Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

9.3

เขียนโดย นิกซ์

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

  71 ตอน
  68 วิจารณ์
  93.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564 21.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) บทที่ 32 ภาพที่ทับซ้อน อักขระเทพ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากที่ถูกจับกลับมา ซาสึเกะได้ให้ซายะทำแผลให้
สาวผิวน้ำผึ้งเอ่ยขึ้น"ผิวยัยนี่มันเนียนนุ่มดีจริงๆ"...เอายัยนี่มาเป็นพวกดีกว่า หึ หึ หึ ไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูถาวรหรอกนะ...
สักพักซากุระก็ฟื้นขึ้นก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งมือถูกมัดไพล่หลังไว้ สายตามองไปยังร่างสูงที่นั่งอยู่
ซาสึเกะเป็นฝ่ายก่อน"ไง ฟื้นสักทีนะ"
ซากุระยิ้มอย่างยียวน"หึ โทดที พอดีชั้นมันขี้เซาสักหน่อยนะ ว่าแต่จับชั้นมาทำไมรึ ขอทราบเหตุผลหน่อยสิ"
ซาสึเกะเอ่ยเสียงเย็น"ขอเข้าเรื่องนะ ชั้นอยากให้เธอมาเป็นพวกของชั้น เพราะในทีมชั้นยังไม่มีนินจาแพทย์อยู่"
ร่างบางยิ้มกว้าง"ขอปฏิเสธ! ชั้นจะไม่ช่วยคนที่ทรยศหมู่บ้านอย่างแกหรอก คนที่ผีเข้าผีออก บ้าการล้างแค้นอย่างแกน่ะ ชั้นไม่อยากยุ่งด้วย! คนอย่างนายน่ะมันเป็นแค่สวะที่ดูถูกความรู้สึกของคนอื่นเท่านั้น!#U@Y*UU&*(*())"ตามมาด้วยคำด่าทอสารพัดจนทุกคนในทีมเหยี่ยวต้องอุดหู
ครินทนไม่ไหวตรงเข้าไปตบร่างที่ถูกมัดจนหน้าหัน แต่มีหรือที่ซากุระจะยอมโดนกระทำฝ่ายเดียวเธอรวบรวมจักระทั้งหมดดึงเชือกที่มัดจนขาดสะบัดแล้วต่อยเข้าที่หน้าของคารินคนร่างของนินจาผมแดงกระเด็น แล้วเอ่ยเสียงเหี้ยม "พอดีที่บ้านชั้นสอนไว้ว่าถ้าโดนตบแก้มซ้ายให้กระทืบมันซะให้ตาย!"แล้วเตรียมจะเข้าไปทำร้ายนินจาผมแดงอีก(หนูกุสายโหด:ไรเตอร์)
โทบิที่เห็ฯว่าท่าไม่ดีจึงเข้ามาขวาง"ใจเย็นๆเถอะสาวน้อย พวกเราแค่อยากให้เธอร่วมมือกับเราก็เท่านั้น"
"ร่วมมือ? ร่วมมือทำลายหมู่บ้านที่ชั้นเกิดน่ะเหรอ"
โทบิจำต้องโกหกจุดหมาย"เป้าของเราไม่ใช่จะทำลายโคโนฮะ เพียงแต่ต้องการกำจัดพวกที่ปรึกษาโคโนฮะก็เท่านั้น"
ซาสึเกะทำท่าจะบอกจุดประสงค์ที่แท้จริงแต่ก็ฉุดคิดได้จึงเงียบ ซากุระมองมาที่ซาสึกะอย่างจับพิรุธหากแต่เธอจึงใช้เหตุผล"ซาสึเกะคุง นายก็ฆ่าดันโซแล้วก็น่าจะพอได้แล้วนะ การแก้แค้นของนายน่าจะจบสักทีนะ"
ซาสึเกะหันไปบอกกับทุกคน"พวกนายออกไปก่อนชั้นจะคุยกับซากุระแค่สองคน"
พอสมาชิกทีมเหยี่ยวออกไปกันหมดแล้ว ซาสึเกะจึงเล่าในสิ่งร่างบางควรจะรู้"เธอรู้มั้ยซากุระ เพราะพวกที่ปรึกษาโคโนฮะน่ะ มันบีบบังคับให้พี่ชายของชั้นต้องฆ่าล้างคนในตระกูล!"คำพูดของร่างสูงทำเอา ซากุระอึ้งไปชั่วขณะ
ร่างสูงเอ่ยต่อ"มันทำให้ทุกคนรวมถึงชั้นต่างเกลียดชังพี่อิทาจิ ทั้งๆที่เค้าทำเพื่อหมู่บ้านมากมายขนาดไหน ยอมโดนตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ นี่น่ะมีเหตุผลพอที่จะทำให้ชั้นทำลายหมู่บ้านไหมล่ะ"
เด็กสาวโต้กลับ"ทำแบบนั้นมันไม่ถูกนะ ทำไมต้องลงความแค้นกับคนที่ไม่รู้เรื่องด้วยล่ะ มันไม่ยุติธรรมนะ"
"กับตระกูลชั้นล่ะ เธอคิดว่ามันยุติธรรมแล้วเหรอ"
ซากุระนิ่งไปอยู่ครู่หนึ่ง"ถ้างั้น...นายก็ฆ่าชั้นซะสิ"
ซาสึเกะฉงนใจกับคำพูดของร่างบางน้ำเสียงของเธอนั้นแฝงไว้ด้วยความเข้มแข็งและแนวแน่ราวกับมีภาพใครบางคนมาทับซ้อนเธออยู่ ซากุระเอ่ยต่อ"ถ้างั้นนายก็ฆ่าชั้นซะ เพราะชั้นคือคนของหมู่บ้านโคโนฮะ เชิญเอาชีวิตชั้นไปได้เลย ฆ่าชั้นซะ!เพราะ ปู่ของชั้นสาบานจงรักภักดีต่อโคโนฮะ จนชั่วลูกชั่วหลาน พ่อของชั้นคือคนของโคโนฮะ และชั้นคือคนของโคโนฮะ ชั้นน่ะเตรียมใจตายไว้แล้ว"
ซาสึเกะมองร่างบางอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อก่อนเธอ อ่อนหวาน อ่อนแอ แต่ตอนนี้ดูราวกับคนละคน "หึ!จะฆ่าเธอตอนนี้ชั้นก็เสียดายนะ"ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามาใกล้ร่างบาง"เสียดาย ความสวย ความฉลาด ฝีมือของเธอ ชั้นเสียดายจริงๆ เท่าที่ชั้นรู้ เดิมทีตระกูลเธอก็ไม่ได้อยู่ที่โคโนฮะอยู่แล้วนะ เธอไม่จำเป็นต้องจงรักภักดีต่อโคโนฮะหรอก "
ซากุระเอ่ยขึ้นอย่างมีเลศนัย"ถึงนายไม่ฆ่าชั้น อีกไม่นานหรอก...ชั้นได้ตายจริงๆแน่ ซาสึเกะ"
"ทำไม"
ซากุระดึงถุงมือและหนังเทียมที่หุ้มมือขวาของตนออก เผยให้เห็นมือที่ขาวสะอาดหากแต่มันมีรอยอักขระสีดำที่ตัดกับที่หลังมือนั้น มันเป็นรูปดาวห้าแฉกกลับหัว"มันคืออักขระเทพ ตอนนี้มันกำลังกัดกินชีวิตชั้นอยู่"ใบหน้าของซากุระนั้นดูไม่แยแสต่อชีวิตตัวเองเลย
ซาสึเกะจึงให้โทบิมาดู นินจาสวมหน้ากากยืนยัน"จริงๆด้วยมันคืออักขระเทพ"
อุจิวะหนุ่มเอ่ยถาม"พอมีทางรักษาไหม"
โทบิส่ายหน้าแทนคำตอบ"เท่าที่รู้ไม่มี มันเป็นคำสาปของเทพที่จะคอยกัดกินชีวิตของผู้ที่โดนประทับอักขระไปทีละน้อยๆ จนกระทั่ง"
ซากุระเป็นฝ่ายเอ่ยเสียเอง"จนกว่าร่างกายจะทนไม่ไหว อักขระนี่จะลุกลามจากภายในซึ่งมองไม่เห็น"
โทบิเอ่ยถามเด็กสาว"เธอเป็นมานานรึยัง"
"สองปีแล้ว ขอบใจที่ตอกย้ำนะ"
ซาสึเกะช็อค ผิดกับคนที่โดนอักขระที่ยังคงนิ่งเฉย ซากุระนั้นเตรียมใจจะตายมานานแล้ว หากแต่เธอก็นึกแปลกใจที่พ่อของเธอบอกกับเธอว่า 'ไม่เป็นไรหรอก ซากุระ อีกไม่นานอักขระนี้จะหายไปเอง และลูกจะเป็นปกติแน่ เชื่อพ่อสิ'ราวกับว่าพ่อของเธอนั้นรู้อะไรบางอย่างเพียงแต่ไม่ยอมบอกเธอ
สำหรับโทบินั้นมองมาที่เด็กสาว ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวของเด็กสาวคนนี้ช่างไม่ต่างอะไรจากบิดาของเธอเลย เค้าจำได้คนอย่าง ฮารุโนะ ฮารุชิ ไม่เคยกลัวตาย 
สำหรับซาสึเกะนั้นในตอนนี้เค้าต้องหาทางเยียวยาชีวิตของหญิงสาวผู้เป็นที่รักให้ได้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีอะไรก็ตาม
 
 
มาอัพแล้วนะ เม้นให้บ้างล่ะ ตอนนี้เกะได้รู้ความลับสำคัญของหนูกุซะเเล้ว ว่างๆจะทยอยอัพเรื่ออื่นๆนะค่ะ ขอบคุณที่คนอ่านให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะค่ะ รักคนอ่านทุกคน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา