กลลวงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่เป็นบ้าอะไรพี่ป๊อป พี่ฟางยังเรียนอยู่นะ แล้วนี่ถ้าพ่อกับแม่รู้จะว่ายังไง”เฟย์โวยวายเมื่อหลังจาก

พาฟางและป๊อปปี้ไปแต่งตัวแล้วเข้ามาเคีลยร์เรื่องกับพี่ชายตัวดีที่ห้อง

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก็พี่เมา พี่เลยเผลอทำอะไรเกินกว่าเหตุไปหน่อย”ป๊อปปี้ที่สร่างเมาก็พูดและเกาหัวคิดหนัก

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

แก้วที่เสียใจกับภาพที่เห็นก็เดินมาตบหน้าป๊อปปี้จนหัน

 

 

 

 

 

 

 

“จะตบทำไม ในเมื่ออยากจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรอแก้ว”ป๊อปปี้หันขวับมาว่าแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ เอาฟางออกไป พี่ขอเคลียร์กับป๊อปปี้ก่อน”แก้วกลัวป๊อปปี้จะบอกเรื่องของเธอกับป๊อปปี้รู้ก็รีบ

ไล่น้องๆ เมื่อเฟย์และฟางออกไปจากห้องแก้วก็หันขวับมาทางป๊อปปี้เหมือนเดิม ก่อนน้ำตาของแก้ว

จะไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปทำแบบนี้ได้ยังไง นั่นน้องของแก้วนะ”แก้วที่ทั้งร้องไห้และพยายามพูดออกมาเสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

“แก้วเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอ ว่าให้ป๊อปไปรักกับฟางเองนิรักกันชอบกันนอนด้วยกันไม่

แปลก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แต่เราคบกันมาปีนึงป๊อปเองก็ยังไม่เคยนอนกับแก้วนิ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“นั่นเพราะป๊อปรักแก้วมากไง ทั้งรักทั้งให้เกียรติ อยากดูแล แต่สุดท้ายแก้วก็ผลักไสป๊อปไป”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

“แล้วที่ป๊อปทำป๊อปไม่ให้เกียรติฟางบ้างหรอ”แก้วหันมาต่อว่า

 

 

 

 

 

 

“เรื่องนี้ป๊อปขอโทษ ป๊อปเมาแล้วก็น้อยใจที่แก้วไล่ป๊อปไปหาฟาง เลยทำให้ป๊อปพลั้งพลาด”ป๊อปปี้

พูดเสียงอ่อย

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ใช่คำว่าพลั้งพลาด เมื่อป๊อปมีอะไรกับฟางไปแล้ว ป๊อปต้องรับผิดชอบน้องแก้ว”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“แก้ว สมัยนี้คนเราจะนอนด้วยกันมีอะไรกันมันไม่แปลกนะ”ป๊อปปี้พยายามแย้งแม้จะรู้ตัวว่าตัวเอง

ผิดก็ตาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“สมัยนี้ก็แล้วไง แต่ฟางเป็นเหมือนผ้าขาว ฟางบอบบางเกินอย่าเอาฟางไปเปรียบกับพวกผู้หญิง

ทั่วไปนะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้ล่ะ ในเมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว ต่อไปนี้ ฟางกับป๊อปปี้จะต้องคบกันเป็นแฟน”แก้วสั่งอีกครั้งก่อนจะ

เดินไปเปิดประตูแล้วจับมือฟางมาหาป๊อปปี้ในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องทั้งหมดพี่แก้วอย่าว่าพี่ป๊อปเลยนะคะ ถ้าจะว่าก็ว่าฟางด้วย เพราะฟางเองก็ยินยอมพี่ป๊อป ฟาง

รักพี่ป๊อปค่ะพี่แก้ว”ฟางที่เห็นสีหน้าของป๊อปปี้และแก้วที่เครียดก็รีบพูดเพื่อไม่ให้แก้วมองว่าป๊อปปี้

ห่มเหงเธอฝ่ายเดียว แต่มันยิ่งทำให้แก้วยิ่งรู้สึกเจ็บปวดหัวใจกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

“พี่รู้ว่าฟางรัก พี่ป๊อปเค้าตัดสินใจแล้วล่ะว่าเค้าจะรับผิดชอบฟางทั้งหมด แต่ต้องหลังจากเรียนจบ

ก่อนนะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“จริงหรอคะพี่ป๊อป”ฟางอึ้งแล้วหันไปถามป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“ครับ พี่จะรับผิดชอบฟางทุกอย่างเอง ไม่ต้องกลัวนะคนดีของพี่”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงฟางไปกอด

ทำให้ฟางหัวใจพองโตตื้นตันป๊อปปี้มาก โดยไม่เห็นเลยว่าป๊อปปี้นั้นมองแก้วด้วยความรักและเจ็บ

ปวดมากแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

 

2เดือนต่อมา

 

 

 

 

 

 

“ฟาง มาถ่ายรูปกันเร็ว”พิมเรียกฟางที่รับช่อดอกไม้จากรุ่นน้องที่มาแสดงความยินดีในพิธีจบการ

ศึกษาของฟาง

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ยินดีด้วยนะคะ”เฟย์เมื่อเห็นฟางกำลังถ่ายรูปกับเพื่อนก็วิ่งเอาช่อดอกไม้มาให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์มาได้ไงเนี่ย วันนี้วันธรรมดาโดดเรียนหรอเรา”ฟางถามเฟย์ที่ยื่นช่อดอกไม้ให้เธอแต่ยังใส่ชุด

นักเรียน

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้โดดหรอกลูกแม่พาเฟย์เค้ามาเอง”แม่ป๊อปปี้ที่เดินตามมากับพ่อป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“คุณลุงคุณป้าสวัสดีค่ะ จริงๆไม่เห็นต้องลำบากมาเลย แค่งานรับวุฒิบัตรเด็กม.6ธรรมดาๆ”ฟางไหว้

พ่อแม่ป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เด็กม.6คนนี้เป็นแฟนของลูกชายแม่กับพ่อนี่จ้ะ ต้องดูแลเป็นพิเศษหน่อย”แม่ป๊อปปี้พูดแล้วลูบ

ผมฟางอย่างเอ็นดู

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าป๊อปอยู่ไหนเนี่ย ไหนว่าจะรีบมาๆทั้งที่วันนี้ไม่มีเรียนแท้ๆ”พ่อป๊อปปี้พูดพลางมองหาลูกชาย

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าป๊อปปี้เค้ามัวแต่รอช่อดอกไม้ให้ฟางนี่คะ”แก้วเดินมาพร้อมกับป๊อปปี้แล้วดันป๊อปปี้ยื่นช่อ

กุหลาบแดงให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะฟาง”ป๊อปปี้เอาช่อดออกไม้ให้ฟาง ฟางรับมาแล้วยิ้มด้วยความเขินไม่คิดว่าป๊อปปี้จะมา

 

 

 

 

 

 

“ดอกกุหลาบแดงช่อนี้เนี่ย ป๊อปเค้าใส่ใจเลือกให้ฟางเชียวน้า เค้าเลยมาช้า”แก้วพูดยิ่งทำให้ฟาง

ยิ้มแป้นแต่ป๊อปปี้เมื่อได้ยินแก้วพยายามชงตัวเองให้ฟางแล้วหงุดหงิดเพราะที่เขาและเธอมาช้า

เพราะว่า ไปทานข้าวด้วยกันใกล้ๆมหาลัยๆส่วนดอกไม้แก้วเองก็เป็นคนจัดการให้และเอาไว้ในรถแต่

เช้า

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ พี่ป๊อปมาแล้ว เดี๋ยวพี่ป๊อปไปถ่ายรูปคู่กับพี่ฟางนะคะเดี๋ยวเฟย์เป็นคนถ่ายให้”เฟย์พูดแล้ว

ดันป๊อปปี้ไปยืนข้างฟาง ก่อนจะถ่ายรูปให้ ฟางนั้นยิ้มแย้มอย่างมีความสุข ส่วนป๊อปปี้มองแก้วที่มอง

แล้วกล้ำกลืนฝืนยิ้มก็ได้แค่ยิ้มเจื่อนๆ

 

 

 

 

 

“โอบกันหน่อยสิคะๆ”เฟย์สั่ง ทำให้ป๊อปปี้จำเป็นต้องโอบไหล่ฟาง

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวถ่ายรูปกันเสร็แล้ว เราไปทานข้าวกันนะจ้ะ ทั้งฟางทั้งแก้วเลย พ่อเค้าจองโต๊ะที่ร้านอาหารจีน

อยู่นะ”แม่ป๊อปปี้พูดก่อนจะชวนทุกคนมาที่ร้านอาหารจีนเพื่อฉลองให้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าวอาหารมาแล้ว พี่ป๊อปคีบอาหารให้พี่ฟางด้วยน้า เพราะงานนี้เราต้องเลี้ยงให้ว่าที่พี่สะใภ้คนนี้

เยอะๆ”เฟย์พูดเพราะนอกจากจะให้ป๊อปปี้นั่งข้างฟางแล้ว ยังให้ป๊อปปี้เอาใจฟางสารพัดจนแก้วที่นั่ง

ตรงข้ามก็แอบถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ๊บ”ทันทีที่ป๊อปคีบอาหารให้ฟาง ฟางก็รีบปิดปากเมื่อได้กลิ่นอาหารก็รีบปิดปากแล้ววิ่งไปเข้า

ห้องน้ำแล้วโก่งคออ้วก

 

 

 

 

 

 

“ฟาง เป็นอะไรบ้างรึเปล่าไหวมั้ย”แก้วรีบวิ่งมาดูอาการน้องสาวแล้วถามฟาง

 

 

 

 

 

“ไม่รู้เหมือนกันพี่แก้ว จะว่าไปแล้วประจำเดือนฟางก็ไม่มา2เดือนแล้วนะ”ฟางพูดอย่างกังวลแก้ว

ชะงัก

 

 

 

 

 

 

“มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้งฟาง เราอาจจะเครียดเรื่องเรียนต่อไปเราเลยประจำเดือนไม่มา

ส่วนที่มาอ้วกเนี่ยอาจจะเพราะเราไม่ค่อยได้มาทานอาหารจีนมั้ง”แก้วพยายามพูดปัดๆไม่ให้ฟาง

คิดมากก่อนจะพาฟางออกมา

 

 

 

 

 

 

“ทานอะไรไม่ค่อยได้ ป้าต้องขอโทษด้วยนะหนูฟางงั้นมาทานผลไม้รองท้องก่อนละกัน”แม่ป๊อปปี้

พูดแล้วให้เด็กเสิร์ฟยกถาดผลไม้เข้ามา เมื่ฟางเห็นพวกมะม่วงเปรี้ยวก็รีบปรี่เข้าไปกินเอาๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางกินมะม่วงเปรี้ยวแบบนี้แถมไม่กินข้าวเดี๋ยวก็ท้องเสียหรอก”แก้วพูดแล้วจู่ๆก็นิ่ง แล้วทบทวนถึง

อาหารประหลาดๆที่เกิดขึ้นกับฟางแล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เอ พี่ฟาง ที่พี่ฟางทานอะไรไม่ค่อยได้อ้วกเอาๆ แล้วต้องมากินแต่ของเปรี้ยวๆเหมือนคนท้องเลย

นะคะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“ยัยเฟย์ ทำไมพูดแบบนี้ พี่เค้าเนี่ยนะท้อง”พ่อป๊อปปี้ดุเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็2เดือนก่อนที่เสม็ดพี่ป๊อปกับพี่ฟาง”เฟย์พูดตรงๆป๊อปปี้รีบมองเฟย์สายตาดุๆเพื่อไม่ให้เฟย์

พูด

 

 

 

 

 

 

“ที่เสม็ด ใช้สิ เรา2คนเป็นแฟนกันทนทีตอนนั้นนิ ป๊อป ฟางมีอะไรปิดแม่รึเปล่า”แม่ป๊อปปี้ถามแล้ว

จ้องป๊อปปี้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางขอโทษค่ะที่เป็นผู้หญิงใจง่ายไม่รักนวลสงวนตัวเลย”ฟางก้มหน้าแล้วสารภาพความจริงทำให้

ป๊อปปี้กับแก้วเหวอ

 

 

 

 

 

“งั้นฟาง ไปโรงพยาบาลกับแม่เดี๋ยวนี้”แม่ป๊อปปี้พูดจบดึงข้อมือฟางออกจากร้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างคะหมอ”แม่ป๊อปปี้ถามหมอที่เดินออกมาพร้อมฟาง

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะคะ คนไข้ตั้งครรภ์ได้2เดือนแล้วค่ะ เดี๋ยวขอเชิญคุณธนันต์ธรญ์กับสามีไปเซ็นชื่อฝาก

ท้องทางด้านหน้าเค้าท์เตอร์เลยนะคะ”หมอพูดจบแล้วเดินไป แก้วช็อคไม่อยากเชื่อหู เช่นเดียวกับ

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ ฟางยังท้อง ไม่จริง ฟางเพิ่งจบม.6เองนะ”ฟางทรุดลงแล้วปล่อยโฮออกมา

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ทำไมแกทำแบบนี้ แกทำฟางเค้าท้อง แกต้องรับผิดชอบสิ่งที่แกทำ”พ่อป๊อปปี้หันไปว่า

ลูกชายที่ยืนอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางกำลังท้องแบบนี้เท่ากับหมดโอกาสที่จะเรียนมหาลัยเลยนะพี่ป๊อป”เฟย์พูดขึ้นฟางยิ่งเสียใจ

มาก

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้ครับ ผมเป็นคนทำฟางท้อง ผมจะรับผิดชอบดูแลฟางกับลูกในท้องเอง เอ่อ แต่เรื่องแต่งงาน

ผมยังไม่พร้อม”ป๊อปปี้พูดจบก็หันไปมองแก้วที่กำมือแน่นซ่อนความรู้สึกเสียใจไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป๊อปยืนยันจะรับผิดชอบฟางเค้าก็ดี จะได้ไม่ทำให้พ่อแม่ปวดหัวมากไปกว่านี้ แต่เรื่องแต่งงาน

ต้องมี พิธีแต่งงานจะจัดเงียบๆที่บ้านเราวันมะรืน มีแค่ครอบครัวเรากับทางครอบครัวฟางแค่นี้ เพราะ

อย่างน้อยฟางก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียเราแล้วนะป๊อป”แม่ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วจับมือฟางเพื่อให้กำลังใจก่อน

จะจับมือป๊อปปี้ให้จับมือฟาง แก้วที่ไม่อาจจะทนอีกต่อไปก็รีบวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้งเดี๋ยวก่อนสิแก้ว”ป๊อปปี้ตกใจรีบปล่อยมือฟางแล้ววิ่งไปหาแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยแก้วป๊อป กลับไปหาฟางซะ ตอนนี้แก้วอยากอยู่คนเดียว”แก้วพูดเสียงสั่นแล้วสะบัดมือของ

ป๊อปปี้ออกไปก่อนจะวิ่งไปโบกแท็กซี่ออกไปจากโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป ฟางขอโทษที่ทำให้พี่ต้องมาแต่งงานเร็วกระทันหันแบบนี้”ฟางเดินตามมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างมันเถอะฟาง ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว พี่ต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่พี่ทำ ไม่เป็นไรนะฟาง”ป๊อปปี้

พูดจบฟางก็โผกอดป๊อปปี้แล้วร้องไห้ด้วยความซึ้งใจ โดยที่ป๊อปปี้เองน้ำตาก็ไหลออกมาอย่าง

เจ็บใจตัวเองที่ทำผิดพลาดทำให้คนที่เขารักที่สุดอย่างแก้วต้องเสียใจแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณผู้หญิงครับคือถ้าเมาแล้วผมว่าคุณผู้หญิงกลับบ้านก่อนเถอะครับ”บาเทนเดอร์ที่ชงเหล้าให้

แก้วพูดและเขย่าตัวแก้วให้ตื่นเพราะ เธอมาถึงที่นี่เธอก็เอาแต่ดื่มเหล้าๆนล้มพับลงด้วยความเมา

 

 

 

 

 

 

“ปล่อย อย่ามายุ่งกับชั้น”แก้วที่เมาแล้วโวยวายก็ปัดมือบาเทนเดอร์ออก

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าครับ”โทโมะที่มาหาเพื่อนที่ผับเห็นบาเทนเดอร์โดนแก้วไล่ก็เดินมาถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็คุณผู้หญิงคนนี้สิครับเมาแล้วไม่ยอมกลับ ผมกลัวเจ้านายผมจะว่าเพราะลูกค้าท่านอื่นเค้านั่งที่บาร์

น้ำนี้ไม่ได้เลย”บาเทนเดอร์ตอบโทโมะมองก็จริงที่พูดเพราะแก้วเมาแล้วนั่งขวางไป2-3ที่นั่งเลย

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วนิ เอางี้ครับ ผู้หญิงคนนี้คือเพื่อนผมเองเดี๋ยวผมจัดการให้นะครับ”โทโมะพูดแล้วประคอแก้วลุก

 

 

 

 

 

“เมาแล้วนะแก้ว เรากลับกันเถอะนะ เดี๋ยวผมไปส่ง”โทโมะพูดแล้วพาแก้วมานั่งที่รถตัวเอง

 

 

 

 

 

“ทำไมถึงทำแบบนี้กับชั้น”แก้วร้องไห้แล้วพูดออกมาด้วยความเมา

 

 

 

 

 

 

“แก้วคุณคงเสียใจมาสินะ ไม่เป็นไรนะ”โทโมะเห็นแก้วร้องไห้ก็ปลอบเธอ แก้วหันมามองโทโมะ

 

 

 

 

 

“อื้มม”โทโมะเหวอเมื่อจู่ๆแก้วก็โน้มหน้าเขามาชอบ ตอนแรกเขาก็ตกใจแต่เพราะตัวเองที่แอบปลื้ม

แก้วตั้งแต่ตอนอยู่ที่เกาะเสม็ดแล้วก็โอนอ่อนแล้วจูบตอบเธอเช่นกัน

 

 

 

 

เอาล่ะสิฟางท้องซะละเนี่ยยย

 

 

 

บอกเลยว่าสิ่งที่ทุกคนคิดอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้นะ55555