ยังรักกันอยู่ไหม...

9.9

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.

  25 ตอน
  199 วิจารณ์
  52.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) ตอนที่ 13เราคิดถึงป๊อปนะ!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 


 

 

 

ปริ้น!!! 

 

 

 

 

" ป๊อปจะบีบแตรทำไม เดี๋ยวข้างบ้านก็ตื่นมาว่าเอาหรอก " ฟางว่าป๊อปปี้ทันทีที่ขับรถเข้ามาจอดภายในบ้านก็บีบแตรดังลั่นบ้าน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ช่างสิ ไปเก็บของ ไปนอนคอนโดกัน " ป๊อปปี้พูด กับฟางก่อนจะหันมามองผู้ชายอีกกคนที่ยือยู่ข้างแฟนสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คงจะไม่ได้หรอกครับคุณภาณุ พรุ่งนี้ฟางจะต้องออกเดินทางพร้อมกับผม ดังนั้นฟางต้องนอนที่นี่ " ภูมิเพื่อนสาวในคราบผู้ชายของฟางพูดเสียงเข้ม ป๊อปปี้มองภูมิอย่างเขม็ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นก็ไม่ต้องเดิน " ป๊อปปี้พูดอย่างเอาเรื่อง ฟางเห็นท่าไม่ดีจึงลากป๊อปปี้ขึ้นไปบนบ้านก่อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป๊อปเป็นอะไรไปเนี่ย " ฟางถามเมื่อเห้นป๊อปปี้ดูโวยายผิดปกติ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมต้องให้มันมานอนที่บ้านแล้วทำไมต้องนอนห้องเดียวกัน " ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆก่อนจะถาม ฟางหลบสายตาจับผิดของแฟนหนุ่ม ก่อนจะแอบอมยิ้ม กับท่าทางหวงเธอของป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็นั่นเพื่อนฟางนี่นา แล้วอีกอย่างพรุ่งนี้ฟางกับภูมิก็ต้องไปทำงานด้วยกันก็ไม่เห็นแปลกเลยที่จะมานอนด้วยกัน " ฟางตอบพลางเดินไปเพื่อจะนอนที่เตียง ป๊อปปี้มองตามอย่างหงุดหงิดเมื่อร่างบางพูดเหมือนมันเป็นเรื่องสบายๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แต่มันเป็นผู้ชาย ฟางเป็นผู้หญิง " ป๊อปปี้พูด กับฟางอย่างหงุดกงิด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็ไม่เห้นจะมีอะไรเลยนีฟางกับภูมิบริสุทธิ์ใจ ผู้ชายกับผู้หญิงจะนอนห้องเดียวกันไม่จำเป็นที่จะต้องจบกันที่เรื่องบนเตียง แบบที่ป๊อปชอบทำหรอกนะ " ฟางหันมาสบตาป๊อปปี้แล้วพูดป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โถ่! ฟางป๊อปเลิกแล้วจริงๆนะ " ป๊อปปี้พูดพลางกอดฟางแบบหลวมๆๆ ฟางเอามือดันหน้าป๊อปปี้ที่พยายามจะหอมแก้มเธอออก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะฟางเชื่อ ฟางก็แค่พูดไปลอยๆๆ กลับไปได้แล้วนี่ดึกแล้วน่ะฟางจะนอนแล้ว"  ฟางพูดกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้ม แล้วส่ายหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จะนอนกับเมีย " ป๊อปปี้พูดหน้าตาย ฟางหน้าแดงจัดกับคำพูดของแฟนหนุ่ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" บ้า!! พอเลยตาบ้า ใครเป็นเมียป๊อปกัน " ฟางพูดก่อนจะพยายามดันตัวออกจจากป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ้า!! งั้นเป้นเลยไหม หืม ฟอดด ฟอดด " ป๊อปปี้แกล้งร่างบางก่อนจะก้มลงหอมร่างบางอย่างหมันเขี้ยว ฟางเอียงหน้าหลบแต่ก็หลบไม่พ้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พอเลยพอเลยน่ะป๊อปพอ... ไปอาบน้ำไปเลยเหม็นน่ะ " ฟางพูดก่อนจะป๊อปปี้จะหยุดแล้วยิ้ม ยืนมองหน้าฟางที่เขินจนหน้าแดง ก็ยิ้มอย่างมีความสุข 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ ..อะไรคะเนี่ย " ฟางตกใจเมื่ออยู่ดีดีป๊อปปี้ก็ดึงเธอเข้าไปกอด ป๊อปปี้ลูบผมฟางเบาๆๆก่อนจะหอมผมของร่างบางอย่างอ่อนโยน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่แค่หอม ยังเขินขนาดนี้แล้วถ้าอย่างอื่นละ หืม!! " ป๊อปปี้พูดติดตลก เพื่อจะแกล้งร่างบาง ฟางกรี๊ดเบาๆๆ เมื่อป๊อปปี้ชอบทำให้เธอเขิน ก่อนจะทุกหลังป๊อปปี้ไป ป๊อปปปี้หัวเราะชอบใจ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป๊อปขอไม่ได้หรอคนดี " ป๊อปปี้กอดกับฟางไปสักพกก่อนจะพูด ฟางนิ่งค่อยๆๆหุบยิ้มลง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟาง... ขอโทษนะป๊อป .... ฮึก!! " ฟางพยายามกลั้นเสียงสะอื้นแต่ไม่ทัน ป๊อปปี้ผละออกจากร่างบางก่อนจะจับให้ฟางหันหน้ามา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ร้องไห้ทำไมคนดี ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรน่ะ ป๊อปไม่เร่งฟางหรอก " ป๊อปปี้พูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ฟาง ฟางมองหน้าแฟนหนุ่ม 'นี่คงเป็นอีกเหตุผลละมั้งที่ทำให้ป๊อปปี้เจ้าชู้'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป๊อปคงเบื่อฟางสินะ ...ฮึก ตลอดเวลาฟางไม่เคยยอมป๊อปเลย เหตุผมนี่หรือเปล่าที่ทำให้ป๊อปต้องออกไป ...ฮึ้กก ..."  ฟางพูดพรอมกับเสียงสะอื้น จนป๊อปปี้ต้องดึงฟางเข้าไปกอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พอแล้วคนดี มันไม่ใช่เหตุผลที่ป๊อปจะรักหรือไม่รักฟางเลยน่ะ ดีออกฟางเหมือนดอกไม้ที่น่าเชยชมหวานและน่าค้นหาแต่ในเวลาเดียวกันมันก็ไม่ได้มันมาง่ายๆๆ ป๊อปอยากบอกว่าตลอดเวลาป๊อปไม่เคยเบื่อเลยน่ะที่ได้อยู่กับฟาง " ป๊อปปี้พูดยาว มันยิ่งทำให้ฟางร้องไห้หนักมากกว่าเดิมสะอีก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฮ้อออ... ยัยตัวแสบหลับจนได้น่ะ ดูสิ!!! ร้องไห้จนตาบวมแล้วเนี่ย ^^ " ป๊อปปี้อุ้มฟางที่ร้องไห้จนหลับไปมานอนที่เตียงก่อนจะปัดปอยผมให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะพูด แล้วเดินออกไปเพื่อที่จะไปอาบน้ำ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตริ้ง!! ตริ้ง!! เสียงไลน์ในเครื่องของชายหนุ่มดังขึ้น ข้อความที่แสดงมันโชว์ชื่อของคนส่งว่า ss' มันไม่ได้ทำให้คนที่หลับอยู่บนเตียงต่องตื่นขากนิทราเลยสักนิด 

 

 

 

 

 

 

                                           "เขาทำร้ายเราอีกแล้วป๊อป... ToT"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ให้มันได้อย่างนี้สิ บทจะหลับละหลับเป็นตาย พอจะร้องไห้ก็เอาสะตาบวมเลย แฟนใครว้ะเนี่ย หึ!! " ป๊อปปปี้ที่เดินออกมาจากห้อแล้วเช็ดผมอยู่เดินมามองฟางที่นอนหลับตาพริ้มอย่างบสบายอาริมณ์อยู่ที่เตียง ก็พูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ตัวเองก็รีบเดินเข้าไปดู พอยกขึ้นมาดูก็นิ่งไปสักพักก่อนจะหันมามองหน้สร่างบางที่หลับอยู่บนเตียง ก่อนจะตัดสินใจ ตอบกลับไป ไม่นาน ป๊อปปี้ก็เดินมาล้มตัวลงนอนที่ข้างๆๆฟางก่อนจะดึงฟางเข้าไปกอด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อื้ออ " ฟางครางออกมาอย่างหงุดหงิด ที่มีอะไรบางอย่างมาดึงเธอ ป๊อปปี้ยิ้ม เมื่อฟางเองก็หันมากอดเขาเหมือนกัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฝันดีครับ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามร่างบางไปด้วย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนเดินทางมาที่ภูเก็ตเพื่อที่แก้วและฟางจะมาเดินแบบให้ภุมิเพื่อนชายคนสนิทของพวกเธอ ที่ทำงานเป็นดีไซน์เน่อร์ชื่อดังและแน่นอนแฟนของพวกเธอก็ต้องตามมาคุมเช่นเดียวกัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ย!! พี่ป๊อปถ้าตัวจะติดพี่สาวเฟย์ขนาดนี้ สิงร่างเลยไหมคะ สะดวกดี "เฟย์เอ่ยแซวพี่เขยในอนาคต เพราะ ตลอดเวลาป๊อปปี้มันจะตามติดฟาง จนบางครั้ง เฟย์เองก็แอบเห็นวาาพี่สาวเธอเริ่มอึกอีด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็ดีน่ะถ้าทำได้ " ป๊อปปี้ตอบกลับไปกวนๆๆ เฟย์มองป๊อปปี้อย่างหมันไส้ ก่อนที่แก้วจะหัวเราะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฟย์แกไม่รู้หรอ ว่าไอ้คุณพี่ป๊อปเนี่ยเขาหวงงงงง!! ยัยฟางง 55 " แก้วพูดแซวฟางและป๊อปปี้ จนเฟย์หวัเราะออกมาเมื่อเห็นว่าฟางเริ่มหน้าแดง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พอได้แล้วยัยพวกนี้นิ ไปเดินเล่นกันดีกว่า นี่ก็จะเย็นละ " ฟางพูดก่อนจะชวนแก้วกับเฟย์ไปเดิเล่น ก่อนที่พวกสาวๆจะเดินออกไป ป๊อปปี้กะจะตามออกไปด้วยเพราะ แค่ถ้าไปเฉพาะสาวๆคงไม่เท่าไรแต่นี่ไอ้หน้าอ่อนนั่นมันไปปด้วยน่ะสิ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฮ้ย!! ไอ้ป๊อปพอได้แล้วปล่อยให้ฟางเป็นอิสระบ้างเถอะเพื่อน " โทโมะดึงแขนของป๊อปปี้เอาไว้ก่อน ป๊อปปี้กลับมามองเพื่อชายหย่างอารมณ์เสีย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เออๆๆ งั้นไปหาอะไรดื่มแก้เซ็งกัน ไปด้วยกันไหมครับ ไอ้!!..เอ้ย!! คุณ .อะไรน่ะ " ป๊อปปีพพูดกับโทโมะและหันไปพูดกับกาย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เรียกว่ากายก็ได้ครับ " กายยิ้มนิดนึง ป๊อปปี้พยัหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปด้วยกันไหมละ " โทโมะพูดแทน กายส่ายหน้าก่อนที่ จะเดินออกไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะไรของมันว้ะ " โทโมะพูพูด ป๊อปปี้ส่ายหัว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กูจะไปตรัสรู้ไหมมึง เอ้อ แต่ช่างเถอะดีละ โทรตามไอ้เขื่อนเถอะว่ะไม่รู้ป่านนี้ถึงหรือยัง" ป๊อปปี้พูด โทโมะมองแล้วกดโทรศัพท์หาเพื่อนชายของตัวเองอทันทีก่อนที่หนุ่มๆๆจะนัดกันออกไปดริ้ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ร้านนอาหาร 

 

 

 

 

 

 

" พวกเมิงออกมาแบบนี้บอกแก้วกับฟางหรือยังละเนี่ย " เขื่อนเห็นว่าเพื่อนชายของเขาที่นัดเขาออกมา ดื่มไปเรื่อยๆๆไม่มีทีท่าว่าจะกลับก็ถาม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" บอกแล้ว ช่างเถอะกูก็เบื่อละ " โทโมะพูดอย่างอารมณ์เสียง เพราะทั้งวันเขาพยายามจะง้อแฟนสาวเท่าไร่ แต่ก็ดูเหมือนแก้วเองจะใจแข็งไม่ยอมอ่อนข้อให้เลย 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ใจเย็นดิว้ะไอ้โมะ คบกันมาตั้งนานจะเลิกกันง่ายๆได้ไง " เขื่อนพูด ก่อนจะตบใหล่เพื่อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นั่นดิ คบมานาน แล้วเมิงละไม่นานเลยเนาะ " โทโมะหันกลับมาถามเพื่อนยิ้มๆๆแล้วดื่มเหล้าต่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ของกุมันไม่เหมือนกับของมึงหรอกน่า " เขื่อนพูดก่อนจะทำเป็นดื่มเหล้าเปลี่ยนเรื่องโทโมะมองเพื่อนชายแล้วยิ้มๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุยอะไรนักหนาว้ะไอ้ป๊อป " เขื่อนเห็นป๊อปปี้ที่ตั้งแต่เข้ามาในร้านก็มักจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอะไรยุกยิกเป็นประจำ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เรื่องของกูหน่า " ป๊อปปี้พูดแต่สายตายังไม่ละจากหน้าจอโทรศัพท์ทำให้เขื่อนและโทโมะมองหน้ากัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุบกับกิ๊ก++ " โทโมะพูด ป๊อปปี้เงยหน้าก่อนจะฟาดกะบานเพื่อนชายไปทีหนึ่งัทนีท 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" บ้านพ่อง มึงสิ เอาเถอะมามาดื่มๆๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเก็บโทรศัพท์เอาไว้แล้วดื่มกับเพื่อนชายของพวกเขาต่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                           ครืดดด ครืดด....

 

                              "เราคิดถึงป๊อปนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง......"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 มาอัพแล้วน้าโทษทีตอนที่แล้วเน็ตมันกาก 55 ตอนนี้เลยเอามาใหม่เลย อย่าลืมเม้นด้วยน่ะ จะได้มีกำลังใจ อ๋ออยากได้แบบไหนบอกเลย แต่ไรเตอร์ก็อยากได้ดราม่า ถึงแม้จะแต่งไม่เก่งก็ตามม 555 

 

 

 

 

          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา