นายคือสไตล์ของฉัน kristao
เขียนโดย 
pingpongnaraku
วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.26 น.
แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 15.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) บันทึกพิเศษ ดีโอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความI LOST MY MIND(ผมไม่เป็นตัวเองเลย)
นอ รึล ชอ อึม มัน นัซ ซึน เต(ตอนที่ผมได้เจอกับคุณ)
นอ ฮานา เพ โก โม ดึล กอ ซึน(นอกจากคุณแล้วอย่างอื่นดูเคลื่อนไหวช้าลง)
บอกผมทีว่านี่คือความรัก
สวัดดีเช้าวันใหม่ที่แสนสดใส.....ผมว่ามันไม่สดใสแล้วหล่ะเพราะว่าวันนี้ผมนัดเจ้าลูกศิษย์บ้า...ไค มาซ้อมบทละครที่คอนโดเพราะวันนี้หมอนี่มีเรียนแค่ช่วงเย็น...แต่นัดหมอนั่นตอนสิบเอ็ดโมง...เวลาเหลือเฟือ
"กว่าจะถึงเวลาอีกตั้งนาน"
ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลาและวางมันลงบนเคาท์เตอร์อ่างล้างหน้าแล้วหยิบแปรงมาขัดพื้นห้องน้ำต่อ
-ครืดดด-
โอ๊ะ!ไคโทรมาทำไม?ผมวางแปรงขัดพื้นลงแล้วกดรับสายหมอนั่นอย่างงงๆ
"ฮัลโหล"
'อาจารย์ดีโอผมมาถึงที่หน้าสะพานลอยแล้วนะครับ'
"ห้ะ!ตอนนี้...ฉันนัดนายสิบเอ็ดโมงไม่ใช่หรอ?"
'ผมมาถึงแล้วอาจารย์มาเร็วๆนะครับ'
"เออๆเดี๊ยวฉันออกไป"
ผมนัดหมอนั่นสิบเอ็ดโมงนะตอนนี้แค่สิบโมงครึ่งเองหมอนั่นจะรีบไปตายหรอว่ะ คิม จงอิน!!
หลังจากผมล้างห้องน้ำเสร็จผมก็รีบออกจากคอนโดทันที บัดซบมอไซค์ มอไซค์ดันมาหมดจนได้ผมเลยต้องกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปหาหมอนั่น
"ฮัลโหล...ตอนนี้นายอยู่ไหน"
เพราะว่าตอนนี้สายมากแล้วผมเลยโทรถามไคเพราะว่ากลัวหมอนั่นจะชิ่งกลับบ้านซะก่อน
'ผมยืนรออยู่หน้าร้านสเต็คครับ'
"โอเค ฉันเห็นนายล่ะ"ผมกดตัดสายแล้วรีบจ้ำไปหาหมอนั่นทันที
"อาจารย์มาช้าจังนะครับ"
"ช้าบ้าอะไรล่ะนายนะมาเร็วเอง = ="
ผมมองเจ้าลูกศิษย์บ้าที่ดูดีมีออร่าแม้ตอนใส่ชุดนิสิต
"อาจารย์ดีโอผมหิวแล้ว"ไคเขย่าแขนผม
ผมมองเจ้าไคที่อยู่ปีสี่แล้วแต่ยังทำตัวง้องแง้งกับผมเพราะว่าเราสนิทกัน...ไคเป็นคนหน้าตาดี ผิวคล้ำนิดๆ ตัวสูง เต้นเก่ง และ...ปากหมา
"อาจารย์ชอบทำตาถลนอีกแล้ว ฮ่าๆ"
"หุบปากแล้วเดินตามมาซะ O^O"
ผมทำตาโตใส่หมอนั่นแล้วเดินนำหน้าไปยังร้านสเต็คเจ้าประจำของผม....ที่ร้านยังไม่เปิด...ปกติร้านเปิดสิบเอ็ดโมงแต่ตอนนี้เพิ่งสิบโมงห้าสิบนาที
"ร้านยังไม่เปิดนายอยากไปซื้ออะไรก่อนมั้ย"
"การ์ตูน"
"ห้ะ?"
"จะซื้อการ์ตูน"ไคยิ้มหวาน"ได้มั้ยครับ"
"อะอื้อ...โอเค"
โว้ยยย!ทำไมผมต้องแพ้รอยยิ้มของเจ้าเด็กบ้านี่ตลอดเลยว่ะครับหรือว่าผมชอบ...ไม่ๆผมไม่มีทางชอบหมอนี่เด็ดขาด ผู้ชาย หมอนี่เป็นผู้ชาย ผมไม่ชอบผู้ชาย ไม่ชอบผู้ชาย!!
"อาจารย์ดีโอสิบเอ็ดโมงแล้วครับ"
"ห้ะ?"
ผมสะดุ้งเมื่อไคมากระซิบเบาๆที่หูของผม...ใจเต้น ทำไมผมต้องใจเต้นด้วยเนี่ย ไม่!มันไม่ใช่ความรัก ไม่ใช่ ม่ายยย
"ผมเอาสเต็คไก่ซอสครีมเห็ดครับ"ไคยิ้มให้พนักงาน
"ผมเอาสเต็คหมู"
แหม พวกพนักงานสาวๆที่นี่จ้องงาบเจ้าหมอนี่กันซะให้พรึ่บเลยนะ
"ไก่อร่อยเฮะ"
ผมมองเจ้าหมอนี่กินแล้วอมยิ้มให้กับความน่ารักของหมอนี่ เฮะๆน่ารักจังเลยน้าาา
"อาจารย์จะกินคอหมูย่างหรือกินเต็คกันแน่ครับ ฮ่าๆ"
"ชะ...ชานยอลมากี่โมงห้ะไค=///="ถามแก้เขิน
"หมอนั่นบอกว่ามาตอนบ่ายโมงกว่าๆครับ"
"ถ้าหมอนั่นมาสายกว่าบ่ายโมงฉันจะลงโทษหมอนั่นให้สาสมเลย หึๆ"
"อาจารย์น่ากลัว"ไคหน้าซีดแต่ก็ยังดำอยู่ดี
หลังจากกินของคาวเสร็จผมก็พาหมอนี่มาที่ร้านกาแฟข้างๆคอนโด
"เอานมเฮเซลนัทเย็น...นายเอาอะไร"ผมหันไปถามหมอนั่น
"ผมเอา...ลาเต้เย็น"ไคพูดกับพนักงานแล้วหันมามองผม"อาจารย์เลี้ยงหรอ?"
"หึ!ไม่มีทาง"
ผมยิ้มมุมปากแล้วเดินไปมองตู้เค้ก...น่ากินชะมัด
"อ้วน"
พอหมอนั่นพูดเท่านั้นแหละไม่กงไม่กินมันล่ะ!!
"ลองกินนี่สิอร่อยดีนะ"ผมยื่นแก้วให้ไค
"รสชาติเหมือน...นมข้นหวานเย็นใส่น้ำแข็ง"
"ไอ้บ้า!อยากโดนหิ้วออกจากร้านหรอไง"
"แต่ก็อร่อยดีนะครับกินของผมดูดิ"ไคจ่อแก้วตรงปากผม"ของผมมันขมช่วยกินหน่อย"
ตกลงเอ็งจะหาคนช่วยกินใช่มั้ย =v=
"อาจารย์ชานยอลมันยังไม่ตื่นเลยเอาไงดี"
"ไปที่ห้องฉันก่อน"
"อ๊ะ!อาจารย์ชวนเข้าห้อง =///="
"คิดอะไรของแกห้ะ!บอกหมอนั่นด้วยว่าเจอกันที่ห้องฉัน"
"ว้าว!ห้องอาจารย์กว้างชะมัด ห้องสะอาดแบบนี้มีแฟนแล้วใช่มั้ยครับ"
"ไม่มี"ผมพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานในห้องนอน"ทำตัวตามสบายนะฉันจะแก้บทละคร"
"งั้นผมไม่เกรงใจนะ"ไคพูดแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงของผม
โว้ยยย!!หัวใจบ้า...ทำไมต้องเต้นแรงแบบนี้ด้วยนะ...หรือว่าผม...ชอบหมอนั่นไปแล้ว
พอผมแก้บทละครเสร็จก็เห็นหมอนั่นหลับไปแล้วแถมยังเอาหมอนข้างที่รักของผมไปนอนหนุนคางอีก
"ตอนอยู่เฉยๆก็น่ารักดีหรอก"
"(_ _zzzz)"
"ไค!ตื่นมาซ้อมบทละครเลยนะ"ผมไปนั่งลงบนเตียงแล้วเขย่าตัวหมอนี่เบาๆ
"อือออ..."
หมับ!!
"เฮ้ย!"
และหมอนี่ก็พุ่งมานอนกอดผมในสภาพหลับเป็นตาย....ไอ้บ้า!ฉันไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ยยย =///=
"ดี...โอ"
"อะไร"ผมมองหมอนี่อย่างตั้งใจฟัง
"ดีโอ...ผม..ชอบคุณ"
ชอบ...หมอนี่ชอบผม...อึ้ก!
"ฉันก็...ชอบนาย"
ถึงผมจะไม่รู้ว่าคำที่พูดว่าชอบที่ออกจากปากหมอนั่นมันเหมือนกับที่ผมชอบหมอนี่หรือเปล่า...แต่ผมก็ชอบหมอนี่มากๆเลย
"ฟี้..."
ผมก้มลงไปจูบหน้าผากของหมอนี่เบาๆแล้วมองหมอนี่หลับด้วยใจที่เต้นรัว...สักวันฉันจะบอกความรู้สึกของฉันให้นายฟังแน่ๆ
(จบบันทึกพิเศษ ดีโอ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
