ร้อยเล่ห์หัวใจรัก

10.0

เขียนโดย MiuMin

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.04 น.

  6 ตอน
  17 วิจารณ์
  11.47K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 09.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

"พ่อขาา ฟางกลับมาแล้ว" ร่างบางวางถุงพลางตะโกนเรียกหาบิดา

 

 

"อยู่ไหนน่า หรือว่าที่ห้องทำงาน" ฟางว่าพลางเดินไปทางห้องบิดา

 

 

 

 

"อะไรเนี่ย" ฟางว่าพลางจ้องมองเอกสารที่วางบนโต๊ะอย่างสนใจ

 

 

 

"ลูกฟาง"คุณธานินเอ่ยเรียกบุตรสาวอย่างตกใจ

 

 

 

"นี่มันอะไรกันค่ะพ่อ บ้านเรากำลังจะล้มละลายหรือค่ะ" ฟางวางเอกสารกู้ยืมในมือลงอย่างไม่เชื่อสายตา

 

 

"ขอโทษนะลูก พ่อพยายามหาทางที่สุดแล้ว"คุณธานินเอ่ยเบาๆ ฟางโผเข้ากอดบิดาแน่น

 

 

 

"เราไม่มีทางอื่นเลยหรอค่ะพ่อ" ฟางถอนใจนึกแล้วเชียวว่าต้องมีอะไร

 

 

 

"มีจ๊ะลูก แต่ต้องขึ้นอยู่ที่ตัวหนูเอง"คุณธานินเอ่ยกับลูกสาวเบาๆ

 

 

 

"อย่างไงค่ะ พ่อ"ฟางฉงน

 

 

 

 

"คือว่า เพื่อนพ่อจะยื่นมือเข้ามาช่วยพยุงกิจการเราไว้แต่มีข้อแม้.."คุณธานินเว้นวรรค ก่อนจะถอนใจเบาๆ

 

 

 

 

"เขาอยากให้หนูแต่งงานกับลูกชายเขานะลูก" คูณธานินว่าพลางมองหน้าบุตรสาวที่ตะลึง

 

 

 

"อะ..อะไรนะค่ะพ่อ"

 

 

 

"พ่อจะไม่บังคับหนูนะลูก ถ้าหนูไม่ต้องการเราก็จะย้ายไปอยู่ที่อื่นกัน"

 

 

 

 

"พ่อขาา"

 

 

 

"พ่ออยากเห็นหนูมีความสุข อย่างไงสิ่งสำคัญสำหรับพ่อก็คือหนูนะฟาง"

 

 

 

"พ่อขา ฟางจะแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นค่ะ " ฟางโผล่ตอบขึ้น คุณธานินเอ่ยอย่าไม่เชื่อหู

 

 

 

"ลูกฟาง"

 

 

 

"พ่อคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับฟาง ฟางรู้ว่าพ่อรักกิจการนี้มาก ถ้าฟางจะช่วยทำให้สิ่งที่พ่อรักยังอยู่กับพ่อได้ฟางก็ยินดีค่ะ" ฟางว่า

 

 

"ฟาง ขอโทษลูก" คุณธานินโอบบุตรสาวอย่างแสนรักและเสียใจไปพร้อมๆกัน เขารู้ว่าบุตรสาวไม่เต็มใจ

 

 

 

 

"ฟางยินดีค่ะพ่อ" ฟางกอดร่างบิดาแน่น เธอตัดสินใจแล้วพ่อคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอ

 

 

 

 

 

 

"ครับ โอเคครับคุณธานิน" ทัศน์ ไทยานนท์ วางสายกับเพื่อนรักที่กำลังจะมาเกี่ยวดองกัน ก่อนจะหันมาจ้องคนทั้งสองที่นั้งอยู่ในห้องรับแขก

 

 

 

"ธานินโทรมาว่าหนูฟางตกลงที่จะแต่งงานกับแกแล้ว โทโมะ"

 

 

 

"ผมไม่แต่ง ผมไม่ได้รักเธอ" ชายหนุ่มร่างสูงที่มีใบหน้าคล้ายคนญี่ปุ่นตวาดขึ้น

 

 

 

"แกต้องแต่งนี่คือคำสั้งของฉัน"คุณทัศน์จ้องหน้าบุตรชายอย่างไม่พอใจ

 

 

 

"ผมไม่แต่ง อย่างไงก็ไม่แต่ง"โทโมะเอ่ยช้าๆอย่างหนักแน่น ทำให้บิดาโมโหขึ้น

 

 

 

 

 

"ใจเย็นๆกันก่อนนะคุณ ลูกโมะ"คุณยูกิเอ่ยห้ามทัพ

 

 

 

"คุณดูลูกชายตัวดีของคุณ สร้างแต่เรื่องสร้างแต่ปัญหา" คุณทัศน์เอ่ยไม่สบอารม

 

 

 

"ตาโมะ ทำตามที่พ่อบอกเถอะลูก ถือว่าแม่ขอนะ"คุณยูกิพยายามปลอบอารมบุตรชาย

 

 

 

 

"แม่ครับ โธ่เว้ยยยย" โทโมะตะโกนลั่นก่อนจะผลุผันออกไปเมือเห็นสีหน้ามารดา

 

 

 

"คุณค่ะให้เวลาลูกบ้างนะ ฉันขอล่ะค่ะอย่าบังคับตาโมะมากนักเลย"คุณยูกิหันมาพูดกับสามี

 

 

 

"ไม่รู้ล่ะ อย่างไงอีกสามเดือนโทโมะต้องแต่งงานกับหนูฟางเท่านั้น!!"คุณทัศน์ว่าพลางผลุผลัออกไปอีกคน คุณยูกิได้แต่ถอนใจกับอารมร้ายของทั้งสองคน

 

 

 

 

 

 

ข่าวการแต่งงานกับโทโมะแพ่สะพัดไปทั่วทั้งวงธุรกิจ บรรดาสื่อต่างๆต่างให้ความสนใจกับตะกูลดังทั้งสองที่จะเกี่ยวดองกัน

 

 

 

 

 

 

"แต่งงงั้นหรอ ไอ้ระยำ! แล้วน้องสาวกูล่ะ ไอ้สารเลวว" ป๊อบปี้ขยำหนังสือพิมพ์จนเละคามือ ร่างสูงหายใจแรงด้วยอารามที่ร้อนรุ่ม ถ้าเมื่อไรที่ วิศว ไทยานนท์มีความสุขนั้นคือวันที่จะไม่มี ภานุ จิระคุณบนโลกใบนี้

ไม่มีวัน มันต้องชดใช้!!!

 

 

"มึงต้องพินาศ กูสัญญา"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา