กลลวงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่โว่ย”โทโมะที่พอวางสายจากฟางแล้วรีบวิ่งมาพบว่ามือถือของฟางหล่นอยู่

 

 

 

 

 

 

“ทำยังไงดีโทโมะ ตอนนี้ขนมจีนได้ตัวฟางกับเฟิร์สไปแล้วเราจะทำยังไงกันดี”แก้วพูดอย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้เราโทรแจ้งตำรวจด่วนเลยนะ เฟย์ โทรหาป๊อปปี้แล้วบอกข่าวฟางให้ป๊อปปี้รู้เร็ว”โทโมะพูด

ก่อนที่ทุกคนจะรีบจัดการตัวเอง

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะๆ นี่ขนมจีนมาจับตัวฟางไปคนเดียวรึเปล่า”พิมถาม

 

 

 

 

 

“ไม่รู้สิ แต่เหมือนโทโมะได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนนะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ขนมจีนไม่มีเพื่อนผู้ชายที่ไหนนะ และตอนนี้ถูกตำรวจตามล่าตัวอยู่ด้วย จะมีใครกันยอมช่วยเหลือ

ขนมจีน”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“มีสิ ก็ยัยขนมจีนกำลังคั่วกัลป์ไอ้ปั้นจั่นด้วย ตายๆ”พิมพูด

 

 

 

 

 

“ตายนี่หมายความว่ายังไงกันแน่พิม”โทโมะเห็นสีหน้าเป็นกังวลของพิมก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ปั้นจั่นน่ะเป็นลูกของนักเลงแถวถิ่นที่เพื่อนพิมไปเปิดผับ เนี่ยพ่อปั้นจั่นที่เค้าลือกันว่าเป็นแมงดา

ค้าผู้หญิงให้กับพวกเสี่ยกระเป๋าหนักด้วยสิ ตายๆ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นพิมพาไปที่ผับนั่นที เฟย์โทรบอกป๊อปปี้ไปเจอกันที่ผับนั่น”โทโมะพูดแล้วสั่งเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะฟาง”ขณะที่ป๊อปปี้กำลังจัดกระเป๋าด้วยความอาลัยตายอยาก เฟย์ที่โทรเข้ามาบอก

เรื่องของฟางทำให้ป๊อปปี้ช๊อคก่อนจะรีบบึ่งรถไปที่ผับที่นัดหมายกับโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

น้ำ1กะละมังถูกสาดใส่ฟางที่นอนสลบอยู่บนเตียงให้ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ นี่เธอจับชั้นมาทำไมกัน ลูกชั้นอยู่ไหน”ฟางถามขนมจีนที่เป็นสาดถังน้ำใส่เธอ

 

 

 

 

 

“ไอ้มารหัวขนที่เกิดจากป๊อปปี้กับเธอนั่นน่ะหรอ หึ”ขนมจีนเยาะ

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าทำอะไรลูกชั้นนะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ ชั้นไม่มีอะไรกับป๊อปปี้อีกแล้ว ชั้นจะไม่ยุ่งกับเค้า

ถ้าอยากได้เค้าก้ไปหาเค้าสิ มายุ่งวุ่นวายกับชั้นแบบนี้ทำไม”ฟางถาม

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะแกเป็นคนที่ป๊อปเค้าแคร์ไงล่ะ ต่อให้แกจะเลิกยุ่งกับป๊อปปี้ ชั้นรู้นิสัยเค้าดีว่ายังไงเค้าต้อง

ไปตามหาแกกับลูกอีกแน่ๆสู้เอาตัวมาทำงานไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยดีกว่า”ขนมจีนตบหน้าฟาง

แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ขนมจีนเธอเคยบอกว่าเธอท้องกับป๊อป ตามประสาผู้หญิงเหมือนกัน ปล่อยชั้นไปเถอะอย่า

ทำแบบนี้เลย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นเกลียดแก ทำไมชั้นจะต้องช่วยแกด้วยนังโง่ แกนี่กี่ทีๆก็โง่เหมือนเดิมไม่ว่าจะบ้ารึหายบ้า

แล้ว หึที่ชั้นเคยบอกแกว่าท้องน่ะชั้นโกหกต่างหากล่ะ”ขนมจีนด่าว่าฟางทำให้ฟางอึ้ง พิมพูดความ

จริงสินะ

 

 

 

 

 

 

 

“เลว ที่สุด ฆ่าได้แม้กระทั่งเด็กในท้องที่ไม่รู้เรื่อง”ฟางพูดออกมาเสียงสั่นด้วยความโกรธที่ขนมจีน

เป็นสาเหตุให้เธอแท้ง

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

ขนมจีนพุ่งมาตบฟางที่ถูกมัดไม่ยั้ง

 

 

 

 

 

 

“เลวงั้นหรอ แล้วไง นังพี่น้องร่านอ่อยป๊อปปี้แบบนี้มันสมควรโดน ไม่ใช่แค่แกนะ นังแก้วที่ท้องแล้ว

มาให้ป๊อปรับผิดชอบเป็นพ่อเมื่อ5ปีก่อนชั้นก็ทำให้มันแท้งมาแล้วเหมือนกัน”ขนมจีนว่า

 

 

 

 

 

 

“เธอเป็นทำให้พี่แก้วแท้งลูกด้วยงั้นหรอ เธอทำได้ยังไงกันขนมจีน”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ใครหน้าไหนที่มันมาขัดขวางชั้นชั้นก็ไม่เอามันไว้ไง รู้สึกเมื่อ5ปีก่อนมันจะท้องกับสามีใหม่แกนิที่

ชื่อโทโมะ”ขนมจีนว่าทำให้ฟางอึ้ง แก้วไม่เคยท้องกับป๊อปปี้ แต่แก้วท้องกับโทโมะทั้งตอนนี้

และ5ปีก่อนงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำกับสินค้าชิ้นใหม่รุนแรงส้ะที่รัก เดี๋ยวจะเสียราคา”ปั้นจั่นเดินเข้ามาในห้องแล้วพูดอย่าง

ใจเย็น

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นหาเด็กใหม่มาแทนชั้นแล้วหวังว่าไอ้เสี่ยนั่นมันคงพอใจนะ”ขนมจีนว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่ลูกชั้นไปไหนเอาลูกมาให้ชั้นหน่อยสิ”ฟางคลานไปหาปั้นจั่นแล้วขอร้องทันที

 

 

 

 

 

 

“โถ น่าสงสารจัง อยากเจอลูกหรอจ้ะคนสวย งั้นก็ทำให้เสี่ยพอใจสิ แล้วชั้นถึงจะให้เธอเจอลูก”ปั่น

จั่นพูดพลางลูบแก้มเนียนของฟางก่อนจะผลักฟางล้มแล้วเดินออกไปจากห้องพร้อมขนมจีน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ปล่อยชั้นออกไปเถอะ ฮือๆ ชั้นอยากเจอลูก”ฟางที่รีบวิ่งตามไปที่ประตูแต่ช้าไปก็ทรุดลง

ร้องไห้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แน่นะพิมว่าที่นี่ นี่มันตอนเย็นแบบนี้ คนพลุกพล่านแบบนี้เดี๋ยวพวกนั้นก็ไหวตัวทันหรอก”โทโมะ

พูดเมื่อทุกคนมาถึงที่นัด

 

 

 

 

 

 

“แน่นอน อย่าลืมสิโทโมะว่าถึงพวกนั้นจะไหวตัวทันเราก็มีตำรวที่คอยประสานงานช่วยเหลือเรา

อยู่”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหน ยัยแสบ อยู่นี่กับแก้วล่ะดีแล้ว”เขื่อนพูดเมื่อเฟย์หุนหันจะเข้าไปด้านใน

 

 

 

 

 

“นี่จะมาห้ามชั้นได้ไงชั้นก็ห่วงพี่ฟางเหมือนกันนะ”เฟย์โวยวายที่เขื่อนมาห้าม

 

 

 

 

 

 

“ด้านในมันอันตรายมันมีแต่พวกเสือพวกสิงห์เต็มไปหมด ชั้นไม่ยอมให้เธอไปหรอกนะ”เขื่อนพูด

ด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

“รอตรงนี้นะแก้วแล้วโทโมะจะพาฟางออกมาเอง”โทโมะพูดแก้วจึงพยักหน้าช้าๆ

 

 

 

 

 

 

“ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งเข้าไปด้านในกับพิมทันทีที่เข้ามาถึง บรรยากาศในผับพ่อปั้นจั่นดู

เงียบมาก แล้วพิมก็พาทุกคนลัดเลาะมาที่โซนวีไอพีที่เพื่อนของพิมบอกว่าเป็นที่ที่พวกลูกค้า

กระเป๋าหนักมักจะมาเลือกผู้หญิงที่นี่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย”เมื่อลูกน้องของปั้นจั่นเห็นทั้ง4คนก็รีบเข้ามาเอาเรื่อง ป๊อปปี้ โทโมะ และเขื่อนรีบแยกเข้าไป

จัดการก่อนพิมขะช่วยทุกคนด้วยการเอาที่ช็อตไฟฟ้าช็อตใส่ลูกน้องที่เข้ามาจะทำร้ายพวกตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนายกับพิมไปหาทางซ้ายชั้นกับเขื่อนไปทางขวาเองนะ”ป๊อปปี้บอกโทโมะก่อนจะแยกไปอีก

ทางและพยายามหลบหลีกพวกลูกน้องที่เดินพาพวกลูกค้าเดินไปมา

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนั่นขนมจีน”ป๊อปปี้รั้งเขื่อนแล้วพากันไปหลบเมื่อขนมจีนเดินฮึดฮัดขึ้นมาพร้อมปั้นจั่นจากชั้น

ล่าง

 

 

 

 

 

 

 

“จะเอายังไงกับไอ้เด็กนั่นดี เพราะเราต้องการแค่ผู้หญิงเท่านั้น”ปั้นจั่นพูด

 

 

 

 

 

“เอามันไปตัดแขนตัดขาจับเป็นขอทานอะไรก็ว่าไปเถอะ ชั้นไม่สนใจ”ขนมจีนพูดอย่างไม่แคร์

 

 

 

 

 

 

“โห เธอนี่มันเหี้ยมโหดกว่าที่ชั้นคิดไว้ซะอีกนะเนี่ย”ปั้นจั่นพูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกแล้วไงว่าใครที่มันมาขวางความสุขชั้นมันไม่ตายดีแน่ โดยเฉพาะนังฟาง”ขนมจีนยิ้มร้ายๆ

 

 

 

 

 

“นายไปตามหาเฟิร์สเดี๋ยวชั้นไปช่วยฟางเองแล้วมาเจอกันตรงนี้”ป๊อปปี้พูดแล้วแยกลงไปทางที่

ขนมจีนกับปั้นจั่นขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

กริ๊งงงงง

 

 

 

เมื่อลองลงมาชั้นล่างแล้วป๊อปปี้ไม่รู้ว่าห้องไหนเป็นห้องไหนก็ตัดสินใจทุบสัญญาณเตือนภัยทันที

ก่อนจะเกิดการแตกตื่นของลูกค้าและผู้หญิงที่วิ่งไปมาเพราะคิดว่าเกิดไฟไหม้ ป๊อปปี้แอบมองทุก

ห้องที่วิ่งออกมาก่อนจะตัดสินใจเสี่ยงดวงพุ่งเข้าไปในห้องหนึ่งที่อยู่มุมสุด

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

ป๊อปปี้พังประตูเข้าไปแล้วมองร่างบางที่ถูกมัดแล้วกอดเข่าร้องไห้อยู่มุมห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะที่ฟางไล่พี่ไปแต่พี่ก็ยังอยากจะเจอฟางอยู่ดี”ป๊อปปี้พูดจบฟางก็ร้องไห้ออกมาจนชาย

หนุ่มต้องรีบดึงฟางไปกอดแน่นด้วยความรัก ฟางเมื่อสัมผัสอ้อมกอดของป๊อปปี้ก็ยิ่งร้องไห้หนักกว่า

เดิม นี่เขามาช่วยเธองั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวเราจะไปตามหาลูกกันพี่ว่าลูกต้องอยู่แถวนี้แน่ๆ”ป๊อปปี้พูดพลางแก้มัดให้ฟาง

แล้วพากันออกมาข้างบนเพื่อตามหาลุกของพวกเขา

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

ป๊อปปี้ทรุดลงไปเมื่อถูกใครคนหนึ่งยิงโดนที่ไหล่จนล้มพับ

 

 

 

 

 

“ทำตัวเป็นพระเอกรึไงมึง ทำเป็นมาช่วยผู้หญิงรู้ซะบ้างว่าถิ่นใคร”ปั้นจั่นยิ้มเยาะก่อนจะให้ลูกน้อง

โยนเขื่อนที่ถูกซ้อมมากองรวมกับฝั่งป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“แกทำอะไรเพื่อนชั้น แกปล่อยลูกชั้นนะ”ฟางพุ่งเข้าไปทุบตีปั้นจั่นแต่ต้องโดนตบจนล้มพับ

 

 

 

 

 

 

 

“แกทำผู้หญิงไอ้หน้าตัวเมีย”ป๊อปปี้โมโหที่ฟางถูกทำร้ายพุ่งจะไปเอาคืน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ งั้นทำผู้ชายเหมือนกันก็ได้ว่ะ”พูดจบปั้นจั่นก็บีบเข้าที่แผลตรงไหล่ของป๊อปปี้อย่างแรงจนชาย

หนุ่มร้อง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกทำร้ายป๊อปปี้ทำไมห้ะ ทำแค่พวกแส่แค่นี้ก็พอ”ขนมจีนอุ้มเฟิร์สเข้ามาเห็นป๊อปปี้ถูกทำร้ายก็

ตกใจ

 

 

 

 

 

 

“มันอยากแส่มาช่วยเมียมันเองช่วยไม่ได้ ละนี่ดูมันทำไว้ลูกค้าแตกตื่นหมดแล้ว”ปั้นจั่นว่าขนมจีน

 

 

 

 

 

 

“เพราะแกนังฟาง”ขนมจีนโมโหพุ่งจะไปตบฟาง

 

 

 

 

“อย่าทำฟางนะ”ป๊อปปี้รีบเอาตัวมาบังฟางไว้

 

 

 

 

 

“รักกันมานักหรออีนังร่านเนี่ย”ขนมจีนโซยวายเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ถูกยิงแต่รีบเอาตัวมากอดฟางแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ รักมากและจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายฟางได้อีก ฟางเจ็บมามากพอแล้ว”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟาง

อึ้งน้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ถ้ารักกันมากงั้นก็ไปอยู่ด้วยกันเลยละกัน”ปั้นจั่นยิ้มเยาะก่อนจะง้างมือหมายจะยิงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

มีกระสุนนัดหนึ่งยิงเข้าที่ข้อมือปั้นจั่น ทุกคนหันไปมอง แก้วที่นำเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาช่วยทุกคน

ไว้ได้ทัน

 

 

 

 

 

 

“ใครทำเพื่อนชั้นน้องชั้นชั้นก็ไม่ไว้เหมือนกัน”แก้วว่าก่อนจะสอดสายตามองหาพิมและโทโมะ

 

 

 

 

 

“หลบเร็วเส้ ยืนเซ่ออะไรเล่า”ปั้นจั่นว่าแล้วรีบหลบ ขนมจีนโมโห กระชากเฟิร์สไปด้วย

 

 

 

 

 

“ไม่นะเฟิร์ส ปล่อยเฟิร์สนะ”ฟางตกใจรีบวิ่งตามพวกปั้นจั่นที่หนีไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ฟางอย่าไป”ป๊อปปี้ตกใจที่ลูกตัวเองถูกจับและเมียกำลังตามไปช่วยก็รีบพาตัวเองไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นายเป็นยังไงบ้าง”เฟย์ที่เข้ามากับแก้วก็ตกใจเมื่อเห็นเขื่อนถูกซ้อมจนปางตาย

 

 

 

 

 

“ยัยตัวแสบเข้ามาทำไม พี่บอกแล้วไงว่าอย่าเข้ามา”เขื่นปรือตามองเฟย์ที่ประคองกอดตัวเองแล้ว

ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“ยิ้มบ้าอะไรของนายห้ะ นายเจ็บขนาดนี้นะอีตาบ้า ฮือๆ”เฟย์ว่าเขื่อนก่อนน้ำตาพาลจะไหลออกมา

 

 

 

 

 

“ร้องไห้ทำไมยัยแสบ ไม่เอาสิ อย่าร้องเลยนะ”เขื่อนพูดแล้วเอื้อมมือจะเช็ดน้ำตาให้เฟย์

 

 

 

 

 

“นายทำชั้นร้องไห้นายต้องรับผิดชอบนะตาบ้า”เฟย์หน้างอแล้วพูด

 

 

 

 

 

“จะรับผิดชอบทั้งชีวิตเลยยัยตัวแสบ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกหวานก่อนไอ้เขื่อน มาช่วยกันก่อน”โทโมะที่ถูกซ้อมนิดหน่อยพูดขึ้นเมื่อแก้วและโทโมะประ

คองพิมที่ถูกยิงเข้ามา ก่อนตำรวจที่เหลือจะช่วยพวกโทโมะและเขื่อนเฟย์ออกไปข้างนอกให้เร็ว

ที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

ปัง ปัง ปัง

 

 

 

 

เสียงยิงต่อสู้กันทำให้ฟางปิดหูด้วยความกลัวแต่เพื่อลุกเธอต้องรีบไปให้เร็วที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ พ่อป๊อป แม่ฟาง”เฟิร์สร้องไห้จ้าเมื่อถูกพวกปั้นจั่นพากันหนีจนมาถึงห้องเก็บของก่อนจะถึง

ลานจอดรถ

 

 

 

 

 

 

“หุบปากซะไอ้เด็กปาก อยากโดนตบรึไง”ขนมจีนโมโหง้างมือตีเฟิร์สครั้งแล้วครั้งเล่า

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย พอสักที ยิ่งตีมันก็ยิ่งร้องดิ โธ่โว้ย ไม่น่าช่วยเธอเลย ตำรวจแห่มาหมดแล้ว”ปั้นจั่นโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แกเองก็อยากได้นังนั่นมาเป็นสินค้าของแกนิ จะมาว่าชั้นคนเดียวได้ยังไง”ขนมจีนว่าเมื่อปั้นจั่น

ว่าเธอ

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยลูกชั้นเถอะนะขนมจีน ชั้นจะไปกับเธอก็ได้แต่ปล่อยลูกขั้นเถอะ”ฟางที่ตามมาถึงก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนเดียวหน่อยเลยนังโง่ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะแกชั้นเกลียดแกนัง

ฟาง”ขนมจีนแผดเสียงว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ใครบอกล่ะเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากตัวขนมจีนนั่นล่ะที่ก่อเรื่องเอง ป๊อปบอกไว้เลยนะว่าต่อให้

ขนมจีนฆ่าทุกคน ทั้งโลกเหลือขนมจีนแล้ว ป๊อปก็ไม่มีวันรักขนมจีนลงหรอก ไม่มีวัน”ป๊อปปี้ตามเข้า

มาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด เพราะแกนังฟางชั้นเกลียดแก ปั้นจั่นยิงมัน”ขนมจีนที่คลั่งแล้วสั่งปั้นจั่นที่ถือปืนยิงฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

ป๊อปปี้รีบเอาตัวไปเป็นที่กำบังกันกระสุนให้ฟาง ก่อนจะล้มพับลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะฟาง”ป๊อปปี้ในยิ้มแล้วถามฟาง“พี่ป๊อป”ฟางอึ้งแล้วประคองร่างสูงไว้

 

 

 

 

 

 

“แกโง่ยิงป๊อปทำไม ไอ้โง่”ขนมจีนสติแตกกระชากปืนมาจากปั้นจั่นก่อนจะยิงตัดขั้วหัวใจปั้นจั่นและ

ยิงซ้ำหลายๆนัดไปมารอบๆ เฟิร์สที่หลุดจากการเกาะกุมของขนมีนก็รีบวิ่งมาหาฟางและป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ส ฟางพาเฟิร์สออกไปเร็ว”ป๊อปปี้ที่สติยังเหลืออยู่ตกใจที่เห็นขนมจีนยิงไปโดนท่อแก้ส

 

 

 

 

 

“คุณรีบออกไปเร็ว แก้สรั่ว”ตำรวจที่เข้ามาแล้วรีบพูด ป๊อปปี้รีบดันลูกเมียตัวเองให้ตำรวจทันที

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

กระสุนจากขนมจีนยิงที่กลางหลังป๊อปปี้อีกนัดต่อหน้าต่อตาฟาง

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด ไม่ พี่ป๊อป”ฟางร้องตกใจที่เห็นป๊อปปี้ยิงก็ร้องและจะไปหา

 

 

 

 

 

 

 

“ไปเถอะฟาง พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูดออกมาก่อนจะล้มพับไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่พี่ป๊อป ไม่”ฟางร้องแต่ไม่เป็นผลเมื่อตำรวจต้องช่วยปนะชาชน ดึงฟางและเฟิร์สออกไปจากห้อง

ที่กำลังจะระเบิดออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

 

 

เมื่อออกมาได้สักพัก เสียงระเบิดก็ดังสนั่นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ พี่ป๊อปปปปป”ฟางหันกลับไปมองแล้วร้องตกใจเพราะป๊อปปี้ยังไม่ออกมาจากตึกก่อนจะทรุดลง

เข่าอ่อนร้องไห้อยู่ตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

ก็ฟางบอกเองว่าต่อให้ป๊อปตายต่อหน้าก็ไม่สนใ ไรเตอร์เลยจัดเลยไง555555

 

 

 

 

สงสัยฟิคดาร์กเกินรีดเดอร์หายเลยสงสัยช่วงนี้ไรเตอร์เรียนหนักจริง เลยส่งผลแต่งฟิคไม่สนุกเลย

 

 

แต่ยังไงก็ขอบคุณหน้าเก่าๆนะคะที่ยังติดตามมาเหมือนเดิม