[EXOandYOU] 12 Parallel 12 Memory

8.2

เขียนโดย ดอกไม้แห้ง

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.36 น.

  6 chapter
  3 วิจารณ์
  9,146 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2557 08.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) ความเข้าใจ1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 6

 

 

 

ความเข้าใจ 1

 

 

 

 

                    "ทำไมถึงทำแบบนี้...ลู่หาน"

 

                    ฉันหลับตาแน่น เสียงทุ้มแฝงความผิดหวังเอาไว้ไม่น้อย

 

                    "เธอๆไม่เป็นไรนะ"

 

                    ฉันลืมตาขึ้นพบซิ้วหมินที่สกิดแขนของฉัน  ตรงหน้ามีแผ่นหลังกว้างของคริส  

 

                    "ยัยนั้นไม่ใช่ยู..."

 

                    "เธอคือยูนายอมรับซะ!!!"

 

                    "ทางนี้ฉันจัดการเองคริส"

 

                    เขาพยักหน้ารักก่อนจูงมือฉันมาริมของด่านฟ้าเพราะตอนนี้เราออกไปไหนไม่ได้

 

                    "เราเป็นเพื่อนกันนะลู่หาน"

 

                    "อย่าโง่ซิ้วหมิน"เสียงเย็นตอบกลับ

 

                    "ฉันไม่เคยโกรธทนาย..ถึงนายจะฆ่าฉัน"

 

                    "งั้นนายก็ตายซะ!!!!!!"

 

                    "อ้ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!"

 

                    ร่างของซิ้วหมินลอยขึ้นก่อนจะกระแทกพื้นคอนกรีดเลือดมากมายไหลออกมาจากปากและจมูก  นั้นไม่นับแผลตามตัวอีกมาก

 

                    "ไม่คิดจะช่วยหน่อยเหรอ"

 

                    ฉันแผดเสียงใส่ร่างสูงข้างกาย  เขามองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างใจเย็น

 

                    "ลู่หานเป็นหนึ่งในคนที่มีพลังที่มองไม่เห็นยากนักที่จะชนะ"

 

                    "....."

 

                    ถึงจะงงแต่มันไม่มากไปหน่อยเหรอ?  มองเพื่อนตายต่อหน้าเนี่ยนะ?!?

 

                    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!!"

 

                    ฉันใจดีสู้เสือ  ตัดสินใจวิ่งออกไปกอดร่างของคนใจรอดจนเซล้ม  น้ำแข็งที่เท้าก็แตกไปด้วย

 

                    "เฮ้ย!!!ยัยบ้าทำอะไรของเธอปล่อย!!!!"

 

                    เขาโวยลั่นพลางดิ้น  คริสรีบมาดูร่างโชกเลือด  น้ำอุ่นใสเอ่อล้นออกมาจากขอบตาของฉันเพราะความกลัวล้วนๆ

 

                    "อึก...อย่าฆ่ากันเลยนะ...จะโทษฉันยังไงก็ได้...แต่ อึก....แต่อย่าทำร้ายกันเลย..."

 

                    อยู่ๆลู่หานก็ค่อยๆหยุดดิ้นจนตอนนี้สงบนิ่ง  เขาปล่อยให้ฉันกอดอยู่แบบนั้น

 

                    "เป็นเพื่อนกัน...จะฆ่ากันได้ยังไง"

 

 

                    "หึหึหึ..."

 

                    คนในอ้อมแขนหัวเราะในลำคอ  ฉันมองหน้าเขายังน้ำตาก่อนเสียงแข็งจะเอ่ยออกมา

 

                    "ผมยังมีคนแบบนั้นอยู่อีกเหรอครับ...ท่านยูนา"

 

                    "ลู่หาน..."

 

                    "ผมบอกว่าผมยังมีค่าให้ใครเขาอีกรึไง!!!!!!!!!!!"

 

                    "กรี้ดดดดดดดด!!!!!!"

 

                    "ท่านยูนา!!!"

 

                    จบคำพูดอันเกรี้ยวกราดนั้นลู่หานใช้พลังดีดตัวของเขาและฉันออกนอกบริเวณของด่านฟ้า เขากอดฉันแน่นกว่าเดิมกลางอากาศ

 

แปะ..

 

                    แก้มของฉันสัมผัสน้ำอุ่นๆเดาได้ไม่ยากว่าแหล่งหยดน้ำนั้นมาจากไหน  ร่างของฉันและลู่หานจะตกสู่พื้นเบื่องล่าง

 

 

 

TBC.

 

(ยังไม่แก้คำผิดนะฮะ)

 

                    

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา