รักเราต่างกัน

 
   "ไอโมะเป็นไงบ้างว้ะ"กั้งรีบวิ่งเข้ามาถามทันที
 
 
   "แล้วแก้วล่ะ"กั้งสงสัย เมื่อคนที่ออกมามีแค่โทโมะคนเดียว
 
 
   
   "ฉันหวังว่าจะไม่ได้ยินข่าวนี้อีกล่ะ"ผู้บริหารบอกแก้ว
 
 
   "แก้วจะไม่ให้เกิดเรื่องอีกค่ะคุณพิภพ"แก้วบอก
 
 
  "เธอรู้ใช่ไม๊ว่าโทโมะมีคู่หมั้นแล้ว ถ้ามีข่าวออกมาแบบนี้จะทำให้พิมเสียหายได้"พิภพพูด
 
 
  "ค่ะ"
 
 
  "ถ้าเธอเข้าใจก็ออกไปได้แล้ว"พิภพสั่ง
 
 
  "สวัสดีค่ะ"แก้วพูดจบก็ออกไปทันที
 
 
 "แก้ว!เธอไม่เป็นไรใช่ไม๊"กั้งเข้าไปถามทันที
 
 
  "ฉันไม่เป็นไรหรอก"แก้วพูดจบแล้วเดินออกไปทันที
 
 
  "โถ่เว้ย.."โทโมะพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะรีบวิ่งตามแก้วไป
 
 
  "อ้าว!ไอโมะไม่ไปเรียนหรอว้ะ!"กั้งตะโกนเรียกโทโมะแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
 
 
  
 แก้ววิ่งมาที่ดาดฟ้า
 
 
  "เฮ้ออออ"แก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
 
 
  "แก้ว"โทโมะเรียกเธอ
 
 
   "นาย..ตามฉันมาทำไม"แก้วถาม
 
 
   "ใครตามเธอมา ฉันจะมารับลมต่างหาก"เขาอ้าง
 
 
   "ทำไมเธอชอบมาอยู่บนนี้ล่ะห้ะ"โทโมะถาม
 
 
   "ทำไม นายจะอยากรู้ไปทำไม"แก้วถามกลับ
 
 
   "เอาอีกแล้ว เธอนี่ไม่เคยตอบคำถามฉันสักครั้ง มีแต่ถามฉันกลับ"โทโมะบอก
 
 
   "หึ"แก้วแอบขำ
 
 
   "นี่เธอขำเป็นด้วยหรอ"โทโมะแปลกใจ
 
 
  "ฉันไม่ได้ขำสักหน่อย"แก้วปฎิเสธ
 
 
  "แก้ว...เรื่องเมื่อวานเธอก็รู้ใช่ไม๊ว่ามันเป็น.."โทโมะพูดไม่จบแก้วก็พูดแทรกขึ้น
 
 
 "อุบัติเหต ฉันรู้"แก้วบอก
 
 
  "ฉันขอโทษด้วยนะแก้ว ที่ทำให้เธอต้องมาเป็นข่าวแบบนี้"โทโมะบอกอย่างรู้สึกผิด
 
 
  "ขอโทษอะไรของนาย ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่เสียใจและไม่ขายหน้า เรื่องพวกนี้ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว"
 
 
  "นั่นสิ แต่ฉันว่าบางทีเธอก็ดูหน่อมแน้มยังไงไม่รู้"โทโฒะแกล้งแก้ว 
 
 
  "นายว่าไงนะ"แก้วถามอีกครั้ง
 
 
  "ฉันแค่บอกว่าเธอบางครั้งดูแหน่มแน้ม ผู้หญิงมากเลย"โทโมะแซว แต่มันทำให้โมโห
 
 
  "นายว่าฉันหน่อมแน้มหรอ!"แก้วขึ้น
 
 
   "ก็มันจริง"โทโมะยังไม่หยุด 
 
  
   "ไอบ้า!เอ้ยยยย"แก้วทำท่าจะชกโทโมะ แต่โทโมะจับข้อมือแก้วทัน
 
 
   "เธอนี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้หญิงนะ ฉํนว่าเป็นผู้ชายชัดๆเลยนะ เอะอะก็ใช้แต่กำลัง"โทโมะพูด
 
 
  "นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย"แก้วบแก แต่โทโมะก็ไม่ยอมปล่อยแก้ว และยิ่งแกล้งเธอเข้าไปอีกโดยดึงข้อมือของแก้วเข้ามาใกล้เขา
 
 
  "นี่นาย!"แก้วพยายามถอยห่างจากเขา แต่มันยิ่งทำให้เขาและเธอใกล้กันมากขึ้น
 
 
  "ดูหน่อยสิว่าถ้าฉันดูเธอใกล้ๆเนี่ยจะเป็นยังไง"โทโมะพูดแล้วมองไปนัยตาของแก้วไม่ขาดสาย ทำให้แก้วหยุดขัดขืนเช่นเดียวกับโทโมะ ทั้งสองจ้องหน้ากัน
 
  "ไอโมะ..แก้ว.."แต่ในขณะเดียวกันก็มีคนบางคนแอบดูทั้งสองอย่างเจ็บปวด เขาคนนั้นชอบแก้วตั้งแต่แรกเห็น เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้กั้งต้องรีบเดินออกไปจากมุมนั้น
 
 
   โทโมะค่อยๆคลายมือของแก้วออก แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วทีล่ะนิด
 
 
 ผวั้วะ!!
 
 
   "โอ้ย!!!นี่เธอ"โทโมะร้องออกมาทันทีที่โดนหมัดของแก้วไปเต็มๆ
 
 
   "หึ!สมน้ำหน้า ไอบ้าเอ้ย!"แก้วพูดจบก็เดินลงไปจากดาดฟ้าทันที
 
 
  "ยัยตัวแสบ! โอ้ย "โทโมะพูดแล้วจับที่มุมปากตัวเองที่ช้ำจากรอยต่อยของแก้ว
 
 
  "แก้ว!อยู่นี่นี่เอง"กั้งรีบวิ่งเข้าไปหาแก้วทันที
 
 
  "มีอะไรหรอ"แก้วถาม
 
 
  "เธอไปไหนมาหรอ"กั้งถาม
 
 
  "เอ่อ..ฉันไปห้องน้ำมาหน่ะ"แก้วพูด
 
 
  "หรอ...ไอโมะก็หายไปไหนไม่รู้เธอได้เจอกับเขาบ้างไม๊อ่ะ"กั้งถาม
 
 
  "มะ..ไม่เห็นหรอก ฉันขอตัวก่อนนะ"แก้วพูดจบก็เดินออกไปทันที
 
 
  "ไม่เห็นหรอ"กั้งยิ่งเจ็บปวดเมื่อได้ยินคำตอบของแก้ว
 
 
  "ไอกั้ง!นายอยู่นี่เองหรอว้ะ"โทโมะตะโกนเรียกกั้ง
 
 
  "ปากไปโดนอะไรมาว้ะ"กั้งถาม
 
 
  "ก็!ยัย...ปล่าวหรอก ฉันแค่เดินไปชนของว่ะ ไปเหอะนี่ฉันหิวแล้วเนี่ย"โทโมะบอกเช่นนั้น ทำให้กั้งรู้สึกโมโหขึ้นมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
 

 
ขอโทษที่อัพช้านะค่ะ ขอเม้นนน และ โหวตตตตต ตอนหน้าเขื่อนเฟย์น้ะคร้าาาา