ยังรักกันอยู่ไหม...

 
 
 
 
 
 

 
 
 
ปริ้น!!! 
 
 
 
 
" ป๊อปจะบีบแตรทำไม เดี๋ยวข้างบ้านก็ตื่นมาว่าเอาหรอก " ฟางว่าป๊อปปี้ทันทีที่ขับรถเข้ามาจอดภายในบ้านก็บีบแตรดังลั่นบ้าน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ช่างสิ ไปเก็บของ ไปนอนคอนโดกัน " ป๊อปปี้พูด กับฟางก่อนจะหันมามองผู้ชายอีกกคนที่ยือยู่ข้างแฟนสาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คงจะไม่ได้หรอกครับคุณภาณุ พรุ่งนี้ฟางจะต้องออกเดินทางพร้อมกับผม ดังนั้นฟางต้องนอนที่นี่ " ภูมิเพื่อนสาวในคราบผู้ชายของฟางพูดเสียงเข้ม ป๊อปปี้มองภูมิอย่างเขม็ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" งั้นก็ไม่ต้องเดิน " ป๊อปปี้พูดอย่างเอาเรื่อง ฟางเห็นท่าไม่ดีจึงลากป๊อปปี้ขึ้นไปบนบ้านก่อน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ป๊อปเป็นอะไรไปเนี่ย " ฟางถามเมื่อเห้นป๊อปปี้ดูโวยายผิดปกติ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ทำไมต้องให้มันมานอนที่บ้านแล้วทำไมต้องนอนห้องเดียวกัน " ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆก่อนจะถาม ฟางหลบสายตาจับผิดของแฟนหนุ่ม ก่อนจะแอบอมยิ้ม กับท่าทางหวงเธอของป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็นั่นเพื่อนฟางนี่นา แล้วอีกอย่างพรุ่งนี้ฟางกับภูมิก็ต้องไปทำงานด้วยกันก็ไม่เห็นแปลกเลยที่จะมานอนด้วยกัน " ฟางตอบพลางเดินไปเพื่อจะนอนที่เตียง ป๊อปปี้มองตามอย่างหงุดหงิดเมื่อร่างบางพูดเหมือนมันเป็นเรื่องสบายๆๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่มันเป็นผู้ชาย ฟางเป็นผู้หญิง " ป๊อปปี้พูด กับฟางอย่างหงุดกงิด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็ไม่เห้นจะมีอะไรเลยนีฟางกับภูมิบริสุทธิ์ใจ ผู้ชายกับผู้หญิงจะนอนห้องเดียวกันไม่จำเป็นที่จะต้องจบกันที่เรื่องบนเตียง แบบที่ป๊อปชอบทำหรอกนะ " ฟางหันมาสบตาป๊อปปี้แล้วพูดป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โถ่! ฟางป๊อปเลิกแล้วจริงๆนะ " ป๊อปปี้พูดพลางกอดฟางแบบหลวมๆๆ ฟางเอามือดันหน้าป๊อปปี้ที่พยายามจะหอมแก้มเธอออก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะฟางเชื่อ ฟางก็แค่พูดไปลอยๆๆ กลับไปได้แล้วนี่ดึกแล้วน่ะฟางจะนอนแล้ว"  ฟางพูดกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้ม แล้วส่ายหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" จะนอนกับเมีย " ป๊อปปี้พูดหน้าตาย ฟางหน้าแดงจัดกับคำพูดของแฟนหนุ่ม 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" บ้า!! พอเลยตาบ้า ใครเป็นเมียป๊อปกัน " ฟางพูดก่อนจะพยายามดันตัวออกจจากป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้า!! งั้นเป้นเลยไหม หืม ฟอดด ฟอดด " ป๊อปปี้แกล้งร่างบางก่อนจะก้มลงหอมร่างบางอย่างหมันเขี้ยว ฟางเอียงหน้าหลบแต่ก็หลบไม่พ้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พอเลยพอเลยน่ะป๊อปพอ... ไปอาบน้ำไปเลยเหม็นน่ะ " ฟางพูดก่อนจะป๊อปปี้จะหยุดแล้วยิ้ม ยืนมองหน้าฟางที่เขินจนหน้าแดง ก็ยิ้มอย่างมีความสุข 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ ..อะไรคะเนี่ย " ฟางตกใจเมื่ออยู่ดีดีป๊อปปี้ก็ดึงเธอเข้าไปกอด ป๊อปปี้ลูบผมฟางเบาๆๆก่อนจะหอมผมของร่างบางอย่างอ่อนโยน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่แค่หอม ยังเขินขนาดนี้แล้วถ้าอย่างอื่นละ หืม!! " ป๊อปปี้พูดติดตลก เพื่อจะแกล้งร่างบาง ฟางกรี๊ดเบาๆๆ เมื่อป๊อปปี้ชอบทำให้เธอเขิน ก่อนจะทุกหลังป๊อปปี้ไป ป๊อปปปี้หัวเราะชอบใจ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ป๊อปขอไม่ได้หรอคนดี " ป๊อปปี้กอดกับฟางไปสักพกก่อนจะพูด ฟางนิ่งค่อยๆๆหุบยิ้มลง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟาง... ขอโทษนะป๊อป .... ฮึก!! " ฟางพยายามกลั้นเสียงสะอื้นแต่ไม่ทัน ป๊อปปี้ผละออกจากร่างบางก่อนจะจับให้ฟางหันหน้ามา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ร้องไห้ทำไมคนดี ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรน่ะ ป๊อปไม่เร่งฟางหรอก " ป๊อปปี้พูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ฟาง ฟางมองหน้าแฟนหนุ่ม 'นี่คงเป็นอีกเหตุผลละมั้งที่ทำให้ป๊อปปี้เจ้าชู้'
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ป๊อปคงเบื่อฟางสินะ ...ฮึก ตลอดเวลาฟางไม่เคยยอมป๊อปเลย เหตุผมนี่หรือเปล่าที่ทำให้ป๊อปต้องออกไป ...ฮึ้กก ..."  ฟางพูดพรอมกับเสียงสะอื้น จนป๊อปปี้ต้องดึงฟางเข้าไปกอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พอแล้วคนดี มันไม่ใช่เหตุผลที่ป๊อปจะรักหรือไม่รักฟางเลยน่ะ ดีออกฟางเหมือนดอกไม้ที่น่าเชยชมหวานและน่าค้นหาแต่ในเวลาเดียวกันมันก็ไม่ได้มันมาง่ายๆๆ ป๊อปอยากบอกว่าตลอดเวลาป๊อปไม่เคยเบื่อเลยน่ะที่ได้อยู่กับฟาง " ป๊อปปี้พูดยาว มันยิ่งทำให้ฟางร้องไห้หนักมากกว่าเดิมสะอีก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เฮ้อออ... ยัยตัวแสบหลับจนได้น่ะ ดูสิ!!! ร้องไห้จนตาบวมแล้วเนี่ย ^^ " ป๊อปปี้อุ้มฟางที่ร้องไห้จนหลับไปมานอนที่เตียงก่อนจะปัดปอยผมให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะพูด แล้วเดินออกไปเพื่อที่จะไปอาบน้ำ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตริ้ง!! ตริ้ง!! เสียงไลน์ในเครื่องของชายหนุ่มดังขึ้น ข้อความที่แสดงมันโชว์ชื่อของคนส่งว่า ss' มันไม่ได้ทำให้คนที่หลับอยู่บนเตียงต่องตื่นขากนิทราเลยสักนิด 
 
 
 
 
 
 
                                           "เขาทำร้ายเราอีกแล้วป๊อป... ToT"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ให้มันได้อย่างนี้สิ บทจะหลับละหลับเป็นตาย พอจะร้องไห้ก็เอาสะตาบวมเลย แฟนใครว้ะเนี่ย หึ!! " ป๊อปปปี้ที่เดินออกมาจากห้อแล้วเช็ดผมอยู่เดินมามองฟางที่นอนหลับตาพริ้มอย่างบสบายอาริมณ์อยู่ที่เตียง ก็พูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ตัวเองก็รีบเดินเข้าไปดู พอยกขึ้นมาดูก็นิ่งไปสักพักก่อนจะหันมามองหน้สร่างบางที่หลับอยู่บนเตียง ก่อนจะตัดสินใจ ตอบกลับไป ไม่นาน ป๊อปปี้ก็เดินมาล้มตัวลงนอนที่ข้างๆๆฟางก่อนจะดึงฟางเข้าไปกอด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อื้ออ " ฟางครางออกมาอย่างหงุดหงิด ที่มีอะไรบางอย่างมาดึงเธอ ป๊อปปี้ยิ้ม เมื่อฟางเองก็หันมากอดเขาเหมือนกัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฝันดีครับ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามร่างบางไปด้วย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนเดินทางมาที่ภูเก็ตเพื่อที่แก้วและฟางจะมาเดินแบบให้ภุมิเพื่อนชายคนสนิทของพวกเธอ ที่ทำงานเป็นดีไซน์เน่อร์ชื่อดังและแน่นอนแฟนของพวกเธอก็ต้องตามมาคุมเช่นเดียวกัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โอ๊ย!! พี่ป๊อปถ้าตัวจะติดพี่สาวเฟย์ขนาดนี้ สิงร่างเลยไหมคะ สะดวกดี "เฟย์เอ่ยแซวพี่เขยในอนาคต เพราะ ตลอดเวลาป๊อปปี้มันจะตามติดฟาง จนบางครั้ง เฟย์เองก็แอบเห็นวาาพี่สาวเธอเริ่มอึกอีด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็ดีน่ะถ้าทำได้ " ป๊อปปี้ตอบกลับไปกวนๆๆ เฟย์มองป๊อปปี้อย่างหมันไส้ ก่อนที่แก้วจะหัวเราะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เฟย์แกไม่รู้หรอ ว่าไอ้คุณพี่ป๊อปเนี่ยเขาหวงงงงง!! ยัยฟางง 55 " แก้วพูดแซวฟางและป๊อปปี้ จนเฟย์หวัเราะออกมาเมื่อเห็นว่าฟางเริ่มหน้าแดง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พอได้แล้วยัยพวกนี้นิ ไปเดินเล่นกันดีกว่า นี่ก็จะเย็นละ " ฟางพูดก่อนจะชวนแก้วกับเฟย์ไปเดิเล่น ก่อนที่พวกสาวๆจะเดินออกไป ป๊อปปี้กะจะตามออกไปด้วยเพราะ แค่ถ้าไปเฉพาะสาวๆคงไม่เท่าไรแต่นี่ไอ้หน้าอ่อนนั่นมันไปปด้วยน่ะสิ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เฮ้ย!! ไอ้ป๊อปพอได้แล้วปล่อยให้ฟางเป็นอิสระบ้างเถอะเพื่อน " โทโมะดึงแขนของป๊อปปี้เอาไว้ก่อน ป๊อปปี้กลับมามองเพื่อชายหย่างอารมณ์เสีย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เออๆๆ งั้นไปหาอะไรดื่มแก้เซ็งกัน ไปด้วยกันไหมครับ ไอ้!!..เอ้ย!! คุณ .อะไรน่ะ " ป๊อปปีพพูดกับโทโมะและหันไปพูดกับกาย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เรียกว่ากายก็ได้ครับ " กายยิ้มนิดนึง ป๊อปปี้พยัหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปด้วยกันไหมละ " โทโมะพูดแทน กายส่ายหน้าก่อนที่ จะเดินออกไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อะไรของมันว้ะ " โทโมะพูพูด ป๊อปปี้ส่ายหัว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กูจะไปตรัสรู้ไหมมึง เอ้อ แต่ช่างเถอะดีละ โทรตามไอ้เขื่อนเถอะว่ะไม่รู้ป่านนี้ถึงหรือยัง" ป๊อปปี้พูด โทโมะมองแล้วกดโทรศัพท์หาเพื่อนชายของตัวเองอทันทีก่อนที่หนุ่มๆๆจะนัดกันออกไปดริ้ง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 ร้านนอาหาร 
 
 
 
 
 
 
" พวกเมิงออกมาแบบนี้บอกแก้วกับฟางหรือยังละเนี่ย " เขื่อนเห็นว่าเพื่อนชายของเขาที่นัดเขาออกมา ดื่มไปเรื่อยๆๆไม่มีทีท่าว่าจะกลับก็ถาม 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" บอกแล้ว ช่างเถอะกูก็เบื่อละ " โทโมะพูดอย่างอารมณ์เสียง เพราะทั้งวันเขาพยายามจะง้อแฟนสาวเท่าไร่ แต่ก็ดูเหมือนแก้วเองจะใจแข็งไม่ยอมอ่อนข้อให้เลย 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ใจเย็นดิว้ะไอ้โมะ คบกันมาตั้งนานจะเลิกกันง่ายๆได้ไง " เขื่อนพูด ก่อนจะตบใหล่เพื่อน 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นั่นดิ คบมานาน แล้วเมิงละไม่นานเลยเนาะ " โทโมะหันกลับมาถามเพื่อนยิ้มๆๆแล้วดื่มเหล้าต่อ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ของกุมันไม่เหมือนกับของมึงหรอกน่า " เขื่อนพูดก่อนจะทำเป็นดื่มเหล้าเปลี่ยนเรื่องโทโมะมองเพื่อนชายแล้วยิ้มๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คุยอะไรนักหนาว้ะไอ้ป๊อป " เขื่อนเห็นป๊อปปี้ที่ตั้งแต่เข้ามาในร้านก็มักจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอะไรยุกยิกเป็นประจำ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เรื่องของกูหน่า " ป๊อปปี้พูดแต่สายตายังไม่ละจากหน้าจอโทรศัพท์ทำให้เขื่อนและโทโมะมองหน้ากัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คุบกับกิ๊ก++ " โทโมะพูด ป๊อปปี้เงยหน้าก่อนจะฟาดกะบานเพื่อนชายไปทีหนึ่งัทนีท 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" บ้านพ่อง มึงสิ เอาเถอะมามาดื่มๆๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเก็บโทรศัพท์เอาไว้แล้วดื่มกับเพื่อนชายของพวกเขาต่อ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                           ครืดดด ครืดด....
 
                              "เราคิดถึงป๊อปนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง......"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 มาอัพแล้วน้าโทษทีตอนที่แล้วเน็ตมันกาก 55 ตอนนี้เลยเอามาใหม่เลย อย่าลืมเม้นด้วยน่ะ จะได้มีกำลังใจ อ๋ออยากได้แบบไหนบอกเลย แต่ไรเตอร์ก็อยากได้ดราม่า ถึงแม้จะแต่งไม่เก่งก็ตามม 555