่กับเค้าเฉยเลยนะ"

 

"นิดหน่อย"

 

    นิดหน่อยบ้านหมีพูร์น่ะสิ ทำไมนายไม่ขนของนายมาอยู่กับฉันก็สิ้นเรื่อง

 

"ฉันว่าจะขนของมาอยู่ที่นี่ ก็น่าจะดีกว่า"

 

    บ้าเราะ ฉันแค่คิดไม่ได้ให้นายทำจริงๆนะป๊อปปี้ รอถึง วันที่นายกับฉันแต่งกันจริงๆก้อนเถอะ ฉันถึงจะไว้ใจนายได้ทุกเรื่อง

 

"เออๆ ขนก็ขนไปเถอะ ถึงแกไม่ขนแกก็มาอยู่ดีแหละ"

 

"พี่เขื่อน พี่ป๊อปปี้ มาทางนี้สิ"

 

   เฟย์เดินมาเรียกสองหนุ่ม ว่าที่ลูกเขยบ้านนี้ พ๊ะน๊ะ

 

"สวัสดีครับ/ค่ะ"

 

"สวัสดีจ๊ะ ลูกๆ"

 

"แม่คะ นี่พี่เขื่อนค่ะ"

 

   เฟย์รีบแนะนำเขื่อนให้พ่อกับแม่รู้จัก

 

"สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่"

 

"ไหว้พระเถอะลูก นี่เป็นไงมาไงนิจ๊ะ ถึงได้มาส่งยัยลูกสาวแสนดื้อของแม่"

 

"ผมก็ไม่รู้เหมื่อนกันแหละ ครับ ผมเต็มใจมาส่งครับ อีกอย่างเฟย์เป็นผู้หญิง กลับบ้านคนเดียวอันตรายครับ"

 

   พ่อคุณ คำพูดนี่ช่างประเสริฐ

 

"จ๊ะ ขอบคุณมากนะ ตาเขื่อน แล้วนี่ ลูกๆทานอะไรมารึยัง แม่ให้ ป้าบัวเตรียมกับข้าวไว้ให้แล้วล่ะ"

 

"พอดีกำลังหิวเลยค่ะแม่"

 

   เฟย์พูดก่อนจะเอามือลูบท้องตัวเอง ทำให้ทุกคนยิ้มตามไปด้วย กับความน่ารักน่าเอ็นดู ลุกสาวคนนี้ ที่ไม่ติเรื่องกินเลย

  

    พวกเราเดินมาทานข้างกันห้องอาหาร โดยมี คุณพ่อคุณแม่ ฟาง ป๊อปปี้ เฟย์ และเขื่อน ดูแล้ว เหมือนครอบครัว แสนสุขจริงๆเลย ส่วนน้องฟิน เรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำ เค้ามีหอพักให้ อยู่ในความดูแลของอาจารย์ ทุกคน

 

"พรุ่งนี้ะออกเดินทางกี่โมงหรอลูก"

 

"ก็ประมาณ เช้าๆหน่อยนะค่ะแม่ กว่าจะถึง"

 

"จร๊ เอารถบ้านเราไปดีมั้ย ให้ลงเอกไปส่ง จะได้ไม่ต้องขับรถกันไปเอง"

 

"ไม่ดีกว่าค่ะแม่ ฟางไม่อยากรบกวนลงเอก ให้ลุงเข้าได้พักผ่อนบ้างเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกเราขับรถกันไปเองก็ได้ค่ะ"

 

"ตามใจลูกล่ะกันนะ งั้นเด็กๆก็ทานกันไปเถอะ พ่อกับแม่ไปนอนก่อน พรุ่งนี้ต้องได้ไปดูงานแต่เช้า"

 

"ค่ะ/ครับ"

 

   ตอนนี้เหลือแค่เรา 4คน ที่นั่งทานข้าวอยู่ โดยมียัยเฟยื ที่กินอย่างเดียวไม่สนใจใครเลย

 

"เออ นี่เขื่อน โทโมะ มันว่าไงวะ"

 

   หลังจากที่ต่างคนต่างกินป๊อปปี้ก็เอ่ยขึ้น

 

"อืม ก็ตกลงแล้วล่ะ วันว่าพรุ่งนี้ มันจะมาตอน ตี5 เราก็ออกเดินทาง ตี5ครึ่งล่ะกันนะ"

 

"เช้าไปมั้ย พี่เขื่อน เฟย์ยังไม่ตื่นเลยนะ"

 

"เฟย์ ตี5 คนตื่นกันหมดเมืองแล้ว"

 

"พี่ฟางอ่ะ ก็ได้ๆ พี่ฟางตื่นแล้ว ก็มาปลุกเฟย์ล่ะกันนะ"

 

"จร๊ ยัยน้องคนนี้นิ"

 

   ฟางส่ายหัวไปมาก่อนที่จะกินต่อ โดยมีเขื่อนกับป๊อปปี้ที่นั่งขำสองพี่น้อง อย่างสนุกสนาน

 

"พี่เขื่อนขับรถดีๆล่ะ"

 

"คร๊าฟ พี่ไปนะ บายๆพรุ่งนี้เจอกัน"

 

"ค่ะ"

 

  ตอนนี้เราก็ไปนอนพักผ่อน พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า กับการเที่ยวครั้งนี้ หวังว่าจะไม่มีตัวมาร มาขวางนะ ศึกมาเยอะแล้ว ขออยู่สงบๆโรแมนติกสักพักนะไรเตอร์