มาเฟียสุดหล่อกับสาวน้อยจอมแก่น

เจมส์และเบลล่าเดินลงจากห้องเพื่อไปที่โต๊ะอาหาร

"อ้าวลงมาแล้วหรอค่ะ"ป้าหนอมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองคนลงเดินลงบรรไดมา

"นี้ป้าหนอมเป็นแม่นมของฉัน"เจมส์แนะนำป้าหนอมให้เบลล่ารู้จัก

"สวัสดีค่ะ คุณป้า หนูชื่อเบลล่าค่ะ"และเบลล่าก็แนะนำตนเองให้ป้าหนอมรู้จัก

"ทีฉันต้องให้บังคับถามชื่อ"เจมส์กระซิบข้างหูเบลล่า

"มันก็แล้วแต่คนอะน่ะ"เบลล่าตอบกลับเจมส์

"นี้ คุณหนูขาไม่ต้องเรียกป้าว่าคุณป้าหรอกค่ะเรียกว่าป้าหนอมเฉยๆเหมือนคุณชายเรียกเถอะค่ะ"

"ค่ะคุณป้า เอ๊ย! ป้าหนอม แฮๆ"เบลล่าหัวเราะออกมาได้น้ารักมากๆ

"น้ารักจริงๆเลย"ป้าหนอมเอ่ยชมใบหน้าหวานๆของเบลล่า

"หนูเขินนะค่ะป้าหนอม"เบลล่าพูดพร้อมยิ้มหวานๆออกมาทำให้คนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างๆเบลล่ายิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว

แต่เมื่อเบลล่ากับป้าหนอมหันไปมองเจมส์ก็ทำให้เจมส์หุบยิ้มแทบไม่ทัน

"จะพูดพร้ำทำเพลงกันอีกนานมั๊ย ผมหิวแล้ว"เจมส์พูดพร้อมทำหน้าขรึมเหมือนเดิม

"ขัดจังหวะจริงๆ คนกำลังมีความสุขเลย"เบลล่าบ่นออกมาทำให้เจมส์ได้ยิน

"เธอว่าไรนะ"เจมส์พูดพร้อมหันหน้ามาทางเบลล่า

"ป๊าวววว"เบลล่าลากเสียงยาวแล้วเดินหนีเจมส์ไปที่โต๊ะอาหาร

"นั่งตรงนี้เลยค่ะคุณหนู"ป้าหนอมเลื่อนเก้าอี้ออกให้เบลล่านั่ง

"ขอบคุณค่ะ"เบลล่าขอบคุณป้าหนอม

"แจ๋วเอาอาหารมาเสิร์ฟได้แล้ว"ป้าหนอมสั่งคนใช้ของบ้านหลังนี้

แจ๋วเป็นคนใช้อีกคนของบ้านหลังนี้

แล้วอาหารก็วางลงบนโต๊ะเรียบร้อย

"ทานให้อร่อยนะค่ะเดียวป้าขอตัวก่อน"

"ครับ/ค่ะ"

" ปกติเธอชอบกินอะไร"เจมส์ถามเบลล่า

"ถามทำไม"เบลล่าพูดพร้อมกับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

"อย่า ดื้อ กับ ฉัน นะ"เจมส์พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่หน้ากลัว

"ก็ได้ๆ ฉันนะ ชอบกินทุกอย่างที่ไม่ค่อยเผ็ดมากไป แต่ถ้าจะให้ชอบมากที่สุดก็คงจะเป็น ผัดผักรวมมิตร หรือไม่ก็แกงจืดเพราะว่าแม่ของฉันชอบทำให้กิน"

"อืม"

"นายถามฉันแล้วอะ นั้นฉันจะถามนายกลับบ้างน่ะ"

"..."เจมส์ไม่ตอบกลับเอาแต่นั้งกินข้าว

"นายชื่ออะไร"

"..."กินข้าวอย่างเดียว

"นายเป็นใคร"

"..."

"นี้ไม่คิดจะตอบฉันเลยรึไง"

"..."

"เมื่อไหรฉันจะได้กลับบ้าน"คำถามนี้ของเบลล่าทำให้เจมส์หยุดกินข้าวทันที

"ฉัน จิรายุ ตั้งศรีสุข แล้วฉันคงไม่ต้องบอกเธอน่ะว่าฉันเป็นอะไร"สิ้นเสียงของเจมส์ทำให้ช้อนที่เบลล่าถืออยู่ในมือตกลงมาใส่จานข้าวของตนเอง พร้อมกับทำหน้าเหวอ

"นี้ นายเป็น มะ มะ มาเฟียนี้"คราวนี้แหละฉันคงจะไม่กล้าดื้อกับนายอีกแล้ว

อัปแล้วนะค่ะ หลังจากที่หายไปนาน ชีวิตม.3รันทดเหลือเกิน การบ้านท้วมหัว