Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

หลังจากที่ถ่ายแบบเสร็จแล้ว พวกที่โดนจับแต่งหญิงซึมไปตามๆกันแต่ยังดีที่ได้ค่าจ้างมาก็พอทำให้สงบปากลงได้บ้างแต่ก็ยังซึมอยู่

ระหว่างทางกลับ

โคฮารุหยิบการด์บางอย่างออกมาดู"ค่ำนี้พวกเราต้องไปงานเลี้ยงของท่านไดเมียวนะ แต่เท่าที่เห็นเหตุการณ์ในวันนี้แล้วพี่ว่าพวกพี่จะไม่ไป"

ซากุระหันมาถาม"ทำไมค่ะ อุตส่าห์ได้รับเชิญทั้งที"

ฮิคาริบ่น"ถ้าโดนเราลักพาตัวไป คงไม่ดีแน่ พี่อยากให้เราไปด้วยนะ"

ซาอิพยักหน้าเห็นด้วย"จริงครับ พวกเราไม่รู้จุดประสงค์ของพวกนั้น คุณซากุระอาจจะเป็นอันตรายได้"

ซากุระถอนหายใจ"พี่ๆไปเถอะคะหนูบ้านเอง"

โคฮารุส่ายหน้า"ท่านไดเมียวเชิญเราไปด้วยน่ะสิ ตอนนี้เราน่ะไม่ไปไหนน่ะดีแล้ว"

ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย

พอกลับถึงบ้านซากุระตรงดิ่งเข้าห้องทันทีพร้อมหยิบคาตานะคู่ของดูต่างหน้าของพ่อออกมาก่อนจะถามด้วยเสียงแผ่ว"ซึบารุซังคือคนตระกูลฮารุโนะจริงๆเหรอค่ะ ช่วยตอบฉันที ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตระกูลหรือพ่อของฉันเลย"

แต่ก็มีเสียงตอบขึ้นในหัว'ไม่ต้องพูดออกมาก็ได้เราคุยกันในใจดีกว่า ว่าแต่ยัยหนูเธอชื่ออะไรเป็นลูกใครเอ่ย หน้าตาคล้ายกับฮารุชิจังเลย'

ซากุระจึงตอบในใจ'ฮารุโนะ ซากุระคะ ฉันเป็นลูกสาวของฮารุโนะ ฮารุชิ ซึบารุซังช่วยตอบคำถามของฉันที'

ซึบารุในร่างดาบจึงตอบคำถามทันที'เอาเถอะ ยัยหนู ฉันจะตอบเท่าที่ฉันตอบได้ ฉันเป็นคนในตระกูลฮารุโนะจริงๆและที่ฉันเป็นวิญญาณสิงอยู่ในดาบได้ก้เพราะตอนฉันอายุได้ยี่สิบห้า ฉันควักหัวใจออกมาให้ช่างตีดาบคนหนึ่งนำไปหลอมรวมกับเนื้อดาบเล่มนี้ โดยสมัครใจ เพื่อที่จะได้ปกป้องคนในตระกูล ฉันทำหน้าที่นี้มาตลอดร้อยยี่สิบปีแล้วล่ะนะ'

เด็กสาวตกใจอยู่ไม่น้อยที่คนๆนี้มีศักดิ์เป็นทวดเธอได้เลย ซึบารุเล่าต่อ' ตระกูลฮารุโนะทำหน้าเก็บรักษาตำราลับของราชวงศ์สูตรยาต่างๆและเคล็ดวิชามันทำให้พวกเราถูกตามล่า ใครๆก็ต่างอยากได้สูตรยาทิพย์มันทำให้คนตระกูลฮารุโนะโดนไล่ล่าฆ่าตายมามากจนกระทั่งปู่ของเธอมาหลบภัยที่โคโนฮะ โอคาเงะรุ่นสองต้อนรับพวกเราอย่างดีและให้ที่พักแต่ปู่ของเธอ ฮารุโนะ ฮาราตะได้ขอให้โฮคาเงะรุ่นสองสาบานว่าจะไม่ถามเรื่องยาทิพย์กับคนในตระกูลฮารุโนะ โฮคาเงะรุ่นสองยอมสาบาน พวกเราเลยได้อยู่ที่โคโนฮะตั้งแต่นั้น ฉันเป็นอาวุธให้ฮารุชิ ต่อสู้ร่วมกับเขาตั้งแต่เขาสอบจูนิน จากนั้นเราก็ต่อสู้ร่วมกันตลอด ฉันต้องขอยอมรับว่ามันเป็นคนเก่งมากเลยเข้าขั้นอัจฉริยะ ทีสำคัญมันเป็นคนดี ดีสุดๆพ่อพระมาเกิดที่ ยัยหนูเธอควรจะภูมิใจนะที่มีพ่อดีแบบนี้ ฉันเองก็ไม่นึกนะว่าอย่างเจ้านั่นจะมีลูกสาวหน้าตาน่ารักราวกับนางฟ้ายิ่งสีผมสวยๆอย่างนี้ยิ่งเข้ากับเธอจริงๆนะ'

น้ำตาของเด็กสาวไหลออกมาจากดวงตาคู่งามโดยไม่รู้ตัว ซึบารุในร่างดาบถามทันที'ยัยหนู เธอร้องไห้ทำไม'

เด็กเอื้อมมือแตะที่แก้มของตน'เราร้องไห้เหรอ? ไม่รู้สินะค่ะเพราะจู่ๆน้ำตามันก็ไหล หนูไม่เคยเจอพ่อกับแม่หรอกคะเคยเห็นแต่ในรูปถ่ายก็เท่านั้น'

ซึบารุทำได้แต่ปลอบใจเด็กสาว'เหรอ เสียใจด้วยนะยัยหนูน้อย ชีวิตคนเรามันก็ไม่ได้สวยหรูโรยด้วยกลีบกุหลาบกันทุกคนหรอกนะ'

ซากุระเช็ดครบน้ำตา'ทำไมคนอื่นถึงรู้สูตรยาทิพย์ไม่ได้ล่ะคะ'

'ฉันคงตอบได้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ใครควรจะรู้นะ ถ้าเธอได้อ่านสูตรยาเธอจะรู้เองยัยหนู'

ซากุระถามต่อ'คุณสามารถบอกฉันเรื่องที่เก็บสูตรยาทิพย์ได้รึเปล่า'

'บอกตามตรงว่าฉันไม่รู้ ฮารุชิเป็นคนซ่อนมันไว้'

เด็กสาวถามต่อ'แล้วที่ท่านโฮคาเงะรุ่นสองบอกว่าเจอตำราลับล่ะ'

ซึบารุตอบเสียงเรีบย'โฮคาเงะรุ่นสองอ้างไปยังงั้นแหละเพราะต้องการให้ตระกูลเราพ้นข้อสงสัยว่าเป็นพวกที่เก็บตำราลับของราชวงศ์ไว้น่ะนะ พูดง่ายๆเขาทำอย่างนั้นเพื่อช่วยพวกเราไงล่ะ'

ซากุระถามต่ออีก'แล้วเรื่องที่หอสมุดถูกระเบิดล่ะ พ่อฉันทำใช่มั้ย?'

'ใช่ มันเป็นคำสั่งของท่านรุ่นสองที่ส่งมาให้เจ้านั่นทำโดยเฉพาะ'

เด็กสาวพยักหน้าอย่างเข้าใจ'ขอบคุณนะค่ะที่ตอบคำถามของหนู'

'ด้วยความยินดีสาวน้อย'จากนั้นซากุระก็เก็บดาบคาตานะคู่นั้นเข้าคัมภีร์