พ่อบ้านปีศาจ ตอนชิเอลเป็นปีศาจ บท1 YAOI 18+

หลังจากที่ชิเอลนอนหลับไปบนโซฟาไปนาน จนกระทั่งเวลาผ่านไป 3 ทุ่มกว่าๆ เซบาสเตียนก็ลงมาจากชั้นสอง ก็เห็นนายน้อยกำลังหลับอยู่ ท่าทางเหนื่อยมาก พ่อบ้านหนุ่มยิ้มพรางก้มลงเอามือลูบไล้หัวเด็กหนุ่มอย่างอ่อนโยน 

"อืม...จะปลุกดีมัยนะ ท่าทางนายน้อยคงจะเหนื่อยน่าดู จริงสิเราทำชั้นสองเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไปต้มน้ำให้นายน้อยอาบน้ำก่อนนอนดีกว่า ..ทุกอย่างเกือบจะพร้อมหมดและเหลือชั้นบนอีกไม่มากเท่าไหร่"พูดพรางเงยตัวขึ้น จากนั้นก็เดินเข้าไปในครัวจัดการต้มน้ำ เพื่อมาผสมน้ำให้นายน้อยได้อาบน้ำเตียมเอาไว้ก่อนเมื่อทุกอย่างพร้อมเขาจึงค่อยปลุกชิเอล จึงทิ้งให้นายน้อยของเขาหลับไปแบบนั้นอีกสักพัก 

หลังจากนั้น ในระหว่างที่รอเวลาให้น้ำในกาต้มน้ำเดือดอยู่นั้น เขาก็ออกจากห้องครัวเดินไปหาชิเอลที่กำลังหลับอยู่ที่โซฟา

"รอน้ำเดือดก่อนนะครับแล้วเดี๋ยว ผมจะมาปลุกคุณทีหลัง หลับให้สบายนะครับนายน้อย.." เซบาสเตียนกระซิบเบาๆข้างๆหูชิเอล แล้วเงยตัวขึ้นเดินตรงขึ้นบันไดไปจัดการทำความสะอาดต่อที่ชั้นสามต่ออีกหน่อยระหว่างรอให้น้ำเดือด ซึ่งเขาได้กะเวลาเอาไว้แล้วว่าจะต้องลงมาเอาน้ำร้อนเมื่อไหร่ และจะปลุกนายน้อยของเขาเมื่อทุกอย่างพร้อม

หลังจากนั้นไม่นาน น้ำที่ต้มเอาไว้ในครัวก็เดือดปุดๆ เซบาสเตียนที่ขึ้นไปทำบนชั้นสาม เขาก็ลงมาแล้วเดินไปที่ครัวระหว่างทางก็ยังไม่วายมองดูเด็กหนุ่มที่กำลังหลับแล้วอมยิ้ม 

"หึหึ ยังหลับอยู่สินะ เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาผสมในอ่างก่อนนะครับ"พ่อบ้านหนุ่มหันมาพูดกับคนที่กำลังหลับสนิทอยู่ที่โซฟาก่อน แล้วมุ่งหน้าเดินตรงไปยังครัวเพื่อไปเอากาน้ำที่ต้มจนเดือดแล้วอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ออกมาจากครัวพร้อมกับถือกาน้ำร้อนใบใหญ่มาสองใบตรงขึ้นไปชั้นบนแล้วหายเข้าไปในห้องๆหนึ่งอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ออกมาจากห้องนั้น แล้วก็เดินไปยังอีกห้องไขกุญแจเปิดเข้าไป 

แล้วไม่นานก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูหลายผืนใหม่เอี่ยมที่เขาแว๊บไปซื้อตอนที่นายน้อยกำลังถูพื้นอยู่ เขาหายตัวไปที่ตลาดร้านค้าในเมืองซาตานแล้วจัดหาซื้อข้าวของเครื่องใช้ต่างๆที่จำเป็นมาหมดแล้ว แล้วเอาไปเก็บยังตู้ที่ห้องน้ำชั้นบน 
หลังจากที่นำข้าวของไปจัดเก็บเรียนบร้อยแล้วเซบาสเตียนก็เดินสำรวจตรวจตราความเรียบร้อยอีกหน่อยเพื่อดูว่าตรงไหนขากตกบกพร่องตรงไปบ้าง ทั้วทั้งหนึ่งและสองชั้น ส่วนชั้นสามที่ยังเหลืออีกเล็กน้อย ซึ่งเขาตั้งใจว่าจะทำต่อหลังจากที่ส่งนายน้อยเข้านอนแล้ว และในตอนนี้สิ่งที่จำเป็นทุกอย่างก็พร้อมแล้วที่จะปลุกนายน้อย 

พ่อบ้านหนุ่มจึงลงมาข้างล่างแล้วเดินไปปลุกนายน้อยที่หลับอยู่บนโซฟาโดยวิธีเอาผ้าเปียกๆมาเช็ดที่หน้านายน้อยของเขาจะทำให้ตื่นได้เร็วกว่าส่งเสียงเรียกและมักจะได้ผมเสมอ

"นายน้อยขอรับ ตื่นได้แล้วครับ"เซบาสเตียนปลุกพรางเอาผ้าเปียกเช็ดหน้าชิเอลพราง คนถูกปลุกเป็นครั้งที่ 2 ก็สะดุ้งตื่นทันทีที่โดนผ้าเปียกๆมาถูกแก้มใสๆของเขา

"อืม...เย็นจัง..อะไรเนี่ย"ชิเอลถามเสียงงัวเงียพรางเอามือดึงผ้าเปียกๆเย็นๆออกจากใบหน้า แล้วค่อยๆลืมตาตื่น 

"เซบาสเตียนเองเหรอ"ชิเอลถามทันทีที่เห็นหน้าพ่อบ้านหนุ่มที่กำลังจ้อมมองหน้าเขาอยู่

"ใช่ขอรับ...ตื่นได้หรือยังขอรับ "เซบาสเตียนถามยิ้มๆ ชิเอลพยักหน้าแล้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง มองไปรอบๆตัว 

"นี่กี่โมงแล้ว...เซบาสเตียน...ฮ้าววว"ชิเอลถามพรางปิดปากหาว แล้วค่อยๆยืนขึ้นบิดขี้เกียจไปมาสองสามที

"จะ4 ทุ่มแล้วขอรับ"เซบาสเตียนตอบยิ้มๆพรางเดินตามมาหยุดยืนข้างๆนายน้อย ชิเอลถึงกับตกใจเลยทีเดียว

"หา!! จะ4 ทุ่มแล้วเหรอ ทำไมดึกเร็วจังแล้วนี่..."ชิเอลหันมาถามคนที่ยื่นข้างๆ

"ทำงานเสร็จหรือยังเซบาสเตียน ตกลงคืนนี้ฉันได้นอนที่ไหนแน่.. แล้วเมื่อไหร่จะได้อาบน้ำซะที เหนียวตัวจะแย่อยู่แล้วนะ"
ชิเอลบ่นพรางเอามือลูบๆที่แขนตนเอง

"คืนนี้นายน้อยจะได้นอนบนเตียงแน่ขอรับไม่ต้องห่วง ส่วนเรื่องอาบน้ำผมจัดการทุกอย่างไว้พร้อมแล้วขอรับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆแล้วจากนั้นก็เดินนำนายน้อยไปที่หน้าบันไดแล้วทำท่าทางเชื้อเชิญให้ขึ้นไปข้างบนอย่างสุภาพ

"ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์ซาตานนะขอรับ ขอให้มีความสุขกับที่นี่นะขอรับ เชิญครับนายน้อย "เซบาสเตียนผายมือต้อนรับชิเอลอย่างเป็นทางการ ชิเอลมองหน้าพ่อบ้านด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แล้วเดินนำขึ้นบันไดใหญ่ไป โดยมีพ่อบ้านหนุ่มเดินตามหลังมาติดๆ 

จากนั้นพอชิเอลขึ้นมาถึงข้างบนแล้วเขาก็หยุดยืน รอให้เซบาสเตียนเป็นคนเดินนำเขาไปยังห้องที่เขาจะนอนและได้อาบน้ำ 

"เชิญทางนี้ขอรับนายน้อย ห้องนี้ต่อไปจะเป็นห้องนอนของคุณนะขอรับ "เซบาสเตียนเดินนำชิเอลตรงไปยังหน้าประตูห้องๆหนึ่งที่ตัวประตูทำจากไม้โอ๊คเนื้อดีและถูกขัดมันจนเงางามเหมือนใหม่ ชิเอลที่เดินตามหลังมาก็มองดูไปรอบๆตัว แล้วมาหยุดตรงหน้าประตู เห็นเซบาสเตียนกำลังไขกุญแจห้องแล้วเปิดออก

"เชิญขอรับ..."พ่อบ้านหนุ่มพอเปิดประตูแล้วก็หลีกทางให้นายน้อยของเขาเดินเขาไปในห้องก่อน จากนั้นเขาก็ตามเข้าไปล้วปิดประตูตามหลัง

"เป็นยังไงบ้างขอรับ ห้องนอนของคุณ.."เซบาสเตียนถามในขณะที่เขากำลังปิดประตูห้อง ชิเอลที่เดินนำเข้ามาก็มองดูไปรอบๆห้องอย่างประทับใจ 

"โห!!! นี่ห้องนอนของฉันเหรอเซบาสเตียน"ชิเอลถามพรางเดินไปสำรวจนั้น สำรวจนี่ แล้วเดินไปที่เตียงสี่เสาที่มีผ้าม่านสีแดงสดมีลวดลายคริบทองงดงามวิจิตร แล้วลองทรุดตัวลงนั่งบนฟูกสีขาวสะอาดนั้นดู

"เตียงอะไรเนี่ย...นิ่มจังเลย.."ชิเอลพูดพรางขย่มตัวเด้งดึ๋ง รู้สึกสบายและนุ่มนิ่มเวลานั่งลงไปที่ฟูกนั้น

"เตียงขนนกขอรับ นุ่มดีใช่มัยขอรับ"เซบาสเตียนถามยิ้มๆ เขารู้สึกยินดีที่เห็นนายน้อยดูประทับใจไม่น้อยเลยกับห้องนอนใหม่นี้ 

"อืม น่านอนดีจัง บ้านนายนี้หรูน่าดูเลยนะ ขอฉันนอนก่อนได้มัยเนี่ย อยากนอนแล้ว เพลียสุดๆ"ชิเอลพูดยิ้มๆ เขารุ้สึกประทับใจห้องนอนนี้มากเลย เตียงก็กว้างกว่าที่บ้านของเขา ทั้งกว้างทั้งนุ่มและอุ่นสบายน่านอนเป็นที่สุด

"หึหึ ไหนนายน้อยบอกว่าอยากอาบน้ำก่อนไม่ใช่หรือขอรับ เห็นรบจะอาบน้ำตั้งแต่เข้ามาในบ้านผมแล้วนี่นา"เซบาสเตียนแซว ชิเอลทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วล้มตัวลงนอนทันที พรางหยิบผ้าห่มมาห่มคลุมตัวแล้วหลับตา เซบาสเตียนมองดูแล้วอมยิ้ม

"แหมๆจะนอนทั้งอย่างงั้น เลยหรือขอรับ ผมเตรียมน้ำไว้แล้วนะขอรับ ถ้าไม่รีบไปอาบ น้ำจะเย็นหมดนะครับ"เซบาสเตียนพูดพรางดึงผ้าห่มออกจากตัวนายน้อยพราง ชิเอลมองหน้าอย่างไม่พอใจ พยายามแย่งผ้าห่มคืนมาให้ได้

"เอาคืนมา ฉันจะนอน.."ชิเอลบอกพรางแย่งดึงผ้าห่มกับเซบาสเตียน 

"ยังนอนไม่ได้ขอรับ นายน้อยต้องไปอาบน้ำก่อน.."เซบาสเตียนไม่ยอมแพ้ยังคงแย่งดึงผ้าห่มกันไปมา

"เอาคืนมา.. ไว้พรุ่งนี้ค่อยอาบ"ชิเอลไม่ยอมเช่นกันแย่งดึงกลับ

"ไม่ได้ขอรับ วันนี้นายน้อยมอมแมมมาทั้งวันแล้วนะขอรับ ผมไม่ยอมให้นอนเด็ดขาดเลย ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะครับ แล้วค่อยนอน"เซบาสเตียนตัดสินใจปล่อยผ้าห่มส่งคืนให้นายน้อยไป แล้วจากนั้นเดินเข้าไปใกล้เตียงแล้วก็ก้มลงอุ้มนายน้อยงัดขึ้นมาจากเตียงอย่างรวดเร็ว แต่ชิเอลไม่ยอมดิ้นรนสุดฤทธิ์

"ปล่อยฉันนะเซบาสเตียน ปล่อย!!"ชิเอลพยายามดิ้นรนไม่ยอมให้เซบาสเตียนอุ้มไปอาบน้ำง่ายๆ พยายามตบตีเซบาสเตียนสารพัด จนพ่อบ้านหนุ่มต้องเปลี่ยนท่าอุ้มจากท่าอุ้มเจ้าหญิง กลายมาเป็นอุ้มพาดบ่า แล้วพาไปอาบน้ำทันที

"โอยยาๆ.. ดื้อจริงๆ...นายน้อยเนี่ย.."เซบาสเตียนอุ้มพรางบ่นพรางเอามือลูบแก้มตนเองที่แดงแจ๋เพราะถูกเด็กดื้อตบตีไปหลายที

"ปล่อยฉันนะ..เจ้าบ้า...ปล่อย..!!!"คนถูกอุ้มพาดบ่าตะโกนลั่นพรางทุบหลังพ่อบ้านพลั่กๆพราง ดิ้นพลาดๆอย่างอับจนหนทางหนี เซบาสเตียนไม่สนใจการโวยวายของเด็กดื้อรีบพาตัวตรงไปยังห้องน้ำทันที

"นายน้อยไม่อยากเห็นห้องน้ำบ้านผมหรือขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางเอามือเปิดประตูห้องน้ำพรางอุ้มนายน้อยไปพรางอย่างง่ายดาย เพราะพอพูดอย่างนั้นแล้วชิเอลหยุดดิ้นรนทันทีเลย ดูท่าจะสนใจไม่น้อย

"ก็ได้..ชิ.." ชิเอลเลิกดิ้นแล้วยอมให้เซบาสเตียนพาไปอาบน้ำแต่โดยดี เซบาสเตียนถอนใจเฮ้ออย่างเหนื่อยใจ 
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาสองคนก็เข้ามาข้างในห้องน้ำ แล้วเซบาสเตียนก็ปล่อยตัวชิเอลลง เด็กหนุ่มหันไปมองดูรอบๆห้องน้ำอย่างสนใจ

"โห... นั่นมัน..."ชิเอลถึงกับร้องออกมาด้วยความประทับใจ เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน เพราะภาพที่เขาเห็นคือห้องน้ำหรูหราที่กว้างใหญ่ ตรงกลางห้องมีอ่างน้ำขนาดใหญ่ตั้งอยู่อย่างโดดเด่น พอชิเอลเดินไปดูใกล้ๆแล้วก็ถึงกับเบิกตาโตเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

"ทองคำ!!! อ่างนี่ทำจากทองคำเหรอเซบาสเตียน.."ชิเอลถามอย่างตื่นเต้นพรางลูบไล้ไปตามขอบอ่างหรือจะเรียกว่าขอบสระน้ำขนาดย่อมน่าจะเหมาะกว่า เซบาสเตียนที่เดินตามมาถึงกับยิ้ม

"ขอรับ ในห้องน้ำนี้สุขภัณฑ์เกือบทุกชิ้น ทำจากทองคำบริสุทธิ์ทั้งหมดขอรับ"เซบาสเตียนอธิบาย ชิเอลมองดูอย่างตลึง แล้วจากนั้นก็เดินไปสำรวจต่อให้ทั่วห้องน้ำ

"โห.."ชิเอลร้องอย่างแปลกใจ เมื่อเดินสำรวจทั่วห้องน้ำที่ทั้งกว้างและดูหรูหรา ไม่ว่าจะเป็นโถส้วม อ่างล้างหน้า กระจก ก๊อกน้ำ แล้วยังมีพวกรูปปั้นต่างๆ ล้วนแล้วทำจากทองคำทั้งหมด

"นายรวยขนาดนี้เลยเหรอ..เซบาสเตียน รวยกว่าฉันอีกนะเนี่ย..ฉันไม่นึกไม่ฝันเลยว่าฟอนีเจอร์ในห้องน้ำนี่จะทำมาจากทองคำทั้งนั้นเลย ฉันไม่แปลกใจแล้วล่ะที่นายพยายามซ่อนคฤหาสน์หลังนี้จากพวกมิชฉาชีพน่ะ เข้าใจแจ่มแจ้งเลยล่ะ ถ้าไม่ซ่อนนี่แย่เลยนะมีแต่ของมีค่าทั้งนั้น" ชิเอลบอกพรางเอามือลูบไล้ไปบนขอบอ่างล้างหน้าทองคำ
เซบาสเตียนอมยิ้มไม่พูดอะไรเลย ปล่อยให้นายน้อยดู และสำรวจห้องน้ำต่ออีกสักพัก

ในระหว่างนั้นเซบาสเตียนก็เดินไปที่สระทองคำ ถอดถุงมือสีขาวออกทั้งสองข้างแล้วยัดใส่ลงในกระเป๋าเสื้อพ่อบ้าน แล้วเอามือจุ่มลงไปเพื่อตรวจดูอุณหภูมิของน้ำว่าหายร้อนหรือยังแล้วหันมาเรียกนายน้อย

"นายน้อยขอรับ...รีบมาอาบน้ำได้แล้วครับ น้ำยังอุ่นๆอยู่เดี๋ยวน้ำจะเย็นหมด จะหนาวนะครับ"เซบาสเตียนหันมาเรียกชิเอลที่ตอนนี้กำลังสำรวจโถส้วมทองคำอย่างสนใจอยู่ พอได้ยินเซบาสเตียนเรียกจึงเดินกลับมาหาอย่างว่าง่าย

"อืม"ชิเอลพยักหน้า แล้วเดินมาหยุดยืนตรงหน้าพ่อบ้านหนุ่มให้ถอดเสื้อผ้าของเขาออก เขาพร้อมจะอาบน้ำแล้ว 
หลังจากนั้นเซบาสเตียนก็ก้มหน้าลงมาเพื่อปลดริบบิ้นที่คอเสื้อสีดำของชิเอลออกอย่างคล่องแคล่ว แล้วก็ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆจากเสื้อคลุมกันหนาวตัวนอก เสื้อตัวใน รองเท้า ถุงเท้า ไปจนถึงกางเกงเป็นชิ้นสุดท้าย แล้วโยนทุกอย่างลงไปในถังทองคำที่มีน้ำใส่เกือบเต็มแช่เอาไว้ก่อนค่อยซักทีหลัง ที่อยู่ด้านหลังของเขา ส่วนรองเท้าก็กองเอาไว้ข้างๆถัง ไว้ว่างๆค่อยเอาไปขัด

ชิเอลยืนนิ่งไม่มีทีท่าเขินอายเพราะชินกับการโดนจับแก้ผ้ามาตั้งแต่อยู่ที่แฟนทอมไฮด์แล้ว
และพอถอดเสื้อผ้าออกหมดทุกชิ้น จนเหลือเนื้อตัวเปลือยเปล่า เซบาสเตียนก็จูงมือพานายน้อยของเขาไปที่สระน้ำทองคำ แล้วปล่อยให้นายน้อยค่อยๆจุ่มเท้าลงไปแตะน้ำในสระขนาดย่อมเพื่อให้เด็กหนุ่มได้ทดสอบอุณหภูมิของน้ำก่อน

"น้ำร้อนไปมัยขอรับ"เซบาสเตียนถามขณะที่ชิเอลจุ่มขาลงไปแล้วข้างหนึ่งอย่างช้าๆ เด็กหนุ่มส่ายหน้าพรางก้าวขาลงไปอีกข้างโดยมีเซบาสเตียงคอยพยุงแขนเอาไว้ เพราะกลัวนายน้อยลื้นล้ม

พอชิเอลลงไปในสระแล้วเขาก็ดำพุดดำว่ายในสระกว้างๆนั้นอย่างเพลิดเพลิน แล้วโผล่หัวขึ้นมาจากสระน้ำแล้วเอาหลังผิงผนังสระ ครางออกมาเบาๆอย่างผ่อนคลาย สบายตัว แล้วตาสีแดงก็แปรเปลี่ยนเป็นสีท้องฟ้ากลับสู่โหมดมนุษย์ เนื่องจากเขาต้องการพักผ่อนอย่างเต็มที่ ไม่ใช้พลังปีศาจชั่วคราว เพราะตอนนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นปีศาจก็ได้ เพราะเขาอยู่ในบ้านของเซบาสเตียนอย่างปลอดภัยแล้ว

"มีอะไรหรือขอรับนายน้อย"เซบาสเตียนถามอย่างแปลกใจเมื่อจู่ๆชิเอลกลับสู่โหมดมนุษย์ตาสีท้องฟ้า

"ฉันอยากจะพักผ่อนให้เต็มที่น่ะ รู้สึกเพลียมากเลยเวลาเป็นปีศาจ ตอนทำงานไม่ยักกะเพลียแปลกจริงๆแต่พอเริ่มรู้สึกผ่อนคลายเต็มที่ ดูเหมือนพลังกายของฉันมันจะหมดเร็วมากกว่าปกติ ที่ฉันอยากจะนอนตอนแรกไม่อยากทำอะไรอีก เพราะว่ามันเพลียไงล่ะเซบาสเตียน ไม่ใช่ว่าฉัน..ขี้เกียจอาบน้ำหรอกนะ อยู่ในโหมดปีศาจแล้วมันเพลียน่ะเลยจะหยุดใช้พลังชั่วคราวให้ร่างกายได้พักเต็มที่ "ชิเอลบอกพรางเอาหลังผิงขอบสระแล้วครางอีกรอบ 

"อาาาาา.... สบายจังเลยเหมือนแช่อยู่ในออนเซนเลยนะเซบาสเตียน"ชิเอลหลับตาเอาหัวพิงกับขอบสระน้ำทองคำ เซบาสเตียนอมยิ้มพรางเดินไปหยิบสบู่ออกมาจากตู้พร้อมกับขันน้ำที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ เอามาวางข้างๆขอบสระ

"หึหึ.. ขนาดเพลียยังมีแรงดิ้นรนตอนผมจับอุ้มมาอาบน้ำได้อีกนะขอรับ แถมยังตบตีผมจนเจ็บไปหมดทั้งหน้าเลย...นายน้อยเนี่ยร้ายจริงๆ"เซบาสเตียนบ่นพรางเอามือถูสบู่ให้เกิดฟองแล้วรอนายน้อยขึ้นมาจากสระ

"ก็ช่วยไม่ได้นี่ ก็นายอยากมาขัดใจฉัน.."ชิเอลบอกพรางดันตัวขึ้นมานั่งบนขอบสระน้ำ เพื่อให้เซบาสเตียนถูสบู่ให้ 
เซบาสเตียนหัวเราะเบาๆพรางลงมือถูสบู่ให้ชิเอลอย่างอ่อนโยน แล้วจากนั้นก็เริ่มขัดๆถูๆเนื้อตัวให้เด็กหนุ่มทันทีเมื่อเจ้าตัวขึ้นมานั่งที่ขอบสระเรียบร้อยแล้ว

"หึหึ...พอไม่ได้อาบน้ำมาเกือบสองวันนี่.. ขี้ไคลของคุณเอามาปั้นได้เป็นก้อนๆเลยนะขอรับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"พ่อบ้านหนุ่มแซวพรางขัดผิวให้ชิเอลพรางหัวเราะ

คนถูกแซวถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แก้มแดงระเรื้อด้วยความเขิน เขารีบหันหน้าหลบทันที

"พูดมากน่า...หุบปากไปเลยไป"ชิเอลหลับตาลงแล้วหลบหน้าด้วยความเขินอาย 

"ไม่ต้องห่วงขอรับ เดี๋ยวผมจะขัดผิวให้ขาวเรี้ยบ สะอาดเอี่ยมเลย"เซบาสเตียนพูดพรางหยิบฟองน้ำมาแล้วเริ่มขัดสีฉวีวันนายน้อยทันที ระหว่างนั้นก็เอาขันตักน้ำจากสระราดลงไปบนตัวแล้วก็ขัดๆถูๆให้ทั่วตัวของชิเอลเลย
คนโดนขัดสีฉวีวันถึงกับทำหน้าเซ็ง พอถูกทำแรงเกินไปหน่อย

"โอ๊ยยย!!! นายทำแรงเกินไปแล้วนะเซบาสเตียน เบาๆหน่อยสิ ฉันเจ็บนะ "ชิเอลร้อง เซบาสเตียนหยุดชะงัก

"ขออภัยขอรับ ลงมือหนักไปหน่อย งั้นเอาใหม่ละกันนะครับคราวนี้จะทำให้เบาๆ"เซบาสเตียนบอก จากนั้นก็ค่อยๆทำให้เบากว่าเดิม แล้วก็ตักน้ำราดลงไปอีก

พอขัดสีฉวีวันเนื้อตัวของชิเอลเสร็จ ซึ่งในตอนนี้มีสภาพเหมือนเนื้อแดดเดียวตัวแดงทั่วทั้งตัวเลย เซบาสเตียนก็เปลี่ยนมาสระผม เขาลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำยาสระผมจากในตู้ที่แอบไปซื้อมาตอนที่นายน้อยกำลังสนุกกับการถูพื้นอยู่ข้างล่าง
ชิเอลมองดูอย่างแปลกใจที่เห็นข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างมีพร้อมสรรพ

"นายไปเอาของพวกนี้มาจากไหนกันน่ะ ของใหม่หรือเก่า ถ้าเป็นน้ำยาสระค้างปีฉันไม่เอานะ.."ชิเอลบอกพรางเอามือลูบตัวที่แดงเพราะถูกขัดสีฉวีวันเมื่อครู่จากน้ำมือของพ่อบ้านปีศาจ

"ของใหม่ทั้งหมดขอรับ ผมไปซื้อมาจากในเมืองซาตาน ตอนที่นายน้อยกำลังทำงานอยู่ข้างล่างขอรับ"เซบาสเตียนบอกพรางเทแชมพูสระผมลงบนฝ่ามือ 

"แหม... แอบไปไม่บอกกันมั่งเลยนะ นายน่ะ..มิน่า..ฉันถึงไม่เห็นนายเลยตั้งนาน"ชิเอลหรี่ตามอง

"ผมไปหาซื้อไม่นานหรอกขอรับไปแป๊บเดียวเอง ที่หายไปนานๆก็เพราะมัวทำความสะอาด จัดการทุกอย่างข้างบนอยู่จริงๆนะขอรับ" เซบาสเตียนแก้ต่างพรางเอาน้ำยาสระผมมาละเลงลงไปบนเส้นผมสีเขียวอมฟ้าของชิเอล แล้วยีผมสระให้อย่างอ่อนโยน

ชิเอลหลับตานั่งนิ่งยอมให้สระผมแต่โดยดี ในตอนนี้เขานั่งห้อยขาอยู่ที่ขอบสระเอาขาเตะน้ำในสระเล่นเป็นครั้งคราวอย่างเพลิดเพลิน ในขณะที่ถูกพ่อบ้านละเลงสระผมให้อยู่อย่างเงียบๆ พ่อบ้านหนุ่มสระไปพรางตักน้ำราดลงหัวไปพรางเป็นระยะๆ

หลังจากนั้นหลายนาทีเซบาสเตียนก็สระผมให้เสร็จชิเอลไถลตัวลงไปในสระแล้วดำพุดดำว่ายแล้วนั่งแช่อย่างสบายอารมณ์ เขารู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข

"ดีจังเลยนะ สระน้ำเนี่ย...สบายดีจัง..." ชิเอลหลับตาเอาหลังผิงผนังสระอย่างมีความสุข เซบาสเตียนไม่พูดอะไร เขาปล่อยให้นายน้อยเล่นน้ำได้อย่างเต็มที่ 

หลังจากนั้นหลายนาทีต่อมา เมื่อเซบาสเตียนเห็นว่านายน้อยของเขาเริ่มแช่น้ำนานเกินไปแล้ว จึงเดินไปหยิบผ้าขนหนูออกมาจากตู้ในห้องน้ำมาสองผืน ผืนใหญ่และเล็ก ซึ่งผืนใหญ่เขาจะเอามาถือเอาไว้ส่วนผืนเล็กก็เอามาพาดอยู่บนไหล่แล้วเดินตรงมาที่สระน้ำทองคำที่เจ้านายตัวน้อยของเขากำลังแช่อยู่

"นายน้อยขอรับ..ผมว่าขึ้นมาจากน้ำได้แล้วนะครับ แช่น้ำนานๆเดี๋ยวตัวจะเปลื่อยเอานะครับ"เซบาสเตียนพูดพรางก้มลงมาบอกชิเอล

"อืม"ชิเอลหันมามองแล้วพยักหน้า แล้วก็ดันตัวลุกขึ้นมาจากสระน้ำโดยมีเซบาสเตียนคอยพยุงให้ขึ้นมาอย่างช้าๆ 
พอขึ้นมาจากสระน้ำทองคำแล้วชิเอลก็ยืนให้พ่อบ้านเอาผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้

"ท่าทางนายน้อยกำลังสนุกเลยนะขอรับ ชอบห้องน้ำนี้ใช่มัยขอรับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางคลี่ผ้าขนหนูผืนใหญ่แล้วคลุมตัวเช็ดถูให้เนื้อตัวแห้งแล้วก็เอาผ้าผืนเล็กที่พาดบนไหล่มาโปะหัวนายน้อยแล้วเช็ดผมให้จากนั้นก็ให้คลุมหัวเด็กหนุ่มเอาไว้

"อืม...เป็นห้องน้ำที่สุดยอดไปเลยเซบาสเตียน นายไปได้บ้านแบบนี้มาจากไหนน่ะ หรือนายสร้างเอง" ชิเอลถามพรางเอาผ้าเช้ดหัวตัวเองในขณะที่พ่อบ้านเอาผ้าขนหนูผืนใหญ่มาพันที่ช่วงล่างให้เขานุ่งผ้าขนหนูนั้นออกไป

"เปล่าขอรับ..ผมไม่ได้สร้างเอง ผมได้มาจากคนๆหนึ่งๆเมื่อหลายร้อยปีก่อนขอรับ"เซบาสเตียนบอกพรางเอาสบู่กับยาสระผมและฟองน้ำเดินไปเก็บในตู้ ปล่อยให้ชิเอลที่นุ่งผ้าเช็ดตัวยืนคอยอยู่ข้างๆสระน้ำทองคำ

"งั้นเหรอแล้ว คนๆนั้นเป็นใครกันล่ะ ปีศาจเหรอ หรือว่าคน"ชิเอลพูดพรางยืนเช็ดผมไปพราง เขาชักสนใจเรื่องพวกนี้ขึ้นมาเสียแล้ว เรื่องเกี่ยวกับตัวของเซบาสเตียน

"เรื่องเป็นไงมาไง..เล่าให้ฉันฟังได้มัย.."ชิเอลถามอีกเมื่อเห็นเซบาสเตียนนิ่งเงียบไปไม่ยอมตอบคำถามแรก

"ตอนนี้ดึกมากแล้วขอรับ...ผมเองก็มีงานที่จะต้องทำต่อ..ไว้วันหลังนะครับ ตอนนี้นายน้อยต้องเข้านอนแล้วขอรับ"เซบาสเตียนไม่ตอบพรางเปิดประตูห้องน้ำแล้วทำท่าจะเดินออกไป ชิเอลจึงเดินตามออกมาจากห้องน้ำด้วย
หลังจากที่ทั้งสองออกมาจากห้องน้ำแล้ว ชิเอลเดินนุ่งผ้าขนหนูมานั่งที่เตียงขนนกแสนนุ่มนิ่มพรางมองดุหน้าพ่อบ้านหนุ่มอย่างสงสัยใคร่รู้

"ตอนนี้ฉันไม่ง่วง เล่าให้ฟังหน่อยไม่ได้เหรอ เซบาสเตียน"ชิเอลถามพรางเอาผ้าหุ่มมาคลุมขา เซบาสเตียนไม่พูดอะไรเลยเอาแต่ยิ้มให้ จนทำให้เด็กหนุ่มตาสีท้องฟ้าหงุดหงิด

"นี่...เล่ามาสิ ฉันอยากรู้เรื่องของนาย.."ชิเอลไม่ยอมยังคงดึงดันให้เซบาสเตียนตอบคำถามเขาให้ได้

"บอกมาเดี๋ยวนี้นะ..!!"ชิเอลขึ้นเสียงทันที 

"ไว้วันหลังเถอะขอรับ ผมมีงานต้องทำ เดี๋ยวผมส่งคุณเข้านอนแล้วจะต้องไปจัดการต่อให้เสร็จภายในคืนนี้ ไม่อยากให้ค้างคาไปถึงพรุ่งนี้เช้าขอรับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆ ชิเอลมองอย่างไม่สบอารมณ์ เขาไม่ชอบใจเลยพอถามเรื่องส่วนตัวของเจ้านั่นทีไหรเป็นต้องบ่ายเบี่ยงตลอดเลย 

หลังจากนั้นก็นั่งจ้องหน้าเซบาสเตียนแต่พ่อบ้านกลับเอาแต่ยืนยิ้มอย่างสุภาพไม่พูดอะไรเลยสักคำเดียว ชิเอลที่เริ่มทนไม่ไหวเสียเองจึงเลิกเซ้าซี้พ่อบ้านหนุ่ม เพราะตอนนี้พึ่งนึกขึ้นได้ว่าตนเองยังไม่สวมใส่อะไรเลยชักหนาวแล้ว

"เชอะ.. ก็ได้..ว่าแต่.. คืนนี้จะให้ฉันใส่อะไรนอนล่ะ"ชิเอลถามตอนนี้เขาเริ่มหนาวแล้วที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า นุ่งแต่ผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว เซบาสเตียนทำหน้าเหรอหรา เมื่อนึกขึ้นได้

"ตายจริง..ผมลืมไปเลยขอรับ!!!"เซบาสเตียนร้องขึ้นมาอย่างตกใจ ชิเอลเงยหน้าขึ้นจ้องมองพ่อบ้านหนุ่มอย่างใจคอไม่ดี

"อะไรนะ!!! นี่นาย...อย่าบอกนะว่าไม่ได้หาเสื้อผ้าเตรียมไว้ให้ฉันน่ะ ฉันจำได้ว่าตั้งแต่ออกมาจากแฟนท่อมไฮด์ก็มาชุดนั้นชุดเดียวไม่ได้เตรียมมาเผื่อด้วย"ชิเอลถึงกับหน้าซีด

"เอ่อ...เอ่อ..."เซบาสเตียนทำเป็นอ้ำอึ้งเอาเสียดื้อๆ แล้วเขาก็มองไปที่ห้องน้ำ

"อะไร!!!จริงเหรอ..แล้วนี่..ฉันจะทำไงดีล่ะ เสื้อผ้าตัวเก่าไปไหนแล้ว.."ชิเอลลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วคว้าคอเสื้อเซบาสเตียนอย่างตกใจ

"เปียกแล้วขอรับ ผมเอาไปแช่น้ำเอาไว้ในถังในห้องน้ำ พรุ่งนี้ผมถึงจะเอาไปซักขอรับ"เซบาสเตียนบอกทำหน้าเศร้าๆ ชิเอลเขย่าตัวพ่อบ้านอย่างหงุดหงิด

"เอาไปซัก !!!โดยที่นายก็รู้ว่าตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้ฉันใส่เนี่ยนะ !!!"ชิเอลตะครอกใส่พรางเขย่าตัวพ่อบ้านที่ยืนนิ่งทำหน้าสลด พอไม่รู้จะทำไงดี ชิเอลจึงเดินกลับไปที่เตียงแล้วเอาผ้าหุ่มคลุมตัวอย่างหงุดหงิด

"แล้วนี่ ฉันจะเอาอะไรใส่นอนคืนนี้ล่ะ..เซบาสเตียน!!! ทำไมตอนเข้าไปซื้อของในเมืองซาตาน ทำไมไม่หาซื้อชุดใหม่มาให้ฉันด้วยเล่า"ชิเอลบ่นพรางกำมือแน่นอย่างโมโห แต่ไม่รู้จะทำไงดี..จึงนั่งนิ่งบนเตียงอย่างเหนื่อยใจ

"ลืม..ขอรับ.."เซบาสเตียนพูดง่ายๆสั้นๆแค่นั้นจากนั้นก็ยืนก้มหน้า ทำท่าเจี๋ยมเจี้ยม

"......"ชิเอลพูดไม่ออกพรางเอามือกุมขมับนิ่งไปชั่วขณะอย่างกลัดกลุ้ม พอเซบาสเตียนเห็นนายน้อยไม่พูดอะไรเอาแต่นั่งนิ่งไปจึงพูดต่อ

"สงสัย..คืนนี้นายน้อยคงจะต้องนอนแก้ผ้าแล้วล่ะขอรับ "เซบาสเตียนพูดเสียงราบเรียบ ชิเอลถึงกับเหวอ...หน้าแดงกล่ำ อ้าปากค้าง..พูดอะไรไม่ออก