นายคือสไตล์ของฉัน kristao

พักนี้ชานยอลอารมณ์ไม่ค่อยดีเอาซะเลยเมื่อวันก่อนเรากับหมอนี่ก็.....เอากันจนได้
"เป็นอะไรไปแบคยอล"
"แทยอนกับฉันเรา...."
"เฮ้!ชานยอลชมรมการแสดงเรียกตัวนายว่ะ!"ไควิ่งมาหาชานยอลอย่างรีบร้อน
"โอเค....งั้นไว้ตอนเย็นเจอกันนะแบคยอล"
ผมกับแทยอนเราเลิกกันแล้วล่ะตั้งแต่เมื่อคืนเธอบอกว่าผมน่าเบื่อเลยเลิกไป....ผมคบกับแทยอนเพราะว่าเธอมาขอผมเป็นแฟนส่วนผมก็รีบตอบตกลงทันทีเพราะอยากให้ชานยอลหึงผมบ้าง....ความจริงแล้วผมแอบชอบชานยอลอยู่...แต่ยิ่งผมไปกับแทยอนมากเท่าไหร่ชานยอลก็ยิ่งตีตัวออกห่างจากผมไปเรื่อยๆ....จนเมื่อวานเรามีอะไรกันแล้วชานยอลก็บอกว่าชอบผม....บางทีพวกเราคงจะเป็นคนรักกันแล้วมั้ง
"แบคยอลไปกันเหอะ"
"อะอื้อ..."
ตอนนี้ผมกับชานยอลกำลังนั่งมองพระอาทิตย์ตกดินอยู่ชานยอลบอกผมว่าถ้าเรามองพระอาทิตย์ลับท้องฟ้าครบ 51 วัน ความรักจะสมหวัง....วันนี้คงครบ51วัน แล้วมั้งที่ชานยอลมาที่นี่
"ชานยอลฉันมีเรื่องจะบอก"ผมเอามือลูบผมของตัวเอง
"ว่ามาสิ"
"ฉันกับแทยอนเรา...เลิกกันแล้ว"
"ห้ะ!จริงดิ"ชานยอลทำตาโตใส่ผม
"อะอืม...ถึงจะเลิกไปแต่ฉันก็ไม่เสียใจหรอกนะ"
"แล้วนายไม่ได้รักเธอหรอ....เห็นหวานกันตลอด"ชานยอลยังอึ้งอยู่
"ความจริงแล้วฉะฉัน...คบกับแทยอนเพื่อให้นายหึงฉัน"ขะเขินมากเลย
"จริงหรอ"ตอนนี้ชานยอลหน้าแดงจนลามไปถึงใบหูแล้ว
"ชานยอลฉันรักนาย!!"
ผมหันหน้าไปหอมแก้มของชานยอลเบาๆด้วยหน้าที่แดงจัด
"นายไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่มั้ย?"
"ไม่ล้อเล่นหรอกน่า"
"ฉันรักนายมาตลอดเลยนะแบค"ชานยอลกอดผมแน่น"เราเป็นแฟนกันได้มั้ย"
"อะอื้อ...ตกลง"ผมหน้าแดงจัด
และผมกับชานยอลก็ได้เป็นแฟนกันผมไม่รู้หรอกนะว่าผมกับเขาจะคบกันได้นานเท่าไหร่แต่ผมรู้ว่าตอนนี้ผมรักเขามากและจะไม่ยอมให้เราแยกจากกันง่ายๆอีกแล้ว
(จบบันทึกพิเสด แบคยอล)