Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.

  36 ตอน
  894 วิจารณ์
  59.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) เครียดไม่ช่วยอะไร 30%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ร่างสูงของโทโมะเดินเข้ามาในบ้านอย่างนิ่งเงียบ ในหัวพลันคิดเรื่องราวมากมายเต็มไปหมด ทั้งที่วันนี้ตั้งใจจะไม่กลับบ้านแท้ๆ ทำไมเขาถึงได้อยากกลับ...โทโมะตั้งใจที่จะเดินขึ้นไปที่ห้องของเขาให้เร็วที่สุดแต่เมื่อเดินผ่านห้องรับแขกกลับต้องชะงัก เมื่อเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ 

 

 

 

 

 

 

ไม่รอช้าร่างสูงรีบสาวเท้าเข้าไปในห้องรับเเขกทันที สายตาทอดมองไปที่คนคนนึงกำลังนอนหลับคอพับอยู่ที่โซฟาตัวยาว 

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

โทโมะมองแก้วอยู่เนิ่นนานเวลาผ่านไปหลายนาทีทุกอย่างไม่ขยับนิ่งมีแต่โทโมะที่จ้องมองแก้วอย่างไม่วางตา 

 

 

 

 

 

 

"รอผม...งั้นหรอ"เสียงแผ่วพูดออกมาราวกับกระซิบให้ใครฟัง ไม่รอช้าคนตัวโตรีบย่อขนาดความสูงลงให้ต่ำพอที่จะอุ้มคนที่กำลังนอนอยู่ได้ขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้อออออ"เสียงครางของแก้วดังขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีแสงสอดส่องเข้ามากระทบที่ดวงตาทำให้ต้องลืมตามาอย่างไม่ต้องสงสัย แก้วทอดมองไปรอบตัวของตัวเองอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

"มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง..."เกิดคำถามขึ้นมาในใจแก้วและนั่นคือประโยคแรกที่เปล่งเสียงออกมา 

 

 

 

 

 

 

ไม่รอช้าแก้วรีบลุกจากเตียงเเล้วเดินไปที่ห้องน้ำทันทีเมื่อเห็ฯว่าคนที่คิดว่าน่าจะอุ้มเขาขึ้นมากลับไม่ได้นอนอยู่ข้างเตียงดังัคย มือสวยเปิดประตูห้องน้ำและไม่พอใครอยู่ในนี้เลยแม้แต่คนเดียว นั้นทำให้ความสงสัยเพิ่มขึ้นทวีคูณ 

 

 

 

 

 

 

"แล้วใครจะอุ้มเราขึ้นมา...ละเมอขึ้นมาเองหรอ..."เสียงแผ่วเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบวิ่งลงมาที่ด้านล้าง ห้องอาหารที่เจอพ่อกับแม่ของโทดมะนั่งพร้อมหน้าพร้อมตากันอยู่ก่อนแล้ว

 

 

 

 

 

 

"อ้าว ตื่นแล้วหรอลูก"แม่โทโมะทักแก้วแล้วอมยิ้มให้อย่างเป็นปกติ แก้มขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ

 

 

 

 

 

 

"มานั่งกินข้าวเช้าสิลูก"พ่อพูดขึ้นแล้วผายมือเชิญ แก้วมองตามก่อนจะมานั่งที่ที่เธอนั่งทุกวันพร้อมสายตาทอดมองหาคนคนนึงที่ต้องการจะเจอในตอนนี้

 

 

 

 

 

 

"หาโทโมะหรอลูก"แม่พูดเสียงออกมาเชิงกลั้นขำ แก้วหันควับกลับมามองทันที

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ ค่ะ แล้วคุณโทโมะไปไหนหรอค่ะ"แก้วถามอย่างเขินอาย

 

 

 

 

 

 

"โทโมะไม่ได้บอกลูกหรอว่าเค้าจะไปเชียงรายสองสามวันน่ะ"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

"เชียงราย...เชียงราย!"แก้วเงยหน้าขึ้นมาอย่างแปลกใจ จะไปทำอะไรที่เชียงราย ความคิดมากมายตีตื้นขึ้นมาในหัวสมองอย่างเลี่ยงไม่ได้ 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะลูก"แม่ถามด้วยความแปลกใจ

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ เปล่าค่ะ"แก้วพูดแล้วมองไปที่อาหารบนโต๊ะก่อนจะลงมือกินอย่างเงียบๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่เป็นอะไรของพี่เนี้ย เรียกผมออกมาแท้ๆจะให้ผมมานั่งดูพี่นั่งเหม่อรึไง-_-"มาก่อนพูดแล้วเท้าคางมองแก้วที่กำลังนั่งเหม่อ

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"พี่!!!"มาก่อนตะโกนเรียกแก้วที่ยังนั่งเหม่อไม่ยอมพูดอะไร

 

 

 

 

 

 

"อะไรเล่า!"แก้วสะดุ้งก่อนจะหันมาตวาดใส่มาก่อนเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

"เป็นอะไรเงียบอยู่ได้-_-"มาก่อนพูดแล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

"เบื่อ"แค่คำเดียวที่ออกมาจากปากแก้ว ทั้งสีหน้าท่าทาง ไม่เดาก็รู้ว่ากำลังเครียด

 

 

 

 

 

 

"เครียดก็บอกเครียดจะอ้อมค้อมทำไม?"มาก่อนพูดแล้วดึงแก้มแก้ว

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ย ใช่ของเล่นมั้ยก่อน?"แก้วปัดมืออกแล้วมองหน้ามาก่อนอย่างคาดโทษ

 

 

 

 

 

 

"เห็นไม่ยิ้มเลยจะดึงให้ยิ้ม ทำไมแค่นี้งอน โห่นี่อุส่าห์หนีหญิงมาหาเลยนะ ไม่รู้จากบุญคุณคนอีกและ"มาก่อนบ่นอุบอิบเเล้วเบะปากใส่แก้วอย่างเด็กงอแง

 

 

 

 

 

 

"เออๆ ทำไรดี"แก้วพูดแล้วมองหน้ามาก่อน มาก่อนมองแล้วกระตุกยิ้มก่อนจะลากแก้วไปในที่ที่คิดไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

30%

 

 

 

 

 

 

ทุกคนวางกาวแล้วฟังไรเตอร์นะค่ะ 55555 

 

 

ไรเตอร์มาเเล้ว ไม่ต้องห่วงต่อจากนี้ จิทำให้สนุกๆ สมกับที่รอนาน ไรเตอร์ติดงานกีฬาสีเลยมาช้า

 

 

แต่ต่อจากนี้ก็จะมีติว หึหึ 555555 เดี๋ยวจะเจียดเวลาว่างมาอัพให้แน่ ไม่ทิ้งรีดเดอร์นะ จุ๊บๆ 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา