รักวุ้นวาย ยัยรุ้นน้องจอมแสบ

    หลังจากที่เรากลับมาค่าย เราก็มาเรียนตามปกติ และอีก อีกอย่างก็ใกล้จะปิดเทอมแล้วล่ะ ก็เลยตั้งใจเรียนหน่อย

 

"นี่ก็ใกล้จะสอบแล้ว โอ๊ย ปวดหัวมากๆเลย"

 

    แก้วที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือสอบ 

 

"นี่ยัยแก้ว อ่านหนังสือไม่ มีสมาธิ จะอ่านรู้เรื่องมั้ยเนี่ย"

 

     ฉันบ่นให้ยัยเพื่อนขี้โวย ที่เอาแต่โวยวาย จนพวกเราไม่มีสมาธิจะอ่านเหมือนกัน

 

"เซ็ง ไปหาอะไรกินดีกว่า ปะยัยเฟย์"

 

"ไปๆๆๆๆ"

 

    เฟย์ตบรับทันทีก่อนจะวิ่งไปก่อนแก้ว ยัยนี่พูดถึงของกิน ก็เร็วยิ่งกว่าอะไร

 

 

    แก้วกับเฟย์เดินมาซื้อ ขนมด้านร่างพอดีก็เจอกับพวกโทโมะ

 

"อ้าว ยัยห้าว ไม่ได้เรียนหรอ"

 

"ห้าวบ้านแกนะสิ ฉันชื่อแก้ว พอดีอาจารย์ให้อ่านหนังสือสอบ ฉันเบื่อเลยออกมาซื้อขนม"

 

"หรอ ก็ว่าคนอย่างเธอไม่มีปัญญาอ่านหนังสือสอบหรอกดูน่าก็รู้"

 

"น้อยๆหน่อย ไอ้ผีญี่ปุ่น"

 

"นี่พวกแกจะเถียงกันอีกนานมั้ยวะ "

 

   ป๊อปปี้ที่ยืนฟังสองคนนี้ต่อปากต่อคำกันอยู่นาน เลยเอ่ยขึ้น

 

"เออ ก็ได้  ฉันไปล่ะ ไว้เจอกัน ยัยห้าว"

 

"ไม่อยากเจอเว้ย"

 

   แก้วตะโกนตามหลัง โทโมะ ก่อนจะเดินไปหาเฟย์ที่มุ่งหน้าไปซื้อของกินก่อนแล้ว 

 

"โห๋ ยัยเฟย์ แกเอาไปกิน หรือแกเอาไปบูชาวะ เยอะมาก"

 

   แก้วตาโตที่เห็นเฟย์หอบเอาขนมถุงใหญ่มา

 

"แก้ว อ่ะ เฟย์กินกับพี่ฟางนะ รีบไปซื้อเร็วๆสิ จะได้ไปอ่านหนังสือต่อ "

 

"ก็ได้ๆ"

 

   แก้วเดินเข้าไปซื้อ ก่อนที่เดินออกมา แล้วกลับไปที่ห้อง ไปอ่านหนังสือต่อ 

 

"มาแล้วจร๊"

 

   เฟย์เดินมาพร้อมเสียงกับขนมถุงโตมาด้วย

 

"เฟย์ ซื้อมาเยอะขนาดนี้ กินไหวหรอ"

 

"โห๋ อย่างห่วงเลยฟาง ขนาด กระดูกไก่ ยัยนี่ยังคุมกินให้หมดเลย"

 

   แก้วพุดขึ้น ทำให้เราหัวเราะก๊ากออกมาทนที ยัยเฟย์เป็นคนที่กินอะไรที่เก่งมากๆเลย

 

"นี่ๆ เราอ่านหนังสือมาชั่วโมงกว่าแล้วนะ พักบ้างเถอะ พวกเรา "

 

   พิมพุดก่อนจะวางหนังสือลง พร้อมกับบิดขี้เกลียด

 

"ใช่ๆ จินนี่ก็เมื่อย แล้วล่ะ"

 

"พรุ่งนี้ก็สอบแล้ว ดีนะที่สอบแค่วันเดียว"

 

   ฟางพูดก่อนจะวางหนังสือลงเหมือนกัน

 

"นี่พวกเรา สอบเสร็จ เราไปเที่ยวกันดีมั้ยอ่ะ"

 

    พิมพูดอย่างตื่นเต้น

 

"ที่ไหนหรอ พิม"

 

"ที่ไหนก็ได้ ทะเลก็ได้นะ "

 

"ดีสิ งั้นเราไปที่หัวหินกันดีมั้ย แก้วมีญาติ อยู่ที่นั้นน่ะ"

 

"ว๊าว แก้ว พอดีเลย งั้นสอบเสร็จ เราไปเลยมั้ย"

 

"โอเคเลย"

 

   พวกเรานั่งกินขนมต่อไปเรื่อยๆ แล้วก็อ่านหนังสือต่อ จนถึง 4โมงเย็น ก็ได้เวลาเลิกเรียนพอดี

 

"เอาล่ะ ทุกคน พร้อมที่จะสอบพรุ่งนี้รึยัง"

 

"พร้อมแล้วล่ะ ทุกอย่างอยู่ในสมองหมดแล้ว ไม่ยาก กับการสอบครั้งนี้"

 

"โห ยัยฟาง แกไม่อ่านหนังสือ แกก็สอบได้อยู่ดีแหละ"

 

"อะไรแก้ว บ่นน่า งั้นเรากลับบ้านก่อนเถอะ"

 

"จร๊ เจอกันพรุ่งนี้นะ บายๆๆ"

 

   เราแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ฉันต้องมารอที่หน้าโรงเรียน จะได้กลับพร้อมไอ้หมีพูร์

 

"นานมาแฮะ ทำอะไรอยู่เนี่ย"

 

   ฉันบ่นนิดๆก่อนที่รถคนหรูของป๊อปปี้จะมาจอดทนที

 

"ตายอยากนะยะ วันนี้นายมาช้านะ"

 

"โทษที่ ครับ พอดี พึ่งจะติวข้อสอบเสร็จ ปะ กลับบ้านกัน"

 

    ฉันเดินไปขึ้นรถทนที ป๊อปปี้ก็ขับออกไป ทันที่ ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางเผลอๆหลับไปแล้วก็ได้

 

"ฟางๆๆ ตื่นๆ ถึงบ้านแล้ว"

 

   ป๊อปปี้เขย่าตัวฟาง ที่หลับอยู่

 

"ถึงแล้วหรอ ฮ้าววว"

 

    ฉันหาวออกมา

 

"ฮาว อยู่นั้นแหละ ไปเข้าบ้านได้แล้ว"

 

  เราสองคนเดินเข้าไปในบ้าน พร้อมกับป๊อปปี้ เค้ามาส่งฉันที่บ้านฉัน บางวันเค้าก็นอนที่นี่ บางวันเค้าก็นอนที่บ้านเค้า เค้าบอกว่ามานอนด้วยกันทุกวันมันจะไม่ดี เพราะเราหมั้นกันเฉย ยังไม่ได้แต่ง เกรงใจพ่อกับแม่ฉัน แต่เค้าก็มาบ้านฉันบ่อยๆลากฉันไปโน้นไปนี่ จนเค้าแซวว่าฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งของอวัยวะของเค้าไปแล้วล่ะ

 

"สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่"

 

   ป๊อปปี้เดินไปสวัสดีพ่อกับแม่ ท่านกำลังนั่งดูทีวีอยู่ ในห้องรับแขก

 

"ไหว้พระเถอะลูก พึ่งกลับมาหรอ"

 

"ค่ะ/ครับ"

 

"แม่คะ พรุ่งนี้ฟางสอบ หลังสอบเสร็จ ฟางขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆที่หัวหินนะคะ"

 

    ฉันรีบไปอ้อนพ่อกับแม่ฉันก่อน

 

"ได้สิ แต่ป๊อปปี้ต้องไปกับลูกด้วย ไปด้วยกันมีแต่ผู้หญิง มันไม่ปลอดภัย"

 

"ก็ได้ค่ะ ถึงไม่ชวน เค้ารู้ว่าฟางจะไป ยังไงเค้าก้ตามไปอยู่ดีแหละค่ะ"

 

"เจ้าลูกคนนี้นิ ก็ป๊อปปี้เป็นคู่หมั้นเรา ไปไหนด้วยกัน มันไม่แปลกหรอก"

 

"ค่ะ แล้วพ่อกับแม่ทานข้างรึยังคะ"

 

"ก็รอลูกๆอยู่ ส่วนยัยเฟย์ อาบน้ำอยู่ เด๊ยวคงลงมา"

 

"พี่ฟาง"

 

   ตึกๆๆๆๆ

 

 เสียงเฟย์วิ่งมาทางบันใด

 

"ยัยเฟย์ แกวิ่งแรงอย่างนั้น เดี๋ยวบันใดบ้านก็พังพอดี"

 

     ฉันพูดขึ้น เมื่อยัยน้องสาวฉันวิ่งลงบันใดอย่างแรง

 

"ไม่พีงหรอกน่า มันแข็งแรงจะตาย อ้าวพี่ป๊อปปี้ หวัดดีค่ะ"

 

    เฟย์กล่าวทักทายป๊อปปี้

 

"หวัดดี ไอ้เขื่อนมาส่งหรอ"

 

"ค่ะ พี่เขื่อนมาส่งทุกวันนั้นแหละ ตั้งแต่ พี่ฟางกลับพร้อมพี"

 

"อืม ยัยเฟย์"

 

   ฉันส่งสายตาอยากจะฆ่าไปให้ ก่อนที่ยัยน้องสาวจะชอบทำท่าล้อเรียนฉันบ่อยๆ

 

"แฮ่ๆ พี่ฟางก็ เราไปทานข้าวกันดีกว่านะคะ"

 

   เฟย์พุดก่อนจะดึงพ่อกับแม่ไปด้วย ตามด้วยฟางและป๊อปปี้

 

   พวกเราทานข้างด้วยกันบ่อยมาก บางวันพ่อกับแม่ป๊อปปี้ก็จะมาทานด้วยบ่อยๆ เราไปทานข้าวที่บ้านป๊อปปี้ก็บ่อยเหมือนกัน แต่วันนี้ ท่านทั้งสองติดธุระด่วนเลยมาไม่ได้ สงสัยวันนี้ ฉันก็จะมี สมาชิกมานอนเป็นเพื่อนอีกแล้วสินะ ดูน่าก็รู้

 

 

"แม่คะ งั้นฟางไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้มีสอบด้วย"

 

"จร๊ ฝันดีล่ะลูกรักทั้งสอง ป๊อปปี้ด้วยนะ ลูกเขย"

 

"ครับ"

 

    พ่อกับแม่มาจุ๊ฟที่แก้มฉันกับเฟย์ ก่อนจะหอมแก้มป๊อปปี้ แล้วเราก็แยกย้ายกันไปนอน

 

"เหนื่อยซะมัดเลย พรุ่งนี้ก็มีสอบด้วย"

 

"อย่าบ่นนักสิ เดี๋ยวตีนกาก็ขึ้นอีกหรอก"

 

   ป๊อปปี้พูดแย่ๆก่อนที่จะเอายิ้วมาจิ้มที่หน้าผากฉัน

 

"กวนแล้ว ไปอาบน้ำได้แล้ว ไป"

 

    ฉันพลักป๊อปปี้ให้เข้าไปห้องน้ำ ฉันนั่งรออยู่ด้านนอก รออาบน้ำต่อจากเค้า

 

"ร้อนๆๆๆ นี่นาย อย่าอาบนานนักสิ เปลืองน้ำ"

 

    ฉันตะโกนบอกคนด้านใน ตอนนี้เหงื่อฉันแตกเต็มตัวแล้ว ล่ะ ไม่ได้เปลืองหรอก แค่ไม่มีอะไรจะพูด สักพักเค้าก็เดินออกมา ฉันก้เดินเข้าไปอาบน้ำต่อ

 

"ยัยกระต่ายเอ้ย ร้อนก็ไม่บอก มาอ้างว่าเปลืองน้ำ"

 

   ป๊อปปี้พุดก่อนจะส่ายหน้า แล้วไปเช็ดตัวก่อน 

 

   30 นาทีผ่านไป ร่างบางก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับใส่ชุดนอนหลายกระต่าย น่ารักๆ พร้อมกับเช็ดผมที่เปียก

 

"มองอะไร"

 

    ฉันหันไปพูดกับปีอปปี้ ที่นอนดูฉันอย่างสบายๆ

 

"ป่าวหรอก มานี่สิ เดี๋ยวเช็ดให้"

 

"ไม่ต้องหรอก"

 

   ป๊อปปี้ไม่ฟังที่ฉันพุด ดึงผ้าเช็ดผมให้ฉัน ทันที ฉันนั่งนิ่ง ให้เค้าเช็ดผมให้ 

 

"นี่นาย นายไม่เบื่อบ้างหรือไง ที่คอยมาเอาใจฉันทุกวัน"

 

"ไม่หรอก ออกจะดีด้วยซ้ำไป"

 

"หรอ ป๊อปปี้ นายอาจจะเจอคนที่ดีกว่าฉันก็ได้นะ"

 

"ไม่หรอกฟาง ฟางเป็นสิ่งที่ดีและสำคัญกว่าสิ่งใดแล้วล่ะ"

 

    ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงตัวฉันเข้าไปกอดทางด้านหลัง ก่อนที่เอาคางมาวางที่ไหร่ฉัน

 

"นายคิดอย่างนั้นหรอ"

 

"จริงสิ ไม่มีอะไรสำคัญเท่าเธออีกแล้ว ยัยกระต่ายน้อย นอนซะ พรุ่งนี้มีสอบนะรู้มั้ย"

 

   ป๊อปปี้เอื้อมมือไปปิดไฟ ก่อนที่จะดึงตัวฉันให้นอนลง ทั้งที่ไม่ปล่อยอ้อมกอดที่เค้ากอดฉัน ก่อนที่จะหันตัวฉันมาเผชิญกับหน้าเค้า แต่ฉันก็ไม่ได้ขัดขืนอยู่ดี ขืนฉันขัด เค้าก็ยิ่งทำอะไรที่มากกว่านี้ เลยจำเป้นต้องทำตามเค้าไปก็แค่นั้นแหละ 

 

   'ฝันดีนะคะ หมีพูร์ของฉัน'

 

   ฉันคิดในใจ ก่อนจะหลับตาลงไป

 

    "ฝันดีจะครับ กระต่ายน้อยของผม"

 

    ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจุ๊ฟที่ริมฝีปากฉันเบาๆ ก่อนที่จะปิดตาลง ไปทันที