Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
9.9
เขียนโดย TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
36 ตอน
894 วิจารณ์
60.06K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ขอไปทำงานด้วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อ้าวคุณกาญตื่นมาแต่เช้าเลย ทำอะไรอยู่ค่ะนั่น"ป้าเเม่บ้านที่กำลังจะมาทำกับข้าวก็เจอแก้วอยู่ก่อนหน้าแล้ว
"อ๋อกาญกำลังจะดูน่ะค่ะว่าเช้านี้จะทำอะไรทานดี ป้าว่าเป็นโจ๊กไก่ดีมั้ยค่ะ"แก้วหันมาถาม
"ก็ดีนะค่ะ แต่อย่าบอกนะค่ะว่าจะทเองเนี้ย"ป้าแม่บ้านพูด
"ฮ่ะๆ ค่ะกาญว่างอาหารเช้าทุกมื้อกาญขอเป็นคนทำนะค่ะ อยู่บ้านนี้เฉยๆแล้วมันแปลกๆน่ะค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้ม ป้าแม่บ้านมองแล้วถอดหายใจเพราะยังไงก็ต้องยอมอยู่แล้ว
"ถ้างั้นระวังด้วยนะค่ะ เดี๋ยวป้าจะไปทำงานอย่างอื่นก่อน"ป้าแม่บ้านพูด
"ค่าา"แก้วพูดแล้วยิ้มให้
"อืมม ตาหน้าขรึมนั่นตื่นมาเช้าๆ กินโจ๊กร้อนๆก่อนไปทำงานท่าจะดี"แก้วพูดแล้วเริ่มทำอาหาร
"อืมมม"ฟางครางออกมาเสียงเบา ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"กี่โมงแล้วเนี้ย"ฟางบ่นแล้วหยิบนาฬิกาข้างๆมาดู
"7 โมง ห๊ะ 7 โมง ตายแล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลย หึ้ย เมื่อวานไม่น่าเถียงกับไอ้บ้านั่นนานเลย งานสายแน่ๆ จะโดนด่ามั้ยเนี้ย"ฟางบ่นแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
ย้อนกลับไปเมื่อ20.00 น.
"เฮ้อ ทำมคนอย่างชั้นต้องมานอนห้องเดียวกับนายด้วย น่าเบื่อชะมัด"ฟางบ่นแล้วเดินเอากระเป๋าไปวางที่เตียงใหญ่
"นี่ยัยเตี้ยเธอจะทำอะไรน่ะ หยุดเลยนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วเอากระเป๋าฟางออกแล้วเอากระเป๋าตัวเองวางแทน
"นี่นายทำบ้าอะไรของนายเนี้ย ไม่เห็นหรือไงว่าชั้นวางไปแล้ว เอากระเป๋าชั้นขึ้นไปวางที่เดิมเลยนะ!"ฟางตีป๊อปปี้แล้วว่าทันที
"เหอะจะบ้าหรือไง ชั้นจะนอนเตียงใหญ่ เธอน่ะไปนอนเตียงเล็กนู่นไป๊"ป๊อปปี้ชี้ไล่
"ไม่ นีนายชั้นจองเตียงใหญ่ก่อนนะ"ฟางเถียง
"อะไรๆ เธอยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะเอาเตียงใหญ่"ป๊อปปี้เถียง
...
...
21.00 น.
"เอากระเป๋าของนายลงไปนะ!"
ตุ๊บ!
ฟางเหวี่ยงกระเป๋าเดินทางป๊อปปี้ลงจากเตียง
"นี่เธอทำอะไรของเธอน่ะห๊ะ!"ป๊อปปี้พูดแล้วหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมาตั้ง
ตุ๊บ! ป๊อปปี้เหวี่ยงกระเป๋าฟางลง
"เธอนั่นแหละไปนอนเตียงเล็ก"ป๊อปปี้พูดแล้วแลบลิ้นใส่
"นายนี่มันลูกผู้ชายรึเปล่าว่ะ"ฟางโวยวาย
"แน่นอนหรือเธอจะดูล่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกริ้ม
"ยี๋ไอ้ทุเรศ"
...
...
00.00 น.
"นายไปนอนเตียง..เล็กเลยนะ"ฟางเริ่มพูดงัวเงียแรงที่มีน้อยเนื่องจากทั้งใช้แรงและเถียงตอนนี้ก็ง่วงจนตาจะปิดแล้ว
"เธอนั่นแหละ.."ป๊อปปี้ที่ง่วงเหมือนกันแต่ก็ต้องเถียงตอนนี้ทั้งคู่นอนอยู่บนเตียงใหญ่
กลับมาปัจจุบัญ
"หึ แล้วจะมาเคีลยร์กล้ามากมานอนเตียงเดียวกับชั้น หึ ตอนนี้นายไปสายกว่าชั้นโดนด่าแน่ แบร่"ฟางอาบเสร็จออกมาเจอป๊อปปี้กำลังนอนอยู่บนเตียงใหญ่ก็พูดเยาะแล้วออกมาจากห้องพัก
"ไม่รู้ว่างสองคนนั้นจะทำงานเป็นยังไงบ้างเนาะ"เขื่อนพูดแล้วเช็คงาน
"ค่ะ"เฟย์ที่ถูกเขื่อนสั่งให้ย้านโต๊เข้ามาทำงานข้างในก็พูดอย่างเบื่อๆ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคุณลืมทานข้ามเช้าเร้อะ"เขื่อนพูด
"เปล่าค่ะ"เฟย์ตอบ
"แล้วคุณเป็นอะไร"เขื่อนถาม
"ชั้นอยากรู้ว่าคุณจะให้ชั้นย้ายเข้ามาทำงานในนี้ทำไม"เฟย์ถามเเล้วเท้าคางมองเขื่อน
"อ๋อ เรื่องนั้นน่ะหรอ ก็ไม่มีอะไร ผมว่าเข้ามาทำงาานในนี้มันจะง่ายกว่า แล้วอีกอย่าง..."เขื่อนที่กำลังพูดอยู่ก็เงียบไปดื้อๆ
"อะไรค่ะ-_-"เฟย์มองเขื่อนอย่างแปลกใจที่อยู่ๆก็เงียบไป
"ก็เวลาชั้นถามเรื่องของฟางอ่ะ...เอ่อ จะได้สะดวกๆไง"เขื่อนพูดแล้วหน้าแดง นั่นทำให้เฟย์แทบหลุดขำออกมา
"อ๋อ แบบนี้นี่เอง ค่ะๆ"เฟย์พูดแล้วแอบขำ แต่ก็ต้องเก๊กขรึม
"ว่าแต่ที่คุณทำหน้าเหมือนเบื่อโลกนี่เพราะผมย้ายคุณเข้ามาข้างในหรอครับ ถ้าไม่สะดวกจะย้ายออกำไปก็ได้นะครับ"เขื่อนบอก
"นี่คุณการยกโต๊กหนักๆไปมามั้ยก็เหนื่อยและเมื้อยมากเลยนะค่ะ อะไรจะย้ายเข้าย้ายออก เสียเวลามั้ย-_-"เฟย์บ่น
"ขอโทษครับ"เขื่อนพูดแล้วก้มหน้า
"ฮ่ะๆ ช่างเถอะค่ะ ทำงานดีกว่า"เฟย์พูดแล้วทำงานต่อ
"คุณ"แก้วเรียกโทโมะที่กำลังจะเดินไปหยิบสูทตัวนอก
"ครับ?"โทโมะหันมาถาม
"ชั้นไปที่ทำงานคุณด้วยได้มั้ยอ่ะ"แก้วถาม
"ไปทำไม"โทโมะถามอย่างงๆ
"ก็คือยังไงดีล่ะ ชั้นเบื่ออะไม่มีอะไรทำ"แก้วพูด
"แล้วปกติคุณอยู่บ้านคุณทำอะไร"โทโมะถาม
"ชั้นหรอ ปกติก็ไปช่วยพ่อทำงานที่บริษัท ทำอาหารแล้วก็เทควันโด ว่างๆก็ยิงธนู ขี่ม้า ประมาณนี้อ่ะ"แก้วบอกหลังจากที่ทำหน้าคิด
"คุณทำเรื่องแบบนั้นด้วยหรอ"โทโมะพูดแล้วจับคางมองแก้ว
"อ้าวทำไมอ่ะ ก็ชั้นชอบอะไรที่มันท้าทาย มันส์ๆนี่ ตื่นเต้นดี"แก้วพูดแล้วยิ้มเหมือนเด็ก
"ผมก็ชอบเหมือนกัน แต่ผมไม่คิดว่าคุณเองก็ชอบอะไรแบบนี้ด้วย เห็นเรียบร้อยๆ ใส่กระโปรงแบบนี้น่ะ"โทโมะพูด เหอะ-_- ถ้าเป็นกาญล่ะก็แบบนี้เค้าไม่ชอบหรอก แต่หวังว่ากาญจะไม่บอกนายนี่นะว่าไม่ชอบออะไรแบบนี้ ไม่งั้นชั้นจะบ้าตาย
"ทำไมล่ะ กางเกงมีก็ใส่ได้นี่"แก้วบอก
"แล้ววันนี้คุณไปแล้วจะไปช่วยอะไรผมล่ะ แล้วอีกอย่างวันนี้ผมต้องไปดูงานที่อื่นด้วย ผมว่าไม่ต้องไปหรอก แดดมันแรกน่ะ"โทโมะพูด
"หึ้ย นี่ชั้นไม่มีอะไรทำนะคุณ มันน่าเบื่อ ออกไปข้างนอกก็ดี ยืดเส้นยืดสายไง"แก้วพูดแล้วยิ้มแป้น
"คุณนี่มันจริงๆเลย แล้วนี่จะออกไปกับผมชุดนี้หรือไง"โทโมะพูดแล้วมองชุดแก้ว
"หึ ไม่ๆ จะใส่กระโปรงออกไปได้ไง ใส่กางเกางยืนสบายกว่าเยอะ รอชั้นแบบนึงนะเดี๋ยวลงมา อย่าหนีนะ!"แก้วพูดแล้วชี้หน้าโทดมะมองแล้วส่ายหน้านิดๆ
"อ้าวโทโมะทำไมยังไม่ไปทำงานล่ะลุก"แม่เดินมาก็ถาม
"รอกาญน่ะครับ เค้าบอกว่าอยู่บ้านเบื่อๆ เลยอยากออกไปทำงานกับผม"โทโมะพูด
"อ้าวจริงหรอ อืม เด็กคนนี้ขยันจริงๆ หานู่นนี่ทำไปเรื่อยเลย"แม่โทโมะพูดแล้วอมยิ้ม
"หรอครับ ผมว่าเธอกำลังซน"โทโมะพุด
"ไปว่าน้องแบบนั้นได้ไง นี่ถ้างั้นแม่ไปก่อนนะลูก"แม่พูดแล้วเดินไปทางอื่น
"มาแล้วๆ"แก้วรีบวิ่งลงมาในชุดกางเกงยีนเดฟขายาวกับเสื้อยืดสีขาวผมถูกรวบมัดขึ้นเป็นปกติเพราะเดี๋ยวโทโมะจะรู้ว่าเธอไม่ได้ผมยาว
"ขาเดฟ?"โทโมะพูดแล้วมองกางเกงแก้ว
"อืม ทำไมอ่ะ"แก้วพูดแล้วมองกางเกงตัวเอง
"แปลกตาดี ผมคิดว่าคุณจะใส่ขาสั้นอะไรแบบนี้แทนซะอีก"โทโมะพูด
"ขาสั้นหรอ โนๆ ชั้นไม่ชอบขาสั้น แค่กระโปรกก็เกินพอแล้ว"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก
"ไปยังล่ะ"โทโมะลุกขึ้นแล้วพูด
"Let's go!!"แก้วพูดตื่นเต้นเหมือนเด็กก่อนะเดินนำโทโมะไป โทโมะมองท่าทางนั่นแล้วแอบอมยิ้มโดยไม่รู้ตัว
มาแล้วววววววว ^///////^
ขอโทษน้าาา ที่หายไปนานอีกแล้ว แต่ก็บอกแล้วจะพยายามมาอัพห้บ่อยๆ
ช่วงนี้กำลังสอบอาจจะมาอัพช้าหน่อย ก็อย่าพึ่งทิ้งกันน้าลีดเดอร์ทั้งหลายยย ><
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆน้าาาา จุ๊บบบบบ :* ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ