รักเราต่างกัน

  "เฟย์!มาหาแม่หน่อยสิ"ผู้เป็นแม่เรียกเธอ

 

 

   "นี่มันอะไร"แม่ของเธอถาม ก่อนจะยื่นรูปภาพในมือให้เธอดู

 

 

  "รูป?มันมาจากไหนคะแม่!"เฟย์ตกใจทันทีที่เห็น

 

 

   "มันมาจากไหนลูกไม่ต้องสนใจ แต่ลูกห้ามไปยุ่งกับไอหมอนั่น"เสียงคำสั่งจากแม่บอกเธอ

 

 

   "เฟย์เป็นน้องรหัส.."เฟย์พูดไม่จบแม่ของเธอก็พูดแทรกขึ้น

 

 

  "น้องรหัสแล้วมันเกี่ยวอะไร ลูกก็รู้ว่าที่พ่อลูกต้องจากไปก็เพราะครอบครัวนั้น!ลูกจะดีกับครอบครัวบ้านั่นรึไง!"เมื่อนึกถึงอดีตทำให้เธอโกรธมาก

 

 

   "เฟย์ขอโทษค่ะแม่..."เฟย์พูด แล้วก้มหัวอย่างรู้สึกผิด

 

 

   "คราวนี้แม่ยังให้อภัยลูก แต่ถ้าแม่ต้องเห็นลูกดีกับหมอนั่นนะ แม่จะไม่ให้ลูกอยู่โรงเรียนนั้นอีกเลย!แม้ว่าที่นี่จะเป็นโรงเรียนในความฝันลูกก็ตาม!"แม่พูดจบก็เดินไปทันที

 

 

   "พวกนายใช่ไม๊ที่แอบตามฉันไปหน่ะ!"เฟย์หันไปตะคอกใส่บอดิกาดที่ตามติดตัวเธออยู่

 

 

   "มันเป็นคำสั่งของคุณผู้หญิงครับคุณหนู"เขาบอก

 

 

   "หึ!"เฟย์พูดจบก็เดินออกไปด้วยความหงุดหงิด

 

 

 

 

    "แก้ว!เธอไม่เป็นไรหรอกนะ เมื่อคืนนอนซะดึกเลย"กิ่งถามเธอด้วยความเป็นห่วง

 

 

   "แก้วไม่เป็นไรหรอก แก้วชินแล้วล่ะ พี่กิ่งดูแลแม่ด้วยล่ะ"แก้วบอก

 

 

   "อืม นั้นตั้งใจเรียนล่ะ"กิ่งพูด ก่อนจะเดินไป

 

 

   "อ๋อนี่แกหัดกลับบ้านมากับผู้ชายหรอไอแก้ว!"

   

   "แม่!"

   

   "ว่าทำไม! แกเห็นผู้ชายดีกว่าแม่ตัวเองหรอไงว้ะไอแก้ว!"แม่ของเธอต่อว่าแก้ว ด้วยความมึนเมา

   

   "เค้าเป็นเพื่อนแก้วหน่ะจ่ะแม่ มันไม่มีอะไร"แก้วอธิบาย

 

   "เพื่อนหริอผัววว!กันแน่ว้ะ!"แม่พูด ตอนนั้นทำให้แก้วเจ็บปวดกว่าที่เคยโดนมา

 

   "แม่!พอแล้วนี่เมามากแล้วนะเนี่ย"กิ่งเข้าไปพยุงแม่

 

   "แกจะไปไหนก็ไปเลยนะไอแก้วไปให้พ้นๆหน้าฉัน!"แม่ของเธอไล่

 

   "แก้วเข้าห้องไปก่อนเถอะ!เดี๋ยวพี่จัดการเอง"กิ่งพูด

 

   "แม่.."แก้วยังคงเป็นห่วงแม่แต่สุดท้ายเธอก็เข้าห้องไป 

 

 

   "แก้ว!มาแล้วหรอ"กั้งรีบเข้าไปหาแก้วทันที

 

  

   "เธอรู้ข่าวรึยัง! เมื่อวานที่ไอโมะ.."กั้งยังพูดไม่จบ ก็มีเสียงกลุ่มนักศึกษาหญิงคนนึงพูดขึ้น

 

 

   "ที่โทโมะของฉันเข้าไปกอดเธอหน่ะสิ!ดีใจมากสินะที่ได้เป็นข่าวกับหนุ่มฮ๊อตอ่ะ!"เธอตะวาดใส่แก้วด้วยความอิจฉา

 

 

   "ทำตัวอยากสร้างเรทติ้งอ่ะดิ่!ทำไมต้องมาทำให้โทโมะของฉันเดือดร้อนด้วยล่ะห้ะ!"นักเรียนหญิงอีกคนพูด ทำให้กั้งทนไม่ไหวที่ทนดูต่อไป

 

 

   "นี่พวกเธอ!มันเป็นอุบัติเหตุ ทำไมต้องมาลงที่แก้วอย่างเดียวด้วยล่ะว้ะ!"กั้งเถียงพวกนั้นกลับ

 

 

   "ไอบ้า!!!"พวกเธอด่ากั้ง ก่อนจะเดินจากไป

 

 

   'ขอพบนางสาว จริญญา ศิริมงคลสกุลที่ห้องปกครองด้วยค่ะ'เสียงประกาศดังไปทั่วมหาลัย จึงทำให้แก้วเริ่มกังวล เธอจึงตัดสินใจเดินไป

 

 

   "แก้ว.."กั้งรั้งมือของแก้วไว้

 

 

   "ฉันจัดการเองน่า"แก้วพูดจบกั้งก็ยอมปล่อยแขนของเธอออกทันที

 

 

 

 

  

 

  "นี่!เธอจะไปไหน"ป๊อปปี้ถาม เมื่อเห็นว่าฟางกำลังออกไปด้านนอก

 

 

  "ฉันจะไปทำธุระหน่ะ"ฟางตอบ

 

 

  "ธุระ?ที่ไหน แล้วไปกับใคร จะกลับตอนไหน"ป๊อปปี้ปาคำถามใส่ฟาง

 

 

  "ค่อยๆถามก็ได้ ฉันจะไปหาแม่ฉัน..แล้วก็ไปกับเพื่อนส่วนกลับตอนไหนฉันก็ยังไม่รู้"ฟางพูด

 

 

  "นี่เธอจะไปหาแม่เธอเรื่องที่อยู่...ของเธอหรอ..."ป๊อปปี้ถามเสียงเบาลง

 

 

   "ออ...อืม"ฟางบอก ก่อนที่ป๊อปปี้จะค่อยๆปล่อยแขนของเธอ

 

 

   "นั้นฉันไปล่ะ"ฟางพูดจบก็เดินออกไปทันที

 

 

   "เธอจะไปจริงๆหรอ"ป๊อปปี้พูด ถึงแม้ว่าฟางจะไม่ได้ยินก็ตาม

 

 

   "ทำไมลงมาช้าจังล่ะ"เพื่อนชายที่มารับฟางถาม

 

 

   "ฉันก็ลงมาแล้วไง เราไปกันเถอะ"ฟางบอก ก่อนจะเดนขึ้นรถไป

 

 

   "ว่าแต่มาแบบนี้แบมไม่ว่าหรอ"ฟางถาม

 

 

   "แบมเค้าไม่อยู่หน่ะไปต่างประเทศ ฉันเลยถือโอกาสมารับเธอไง"

 

 

   "ถือโอกาสหรอ! นายนี่มันจริงๆเลย"ฟางพูด

 

 

   "แล้วทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะห้ะ จากเรื่องที่ฉันได้ฟังจากเธอ ดูเหมือนว่าเขาจะชอบเธอนะ"ทันทีที่เควินพูดฟางถึงกับสะดุ้ง

 

 

  "นายจะบ้าหรอเควิน"

 

 

  "เอ้ะ!หรือว่าไม่ใช่แค่เขา แต่ะอด้วยใช่ไม๊ล่ะ"เควินแซว

 

 

 

 

  "ภาพพวกนี้หลุดออกมาแล้วพวกเธอรู้ไม๊ว่าจะทำให้ที่นี่เสื่อมเสีย"ผ.อต่อว่าแก้วกับโทโมะ

 

 

   "พ่อครับ ผมบอกแล้วว่ามันเป็นอุบัติเหตุ"โทโมะอธิบาย

 

 

   "โดยเฉพาะนายโทโมะ เป็นลูกของฉันแล้วทำแบบนี้ฉันเสียหน้าหมด"เขาพูด

 

 

   "เราสองคนแค่เกิดอุบัติเหตุขึ้น.."

 

 

   "พอได้แล้ว!ส่วนเธอ!จะแก้ตัวยังไง"เขาถามแก้วบ้าง ทำให้โทโมะรู้สึกกังวลมาก

 

 

   "พ่อ.."โทโมะพยายามรั้งพ่อของเขา

 

 

   "ไม่ใช่นาย! เธอจะแก้ตัวว่ายังไง จะบอกว่ามาตกหลุมรักลูกชายฉันแล้วอย่างนั้นหรอ"

 

 

   "ใช่ว่าเธอเป็นเด็กที่ฉันอุปถัมภ์เข้ามาแล้วจะทำอะไรก็ได้นะแก้ว"เขาดุใส่เธอ

 

 

   "แก้วไม่ได้คิดจะแก้ตัว แต่แก้วกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่พวกนักศึกษาที่วิ่งมาแล้วชนแก้วทำให้เราสองคนเหมือนในภาพ"แก้วบอก

 

 

  "แค่นั้นหรอ"เขาถาม

 

 

   "และแก้วรู้ว่าสิ่งไหนที่แก้วควรทำและไม่ควรทำถึงแก้วจะเป็นเด็กที่ท่านอุปถัมภ์มาแก้วก็ไม่เคยลืมพระคุณของคุณ"แก้วพูด ทำให้โทโมะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำ

 

 

  

 

 

 

 

 

   "ขอโทษค่ะ"เฟย์เดินชนกับหญิงสาวคนนึง

 

 

   "เธอนิ่"หญิงสาวตรงหน้าตกใจทันทีที่เห็เฟย์

 

 

   "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ โบว์"เฟย์ยื่นมือทำความรู้จักโบว์

 

 

   "คือ ฉันมีอะไรจะคุยกับเธอหน่อยหน่ะ"โบว์พูด

 

 

   "เธอกับพี่เขื่อนเป็นอะไรกันหรอ"โบว์ถาม

 

 

   "ฉันกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกัน"เธอตอบด้วยเสียงแข็งกร้าว

 

 

   "เฮ้อออ ค่อยยังชั่วหน่อย ฉันกับพี่เขื่อนเราเป็นคู่หมั้นกันหน่ะ ฉันแค่กลัวว่าพี่เขื่อนจะมาชอบเธอ"โบว์พูดด้วยความกังวล

 

 

   "คู่หมั้นของนายนั่นหรอ"

 

 

   "ใช่ แต่ฉันไม่ได้อยากให้เธอต้องรู้สึกหมั่นไส้ฉันนะ แต่ถ้าเราไม่ได้แต่งงานกันก็เหมือนสัญญาระหว่างครอบครัวเราก็จะแตกแยกกัน"โบว์อธิบายให้เฟย์ฟัง

 

 

   "ครอครัวนายนั่นกับครอบครัวเธอสนิทกันหรอ"เฟย์ถาม

 

 

   "ใช่ พอดีมหาลัยของพ่อฉันกับพ่อของเขื่อนทำหุ้นส่วนกันอยู่หน่ะ เลยทำให้เราสนิทกันมาก"โบว์เล่าไปยิ้มไปอย่างงมีความสุขซึ่งต่างกับเฟย์ที่นั่งหน้าบึ้ง

 

 

   "มีความสุขในความทุกข์ของคนอื่นสินะ"เฟย์รู้สึกแค้นขึ้นมาทันทีที่รู้

      เนื่องจาก ครอบครัวของเฟย์และเขื่อนก็เคยสนิทกันมาก่อนเช่นกัน จนวันนึงตระกูล จิระคุณเปิดมหาลัยจนเป็นที่โด่งดัง แล้วมีภาพหลุดออกมาว่ามหาลัยของพ่อเฟย์นั้นผิดกฎหมายจนเป็นข่าวดังและมีข่าวออกมาว่ามหาลัยของพ่อเขื่อนนั้นเป็คนปล่อยข่าวออกมา จึงทำให้สองตระกูลนี้บาดหมางกันมาก

 

   "อะไรนะ"โบว์ถามอีกครั้ง

 

 

   "ปล่าวหรอก"

---

 

 แงงงงงงง   เม้นนนนนน หน่อยยยย  ไรเตอร์อยากแต่งต่อนะแต่ไม่มีกำลังใจเยยยย  ช่วยโหวตตตต ให้ไรเตอร์ด้วยสิ่