นายคือสไตล์ของฉัน kristao
เขียนโดย pingpongnaraku
วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.26 น.
แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 15.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) บันทึกพิเสด ชานหยอย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้แบคยอลคบกับแทยอนอยู่....ทั้งๆที่ผมรักแบคมาตลอดแท้ๆแต่แบคยอลกับเลือกแทยอนแทนที่จะเป็นผม...หลายเดือนก่อนหมอนั่นเปิดตัวกับทุกคนว่าคบกับแทยอน...ตอนนี้ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วที่สองคนนั่นคบกันและผมก็คุยกับแบคยอลน้อยลงและตีตัวออกห่างจากหมอนั่นเพื่อให้หมอนั่นมีความสุขกับคนที่ตัวเองรัก
ภาวนาให้คุณโชคดีนะที่รักขอให้คุณโชคดีคุณต้องมีความสุขมากๆเท่ากับความเจ็บปวดที่คุณมอบให้ผม
"แทยอนกับแบคดูเข้ากันดีนะว่ามั้ยชานยอล" ไคเงยหน้าขึ้นมาจากไอโฟนแล้วถามผม
".....อืม"
ได้เห็นหน้าแบคผ่านรูปที่เพื่อนผมกดไลค์ การแท็คๆรูปของคุณกับแฟนใหม่ ฮ่าๆนายจะคิดถึงฉันบ้างมั้ยถึงผมจะเกลียดคนที่แย่งของๆผมไปแต่ผมก็ยังติดตามชีวิตประจำวันของแบคผ่านอินเตอร์เนต
"ชานยอลวันนี้ไปดูหนังกับพวกฉันมั้ย ^^"
และคนที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในตอนนี้ก็โผล่มาให้ผมเห็นจนได้
"....ไม่ว่าง"
"ทำไมอ้ะ ทำไมนายไม่ไปเที่ยวกับฉันเหมือนก่อนล่ะ ทำไมต้องหลบหน้ากันด้วย"
เพราะนายไง....นายไม่ใช่หรอที่เป็นคนทิ้งฉันไปมีแฟนนะ...มันเจ็บนะรู้มั้ย
"นายไปเที่ยวกับแทยอนเหอะ...."
เหมือนกับที่ผมบอกไปตั้งแต่ต้น....ผมรักแบคยอลแต่ไม่มีโอกาสบอกสักทีและตอนนี้แบคยอลก็ถุกใครบางคนงาบไปแล้ว
"เฮ้อ...."
หากได้มองส่งดวงตะวันจนลับขอบฟ้าจากบนเนินเขาลูกนี้ติดต่อกันครบ 51 วัน จะสมหวังในความรัก
และผมก็ได้มองท้องฟ้านั่นจนครบ 49 วันแล้ว
"ชานยอลวันนี้ว่างหรือเปล่า"
"มีอะไรล่ะ?"
ผมกอดอกแล้วพูดคุยกับแบคหน้าประตูมหาวิทยาลัย
"วันนี้ฉันไปด้วยสิ...ได้มั้ย"
ผมมองสายตาที่ออดอ้อนของคนตัวเล็ก....จนผมตอบตกลงไปโดยดี และโชคดีที่วันนี้แบคยอลบอกว่าทะเลาะกับแทยอน.....แล้วทำไมผมต้องดีใจด้วยล่ะที่สองคนนั่นทะเลาะกัน
"นานแล้วนะที่ฉันไม่ได้มาที่นี่กับชานยอล"
"....นั่นนะสินะก็นายมีแฟนนี่เนอะ"
ผมนั่งบนพื้นหญ้าของเนินเขาแล้วเงยหน้ามองพระอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าไปเรื่อยๆ
"ถึงฉันมีแฟนแต่นายก็ช่วยสนใจฉีนเหมือนเก่าได้มั้ยทำไมต้องหลบหน้ากันด้วยล่ะ!!"
"นายจะเข้าใจอะไรแบคยอล!!"
ผมผลักหมอนี่ลงไปนอนบนพื้นหญ้าแล้วนั่งทับขาหมอนี่เอาไว้ไม่ให้ดิ้น
"พอนายไม่อยู่แล้วมันเหงานะ..."
"แบคยอลคนโง่..."
ผมพูดแล้วก้มลงไปจูบแบคยอลตอนแรกหมอนี่ก็ดิ้นแต่สักพักก็ยอมให้ผมจูบโดยดี...ตอนแรกแค่จะแหย่เล่นแต่ตอนนี้อารมณ์ของผมมันเตลิดไปไกลแล้ว
"อึก...ไม่ไหวหรอก"
"ไม่เป็นไรจะใส่เข้าไปแล้วนะ"
"อ๊า...อ้า"
"ฉันชอบนาย"
ผมพูดแล้วจูบคนตรงหน้าพร้อมกับขยับสะโพกตัวเองเร็วขึ้นและบนเนินเขาลูกนี้ก็มีเสียงครางก้องเบาๆผมไม่รู้หรอกนะว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไงแต่ผมขอแค่ให้แบครักผมก็พอ
(จบบันทึกพิเศษ ชานยอล)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ