Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

หลังจากที่ถูกจับกลับมา ซาสึเกะได้ให้ซายะทำแผลให้

สาวผิวน้ำผึ้งเอ่ยขึ้น"ผิวยัยนี่มันเนียนนุ่มดีจริงๆ"...เอายัยนี่มาเป็นพวกดีกว่า หึ หึ หึ ไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูถาวรหรอกนะ...

สักพักซากุระก็ฟื้นขึ้นก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งมือถูกมัดไพล่หลังไว้ สายตามองไปยังร่างสูงที่นั่งอยู่

ซาสึเกะเป็นฝ่ายก่อน"ไง ฟื้นสักทีนะ"

ซากุระยิ้มอย่างยียวน"หึ โทดที พอดีชั้นมันขี้เซาสักหน่อยนะ ว่าแต่จับชั้นมาทำไมรึ ขอทราบเหตุผลหน่อยสิ"

ซาสึเกะเอ่ยเสียงเย็น"ขอเข้าเรื่องนะ ชั้นอยากให้เธอมาเป็นพวกของชั้น เพราะในทีมชั้นยังไม่มีนินจาแพทย์อยู่"

ร่างบางยิ้มกว้าง"ขอปฏิเสธ! ชั้นจะไม่ช่วยคนที่ทรยศหมู่บ้านอย่างแกหรอก คนที่ผีเข้าผีออก บ้าการล้างแค้นอย่างแกน่ะ ชั้นไม่อยากยุ่งด้วย! คนอย่างนายน่ะมันเป็นแค่สวะที่ดูถูกความรู้สึกของคนอื่นเท่านั้น!#U@Y*UU&*(*())"ตามมาด้วยคำด่าทอสารพัดจนทุกคนในทีมเหยี่ยวต้องอุดหู

ครินทนไม่ไหวตรงเข้าไปตบร่างที่ถูกมัดจนหน้าหัน แต่มีหรือที่ซากุระจะยอมโดนกระทำฝ่ายเดียวเธอรวบรวมจักระทั้งหมดดึงเชือกที่มัดจนขาดสะบัดแล้วต่อยเข้าที่หน้าของคารินคนร่างของนินจาผมแดงกระเด็น แล้วเอ่ยเสียงเหี้ยม "พอดีที่บ้านชั้นสอนไว้ว่าถ้าโดนตบแก้มซ้ายให้กระทืบมันซะให้ตาย!"แล้วเตรียมจะเข้าไปทำร้ายนินจาผมแดงอีก(หนูกุสายโหด:ไรเตอร์)

โทบิที่เห็ฯว่าท่าไม่ดีจึงเข้ามาขวาง"ใจเย็นๆเถอะสาวน้อย พวกเราแค่อยากให้เธอร่วมมือกับเราก็เท่านั้น"

"ร่วมมือ? ร่วมมือทำลายหมู่บ้านที่ชั้นเกิดน่ะเหรอ"

โทบิจำต้องโกหกจุดหมาย"เป้าของเราไม่ใช่จะทำลายโคโนฮะ เพียงแต่ต้องการกำจัดพวกที่ปรึกษาโคโนฮะก็เท่านั้น"

ซาสึเกะทำท่าจะบอกจุดประสงค์ที่แท้จริงแต่ก็ฉุดคิดได้จึงเงียบ ซากุระมองมาที่ซาสึกะอย่างจับพิรุธหากแต่เธอจึงใช้เหตุผล"ซาสึเกะคุง นายก็ฆ่าดันโซแล้วก็น่าจะพอได้แล้วนะ การแก้แค้นของนายน่าจะจบสักทีนะ"

ซาสึเกะหันไปบอกกับทุกคน"พวกนายออกไปก่อนชั้นจะคุยกับซากุระแค่สองคน"

พอสมาชิกทีมเหยี่ยวออกไปกันหมดแล้ว ซาสึเกะจึงเล่าในสิ่งร่างบางควรจะรู้"เธอรู้มั้ยซากุระ เพราะพวกที่ปรึกษาโคโนฮะน่ะ มันบีบบังคับให้พี่ชายของชั้นต้องฆ่าล้างคนในตระกูล!"คำพูดของร่างสูงทำเอา ซากุระอึ้งไปชั่วขณะ

ร่างสูงเอ่ยต่อ"มันทำให้ทุกคนรวมถึงชั้นต่างเกลียดชังพี่อิทาจิ ทั้งๆที่เค้าทำเพื่อหมู่บ้านมากมายขนาดไหน ยอมโดนตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ นี่น่ะมีเหตุผลพอที่จะทำให้ชั้นทำลายหมู่บ้านไหมล่ะ"

เด็กสาวโต้กลับ"ทำแบบนั้นมันไม่ถูกนะ ทำไมต้องลงความแค้นกับคนที่ไม่รู้เรื่องด้วยล่ะ มันไม่ยุติธรรมนะ"

"กับตระกูลชั้นล่ะ เธอคิดว่ามันยุติธรรมแล้วเหรอ"

ซากุระนิ่งไปอยู่ครู่หนึ่ง"ถ้างั้น...นายก็ฆ่าชั้นซะสิ"

ซาสึเกะฉงนใจกับคำพูดของร่างบางน้ำเสียงของเธอนั้นแฝงไว้ด้วยความเข้มแข็งและแนวแน่ราวกับมีภาพใครบางคนมาทับซ้อนเธออยู่ ซากุระเอ่ยต่อ"ถ้างั้นนายก็ฆ่าชั้นซะ เพราะชั้นคือคนของหมู่บ้านโคโนฮะ เชิญเอาชีวิตชั้นไปได้เลย ฆ่าชั้นซะ!เพราะ ปู่ของชั้นสาบานจงรักภักดีต่อโคโนฮะ จนชั่วลูกชั่วหลาน พ่อของชั้นคือคนของโคโนฮะ และชั้นคือคนของโคโนฮะ ชั้นน่ะเตรียมใจตายไว้แล้ว"

ซาสึเกะมองร่างบางอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อก่อนเธอ อ่อนหวาน อ่อนแอ แต่ตอนนี้ดูราวกับคนละคน "หึ!จะฆ่าเธอตอนนี้ชั้นก็เสียดายนะ"ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามาใกล้ร่างบาง"เสียดาย ความสวย ความฉลาด ฝีมือของเธอ ชั้นเสียดายจริงๆ เท่าที่ชั้นรู้ เดิมทีตระกูลเธอก็ไม่ได้อยู่ที่โคโนฮะอยู่แล้วนะ เธอไม่จำเป็นต้องจงรักภักดีต่อโคโนฮะหรอก "

ซากุระเอ่ยขึ้นอย่างมีเลศนัย"ถึงนายไม่ฆ่าชั้น อีกไม่นานหรอก...ชั้นได้ตายจริงๆแน่ ซาสึเกะ"

"ทำไม"

ซากุระดึงถุงมือและหนังเทียมที่หุ้มมือขวาของตนออก เผยให้เห็นมือที่ขาวสะอาดหากแต่มันมีรอยอักขระสีดำที่ตัดกับที่หลังมือนั้น มันเป็นรูปดาวห้าแฉกกลับหัว"มันคืออักขระเทพ ตอนนี้มันกำลังกัดกินชีวิตชั้นอยู่"ใบหน้าของซากุระนั้นดูไม่แยแสต่อชีวิตตัวเองเลย

ซาสึเกะจึงให้โทบิมาดู นินจาสวมหน้ากากยืนยัน"จริงๆด้วยมันคืออักขระเทพ"

อุจิวะหนุ่มเอ่ยถาม"พอมีทางรักษาไหม"

โทบิส่ายหน้าแทนคำตอบ"เท่าที่รู้ไม่มี มันเป็นคำสาปของเทพที่จะคอยกัดกินชีวิตของผู้ที่โดนประทับอักขระไปทีละน้อยๆ จนกระทั่ง"

ซากุระเป็นฝ่ายเอ่ยเสียเอง"จนกว่าร่างกายจะทนไม่ไหว อักขระนี่จะลุกลามจากภายในซึ่งมองไม่เห็น"

โทบิเอ่ยถามเด็กสาว"เธอเป็นมานานรึยัง"

"สองปีแล้ว ขอบใจที่ตอกย้ำนะ"

ซาสึเกะช็อค ผิดกับคนที่โดนอักขระที่ยังคงนิ่งเฉย ซากุระนั้นเตรียมใจจะตายมานานแล้ว หากแต่เธอก็นึกแปลกใจที่พ่อของเธอบอกกับเธอว่า 'ไม่เป็นไรหรอก ซากุระ อีกไม่นานอักขระนี้จะหายไปเอง และลูกจะเป็นปกติแน่ เชื่อพ่อสิ'ราวกับว่าพ่อของเธอนั้นรู้อะไรบางอย่างเพียงแต่ไม่ยอมบอกเธอ

สำหรับโทบินั้นมองมาที่เด็กสาว ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวของเด็กสาวคนนี้ช่างไม่ต่างอะไรจากบิดาของเธอเลย เค้าจำได้คนอย่าง ฮารุโนะ ฮารุชิ ไม่เคยกลัวตาย 

สำหรับซาสึเกะนั้นในตอนนี้เค้าต้องหาทางเยียวยาชีวิตของหญิงสาวผู้เป็นที่รักให้ได้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีอะไรก็ตาม

มาอัพแล้วนะ เม้นให้บ้างล่ะ ตอนนี้เกะได้รู้ความลับสำคัญของหนูกุซะเเล้ว ว่างๆจะทยอยอัพเรื่ออื่นๆนะค่ะ ขอบคุณที่คนอ่านให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะค่ะ รักคนอ่านทุกคน