นายคือสไตล์ของฉัน kristao

       หลังจากเลิกเรียนที่มหาลัยเสร็จผมก็รีบกลับมาบ้านตามคำสั่งของพ่อ...พ่อบอกว่าวันี้จะมีแขกมาหาผม ใครกันนะแขกคนที่ว่า?
"เทา พี่จื่อเทา"
อยู่ดีๆก็มีมือปลาหมึกมากอดผมจากทางด้านหลังพอผมหันไปดูแล้วก็เห็นสาวน้อยหน้าตาน่ารักผมสีน้ำตาลอ่อนดัดลอนใส่ชุดกี่เพ้าสีดำรัดรูป แล้วก็...หน้าอกเธอใหญ่และนิ่มมาก
"เอ่อ...เธอคือ?"
"พี่จื่อเทาจำหลีหลินไม่ได้หรอค่ะ"  
หลีหลิน หลีหลิน หลีหลิน...อ่า...เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ชอบมาเล่นกับผมบ่อยๆสมัยเด็ก เพราะพ่อของพวกเราเป็นเพื่อนกันผมเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว
"เธอสวยขึ้นมากเลยนะหลีหลิน"
"พี่จื่อเทารักหลีหลินมั้ยค่ะ //^//" หลีหลินเอาหน้าอกมาเบียดที่หน้าท้องผม
"รักสิก็เธอเป็นน้องสาวของพี่"
"ไม่ใช่รักแบบนั้นค่ะ หลีหลินอยากให้พี่จื่อเทามองหลีหลินเป็นผู้หญิงธรรมดา"
"อ่า?"
"พ่อจะให้หลีหลินเป็นคู่หมั้นของลูกนะเทา"
"ห้ะ!พ่อว่ายังไงนะ"
"ถ้าหลีหลินกับลูกแต่งงานกันตระกูลของเรากับตระกูลของหลีหลินก็จะเกี่ยวดองกันไงล่ะ"
"พ่อ!ผมไม่ยอมรับหรอกนะที่จะให้หลีหลินเป็นคู่หมั้นของผมน่ะ"
"ทำไมหรอค่ะหลีหลินไม่ดีตรงไหน!"
"เธอทั้งสวยทั้งฉลาด...แต่พี่ไม่ได้รักเธอ"
"พี่จื่อเทา!!"
"เทาขอโทษน้องเดี๋ยวนี้นะ!" พ่อโวยวาย
"ไม่ขอโทษ!ผมไม่ผิด ผมมองเธอแค่น้องสาวจริงๆ"
ผมพูดแล้วเดินหนีขึ้นห้องตัวเองไปโดยไม่สนใจเสียงของพ่อที่โวยวายอยู่ข้างล่าง
     สมัยนี้ยังจะมีการคลุมถุงชนอยู่อีกหรอไงเนี่ย...ถ้าตอนนี้หมอนั่นอยู่หมอนั่นคงช่วยผมได้เยอะเลย
(หลายวันถัดมา)
"ไอ้บ้าคริสสส!!"
ไอ้บ้าหล่อโรคจิตนั่นโทรมาสั่งให้ผมไปกินข้าวเที่ยงกับมันครับพอผมบอกว่าไม่ว่างไอ้บ้านั่นก็ตัดสายผมทิ้งไปเลย โว้ยยย!!จะทำยังไงดีเนี่ยตอนนี้หลีหลินก็มาที่บ้านผมและพ่อก็บังคับให้ผมไปกินข้าวกับหลีหลินด้วยเนี่ย
"จะไปกินที่ไหน"ผมกรอกตาไปมา
"ร้านอาหารอิตาเลียนข้างมหาลัยพี่ไงค่ะ"
"พี่ว่าเราไปกินร้านอื่นกันดีกว่าไหม" ฮ่าๆหลีหลินทำไมต้องเลือกร้านที่ไอ้บ้าคริสนัดเจอผมด้วยว่ะ
"ไม่เอา หลีหลินจะกินร้านนี้"
"อ่า ไปก็ไป"ทำไมผู้หญิงมันน่ารำคาญอย่างงี้นะ
 ผมถอนหายใจแล้วขับรถสปอร์ตลายเสือดาวมาจอดหน้าร้านอาหารฝรั่งเศส
    ฮึ้ย!วันนี้มันวันแห่งความวุ่นวายหรอไงว่ะผมกวาดสายตามองหาตัวคริสรอบร้านและเห็นหมอนั่นนั่งโดดเด่นท่ามกลางผู้คนมากมาย อ่า...ที่ว่าโดดเด่นนะ เพราะว่าหมอนี่ใส่หมวกปีกกว้างสีดำใส่เสื้อยืดสีขาวลายหัวกระโหลกใส่กางเกงสีดำลายทางขาวดำ...ใครเลือกชุดให้มันใส่ว่ะครับ
"คริส = ="
"ย่า!เทา คิดถึงนายจัง...แล้วสาวน้อยน่ารักคนนี้ใครหรอ?"
"น้องสาวหน่ะ..."
"ไม่ใช่ค่ะหลีหลินกับพี่จื่อเทาเป็นคู่หมั้นกันและในอนาคตพวกเราจะแต่งงานกันค่ะ"
"แต่งงานหรอนายไม่เคยบอกฉันมาก่อนเลยนะว่ามีคู่หมั้นแล้ว^^"
คริสยิ้มให้ผมแบบเศร้าๆ....ไอ้บ้า!นายอย่าทำหน้าแบบนี้สิว่ะ
"มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!"
"ขอให้พวกนายมีความสุขมากๆนะ"
คริสพูดแล้วยัดช่อกุหลาบสีแดงสดใส่มือผมแล้วเขาก็เดินจ้ำออกจากร้านไป
"คริส!!"
ผมพยายามแกะมือของหลีหลินออกเพื่อที่จะวิ่งตามคริสไปแต่ว่ามือหลีหลินมันเหนียวเหลือเกิน
"พี่จื่อเทาจะไปไหนค่ะ"
"พี่จะไปหาคริส"
"เขาเป็นอะไรกับพี่จื่อเทาค่ะ!"
"...เป็นแค่...คนรู้จักนะ"
โว้ย!แล้วทำไมผมต้องรู้สึกเจ็บลึกๆที่หัวใจด้วยเนี่ยผมอยากวิ่งไปขอโทษแต่ก็ทำไม่ได้....หรือว่า...ผมรู้สึกดีกับหมอนั่นไปแล้ว
(จบบันทึกพิเศษ เทา)