รักเราต่างกัน
เขียนโดย 
putthathida
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) ย้ายออก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"บ้านหลังนี้หน่ะหรอ"เควินจอดรถตรงหน้าบ้าน
"อื้ม ขอบใจมากนะเควิน เดี๋ยวฉํนกลับเอง"ฟางพูดจบก็เดินลงจากรถทันที
"เดี๋ยวฉันไปส่งก็ได้นะ"เควินบอก
"ไม่ต้องหรอกน่า นายไปเหอะ"ฟางพูดอย่างเกรงใจ
"ตามใจเธอแล้วกัน"เควินพูดจบก็ออกรถไปทันที
"แม่!"ฟางตะโกนเข้าไปในบ้าน
"เอ้า!ฟาง"แม่เธอรีบเดินไปเปิดประตูทันที
"เอ่อ เป็นไงบ้างจ้ะ ฟางอยู่ได้รึเปล่า"ฟางถาม
"แม่ไปขอคุณผู้หญิงให้แล้วนะ"แม่ฟางบอก
"คุณผู้หญิงคะ ขอร้องเถอะนะคะลูกของฉันมันไม่มีที่ไปจริงๆให้มันมาอยู่กับฉัน คอยรับใช้คุณด้วย"แม่ของเธอขอร้อง
"แล้วลูกเธอเป็นคนแบบไหนฉันจะรู้ไม๊ ถ้ามาแล้วทำให้ครอบครัวฉันวุ่นวายจะทำไง"พรรษายังคงไม่ไว้ใจ
"ก็เป็นคนที่ได้เกรดนิยมอันดับ2มาตลอด"แม่ของเธอโม้ ทำให้พรรษาเริ่มใจอ่อนลงเมื่อรู้ว่าเรียนดี
"ก็ได้ ฉันจะให้ลูกเธอมาอยู่ด้วยแต่อย่ามาก่อความวุ่นวายให้บ้านฉันเด็ดขาด"พรรษารับคำ ก่อนจะเดินไป
"แปลว่าหนูก็มาอยู่กับแม่ได้แล่วหรอจ้ะ"ฟางพูดด้วยความดีใจ ถึงแม้ว่าลึกๆเธอก็เสียใจอยู่ไม่น้อย
"อืม แต่อย่ามาก่อความวุ่นวายให้ที่นี่ล่ะ"แม่ของเธอพูด
"แล้วหนูจะย้ายไปได้วันไหน"ฟางถาม
"วันนี้เลยก็ได้นะฟาง"
"แล้วเดี๋ยวหนูไปเก็บของก่อนนะจ้ะแม่"ฟางพูดน้ำเสียงเศร้าๆ
"เป็นอะไรรึเปล่าฟาง"
"เปล่าจ้ะ นั้นฟางไปก่อนนะแม่"ฟางพูดจบก็เดินออกจากบ้านไปทันที
"รีบๆเข้าสิ!รู้ไม๊ว่าฉันจะไปเซอร์ไพรพี่ชายหน่ะ!"เสียงหญิงสาวคนนึงกำลังขึ้เสียงใส่ลูกน้อง ทำให้ฟางต้องหยุดชะงักดู
"โอ้ยยย นี่มันอะไรกันแดดก็ร้อน!แล้วพี่ชายก็ใจร้ายจริงๆเลยไม่ไปรับหวายเลย!"หญิงสาวพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะหันไปเจอฟางที่ยืนมองเธอแล้วขำ
"ฮิ ฮิ"ฟางแอบขำหญิงสาว
"เธอ!ขำอะไร!"หวายชี้หน้าฟางแล้วพูดขึ้น
"เปล่าค่ะ ฮิ"ฟางบอก ก่อนจะหันหลังกลับ
"เดี๋ยว!ฉันถามว่าเธอขำอะไรก็บอกฉันมาสิ!"หวายยังคงไม่ยอม
"ฉันแค่ขำคุณหน่ะค่ะ ที่ทำเหมือนคุณหนูเอาแต่ใจในละครเลย"ฟางบอก
"อ้ายยย นี่เธอว่าฉันเอาแต่ใจหรอย้ะ!"หญิงสาวโกรธ ทำให้ฟางตกใจ
"ฉันขอตัวก่อนนะคะ"ฟางพูดจบก็รีบไปทันที
"รีบไปเลย!ฉันจะไปหาพี่ชายให้เร็วที่สุด!"หญิงสาวขึ้นรถ ก่อนจะเดินทางไปโดยเร็ว
ณ บริษัทป๊อปปี้
"คุณป๊อปคะมีจดหมายส่งมาหาคุณหน่ะค่ะ"เลขาสาวเดินถือจดหมายมาให้เขา
"ขอบคุณครับ"
พี่ชาย...วันนี้หวายจะกลับมาเมืองไทยแล้วนะคะ หวายอยากเจอพี่ชายเร็วๆจังเลย แล้วเจอกันนะคะ
จาก หวาย (คู่หมั้น)
"เธอกลับมาแล้วหรอ"ป๊อปปี้ถึงกับเซ็งเมื่อรู้ว่าหวายจะกลับมา
ณ คอนโดป๊อปปี้
"เฮ้ออออ"ฟางเข้ามาในห้อง ก่อนจะเดินไปที่ห้องของตน
"ฉันจะออกไปโดยที่ไม่ให้นายรู้หรอก"ฟางพูดจบก็เก็บเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้ทันที
ปัง!
"ป๊อปกลับมาแล้วหรอ!ทำไมมาเร็วจังอ่ะ"ฟางได้ยินเสียงปิดประตูดังขึ้น เธอจึงคิดว่าป๊อปปี้กลับมาแล้ว เธอจึงเดินไปดู
"เธอ!"เสียงแหลมของหญิงสาวคนนึงที่เข้ามาในห้องป๊อปปี้
"เอ่อ.."ฟางเองก็งงเช่นกัน
"เธอเป็นใคร แล้วมาอยู่ในห้องพี่ชายได้ไง!"เสียงแหลมถามเธอ
"พี่ชาย?"ฟางสงสัย
"รีบๆเข้าสิ!รู้ไม๊ว่าฉํนรีบไปเซอร์ไพรพี่ชายหน่ะ!"เสียงหญิงสาวคนนึงกำลังต่อว่าลูกน้อง
"โอ้ยย!นี่มันอะไรกันเนี่ยแดดก็ร้อน!แล้วพี่ชายใจร้ายจริงๆเลยไม่ไปรับหวายเลย!"หญิงสาวพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด
"ฉันถามว่าเธอเป็นใคร แล้วมาอยู่ในห้องพี่ชายได้ไง!"เธอถามฟาง
"ฉันว่าฉันพูดไปคงยาว ฉัน...กำลังจะไปพอดี"ฟางพูดจบก็รีบเดินเข้าห้องตัวเองทันที
"นี่เธอ!จะไปไหนหน่ะ"หญิงสาวรีบตามไปทันที
"นี่เธอมีห้องด้วยงั้นหรอ!!"เมื่อหญิงสาวตรงหน้ารู้เธอก็ควันขึ้นหูทันที
"เอ่อ.."
"ยัยบ้า!"ด้วยความโกรธหวายจึงคว้ากระเป๋าของฟาง แล้วโยนไปที่บันไดก่อนที่กระเป๋าของเธอจะกลิ้งลงมาทำให้เสื้อผ้าข้าวของของเธอหล่นกระจายไปทั่ว
"นี่คุณ!!ทำอะไรของคุณหน่ะ!"ฟางตะคอกใส่เธอ
"อ้าว ก็ดูว่าเธอเป็นขโมยรึเปล่า ฉันเชื่อแล้ะว่าเธอไม่ใช่ขโมย!ทีหลังก็อย่ามาหาว่าที่คู่หมั้นฉันอีกล่ะ!"หวายพูดด้วยความส่ะใจ ทำให้ฟางจำต้องลงไปเก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตกลงไป
"คู่หมั้น..."ฟางถึงกับหน้าซีดเมื่อได้ยินว่าที่คู่หมั้น
"เก็บให้หมดล่ะ"หวายพูดจบก็เดินเตะข้าวของของฟาง
"คุณ!"ฟางเงยหน้าขึ้นมาด้วยความโกรธ
"ทำไม!"หวายถลึงตาใส่เธอ
ปัง!
"พี่ชาย!!"หวายดีใจทันทีที่เห็นเขา
"ฟาง!"ป๊อปปี้รีบวิ่งไปดูฟางทันที โดยไม่สนใจหวายเลย
"พี่ชาย!ออกมานะคะ!"หวายบอกกับป๊อปปี้ที่เข้าไปช่วยฟาง
"เธอไม่เป็นไรนะ.."ป๊อปปี้ถามฟางด้วยความเป็นห่วง
"อืม"ฟางบอก ทันทีที่เก็บเสื้อผ้าเสร็จ
"พี่ชาย!หวายมีเรื่องที่ต้องคุยกับพี่นะคะ!"หวายพูด
"เดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะหวาย"ป๊อปปี้บอกก่อนจะช่วยพยุงฟาง
"ไม่เป็นไรหรอก"ฟางรีบแกะมือของเขาออกทันที
"นายไปจัดการกับคู่หมั้นนายเถอะ ฉันกำลังจะออกจากที่นี่พอดี"ฟางบอก ก่อที่เธอจะหยิบกระเป๋าของเธอและทำท่าจะเดินออกไป
"เธอ!...ไปรอฉันที่รถ!"ป๊อปปี้ขึ้นเสียงใส่ฟาง ทำให้เธอต้องหยุดชะงัก
"แต่!"
"เธอต้องไปรอฉันที่รถ ถ้าเธอยังไม่ลืมบุญคุณฉัน"ป๊อปปี้พูด ทำให้ฟางจำต้องเดินออกไปเพื่อไปรอเขาที่รถ
"หวาย จะมาทำไมไม่บอกพี่"ป๊อปปี้ถาม
"หวายคิดว่าพี่น่าจะรู้และหวายก็จะมาเซอร์ไพรพี่ เป็นไงคะ พี่ชายดีใจรึเปล่าที่ได้เจอหวาย"หวายพูดจบก็เข้าไปกอดเขาทันที
ขณะที่ฟางรอเขา ทำให้เธอเห็นหวายกอดกับป๊อปปี้พอดี
"หวาย.."ป๊อปปี้ดึงร่างของหวายออก
"พี่ชาย.ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ!แล้วทำไมมาอยู่ให้องพี่ชายได้ล่ะ"หวายถาม
"ไม่มีอะไรหรอกหวาย พี่ว่าวันนี้หวายเพิ่งมาเหนื่อยๆกลับไปพักที่บ้านก่อนดีไม๊ครับ"
"แต่หวายยังไม่หายคืดถึงพี่ป๊อปเลยนะคะ"หวายอ้อน
"พี่เป็นห่วงหวายนะครับ ถ้าหวายกลับไปพักผ่อนพี่จะดีใจมากเลย"ป๊อปปี้บอก
"ก็ได้ค่ะ"หวายบอก แล้วไปหยิบกระเป๋า ก่อนจะออกจากห้องไปทันที
ในรถ
"ทีหลังก็อย่ามาหาว่าที่คู่หมั้นฉันอีกล่ะ!"
ฟางนั่งคิดถึงคำพูดของหวาย
"นายมีอะไรหรอ"ฟางถาม
"เธอ.."ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปที่กระเป๋าของฟาง
"ไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไม๊"ป๊อปปี้ถาม
"อ่อ ฉันไม่ลืมอะไรแล้วล่ะ"ฟางบอก
"แล้วเมื่อกี้เธอเป็นอะไรรึเปล่า"ป๊อปปี้ถาม
"เธอคนนั้นเป็นคู่หมั้นนายหรอ"ฟางถาม
"ใช่ หวายเป็นคู่หมั้นฉัน"ป๊อปปี้บอก
"นั้นฉํนไปล่ะ"ฟางบอก
"ให้ฉันไปส่งไม๊ล่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"ไม่ต้องหรอก ฉันไปคนเดียวได้"ฟางพูดจบก็หันหลังแล้วค่อยๆก้าวเท้าเดินออกไป
"เอ่อ..นี่เธอ!"ป๊อปปี้ตะโกนเรียกเธอ
"ห้ะ"ฟางหันกลับมาทันที
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก โชคดีนะ"ป๊อปปี้บอก
"อ่อ..อืม"ฟางตอบกลับ ก่อนจะเดินออกไปด้วยใจที่หายวาบ
ตอนหน้าอยากได้คู่ไหนเม้นมาได้เลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
