ทางแยกหัวใจ

9.3

เขียนโดย ppparepoly

วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.44 น.

  36 ตอน
  333 วิจารณ์
  52.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) หาทางออก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันต่อมา
 
 
หลังเลิกเรียนป๊อปก็มารอฟางที่หน้าคณะ
 
 
“ยากอีกแล้วววววว จะจบมั้ยพูดดดด” หลังจากเดินออกมาจากห้องพ้อยก็เดินบ่นออกมา
 
 
 
“จบสิ มาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิคิดมาก เดี๋ยวให้โทโมะติวให้เป็นพิเศษ” ฟางพูดพลางกอดคอปลอบใจเพื่อนสนิท
 
 
“แหมมมม รู้ดีจังเลย เก็บไว้ให้ติวให้แกเองก็พอม้างงงงง อย่าคิดว่าไม่รู้ กิ๊วๆ” พ้อยแซวฟางขึ้น ถึงเธอจะไม่ค่อยรู้เรื่องของป๊อปและฟางเท่าไหร่ แต่เธอก็เชียร์โทโมะมากกว่า
 
 
“พอเลยๆ เพื่อนกัน อย่ามาแซว” ฟางหยิกแขนเพื่อนตัวแสบอย่างพ้อยด้วยความหมั่นไส้
 
 
“คุยอะไรกันอยู่ครับสาวๆ” เสียงชายหนุ่มที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้สองสาวหยุดทุกการกระทำแล้วหันไปมองต้นเสียง
 
 
“ยังไม่ตายอีกเหรอวะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นมารอ แล้วทำไมวันนี้แกมาด้วยหล่ะพิม” พ้อยพูดลอยๆด้วยความหมั่นไส้
 
 
 
“แหม พ้อยแกก็พูดแรงก็ป๊อปเค้าไม่ค่อยว่างนี่นา ใช่มั้ย” พิมพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและกุมมือป๊อปไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
 
 
 
“เดี๋ยวนะๆ กุมมงกุมมือลืมตัวเหรอยัยพิม 5555” พ้อยแซวพิมและป๊อปเล่นๆเพราะพักนี้แลดูสนิทสนมกันเป็นพิเศษ
 
 
 
“หรือคิดจะทำตัวแบบว่า แฟนเพื่อนก็เหมือนแฟนเรา “ จินนี่เดินเข้ามาร่วมวงสนทนาพร้อมโทโมะแล้วมองพิมกับป๊อปด้วยหางตา
 
 
 
“แหนะ มาถึงก็แซ่บเลยนะยัยคุณหนู ไอ้ฟางยังไม่พูดอะไรเลย ไปหาอะไรกินกัน วันนี้ไม่ติวนะฝากบอกไอ้แว่นด้วย ไปกันๆ” พ้อยควงแขนจินนี่ฟาง
 
 
 
“ถ้าไอ้แว่นที่แกหมายถึงคือโทโมะ ไม่ต้องฝากบอกหรอก เค้ายืนอยู่ข้างๆยัยจินนี่นั่นแหละ”ฟางพูดแล้วส่งยิ้มให้โทโมะ
 
 
 
“โอปป้า ถอดแว่นแล้วหล่อขนาดนี้เลยเหรอ จริงดิ่ มีแฟนยังตัวเอง”พ้อยรีบปล่อยแขนจินนี่ฟางแล้ววิ่งไปกอดแขนโทโมะทน
 
 
 
 
“อะแฮ่มมม แต่วันนี้ป๊อปอยากไปแค่กับฟางสองคน ขอโทษที่เสียมารยาท” ป๊อปพูดหน้านิ่งแล้วเดินไปโอบไหล่ฟาง
 
 
 
“แต่ฟางอยากมีมารยาท ฟางอยากไปกับเพื่อนๆ วันหลังก็ไลน์มาบอกก่อนนะจะได้ทำตัวถูก ไปกัน โทโมะ จินนี่ พลอย”ฟางเดินนำไปโดยไม่สนใจหันกลับมามองป๊อปอีกเลย
 
 
 
 
“ป๊อปไปกับพิมก็ได้นะ”พิมหันไปมองป๊อปที่เอาแต่มองฟางที่เดินลับตาไป
 
 
 
“เดี๋ยวป๊อปไปส่งนะ วันนี้มีธุระอ่ะ หรือถ้ายังไม่อยากกลับก็แล้วแต่ ไปล่ะ”ป๊อปพูดอย่างอารมณ์เสียที่ถูกฟางเมิน แล้วเจอพิมที่ขยันแสดงตัวเป็นเจ้าของเค้าอย่างน่ารำคาญ
 
 
 
“เดี๋ยวก่อนสิป๊อป รอพิมด้วย”พิมรีบวิ่งตามป๊อปไป
 
 
 
 
“จินนี่ ฉันถามอะไรหน่อยสิ ทำไมแกถึงชอบพูดว่าพิมนักวะ เมื่อก่อนเห็นซี้กันจะตาย” พ้อยถามอย่างสงสัย
 
 
 
“ไว้ทำใจได้แล้วจะเล่า กินไอติมไป พูดมาก”จินนี่เปลี่ยนเรื่องแล้วตักไอติมคำโตใส่ปากพ้อย
 
 
 
“555” ฟางและโทโมะขำพร้อมกัน
 
 
 
“จินนี่ ไอ้บ้า ป้อนมาได้ โทโมะดูสิพ้อยโดนแกล้ง”พ้อยหันไปซบโทโมะ
 
 
 
“อื้มม ไม่เรียกโทโมะว่าไอ้แว่นแล้วเหรอครับ” โทโมะพูดยิ้มๆ ทำให้ฟางและจินนี่ขำออกมากับท่าทีของพ้อยที่ทำหน้าเซ็งที่โทโมะแซวเธอกลับ
 
 
 
“เอ่อ…ฉันขอปรึกษาอะไรกับพวกแกหน่อยสิ”ฟางพูดขึ้น
 
 
 
“เรื่องไอ้ป๊อปเหรอฟาง” จินนี่หยุดกินไอติมแล้วกันไปหาฟาง
 
 
 
“อื้ม ป๊อปเหมือนจะมีคนอื่นอีกแล้ว วันก่อนฉันเห็นป๊อปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว เค้ายังไม่เลิกกันอ่ะแก ฉันเลยว่าฉันจะถอยออกมา แต่ก่อนจะจบทุกอย่าง ฉันอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นสักครั้ง ว่าฉันสู้เค้าไม่ได้ตรงไหน ฉันผิดอะไร เค้าถึงเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ 5 ปีมันไม่มีความหมายเลยเหรอ”ฟางพูดระบายความทุกข์ออกมาให้เพื่อนฟัง เธออยากจบเรื่องนี้เร็วๆก่อนที่ป๊อปจะไปปารีส
 
 
 
“คนเราให้โอกาสบ่อยๆ มันก็มักจะไม่เห็นค่า แต่แกจะตัดใจได้จริงๆเหรอวะ”พ้อยถามฟาง
 
 
 
“ไม่ได้ก็ต้องได้ ในเมื่อเค้าไม่เห็นค่าเรา เราจะยื้อไว้ทำไม 5 ปีเลยนะแก”ฟางถอนหายใจ
 
 
 
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันพร้อมอยู่ข้างๆแกเสมอนะฟาง”จินนี่พูดยิ้มๆแล้วจับมือฟาง
 
 
 
“ฉันโอเคเว้ย หนักกว่านั้นก็ผ่านมาแล้ว ฉันแค่อยากมาถามความเห็นพวกแก ให้พวกแกช่วยคิด”ฟางมองหน้าเพื่อนๆในกลุ่มรวมทั้งโทโมะที่เค้าเลือกที่จะใส่หูฟัง
 
 
 
“ถ้าถามฉัน ฉันคงเสนอให้ไอ้ฟางทำดีกับไอ้ป๊อปต่อไป ทำเหมือนไม่มีอะไรแล้วก็จับให้ได้คาหนังคาเขาไปเลย ฉันช่วยเองสบายมาก แล้วแกอ่ะจินนี่ว่างัยวะ” พ้อยเสนอความคิดขึ้น
 
 
 
“จินนี่ว่าถ้าจะเลิกก็เลิกเลยเหอะ อย่าไปสนคนเฮงซวยแบบนั้นเลย”จินนี่ก้มหน้าพูด เพราะเธอไม่อยากให้ฟางรู้ความจริงว่าผู้หญิงคนนั้นคือพิม เพื่อนรักในกลุ่มนี่เอง
 
 
 
“แต่ฟางเห็นด้วยกับพ้อยนะ น่าสนใจดี อย่าน้อยก็จะได้ไม่โง่อีกงัย จะเจ็บกว่านี้ก็คงไม่ตาย” ฟางพูดอย่างเหม่อลอย
 
 
 
“เอ่อ…ขอขัดจังหวะแปบนึงนะ ฟางฉันมีอะไรให้ช่วยรบกวนหน่อยสิ ขอยืมตัวฟางไปก่อนนะ บายๆ”โทโมะพูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วดึงมือฟางให้เดินตาม
 
 
 
"เฮ้ย ไปไหน เดี๋ยวสิโมะฉันยังคุยกับเพื่อนไม่เสร็จเลยน้า"ฟางวิ่งไปตามแรงดึงโทโมะ
 
 
“เฮ้ย อะไรอ่ะทิ้งกันเลยอ่ะจินนี่แกดูสิ”พ้อยโวยวายแล้วมองตามทั้งคู่ไป
 
 
 
“ปล่อยไปเหอะ พ้อยฉันมีอะไรจะบอกแก ฉันอยากจบเรื่องนี้เร็วๆ” จินนี่มองหน้าพ้อยแล้วพูดขึ้น
 
 
 
“เรื่องอะไรวะ ว่ามาสิ”พ้อยมองหน้าอย่างสงสัย
 
 
 
“เรื่องป๊อป ฟาง แล้วก็พิม” จินนี่ถอนหายพูดนิ่งๆ
 
 
 
“เรื่องมันมีอยู่ว่า……..”
***จบบบ ตอนหน้าจะเป็นยังไงหนอ พ้อย โทโมะฟาง ป๊อป และเขื่อนก็กลับมาแล้ว เรื่องเริ่มเข้มข้นแล้ว อยากรู้เม้นเลย ขอบคุณที่ติดตาม เม้นติชมกันด้วยน้า ส่วนใครไม่เม้น โหวตก็ยังดี >< ****
 
 
 
 
 
 
X

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา