ทางแยกหัวใจ

At Paris-Charles de Gaulle Airport
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กว่าจะถึงเมื่อยเป็นบ้าเลย” เมื่อถึงสนามบินป๊อปและเพื่อนๆต่างก็ถยอยกันเดินออกมา พลางบ่นปวดเมื่อยตามตัว เป็นเวลาเกือบ 12 ชม. ที่เค้าต้องนั่งเครื่องบิน ป๊อปหยิบโทรศัพท์ขึ้นจะ facetime หาฟาง แต่ก็มีเสียงดังเข้าขัดจังหวะเสียก่อน
 
 
 
 
 
“แหม ถึงไม่กี่นาทีก็ต้องรายงานกันเลยเนอะ ช่างเป็นคนดีอะไรอย่างนี้”พิมลากกระเป๋าเดินตามป๊อปมา แต่ก็อดแซะไม่ได้ ที่ชายหนุ่มถึงสนามบินปุ๊บก็รีบติดต่อฟาง
 
 
 
 
 
“ทำไมครับอิจฉาเหรอ โทษทีน้าพอดีรู้ใจตัวเอง ของเก่าๆที่ทิ้งไปก็เลยไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ ไปล่ะ ไม่อยากไร้สาระ” ป๊อปเหลือบมองนิดหน่อย แล้วรีบเดินไปอีกทาง
 
 
 
 
 
“เฮียยยยยยยยยยย ทางนี้ อาเฮียป๊อป!!“ หญิงสาวหน้าหมวยสวยสะพรั่ง ที่ยืนกางผ้าผืนโต “Welcome To Paris POPPY” เด่นเป็นสง่ากางสนามบิน
 
 
 
 
 
“เฮ้ยยย ไอ้หมวยแก้ว”ป๊อปลากกระเป๋าแล้ววิ่งไปกอดน้องสาวที่ไม่ได้เจอกันเป็นเวลานานอย่าง
 
 
 
 
 
“แก้ว” เธอเป็นญาติของเค้าที่ห่างหายกันเป็นเวลานาน เนื่องจากแก้วมาเรียนต่อที่ปารีส
 
 
 
 
 
“เป็นงัยบ้างเฮีย มีเมียยัง” ประโยคทักทายของแก้วชวนทำให้ป๊อปสะอึกเล็กน้อย ยัยน้องสาวคนนี้ยังคงปากจัดขี้เล่นเหมือนเดิม
 
 
 
 
 
“มีแฟนเฉยๆพอมั้ยไอ้ทอม ว่าแต่เราเถอะ มีแฟนยัง”ป๊อปผละกอดออกจากน้องสาวของเค้า ตอนนี้แก้วเปลี่ยนไปมากจริงๆไม่เหลือคราบทอมหล่อที่เค้าเคยเจอเลยสักนิด
 
 
 
 
 
“เคยมี แต่ตอนนี้ไม่มีล่ะจุกอยู่ ป่ะไปหาอะไรทานกัน ไปอยู่อพาตเม้นแก้วก่อน แล้วค่อยกลับบ้านพัก อยากคุยด้วยจะแย่” แก้วเอาม้วนผ้าต้อนรับพันโตแล้วนำไปคล้องคอพี่ชายเธอ ป๊อปเป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของแก้ว และเป็นคนเดียวที่แก้วไว้ใจ แก้วมีแค่พี่สาว เธอจึงค่อนข้างสนิทกับป๊อปซึ่งเป็นผู้ชาย ซึ่งป๊อปก็เป็นแรงบันดาลใจให้แก้วเป็นทอมซะงั้น
 
 
 
 
 
“ปารีสอากาศดีหว่ะ ฟินเลยดิ่อยู่นี่อ่ะว่าแต่พักอยู่ที่อพาตเม้นไหนเนี่ย” ป๊อปพูดขณะที่เดินทางไปอพาตเม้นแก้ว
 
 
 
 
 
“ตื่นตาตื่นใจหล่ะสิ๊ ทีล่ะคำถามนะ ปารีสอากาศดีมั้ย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายฝนตกบ่อยเกิ๊น เฮียต้องคอยพกล่มด้วยนะ แต่บางทีลมแรงมากอ่ะร่มก็เอาไม่อยู่ เช็คพยากรณ์อากาศก่อนจะดีมาก ที่นี่ตรงกว่าบ้านเราเยอะบอกว่าตกคือตกอย่าไปเสี่ยง ส่วนฟินมั้ย ก็ฟินเพราะท้องฟ้าบรรยากาศที่นี่มันสวยมาก สถาปัตยกรรมต่างๆเฮียน่าจะชอบ ส่วนอพาตเม้นแล้วแต่แก้วสบายใจจะอยู่ ตอนนี้พักที่ Adagio Paris Opéra ใกล้ๆโรงละครแล้วก็ที่ทำงานพิเศษแก้ว ถ้าเฮียสนใจมาอยู่กับแก้วก็คงชวนหาบ้านเช่า อยู่คนเดียวแก้วก็เหงาถึงแล้วๆ”แก้วพูดยาวนานจนถึงอพาตเม้นเธอ ระหว่างทางเธอก็แนะนำป๊อปถึงสถานที่และข้อควรรู้ต่างๆไปพลางๆ
 
 
 
 
 
“โหยยย ใหญ่ใช้ได้เลยหว่ะ แล้วจะหาบ้านไปทำไมวะ” ป๊อปลากกระเป๋าเข้ามาในห้องแก้วซึ่งใหญ่โตโอ่อ่ามากเลยทีเดียว แถมมีสองห้องนอนอีกต่างหาก
 
 
 
 
 
“บางทีม๊าป๊ากับพี่กิ่งก็มาพักด้วยงัยเลยมีอีกห้อง อาเฮียพักห้องนั้นก็ได้ ว่าแต่บอกพ่อแม่เฮียยังว่าถึงแล้วอ่ะ”แก้วชงชาร้อนๆมาให้ป๊อปดื่มแล้วถามขึ้น
 
 
 
 
 
“เออหว่ะลืม รอแปบ” พูดจบป๊อปก็กด facetime หาฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
แสงเช้าวันใหม่สาดส่องเข้ามา ร่างบางบนเตียงพลิกตัวไปมาได้สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์เข้า ด้วยความขี้เซาเธอจึงยกหมอนขึ้นปิดหน้าหลีกหนีสิ่งรบกวนเหล่านั้น แต่มันก็ยังคงดังอยู่ดี เธอปาหมอนลงเตียงด้วยความหงุดหงิดก่อนจะหยิบไอโฟนขึ้นมาดูแล้วก็พบว่า
 
 
 
 
 
ครืดด POPPY Facetime…
 
 
 
 
 
“เย้ยยย ป๊อปๆฟางตื่นแล้ว facetime มานานยัง แปบนะหาแว่นก่อน”ฟางรีบวางไอโฟนแล้ว หันไปหาแว่นตาของเธอ
 
 
 
 
 
“ใครอ่ะเฮียนี่แฟนเฮียเหรอ เด็กเนิร์ดเหรอเฮีย”แก้วพูดแทรกเข้าไป ทำให้ฟางรีบใส่แว่นตาแล้วหันมาหยิบไอโฟนขึ้น
 
 
 
 
 
“เฮ้ย ไอ้แก้ว เฮียจะคุยกับแฟนออกไป”ป๊อปผลักหน้าแก้วให้ออกจากจอ แล้วก็ต้องตกใจหน้าฟาง สีหน้าบึ้งตึงเธอเม้มปากเป็นเส้นตรงเพื่อรอให้เค้าอธิบาย
 
 
 
 
 
“โหห อาเฮียยดูดิ่ นั่นแว่นตาหรือแว่นขยายใหญ่ชิบ” แก้วยื่นหน้าเข้าไปในจอจนฟางยิ่งโมโหที่ป๊อปไม่อธิบาย
 
 
 
 
 
“ถึงแล้วก็ดี ปลอดภัยก็ดี มีคนดูแลแล้วก็ดี!! ไปเรียนแล้วนะไอ้ป๊อป บายยย อ่อ มีเพื่อนแล้ววันหลังก็ไม่ต้อง facetime มา คนจะหลับจะนอน” ฟางพูดจบก็ปิด facetime ทันที ไม่เท่าไหร่ก็ไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว คดีเก่ายังไม่ไปคดีใหม่ก็จะมามันน่านัก ฟางกระฟิดกระฟัดแล้วเดินไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้แก้ววว ฟางงอนแล้ว โธ่ หาเรื่องให้เฮียอีกแล้วนะ!!”ป๊อปปาโทรศัพท์อย่างอารมณ์เสีย จนแก้วตกใจเล็กน้อย
 
 
 
 
 
“ห๊า ฟาง พี่ฟางที่หน้าเหมือนตุ๊กตาอ่ะเหรอ เฮ้ยย อาเฮียอย่ามาหลอกแก้ว พี่ฟางสวยจะตาย”แก้วเบ้ปากใส่ป๊อปที่คิดจะอำเธอ พี่ฟางนางฟ้าของเธอหน่ะสวยจะตาย จะเป็นยัยเพิ่งแว่นมนุษย์ป้าไปได้งัย
 
 
 
 
 
 
“นั่นน่ะฟาง เมื่อก่อนฟางเค้าก็เป็นอย่างนั้นแหละ ฟางเค้าสายตาสั้นมากแต่ตอนนี้ใส่คอนแทคแล้วสวยๆอย่างที่แกเห็น เป็นอย่างนี้ได้เพราะเฮียเลยนะไม่อยากจะพูด ฮ่าๆๆ”ป๊อปกอดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจในตำนานรักของเค้าและฟาง
 
 
 
 
 
“จริงเหรอเฮียยย พี่ฟางเค้าเป็นยัยเพิ่งมนุษย์ป้ามาก่อนเหรอเนี่ยแก้วเพิ่งรู้” แก้วกระพริบตาปริบๆถามป๊อปด้วยความสนใจ
 
 
 
 
 
“แหม ที่แกหล่ะทอมหล่อตำนานเนตไอดอลเมืองไทย ยังสวยเหยียบเนตไอดอลเลย คนเรามันต้องมีพัฒนาการเว้ย เพราะความรักทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อมัน อย่างที่ฟางเปลี่ยนเพื่อเฮียงัย เฮียถึงรักฟางมาก เกทม่ะ” ป๊อปยีผมแก้วอย่างหมั่นเขี้ยว ก็ยัยน้องจอมแสบดันทิ้งระเบิดตู้มใหญ่ไว้ให้เค้า ต้องเหนื่อยง้ออีกแล้วสิน้า
 
 
 
 
 
“Get Ready! เลยแหละอาเฮีย ว่าแต่รักมากแล้วเฮียมีคู่หมั้นเป็นคนอื่นทำไม โธ่วว ขี้ตู่หว่ะ เฮียแม่งเจ้าชู้” พูดจบแก้วก็วิ่งหนีป๊อปด้วยความเร็ว
 
 
 
 
 
“ไอ้หมวยแก้ว!!!!!” ป๊อปตะโกนเรียกแก้วลั่น หนอยๆ ยัยน้องคนนี้แสบเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตื่นแล้วเหรอพี่ฟางงง เป็นไงบ้างแฮงค์ม่ะ เมื่อวานพี่เมาน่าดูเลยรู้ป่ะ เพ้อบ้าเพ้อบออะไรไม่รู้ พี่หน่ะร้องไห้ใหญ่เลยแหละ เขื่อนกับเฟย์ต้องรีบไปดึงพี่ขึ้นมานอนจากหน้าบ้าน เป็นอะไรหรือเปล่าพี่ฟาง ส่งพี่โทโมะเสร็จมีอะไรหรือเปล่า”เฟย์ที่เห็นพี่สาวเตรียมตัวไปเรียนก็รีบเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เพราะเมื่อคืนกว่าพี่สาวเธอจะหยุดเพ้อร้องไห้ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าๆแล้ว
 
 
 
 
 
“เฮ้ย บ้าป่าว พี่ส่งโทโมะแล้วจะร้องไห้ทำไมกันสงสัยจะเมา”ฟางเดินเข้าไปนั่งโต๊ะอาหารเช้าที่เขื่อนจัดไว้ให้เธอกับเฟย์
 
 
 
 
 
“แต่ฟางร้องไห้หนักมากจริงๆนะ เขื่อนยังตกใจเลย ไม่มีเรื่องอะไรแน่เหรอ”เขื่อนถามขึ้นอีกคน เพราะอาการเมื่อคืนของฟางทำเค้าตกใจไม่ใช่น้อย
 
 
 
 
 
“ขนาดนั้นเลยเหรอ ฟางเมามากอ่ะเลยไม่รู้เรื่องอะไรอ่า นี่ฟางไปทำอะไรโทโมะเค้าหรือเปล่าเนี่ย”ฟางวางช้อนข้าวต้มแล้วมองหน้าเขื่อนกับเฟย์สลับกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยยย
 
 
 
 
 
 
 
***มาอัพยามค่ำคืน จะพูดยังไงดีคือขอบคุณมากๆกับขาประจำที่อ่านฟิคแล้วเม้นถึงจะแค่คนสองคนก็เถอะ ติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ พวกคุณคือกำลังใจสำคัญของเราจริงๆ เอาล่ะสิแก้วจอมแสบออกแล้ว ส่วนฟางก็ดันจำอะไรไม่ได้ซะงั้น เอางัยดีโทโมะแล้วเขื่อนกับเฟย์รู้มั้ยว่าฟางกับโมะจูบกัน ฝากด้วยน้า ของสัก 5-6 เม้นด้วยมาอัพอีก จุ๊บๆ ***