Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 

 

 

 

 

 

 

         " ฟางเป็นยังไงบ้าง ? ดีขึ้นมั้ยครับ " โทโมะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง พร้อมคอยดูแลฟางอย่างใกล้ชิด

 

 

 

 

 

 

 

         

 

           " ดีค่ะ.. แต่โทโมะคะ เรื่องเมื่อกี้... "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " ฟางพักผ่อนเถอะ ไข้จะได้หาย เด็กในท้องจะได้ปลอดภัย " โทโมะตัดบทอย่างคนไม่พร้อมจะฟังอะไรทั้งนั้น

 

 

 

 

 

 

  

 

         " แต่... "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       " อย่าดื้อสิฟาง " 

 

 

 

 

 

 

 

 

         " ค่ะ " และแล้วฟางก็ยอมทำตามคำสั่งของโทโมะในที่สุด เพราะเธอรู้ว่าต่อให้เธอพยายามพูดอะไรออกไป โทโมะคงไม่มีวันยอมรับฟางเป็นแน่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           เมื่อฟางนอนหลับไปแล้ว โทโมะก็ลุกขึ้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องของฟางแล้วปิดประตูเบาๆไม่ลืมที่จะล็อคประตูเพื่อความปลอดภัยของหญิงสาวบนเตียงไว้ด้วย เขาแน่นิ่งคิดถึงภาพเหตุการณ์ที่เขาเพิ่งได้เห็น.. ภาพที่แก้วกำลังจะทำร้ายฟาง มันทำให้เขาผิดหวังในตัวของเธอคนนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

             " แกทำให้เพื่อนฉันเสียใจนะ " ป๊อบปี้ที่มาจากไหนไม่รู้เอ่ยขึ้นกับโทโมะ สายตานิ่งของทั้งสองประสานกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " เพื่อนแกก่อเรื่องเอง "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " แน่ใจหรอ ? ไม่ใช่เพราะยัยนางเอกนั่น สำออย หรือไง ? " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " นี่ไม่ใช่คำพูดที่นายใช้ถึงภรรยาของนายนะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         " ยัยนั่นไม่ใช่เมียฉัน และฉันไม่เอายัยนั่นเป็นเมีย " ป๊อบปี้กล่าวอย่างร้ายกาจ ก่อนจะขยับตัวเอาหลังพิงผนัง แล้วมองไปรอบๆโรงแรม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ทำไมเขาจะต้องยอมรับยัยผู้หญิงใจง่ายนั่นให้มาเป็นแม่ของลูกเขาด้วยล่ะ ? เหอะ ดูสารรูปตอนนี้สิ น่าสมเพชอย่าบอกใคร ทั้งใจง่าย อ่อนแอ ไม่สมกับจะมาเป็นภรรยาเขาในอนาคตเลยสักนิด ! ไม่มีใครรู้หรอกว่าผู้หญิงที่เขาต้องการน่ะ... เป็นอย่างไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           " ถ้าฟางได้ยินคงเสียใจแย่ " โทโมะว่า " ที่สามีของเธอพูดถึงเธอแบบนี้ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " ... "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " ผมไม่รู้ว่านายทำแบบนี้ทำไม นายอาจจะทำเพื่อสนิทที่นายรัก แต่นายรู้มั้ย ? การที่นายทำแบบนี้ เท่ากับเป็นการทำร้ายแก้วไปด้วยนะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " ฉันทำร้ายแก้วยังไง ? ฉันแค่ทำในสิ่งที่ยัยนั่นต้องการ อะไรที่ทำให้ยัยนั่นมีความสุข ฉันก็ยินดี " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           " หึ.. แล้วจะห้ามให้ผมคิดได้ยังไงกันว่านายแอบชอบเพื่อนสนิทตัวเอง "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         " ... "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " นายแต่ใจหรอว่านายคิดกับยัยนั่นแค่เพื่อน " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        "..."

 

 

 

 

 

 

 

 

         " หึ.. นายกำลังแอบรักเมียผมอยู่หรือไง ? " โทโมะเอ่ยเสียงเยาะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " แกอย่าพูดจาเหลวไหล ยัยนั่นเป็นได้แค่เพื่อนฉันเท่านั้นแหละ และเป็นเพื่อนคนเดียวในชีวิต.. " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          "...."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           " คนนอกอย่างแกจะไปรู้อะไรล่ะ หึๆ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         "...."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        " แทนที่แกจะเอาเวลานี้ไปดูแลเพื่อนฉัน แกกลับมาดูแลผู้หญิงคนอื่นที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลย " ป๊อบปี้ว่า " แกจะให้ฉันเชื่อได้ไงว่าแกรักเพื่อนฉันจริงๆ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        " ผมรักแก้ว "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       " แต่เป็นห่วงฟาง " ป๊อบปี้ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

      "..." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      " ไปนั่งคิดดีๆว่าผู้หญิงที่แกรักเป็นใครกันแน่ ถ้าแกยังมาใจโลเลแบบนี้ .. ฉันจะจัดการยัยธนันธรณ์ และแยกคุณชายวิศวกับคุณหญิงจริญญาออกจากกัน !! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        " !!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " อย่าคิดว่าฉันไม่กล้า.. คนอย่างภานุ ทำได้ทุกอย่างที่ต้องการจะทำ ! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           "...."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        " นี่เป็นคำเตือน "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

เม้นท์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โหวตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไม่โหวต ไม่เม้นท์ ไม่อัพพพ >^<

ไม่ทำอะไรเลย เค้างอนนนนนนนนนนนนนนนนน