Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

9.3

เขียนโดย นิกซ์

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

  71 ตอน
  68 วิจารณ์
  95.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564 21.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

65) บทที่ 58 ตามหาปีศาจร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไม่นานคารินกับจูโกะก็มาพบ

อุจิวะหนุ่มหันไปสั่งการณ์ “เดินทาง”

การเดินทางไปยังแคว้นอิคุนั้นถือว่าอยู่ไม่ไกลจากที่ทีมเหยียวอยู่นัก แต่ซาสึเกะเห็นท่าทางของเจ้าหมอปีศาจที่ยียวนนั่นแล้ว ใจถ้าจะเอาแน่นอนไม่ได้ ต้องรีบไปตามตัวมาเสียก่อนที่มันจะหนีไปที่อื่น

...

 “ดูท่าจะมาแล้วนะ เมี๊ยว!”เจ้าแมวอ้วนขาวดำ รายงาน

“ครับ ผมคงต้องบอกลาที่นี่ซะแล้ว”เด็กหนุ่มผมดำยิ้มหวาน กระเด้งตัวขึ้นจากเตียงหนานุ่มถึงประตูภายนอกจะเป็นประตูห้องพักเก่าๆในโรงพยาบาล แต่ภายในได้ตกแต่งอย่างหรูหรา เครื่องเรือนโซฟา เตียงขนาดคิงไซส์ อย่างดีราคาแพง รวมถึงอาหารดีๆหรูเลิศ ทุกสิ่งนั้นท่านไดเมียวแคว้นอิคุได้จัดหามาให้เพื่อตอบแทนคุณหมอปีศาจ“แคว้นนี้ร่ำรวยจริงๆ”ขณะที่กำลังพึมพำนั้นเด็กหนุ่มก็บิดขี้เกียจไปพลางๆ

เจ้าแมวผีร้องถาม “จะออกไปหามันรึ?”

“หาเหรอ?”นิ้วชี้ขวาของเด็กหนุ่มส่ายไปมาพร้อมจุ๊ปาก”ไม่ๆ มันง่ายไป เค้าต้องเป็นฝ่ายมาหาชั้นต่างหาก”เด็กหนุ่มหมุนตัวอย่างเริงร่า”ใช่ไหมครับ คุณพ่อ”

คนเป็นพ่อจิบสาเก ยิ้มก่อนจะเอ่ยถาม“จริง...แต่การปล่อยนักโทษคนหนึ่งออกไป ไม่ส่งผลเสียต่อแคว้นอิคุรึ?”

ตาสีมรกตคนถูกถามเป็นประกาย “ผมไม่ปล่อยให้มันมีลมหายใจนานหรอกครับ”

“ลูกกำจัดมันรึ?”

“คนที่เดินกางหิมะคนเดียว สามารถตายได้หลายสาเหตุนะครับ...และผมน่ะไม่ปล่อยให้ศัตรูของเพศแม่ลอยนวลหรอก”เด็กหนุ่มยิ้มเหี้ยม การเลือกเหยื่อน่ะทำเหมือนเดาสุ่มแต่เค้าน่ะไม่ได้เดาสุ่มหรอกนะ “มันมีหลายวิธีที่เราไม่ต้องลงมือกำจัด ใช่มั้ย ทามะ”

เจ้าแมวผีแทบสำรอก เพราะนึกถึงกลิ่นเลือดคนน่ารังเกียจนั่นทีไร จะสำรอกทุกที

ย้อนกลับไปหลังจากที่นักโทษคนนั้นฟื้น หลังจกที่โดนซาสึเกะชกจนสลบ

นักโทษคนนั้นรู้สึกหนาวไปทั้งกาย แขนขาเริ่มชา เค้าต้องรีบหาที่พักให้เร็วที่สุด ขณะที่กำลังเดินหาที่พัก ก็มีเงาทะมึนขนาดใหญ่ พอหันไป

‘ฉัวะ!/ตุ้บ!’

ศีรษะของชายคนนั้นร่วงลงกลิ้งไปไกล เลือดสีแดงกระฉูดราวกับน้ำพุ ร่างไร้ศีรษะล้มลง และกระตุกเล็กน้อยและแน่นิ่ง

เจ้าแมวผีที่ขยายร่างยักษ์ ก็เลียอุ้งมือที่เปื้อนเลือด พอลิ้นสากแตะที่เลือดก็ต้องทำหน้าเบ้ รสชาติช่างน่าสำรอก

เหล่าหมาป่าหิวโซก็ค่อยๆออกมาจากป่าทึบ

“เชิญกินบุพเฟ่เลย สหาย…”สิ้นเสียงเหล่าหมาป่าต่างกัดกินร่างของชายคนนั้น ไม่นานร่างนั้นก็เหลือแต่ซาก

“โหดดีนะ”ฮารุชิชมเป๊าะ

เด็กหนุ่มฮารุยิ้ม”อย่างน้อยร่างนั้นก็ทำให้พวกหมาป่าอิ่มกันไปได้หลายวันเชียว วันนี้มีงานเทศกาลด้วย ผมเดินเล่นที่งานระหว่างรอหมอนั่นดีกว่า แล้วเจอกันนะครับ คุณพ่อ”

ทางด้านทีมเหยี่ยว ซาสึเกะได้ให้ทุกคนในทีมเห็นหน้าของเป้าหมาย “แยกย้ายกันค้นหา พาตัวเค้า ไม่จำเป็นอย่าไปสู้ด้วย”

โทบิสนับสนุน”เห็นด้วย ถ้าผูกมิตรกับเค้าได้ กองกำลังของเราก็จะเข้มแข็งมากขึ้นแน่ จำไว้ ไม่จำเป็นห้ามสู้ด้วย”

คารินและจูโกะพยักหน้าก่อนจะแยกย้าย

ซาสึเกะก็แยกกับโทบิ…รอก่อนนะ ซากุระ อีกไม่นานเธอจะได้กลับมาอีกครั้ง…

 

 

ขออภัยที่ไม่ได้มาอัพซะนาน เพราะเกิดปัญหาหลายอย่างนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา