กลลวงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”ขนมจีนที่ทานข้าวกับฟาง โทโมะเสร็จก็แยกตัวออกมาเพื่อกลับที่พักก็ถูกแก้วดึงไปอย่าง

รวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

“อย่ายุ่งกับฟางนะ”แก้วรีบพูดเข้าประเด็นทันที

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร นี่เธอมันน่าสงสารจังเลยนะ ที่มีน้องแต่น้องสาวก็เกลียด เอ เกลียดกันเรื่อง

อะไรหรอ”ขนมจีนเยาะ

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาสอดเรื่องของชั้น เธอจะอะไรกับชั้นนักหนาห้ะขนมจีน ในเมื่อชั้นก็หย่ากับป๊อปปี้ไปแล้ว

นะ”แก้วพูดเพราะกลัวว่าถ้าขนมจีนรู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ฟางและป๊อปปี้ขึ้นมา และรู้ว่าฟางและ

ป๊อปปี้เคยแต่งงานกันจนมีลูก นั่นก็หมายความว่าฟางจะต้องเป็นอันตราย เพราะแค่เธอที่แต่งงาน

และท้องยังโดนขนาดนี้

 

 

 

 

 

“หย่า แกหย่ากับป๊อปปี้ได้แต่ป๊อปยังไม่ได้เซ็น ชั้นไม่เชื่อแกหรอก”ขนมจีนว่าก่อนะผลักไหล่แก้ว

อย่างแรงจนแก้วเซ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ แต่ชั้นบอกไว้เลยนะว่าถ้าเธอคิดจะมาทำร้ายชั้น น้องชั้นอีกล่ะก็ ชั้นไม่เอาเธอไว้

แน่”แก้วกระชากคอเสื้อขนมจีนเข้ามาแล้วว่า ขนมจีนเยาะลอยหน้าลอยตา

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่ทันไร เธอก็มายุ่งกับเพื่อนชั้นอีกแล้วหรอ”ฟางที่เดินมาเห็นแก้วจะหาเรื่องขนมจีนก็ว่า

 

 

 

 

 

“ฟาง ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ พวกเราแค่คุยกันเฉยๆเท่านั้นล่ะ”ขนมจีนแสร้งทำเป็นพูดดีๆ

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาตอแหล เดี๋ยวนะ นี่ฟางเพิ่งเจอขนมจีนแล้วตอนนี้เป็นเพื่อนกันไม่ไวไปหน่อยหรอ”แก้ว

โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะเป็นเพื่อนกับใครมันก็เรื่องของชั้น จะช้าจะเร็วก็เป็นเพื่อนกันอยู่ดี เหมือนกับเธอ ที่จะช้าจะ

เร็วเธอก็เป็นคนเลวอยู่ดี เลวตั้งแต่มีความคิดชั่วๆขึ้นมาในหัว”ฟางว่า ทำให้ขนมจีนมองอย่างสงสัย

ว่าคู่นี้มีปัญหาอะไรกัน

 

 

 

 

 

 

“ฟาง แต่พี่ผิดไปแล้วจริงๆนะ ฟางตอนนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจ”แก้วพยายามพูด

 

 

 

 

 

 

“เลิกพล่ามสักที ถ้าหย่าแล้วไม่คิดจะทำงานต่อก็ออกไป โน่น ประตูแล้วอย่ามาเหยียบที่นี่อีก

เพราะรีสอร์ตนี้จะมีแต่รอยราคีที่เธอฝากไว้ไม่รู้จะเอาแอลกอฮอล์ล้างเท่าไหร่ถึงจะหมด”ฟางไล่

ทำให้แก้วสะอึก

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”แก้วมองฟางอีกครั้งด้วยความเสียใจก่อนจะปาดน้ำตาที่ไหลออกมาแล้วเดินไป ฟางรีบเมิน

หน้าหนีทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางนั่นแก้วเป็นพี่ของฟางนะ ฟางทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องเลย”แม้จะสะใจแต่ขนมจีนต้องแกล้งเป็น

พูดดีๆ

 

 

 

 

“ไม่ แค่นี้มันยังน้อยไปกับสิ่งที่เค้าทำกับฟาง”ฟางแข็งใจแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“เอ๋ พี่น้องกันมีเรื่องทะเลาะกันต้องดีกันสิ ทำไมฟางไม่ให้อภัยล่ะ รึว่าสิ่งที่แก้วทำมันร้ายแรงมาก

เกินกว่าที่ฟางจะรับได้ บอกขนมจีนได้นะว่าทั้งคู่ทะเลาะอะไรกันหรอจ้ะ”ขนมจีนยิ้มหวานแล้วถาม

ฟาง

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกขนมจีน เรื่องมันผ่านมานานแล้ว ฟางไม่อยากจำ”ฟางพูดปัดๆแล้วเดินไป

 

 

 

 

“หึ ไม่มีเรื่องไหนหรอกที่ขนมจีนอยากรู้แล้วจะไม่รู้”ขนมจีนมองฟางอย่างขัดใจแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ฟางที่แวะมาตรวจงานที่รีสอร์ตก็ถอนหายใจเมื่อวันก่อนที่ไล่แก้วไม่ให้มาเหยียบที่นี่แล้วนี่

แก้วจะเป็นยังไงบ้างนะ

 

 

 

 

 

 

“มาถอนหายใจแบบนี้ไม่ไปตรวจงานรึไงครับ”ป๊อปปี้ที่คุยกับคนงานเสร็จก็เดินมาถามฟาง

 

 

 

 

 

“ไปสิ ชั้นก็แค่เห็นคุณทำงานอยู่เลยไม่เข้าไปยุ่ง แล้วนี่คุณเป็นยังไงบ้าง”ฟางรีบถามป๊อปปี้เพื่อ

เปลี่ยนเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี ยังไม่ตาย”ป๊อปปี้ตอบเพราะหลังจากวันนั้นที่เขาเซ็นใบหย่ากับแก้ว พอเขาจะไปกินเหล้าก็โดน

เฟย์กับเขื่อนลากกลับมาทุกครั้งไป แถมยังถูกแม่ของเขาบอกให้ไปส่งที่กรุงเทพและพึ่งกลับมาเมื่อ

วานนี้เอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ตายก็ดี เพราะชั้นเองก็อยากให้รีสอร์ตชั้นเสร็จไวๆ เจอแต่เรื่องบ้าๆ งานก็เสร็จช้าอีก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ฟาง แต่พี่อยากให้ฟางให้อภ้ยแก้วนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“มันจะเป็นด้วยหรอ อ๋อ นี่คุณคงเป็นห่วงเมียคุณสินะ หึ ห่วงกันชั้นก็บอกแล้วไง ไม่จำเป็นต้องหย่า

กันหรอกกลับไปรักกันซะจะดีกว่า”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแก้วยอมทำก็ดีน่ะสิ”ป๊อปปี้ย้อนทำให้ฟางสะอึกแอบหน้าเจื่อนลงไป

 

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วไง นี่จะมาพร่ำเพ้อถึงความรักของคุณรึไง ไปไกลๆ คนเค้าจะตรวจงาน”ฟางพูดแล้วเดิน

หนี

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องวันนั้นที่ฟางดูแลพี่ที่บ้านน่ะ ขอบคุณนะ”ป๊อปปี้รั้งข้อมือฟางไว้แล้วพูด ทำให้ฟางชะงักสบตา

ชายหนุ่มที่ขอบคุณก็เบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่ไม่อยากให้เป็นบ้าหรอกนะ สงสารเฟย์กับคุณแม่”ฟางพูดแล้วรีบเดินหนีไปป๊อปปี้มองตามก็

แอบยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ มาเกาะรั้วดูลูกคนอื่นแบบนี้ เป็นแก้งค์ลักเด็กรึไง”โทโมะพูดเมื่อเขาว่างจากทำงานและได้รับ

โทรศัพท์จากแม่บ้านที่กรุงเทพว่าแก้วแอบหนีมาพัทยา ก็สะกดรอยตามมา พบว่าแก้วแอบมาดูเฟิร์ส

ที่โรงเรียน

 

 

 

 

 

 

“เปล่านะ เอ่อ บังเอิญชั้นผ่านมาเฉยๆน่ะไปล่ะ”แก้วตกใจรีบเดินหนี โทโมะรั้งไว้

 

 

 

 

“บังเอิญดีเนาะ บ้านอยู่กรุงเทพ มาซะพัทยา”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้ๆ ชั้นแค่เป็นห่วงหลานนินา ชั้นอยากรู้ว่าหลานเป็นยังไงบ้าง ชั้นเองก็อยากรู้เรื่องฟางเหมือน

กัน”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“หรอ เที่ยงพอดี กินอะไรมั้ย พอดีชั้นอยากคุยกับเธอเหมือนกัน”โทโมะพูดยังไม่ทันที่แก้วจะตอบ

ก็ถูกโทโมะลากขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

“คนเผด็จการ นี่มีอะไรก็พูดๆมาเถอะ เดี๋ยวชั้นต้องนั่งรถกลับกรุงเทพอยู่นะ”แก้วพูดเมื่ออยู่ร้าน

อาหารด้วยกันกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“เหอะๆ ถ้ากลับไม่ทันเดี๋ยวไปส่งให้ถึงบ้านเลย ใช่ว่าจะไม่รู้เพราะนั่นก็บ้านชั้นน่า”โทโมะพูด ทำให้

แก้วแอบยิ้มนิดนึง

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมากๆ แล้วนี่มีอะไรอยากคุยกับชั้นเรื่องอะไร”แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าเรื่องขนมจีนชั้นเชื่อเธอนะ แต่ชั้นไม่รู้ว่าเค้าทำอะไรกับเธอบ้าง เพราะเค้าก็ดูท่าทางเป็น

คนดี เผลอ บางทีเค้าอาจจะสำนึกผิดแล้วเหมือนกับเธอสำนึกผิดก็ได้นะ”โทโมะพูดเพราะถึงแม้เขา

จะเชื่อแก้ว แต่ขนมจีนน่ะหรอจะร้าย

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งต้องการผู้ชายคนหนึ่งมากถึงกับจะฆ่าแม่ฆ่าลูกในท้องให้ตายน่ะ ใจเค้าอำมหิต

เกินที่จะสำนึกผิดแล้วล่ะ”แก้วพูดแล้วก้มหน้านิ่งคิดถึงอดีต

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

โทโมะเอื้อมมือมาจับมือแก้วไว้

 

 

 

 

 

“รู้นะว่าเธอเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องเสียลูกไป แต่ชีวิตมันต้องเดินต่อไปนะ ชั้นชื่ว่าลูกที่เสียไปเค้าจะ

ต้องกลับมาหาเธอแน่นอน”โทโมะพูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้แก้ว ทำให้เธอใจเต้นเมื่อได้รับรอย

ยิ้มนี้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

จู่ๆ ถ้วยแกงจืดก็สาดเข้าใส่แก้ว โทโมะหันไปมองแล้วตกใจเมื่อเจอพิม

 

 

 

 

 

“พิม ทำบ้าอะไรน่ะ”โทโมะที่ตั้งสติได้ก็รีบเอาน้ำและผ้ามาเช็ดให้แก้วที่ร้องด้วยความร้อน

 

 

 

 

 

“หน้าด้านทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ นี่กะจะเป็นเมียน้อยแล้วให้น้องเป็นเมียหลวงเพื่อเกาะโทโมะล่ะสิ”พิม

ว่า

 

 

 

 

 

 

“ทุเรศ เป็นถึงลูกคนมีเงินแต่สมองคิดได้แค่นี้หรอ”แก้วที่แม้จะร้อนไปตามตัวแต่ก็ฝืนพูด

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด นังแก้ว นังพี่น้องปลิงดูดเลือด”พิมไม่พอใจก็คว้าเอากับข้าวบนโต้ะหมายจะละเลงแก้วแต่โท

โมะมาขวางไว้

 

 

 

 

 

“ผมว่าเรื่องนี้ผมต้องคุยกับคุณพ่อคุณแล้วล่ะพิม รปภ”โทโมะว่าก่อนจะพาแก้วออกไปจากร้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังแก้ว แกมันยั่วผู้ชายทั้งพี่ทั้งน้อง”พิมกรี๊ดไม่พอใจก่อนจะถูก รปภ ลากออกมาและต้องชดใช้

ค่าเสียหายทั้งหมด

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าคะ”ขนมจีนที่มาช้อปปิ้งที่ห้างแล้วเห็นพิมก็จำได้ก่อนจะทำทีเดินมาและช่วยจ่ายค่า

เสยหาย

 

 

 

 

 

“ขอบใจนะที่ช่วยชั้นจ่ายค่าเสียหายน่ะ”พิมพูดแล้วเดินมากับขนมจีน

 

 

 

 

 

“เนี่ยดูคุณพิมไฮโซทำหน้าไม่พอใจ มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า บอกชั้นได้นะคะ อ้อ ชั้นลืมแนะนำตัว

ชั้นชื่อขนมจีนค่ะ ตอนนี้กำลังช่วยคุณพ่อทำงานเกี่ยวกับธุรกิจส่งออกน่ะค่ะ เคยเป็นอดีตเพื่อนรัก

ของแก้วเค้ามาก่อน”ขนมจีนรีบแนะนำตัวและบอกฐานะตัวเอ เพราะดูก็รู้ว่าพิมเป็นพวกชอบดูถูกคน

ก่อนจะพูดเรื่องแก้ว

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอเป็นเพื่อนกับนั่งร่านนั่นหรอ”พิมถาม

 

 

 

 

 

“ร่าน ทำไมต้องถึงกับว่าแก้วว่าร่านขนาดนั้นเลยล่ะคะ”ขนมจีนแกล้งอุทานและถามพิม

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะมันกับน้องมันตั้งจะเกาะโทโมะน่ะสิ ส่งน้องไปเป็นเมียแล้วเอาตัวเองไปเสนอตัวเป็นเมีย

น้อย ชิ พอหย่ากับสามีคนเก่าก็รีบระริกระรี้เข้าหาโทโมะทันที ไม่รู้ว่านังนี่จะท้องมาให้โทโมะรับผิด

ชอบเหมือนน้องมันรึเปล่าสิ”พิมหลุดปากเล่าเรื่องราวอย่างหมั่นไส้แก้วและฟาง ขนมจีนชะงัก

 

 

 

 

 

“ท้องก่อนแต่งงั้นเหรอคะ”ขนมจีนตกใจ

 

 

 

 

 

 

“คนที่นี่เค้าเม้าท์กันจะตายว่านังฟางเป็นแม่ม่ายถูกผัวทิ้งแล้วมีแต่ตัว เลยมาเกาะโทโมะจนแต่งงาน

ลูกที่โทโมะเลี้ยงน่ะก็ไม่ใช่ลูกตัวเองด้วย”พิมได้ทีก็เล่าเรื่องของฟางให้ขนมจีนฟัง ขนมจีนนิ่งสงสัย

ว่าเฟิร์สคือลูกของใคร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เป็นอะไรจริงๆกลับกรุงเทพเถอะ”แก้วพูดเมื่อถูกโทโมะลากกลับมาที่บ้านของเขา

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรได้ไง อะไรกัน คลินิกก็ไม่ยอมไป โรงพยาบาลก็ไม่ไป แขนเธอแดงเพราะความร้อนแบบ

นี้ต้องหายามาทาสิ อยากแขนลายไม่สวยรึไง”โทโมะบ่นแก้วเป็นชุด แก้วทำหน้ามุ่ยก่อนจะถูกโท

โมะทายาและไล่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยยืมเสื้อผ้าของฟางมาใส่ก่อน

 

 

 

 

 

“นี่ เอาเสื้อผ้าฟางมาให้ชั้นใส่แบบนี้เดี๋ยวฟางก็ว่าชั้นตายสิ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เถอะน่าเดี๋ยวชั้นอธิบายกับฟางเอง มันเหตุสุดวิสัยนี่นา แต่จะว่าไปเธอน่ะใส่เสื้อผ้าโทนหวานๆก็น่า

รักดีออก”โทโมะพูดแล้วมองแก้วที่อยู่ในเดรสกระโปรงพองๆแบบของฟางก็พูดทำให้แก้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

“บ้า นี่น่ะมันไม่ใช่แนวชั้นเลยย่ะ”แก้วรีบพูดแล้วเบือนหน้าหนีไม่ให้โทโมะเห็นว่าตัวเองกำลังเขิน

 

 

 

 

 

ปี้นๆ

 

 

 

 

เสียงเหมือนรถของฟางขับเข้ามาถึงบ้าน แก้วและโทโมะมองหน้ากัน

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าชั้นหลบดีกว่า ฟางยิ่งเกลียดๆชั้นอยู่ด้วย”แก้วพูดแล้วรีบหาที่หลบแต่ดันสะดุดล้มหน้าคะมำ

 

 

 

 

 

 

“แก้วเป็นยังไงบ้าง”โทโมะตกใจรีบเข้าไปประคองแก้วขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“ป้ะป๋า อ้าว ป้าแก้ว สวัสดีครับ”เฟิร์สที่เข้ามาในบ้านก่อนก็ไหว้สวัสดีทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“เฟิร์สมาช่วยแม่ถือของเข้าไปด้านในหน่อยครับ เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”ฟางที่ตะโกนให้ลูกชายช่วย

ถือของก่อนจะเดินเข้ามาชะงักเมื่อเห็นแก้วอยู่ในบ้าน แถมใส่เสื้อผ้าของเธอ

 

 

 

 

 

 

“เรื่องนี้พี่อธิบายได้นะฟาง คือมันเกิดอุบัติเหตุพี่เลยต้องยืมชุดฟางใส่”แก้วพยายามอธิบาย

 

 

 

 

 

“เธอจะมายุ่งวุ่นวายอะไรกับชีวิตชั้นอีก หย่ากับสามีก็มาหาพี่โทโมะเลยนะ ไวจริงๆ”ฟางว่าแก้ว

 

 

 

 

 

“ฟางพี่ไม่ได้ตั้งใจมาแย่งหรือทำอะไรไม่ดีนะ มันเป็นอุบัติเหตุ”แก้วพยายามอธิบาย

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาพูดชั้นไม่อยากฟัง”ฟางโมโหและตั้งแง่กับแก้วก็พูดแล้ววิ่งออกไปนอกบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

นางร้ายที่ร้ายที่สุดคนนี้บอกเลยว่าร้ายลึกแน่นอน ดูท่าฟางไม่ฟังแก้วซะด้วยนะเนี่ยย