Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
36 ตอน
894 วิจารณ์
60.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
26) ตึกตัก ♥
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เมื่อไหร่นายจะปล่อยชั้นสักที"ฟางถามออกมาเสียงแผ่วพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มขึ้นสีขึ้นเรื่อยๆ
"ทำไม?"ป๊อปปี้ถามด้วยน้ำเสียงไม่เป็นเดือดเป็นร้อนออะไรเลย แต่ในใจกลับกระวนกระวายอยากจะลุกออกไปแต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะพูดออกไปอย่างที่ใจคิด
"กะ ก็มันร้อน อึดอัดด้วย"ฟางพูดแล้วพยายามแกะมือป๊อปปี้ออก
"อยู่เฉยๆ!"ป๊อปปี้เอ็ดฟางเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆ ฟางก็เริ่มขยับตัวแถมยังพยายามจะแกะมือเขาออกอีก แต่เรื่องนี้ยังไม่สำคัญเท่าฟางเริ่มขยับตัวทำให้อารมณ์ของป๊อปปี้เริ่มพุ่งพร่านขึ้น
"อะไรของนาย! นี่ชั้นพึ่งจะหายโกรธนายนะ ยังจะมาดุชั้นอีกงั้นหรอ!"ฟางหันไปโวยวายใส่ป๊อปปี้ทันทีจนลืมตัวไปว่าตอนนี้เขากับเธออยู่ใกล้กันมากเกินไปทำให้ปลายจะหมูกของฟางและป๊อปปี้ชนกันอย่างไม่ต้องหาสาเหตุ ฟางที่เริ่มรู้สึกหัวหัวใจเจ้ากรรมก้เริ่มทำงานเร็วผิดปกติขึ้นมาทันที
ตึกตัก ตึกตัก♥
เสียงหัวใจของฟางมันเริ่มดังออกมาเรื่อยๆ ที่เร็วและรัว หัวใจของฟางตอนนี้มันเริ่มจำทงานผิดปกติ เป็นสัญญาณบอกว่าถ้ายังอยู่ในท่านี้ต่อไป หัวใจของเธอได้ระเบิดออกมาเป็นแน่ ไม่นานเกินใจรอฟางรีบถอยห่างออกมาจากหน้าป๊อปปี้ทันที
ตึกตัก ตึกตัก ♥
เเต่กับเสียงหัวใจไม่ยอมถอยห่างจากคนคนนี้สักที ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งเต้นแรง ยิ่งเต้นแรง ยิ่งหวั่นไหว
"ทำไมเธฮต้องใจเต้นแรงด้วยล่ะ"ป๊อปปี้ถามด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพื่อให้ได้ยินเพียงสองคน
"มะ ไม่ได้เต้นแรงสักหน่อย"ฟางพูดติดขัดพลางนึกใจในให้ใจดวงน้อยๆที่แสนอ่อนไหวของเธอหยุดเต้นสักที แค่เขาทักแค่นี้ใจก็กระตุกวูบแล้ว
"ได้ยิน..."
ตึกตัก ตึกตัก...
"..."
"เสียงหัวใจเธอน่ะ..."
ตึกตัก...
"เต้นแรงมากเลย"
ตึกตักๆๆๆๆๆๆๆ
แค่คำพูดเพียงไม่กี่คำ คำพูดที่พึ่งจะครับประโยคเมื่อกี้ คำพูดของป๊อปปี้ทำให้อัตรการเต้นของหัวใจฟางเต้นเร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม เต้นเร็วมากขึ้นมากกว่าควรจะเป็น
"ไอ้บ้า!"ฟางหันไปต่อว่าอย่างทำอะไรไม่ถูก
"ด่าชั้นทำไม-_-"
"นายมันบ้า นายมาแอบฟังเสียงหัวใจชั้นทำไมเล่า! ไอ้คนบ้าเอ้ย!"ฟางที่ทำอะไรไม่ถูกทั้งเขินทั้งอายก็ต่อว่าป๊อปปี้ไม่ยั้ง
"ไม่ได้แอบเฟ้ย! ดังขนาดนั้นไม่ต้องแอบก็ได้ยิน แม่คู๊ณณณ"ป๊อปปี้พูดติดตลกประชดฟางที่กำลังเขินอายเขาอยู่
"อ๊ากกก ไอ้บ้า ปล่อยนะปล่อยชั้นได้แล้วปวดฉี่โว้ยยยยย!"ฟางโวยวายใส่หูป๊อปปี้เสียงดัง
"เออๆ โอเคๆ ปล่อยก็ได้แต่อย่ารีบลุกนะ รอชั้นบอกให้ลุกก่อน"ป๊อปปี้เตือนก่อนจะค่อยๆคลายมือออก
"ลุกดะ..."ยังไม่ทันที่ป๊อปปี้จะบอกฟางก็รีบวิ่งตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที ป๊อปปี้นั่งมองตามอย่างอึ้งๆ
"เร็วๆนะยัยบ๊อง ออกมามีอะไรจะคุยด้วย"ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลัง
ปั้ง!
เสียงบิดประตูดังขึ้นเสียงดังก้องห้องฟางรีบเอาหลังทาบทับไปที่ประตูก่อนจะบกมือขึ้นมาทาบที่อกข้างซ้ายเพื่อจะได้รู้ว่าใจตัวเองตอนนี้เต้นเเรงมากน้อยแค่ไหนแล้ว
"ทำไมจะร้องเต้นแรกให้ไอ้บ้านั่นได้ยินด้วย หัวใจบ้าหัวใจไม่รักดีเอ้ย!"ฟางบ่นอุบอิบก่อนจะหลับตาแล้วกำที่เสื้อตรงหน้าอกข้างซ้าย
"ปล่อยชั้นนะคุรเขื่อน"เฟย์พูดแล้วพยายามเดินหนีเขื่อนที่กำลังตามตื้อเธออยู่
"นี่คุณจะหนีผมไปไหน"เขื่อนพูดแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเฟย์ที่เดินไม่สนใจเขาเลย
"ไม่ต้องมายุ่งกับชั้นนะ อ๊ะ!"เฟย์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่หน้าท้องที่ยังไม่หายดี แต่ก็ต้องกลั้นความเจ็บนี้เอาไว้เพื่อนจะได้ไปให้ไกลจากผู้ชายคนนี้ ไปให้ไกลจากผู้ชายตรงหน้า
"เป็นอะไร..."
"ไม่เป็นค่ะ ไม่ต้องมาจับ ปล่อยชั้น"ยังไม่ทันที่เขื่อนจะได้พูดจบเฟย์แทรกขึ้นมาก่อน ก่อนเฟย์จะพยายามเดินหนีเขื่อนอีก
ตุ๊บ!
ด้วยความเจ็บที่หน้าท้องมากๆทำให้ขาของเหย์เริ่มไม่มีแรง เฟย์ล้มพับกองกับพื้นก่อนจะกำมือแน่นเกลียดตัวเอง เกลียดความอ่อนแอของตัวเอง
"เฟย์!"เขื่อนตกใจจึงรีบวิ่งเข้ามาช่วยพยุงเฟย์แต่ถูกเฟย์ปฏิเสธโดยการสบัดออกอย่างไม่ต้องคิดอะไรมากมาย
"อย่ามาจับเฟย์ค่ะ"เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ต่างจากหัวใจที่ตอนนี้มันอ่อนแอเหลือเกิน
"ผมจะช่วย..."
"ไม่ต้องค่ะ เฟย์ล้มเอง เฟย์ลุกเองได้ไม่ต้องให้ใครมาช่วย"เฟย์หันไปพูดตกหน้าเขื่อนตั้งแต่เขื่อนยังไม่ทันพูดจบ
"ทำไมต้องเย็นชาแบบนี้ด้วย ถ้าเป็นเรื่อง...อื้อ!"ยังไม่ทัที่เขื่นจะได้ท้าวความอะไรให้มากมายมือสวยของเฟย์ก็ตรงเข้ามาปิดปากเขื่อนทันที
"หยุดพูดนะ นี่มันไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาพุดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้านะ"เฟย์ดุเขื่อนพร้อมองไปรอบๆ เขื่อนยิ้มแล้วเหล่ตามองเฟย์
ฟอดดดด!
"นี่คุณ!"เฟย์รีบชักมือกลับทันทีเมื่ออยู่ๆ เขื่อนก็สูดความหอมไปจากมือของเธอทำให้ตอนนี้ใบหน้าเริ่มแดงซ่าน
"หอมจังเลยนะครับ"เขื่อนพูดแล้วยิ้มตาหยี
"ไอ้คนทะลึ่ง ไอ้คนลามก!"เฟย์ว่าแล้วผลักหัวเขื่อนออก ก่อนจะพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้น
"เดี๋ยวผมอุ้มไปส่งน่า"เขื่อนพูดแล้วไม่รอช้าช้อนตัวเฟย์ขึ้นมาแล้วเดินไปอย่างไม่แคร์สายตาคนที่กำลังมองอยู่เลย
มาแล้วครับบบบบบบ!!!!
ผมมาอัพเเล้ว ><
งื้อออออ ขอบคุณที่หอยอ่านคอยเม้นไม่ขาด แง ซึ้งน้ำตาคลอ 5555
ขอให้เป็นแบบนี้จนจบเรื่องนะครับ งื้อออ 555 อ้อนนนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
