รักเราต่างกัน

 

   "ไอโมะเป็นไงบ้างว้ะ"กั้งรีบวิ่งเข้ามาถามทันที

 

 

   "แล้วแก้วล่ะ"กั้งสงสัย เมื่อคนที่ออกมามีแค่โทโมะคนเดียว

 

 

   

   "ฉันหวังว่าจะไม่ได้ยินข่าวนี้อีกล่ะ"ผู้บริหารบอกแก้ว

 

 

   "แก้วจะไม่ให้เกิดเรื่องอีกค่ะคุณพิภพ"แก้วบอก

 

 

  "เธอรู้ใช่ไม๊ว่าโทโมะมีคู่หมั้นแล้ว ถ้ามีข่าวออกมาแบบนี้จะทำให้พิมเสียหายได้"พิภพพูด

 

 

  "ค่ะ"

 

 

  "ถ้าเธอเข้าใจก็ออกไปได้แล้ว"พิภพสั่ง

 

 

  "สวัสดีค่ะ"แก้วพูดจบก็ออกไปทันที

 

 

 "แก้ว!เธอไม่เป็นไรใช่ไม๊"กั้งเข้าไปถามทันที

 

 

  "ฉันไม่เป็นไรหรอก"แก้วพูดจบแล้วเดินออกไปทันที

 

 

  "โถ่เว้ย.."โทโมะพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะรีบวิ่งตามแก้วไป

 

 

  "อ้าว!ไอโมะไม่ไปเรียนหรอว้ะ!"กั้งตะโกนเรียกโทโมะแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ

 

 

  

 แก้ววิ่งมาที่ดาดฟ้า

 

 

  "เฮ้ออออ"แก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

 

  "แก้ว"โทโมะเรียกเธอ

 

 

   "นาย..ตามฉันมาทำไม"แก้วถาม

 

 

   "ใครตามเธอมา ฉันจะมารับลมต่างหาก"เขาอ้าง

 

 

   "ทำไมเธอชอบมาอยู่บนนี้ล่ะห้ะ"โทโมะถาม

 

 

   "ทำไม นายจะอยากรู้ไปทำไม"แก้วถามกลับ

 

 

   "เอาอีกแล้ว เธอนี่ไม่เคยตอบคำถามฉันสักครั้ง มีแต่ถามฉันกลับ"โทโมะบอก

 

 

   "หึ"แก้วแอบขำ

 

 

   "นี่เธอขำเป็นด้วยหรอ"โทโมะแปลกใจ

 

 

  "ฉันไม่ได้ขำสักหน่อย"แก้วปฎิเสธ

 

 

  "แก้ว...เรื่องเมื่อวานเธอก็รู้ใช่ไม๊ว่ามันเป็น.."โทโมะพูดไม่จบแก้วก็พูดแทรกขึ้น

 

 

 "อุบัติเหต ฉันรู้"แก้วบอก

 

 

  "ฉันขอโทษด้วยนะแก้ว ที่ทำให้เธอต้องมาเป็นข่าวแบบนี้"โทโมะบอกอย่างรู้สึกผิด

 

 

  "ขอโทษอะไรของนาย ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่เสียใจและไม่ขายหน้า เรื่องพวกนี้ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว"

 

 

  "นั่นสิ แต่ฉันว่าบางทีเธอก็ดูหน่อมแน้มยังไงไม่รู้"โทโฒะแกล้งแก้ว 

 

 

  "นายว่าไงนะ"แก้วถามอีกครั้ง

 

 

  "ฉันแค่บอกว่าเธอบางครั้งดูแหน่มแน้ม ผู้หญิงมากเลย"โทโมะแซว แต่มันทำให้โมโห

 

 

  "นายว่าฉันหน่อมแน้มหรอ!"แก้วขึ้น

 

 

   "ก็มันจริง"โทโมะยังไม่หยุด 

 

  

   "ไอบ้า!เอ้ยยยย"แก้วทำท่าจะชกโทโมะ แต่โทโมะจับข้อมือแก้วทัน

 

 

   "เธอนี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้หญิงนะ ฉํนว่าเป็นผู้ชายชัดๆเลยนะ เอะอะก็ใช้แต่กำลัง"โทโมะพูด

 

 

  "นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย"แก้วบแก แต่โทโมะก็ไม่ยอมปล่อยแก้ว และยิ่งแกล้งเธอเข้าไปอีกโดยดึงข้อมือของแก้วเข้ามาใกล้เขา

 

 

  "นี่นาย!"แก้วพยายามถอยห่างจากเขา แต่มันยิ่งทำให้เขาและเธอใกล้กันมากขึ้น

 

 

  "ดูหน่อยสิว่าถ้าฉันดูเธอใกล้ๆเนี่ยจะเป็นยังไง"โทโมะพูดแล้วมองไปนัยตาของแก้วไม่ขาดสาย ทำให้แก้วหยุดขัดขืนเช่นเดียวกับโทโมะ ทั้งสองจ้องหน้ากัน

 

  "ไอโมะ..แก้ว.."แต่ในขณะเดียวกันก็มีคนบางคนแอบดูทั้งสองอย่างเจ็บปวด เขาคนนั้นชอบแก้วตั้งแต่แรกเห็น เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้กั้งต้องรีบเดินออกไปจากมุมนั้น

 

 

   โทโมะค่อยๆคลายมือของแก้วออก แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วทีล่ะนิด

 

 

 ผวั้วะ!!

 

 

   "โอ้ย!!!นี่เธอ"โทโมะร้องออกมาทันทีที่โดนหมัดของแก้วไปเต็มๆ

 

 

   "หึ!สมน้ำหน้า ไอบ้าเอ้ย!"แก้วพูดจบก็เดินลงไปจากดาดฟ้าทันที

 

 

  "ยัยตัวแสบ! โอ้ย "โทโมะพูดแล้วจับที่มุมปากตัวเองที่ช้ำจากรอยต่อยของแก้ว

 

 

  "แก้ว!อยู่นี่นี่เอง"กั้งรีบวิ่งเข้าไปหาแก้วทันที

 

 

  "มีอะไรหรอ"แก้วถาม

 

 

  "เธอไปไหนมาหรอ"กั้งถาม

 

 

  "เอ่อ..ฉันไปห้องน้ำมาหน่ะ"แก้วพูด

 

 

  "หรอ...ไอโมะก็หายไปไหนไม่รู้เธอได้เจอกับเขาบ้างไม๊อ่ะ"กั้งถาม

 

 

  "มะ..ไม่เห็นหรอก ฉันขอตัวก่อนนะ"แก้วพูดจบก็เดินออกไปทันที

 

 

  "ไม่เห็นหรอ"กั้งยิ่งเจ็บปวดเมื่อได้ยินคำตอบของแก้ว

 

 

  "ไอกั้ง!นายอยู่นี่เองหรอว้ะ"โทโมะตะโกนเรียกกั้ง

 

 

  "ปากไปโดนอะไรมาว้ะ"กั้งถาม

 

 

  "ก็!ยัย...ปล่าวหรอก ฉันแค่เดินไปชนของว่ะ ไปเหอะนี่ฉันหิวแล้วเนี่ย"โทโมะบอกเช่นนั้น ทำให้กั้งรู้สึกโมโหขึ้นมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

 

---

 

ขอโทษที่อัพช้านะค่ะ ขอเม้นนน และ โหวตตตตต ตอนหน้าเขื่อนเฟย์น้ะคร้าาาา