Hello soul mate
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) 5 ชั้นแค่ไม่รักเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“โธ่ โว้ย นี่เล่นเปลี่ยนกุญแจงั้นหรอ”เฟย์ที่จะเข้าห้องที่เธอเช่ากับเขื่อนก็ร้องเมื่อไขกุญแจไม่ได้
“เอาน่าเฟย์ใจเย็นๆนะ เราโทรหาเขื่อนแล้วเอากุญแจอันใหม่มาเปิดก็ได้”จงเบที่มาส่งเฟย์ก็พูด
“ไม่ค่ะ เฟย์จะไม่มีวันง้อคนอย่างอีตานั่นเด็ดขาด ไม่ออกใช่มั้ยดี”เฟย์ไม่ยอมก่อนจะวิ่งไปเอาถังดับ
เพลิงจะฟาดลูกบิด
“เห้ย นี่จะทำอะไรของเธอน่ะ พอเลยนะ”เขื่อนที่อาบน้ำเสร็จได้ยินเสียงปึงปังก็ออกมาแล้วต้องตก
ใจเมื่อเฟย์จำพังห้อง
“เออ เปิดมาก็ดี นี่ใครใช้ให้นายเปลี่ยนลูกบิดประตูใหม่ไม่ทราบ”เฟย์ว่า
“เอ้า นี่น่ะกลายเป็นห้องของชั้นแต่ผู้เดียวแล้ว ชั้นจะทำอะไรก็ได้”เขื่อนกอดอกแล้วว่า
“แต่เขื่อนนายต้องใจเย็นๆสิ เพราะเฟย์ยังไม่ได้ย้ายของออกไปเลยนะ”จงเบพูด
“ยังไม่ย้ายก็ย้ายไปซะสิ รึอยากจะคืนดีกัน ก็ได้นะแต่เธอต้องง้อ”เขื่อนพูดแล้วยิ้มกวนๆ
“ไม่มีวัน ชั้นหลงผิดมาตั้ง5ปีแล้วไม่มีวันจะรีเทิร์นแน่นอน ไปเลยนะชั้นจะมาเก็บของ”เฟย์พูดจบ
ผลักอกเขื่อนแล้วเข้าไป
“เขื่อน”แจมที่ทำขนมเอามาให้เขื่อนที่ห้องก็ร้องเมื่อเห็นเฟย์อยู่ในห้อง
“กรี๊ดด เขื่อน นี่ใครกันทำไมยัยนี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เอะ เดี๋ยวนะ นี่มันยัยที่มาอาละวาดที่ผับวันนั้นนิ
เขื่อนจะรีเทิร์นกับมันงั้นหรอ เนยไม่ยอมนะ”เนยที่มากับแจมก็ร้องโวยวาย
“เนยใจเย็นๆ นี่เขื่อนไม่ได้นัดเค้ามานะ”เขื่อนรีบไปห้ามเนย เฟย์เห็นก็เงียบแล้วเบือนหน้าหนี
“ใช่ ก็แค่จะมาเอาของไม่ได้อยากจะมานักหรอกถ้าไม่มีของสำคัญ เพราะชั้น ถ้าโละอะไรไปแล้วไม่
คิดเอามันมาใช้อีกรอบหรอก”เฟย์ที่เบือนหน้าหนีสักพักก่อนจะหันมาตอกกลับแล้วก็เดินเข้าไปเอา
ของที่ห้องนอน
แอ้ด
เมื่อเฟย์เข้ามาในห้องนอนพบว่าของทุกอย่างมันยังอยู่ที่เดิม หมอนตุ๊กตา กรอบรูปคู่ เขื่อนไม่ได้ทิ้ง
มันเลย
“ไหนว่าไม่สนใจละจะมายืนอาลัยอาวรณ์ทำไมยะ เขื่อนคะ ของพวกนี้เอาไว้ก็รกห้อง ทิ้งๆไปเถอะ
ค่ะ”เนยว่า
“อย่าเลยแจม นี่มันเป็นห้องของเขื่อน ของของเขื่อนเราอย่าไปยุ่งเลย”แจมรีบพูด
“แต่ของบางอย่างน่ะเนยว่าควรจะโละทิ้งๆไปซะ เกะกะลูกตา”เนยว่ากระแทกใส่เฟย์ที่เก็บเสื้อผ้าอยู่
“นี่จะพล่ามอีกนานมั้ย หึงหรอ งั้นเดี๋ยวชั้นเอาไปทิ้งเดี๋ยวนี้ล่ะ”เฟย์รำคาญหันมาพูดก่อนจะเอากรอบ
รูปคู่ของเฟย์และเขื่อนทิ้งลงถังขยะข้างห้อง เขื่อนถึงกับอึ้ง
“หมดแล้วใช่มั้ย งั้นก็ออกไป เธอนี่มันขัดจังหวะชั้นจะอยู่กับเนยแจม ไปเลยไป”เขื่อนพูดจบก็ผลัก
เฟย์ออกจากห้อง
“ไม่เป็นไรนะเฟย์”จงเบที่ออกมาด้วยแล้วเห็นเฟย์อุ้มเสื้อผ้าตัวเองนิ่งๆ
“ไม่เห็นเป็นไรนิโอปป้า ไปกันเถอะ เพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เฟย์จะมาที่นี่ เสนียด”เฟย์พูดก่อน
จะตะโกนใส่ประตูหน้าห้องแล้วดึงจงเบออกไป โดยจงเบพาเฟย์ไปขับรถเล่นเพื่อหวังให้เฟย์ยิ้มได้
“ขอบคุณมากนะครับสำหรับข้าวเย็นวันนี้”ธามไทพูดเมื่อฟางชวนทานข้าวที่บ้าน
“แทนคำขอบคุณละกันนะคะเพราะว่าคุณธามอ่ะมาส่งฟางที่บ้านงี้ทุกวันเลย”ฟางพูดเพราะนี่ก็เป็น
อีกวันที่ธามไทมาส่งที่บ้าน และบังเอิญว่าเธอจะทำสปาเก็ตตี้จึงชวนธามไททานอาหารเย็นด้วยกัน
“งั้น ผมขอฝากท้องที่นี่ทุกวันพี่สาวคนสวยคงไม่รังเกียจนะฮะ”ธามไทพูดแล้วยิ้มกับฟาง
“เอ่อ แล้วที่บ้านคุณน้องไม่มีข้าวกินหรอคะ มาฝากบ่อยเดี๋ยวพ่อแม่เป็นห่วงนะ”แก้วพูด
“ไม่เป็นไรครับ ช่วงหลังผมแยกมาอยู่คอนโดคนเดียวไม่มีใครตามทานข้าวหรอกครับ และอีกอย่าง
ทานข้าวคนเดียวมาทานแล้วมันก็เหงาเหมือนกัน”ธามไทพูดแล้วมองฟางสายตากรุ้มกริ่ม
“แค่กๆ หวานกันจริงจริ๊ง หวานจนมดขึ้นเต็มบ้านแล้วเนี่ย”ป๊อปปี้สะพายกระเป๋ากีต้าร์เตรียมไป
ทำงานก็พูด
“แล้วมันหนักส่วนไหนของนาย จะไปทำงานก็รีบไปเลยสิ”ฟางว่า
“เออ ใช่ ป๊อปไปทำงาน วันนี้เราไปดูป๊อปเล่นดนตรีกันเถอะ”แก้วเสนอความคิด
“ไปทำไม ญาติเราก็ไม่ใช่ เพื่อนชั้นก็ไม่ใช่”ฟางรีบพูดแล้วกอดอกเชิด
“ไม่ใช่แต่เป็นฟะ”แก้วจะพูดฟางรีบปิดปาก
“แต่โทโมะว่าพวกเราลองไปดูป๊อปเล่นดนตรีกันซักวันก็ได้นี่ครับ ขากลับก็กลับมาพร้อมกันรวด
เลย”โทโมะเสนอ
“เอาสิครับ ผมเองก็อยากเห็นพี่ป๊อปปี้เล่นดนตรีเหมือนกัน”ธามไทเห็นด้วย ฟางจึงขัดอะไรไม่ได้ที่
เพื่อนๆจะไปดูป๊อปปี้
“ป๊อปมาแล้ว”แคทเดินลงมาจากชั้นบนร้านแล้วสวมกอดทักทายป๊อปปี้ ทำเอาฟางแอบเหวอ
“โอ้โห ป๊อป แฟนใหม่หรอ ทำไมมีอะไรไม่บอกเพื่อนเลยเนี่ย”โทโมะพูดแซว
“แคทไม่ใช่แฟนของป๊อปเค้าหรอกค่ะ แคทเป็นเจ้าของร้านที่ป๊อปเค้าเล่นดนตรีกันเท่านั้นเอง”แคท
พูดพร้อมกับยิ้มหวาน
“งั้นเราไปนั่งที่โต๊ะกันดีกว่า เอาโต๊ะหน้าเวทีเลยนะ”แก้วพูดก่อนจะพาทุกคนมานั่งโต๊ะใกล้เวที
“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ ใช่เธอ คนเดียวที่ฉันมั่นใจ ใช่เธอ เธอคือคนพิเศษ ไม่
ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้”ป๊อปปี้ดีดกีต้าร์แล้วร้องเพลงขึ้นมา ฟางได้ยินแล้วนึกถึงสมัย
เรียนที่ป๊อปปี้และฟางเคยร้องเพลงนี้ด้วยกัน
“โอ้โห สายตาเพื่อนมองที่คุณแคทใหญ่แบบนี้ แสดงว่าป๊อปมันต้องคิดถึงคุณแคทมากกว่าเพื่อน
แล้วล่ะ”โทโมะพูดเมื่อเห็นสายตาป๊อปปี้ที่เล่นเพลงนี้แล้วมองแคทที่ยืนด้านมุมร้านตาไม่กระพริบ
“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ คนที่ฉันรักคือใคร ใช่เธอ เธอรู้บ้างมั๊ย ใช่เธอทั้งนั้น ก็ไม่รู้ในใจเธอนั้น ใช่ฉันบ้างรึ
เปล่า”ป๊อปปี้ร้องเพลงแล้วมองตามแคท ก่อนที่เด็กเสิร์ฟจะเอาดอกกุหลาบไปให้แคท
“สำหรับคนสวยในคืนนี้ ป๊อปปี้”แคทอ่านการ์ดที่แนบมาด้วยก็เขินหน้าแดงแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้
“มุกร้องเพลงส่งดอกกุหลาบนี่เคยใช้กับพี่ฟางนิ”เฟย์ที่มาถึงร้านช่วงที่ป๊อปปี้ร้องเพลงก็กระซิบพูด
“คนกะล่อนก็งี้ล่ะ อย่าไปสนเลย”ฟางเบือนหน้าหนีแล้วทำทีดื่มน้ำในแก้วแทน
“พี่สาวอยากได้ดอกไม้ก็ไม่บอก น้องพี่ขอกุหลาบแดงหน่อย เอาเป็นเหมาหมดเลย”ธามไทเห็น
ฟางมองดอกกุหลาบในมือแคทก็เข้าใจว่าฟางอยากได้บ้างก็รีบเหมาดอกกุหลาบเด็กขายดอกไม้นั้น
จนหมด
“เอ่อ คุณธามคะ มันเยอะแบบนี้ฟางเกรงใจ”ฟางเหวอเมื่อธามเหมากุหลาบแดงทั้งหมดให้เธอ
“โอ้โห ตรงโต๊ะด้านหน้านี้ก็มีคู่รักที่น่ารักอีกคู่นะครับ ขอเสียงปรบมือให้กับคู่รักคู่นี้ด้วยครับ”ป๊อปปี้
พูดใส่ไมค์ทันที ทุกคนในร้านปรบมือให้ฟาง
“นั่นแน่ฟาง เสน่ห์แรงมีเด็กมาจีบนะเนี่ย รับเป็นแฟนเลยๆ เพราะสมัยนี้กินเด็กเท่ากับเป็นอมตะ”แก้ว
แซะ
“เธอนี่ก็แซวเพื่อนจังฟางเค้าเขินหน้าแดงหมดแล้ว”โทโมะเห็นป๊อปปี้แซวฟางออกนอกหน้าไหนจะ
แก้วก็พูดดุ
“เอ้าก็ชั้นพูดความจริงนิ ฟางเองก็โสด น้องธามเค้าก็ไม่มีอะไรเสียหาย ฟางเปิดใจคบไปเลย”แก้ว
รีบชง
“นั่นน่ะสิ เธอก็โสด มีเด็กมาจีบอีก รับๆไปเถอะเดี๋ยวก็แก่หง่อมเป็นป้าบนคานไปตลอดหรอก”ป๊อปปี้
ที่ร้องเพลงเสร็จก็ลงมาจากเวทีพร้อมกับโอบเอวแคทแล้วพูดแกมกัดจิกฟาง
“ถ้าเงียบซัก5นาทีก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้หรอกป๊อปปี้ คุณแคทคะ ระวังนะคะป๊อปปี้น่ะเลี้ยงไม่เชื่อง
กัดเจ็บ แถมเอาแน่เอานอนไม่จะจริงจังอะไรกับชีวิตหรอกค่ะ กับงานร้องเพลงนี่ก็เหมือนกันเดี๋ยว
เบื่อก็เลิก”ฟางว่าเพราะรู้นิสัยป๊อปปี้ดี
“ชั้นน่ะเหมือนหมาบ้า กัดแล้วก็ไม่ปล่อย เอาแน่เอานอนกับใครไม่ได้ก็จริง แต่ถ้าให้ซื่อสัตย์กับใคร
ล่ะก็ชั้นน่ะจริงจังและก็มีแรงที่จะทำเพื่อเธอคนนั้นได้อยู่แล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าแคทจริงจัง
ทำให้แวบหนึ่งฟางหวนนึกถึงตอนเรียนที่ป๊อปปี้ขอเป็นแฟนแล้วป๊อปปี้ก็เคยบอกแบบนี้
“พูดแล้วห้ามคืนคำนะป๊อปไม่งั้นแคทเอาตายแน่”แคทที่เขินอายก็ทำเป็นพูดติดตลก
“จ้า ละชั้นจะรอดูความรักครั้งนี้ของนาย”ฟางที่มองป๊อปปี้ที่กะล่อนมาตลอดพูดก็รีบว่า
“รอดูละกันเพราะคนเราผิดมาแล้งครั้งนึงไม่มีวันผิดซ้ำสองหรอก”ป๊อปปี้ย้อนกลับ
“เขื่อน ดอกกุหลาบสวยจัง เนยอยากได้”เสียงของเนยพูดขึ้นทำให้เฟย์ที่แวะออกมาเข้าห้องน้ำ
ชะงักมองเขื่อนและเนยที่นั่งเคียงคู่กันที่โต้ะอีกมุมไม่ไกลจากโต๊ะพวกเธอมากนัก เฟย์มัวแต่มอง
ทำให้เดินชนกับเด็กเสิร์ฟ ถังน้ำแข็งหล่นลงพื้น
“อุ้ยตาย นึกว่าใคร นี่อะไรจะซวยเจอเธอขนาดนี้เนี่ย”เนยและเขื่อนหันไปเจอเฟย์ ก่อนเนยจะ
ออกปากว่า
“นั่นน่ะสิ อุตส่าห์จะมาเที่ยวกับเพื่อนดีๆ สบายใจทั้งที ดันเจอพวกเธอ ซวยชะมัด”เฟย์ย้อน
“มากับใครน่ะ”เขื่อนถามเพราะเห็นเฟย์ยืนอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อนสนิทในกลุ่มเธอเลย
“มากับใครนายจะสนทำไม”เฟย์ย้อนอย่างไม่แคร์“นั่นน่ะสิคะ เขื่อนจะสนมันทำไม”เนยว่า
“นี่ถ้าว่างมากก็ดูแลคู่ควงของนายละกัน เพราะชั้นมีแฟนใหม่ที่เค้าดูแลชั้นได้แล้ว”เฟย์ว่า
“อย่ามาพูดมั่วๆ เธอหาแฟนใหม่ได้แล้วไหนล่ะ”เขื่อนรีบพูด เฟย์เองก็รีบมองหาใครสักคน พลัน
สายตาเห็นโทโมะและแก้วมาเข้าห้องน้ำพอดี
“โทโมะขา จะตามมาทำไม เฟย์มาแค่แปปเดียวเอง”เฟย์รีบปรี่ไปคล้องแขนโทโมะที่เดินมาแล้วพูด
“เฟย์นี่เราเป็นอะไรเนี่ยมาควงอีตานี่ได้ไง”แก้วเหวอแล้วถาม เฟย์รีบบอกให้แก้วเงียบ
“นะๆ ช่วยเฟย์หน่อยนะพี่แก้วพี่โทโมะ”เฟย์หันมากระซิบบอกโทโมะและแก้วทันที
“เหอะ เนี่ยนะแฟนใหม่ แฟนแก้วรึเปล่าก็ไม่รู้แล้วเธอเอาเค้ามาควงหลอกๆ”เขื่อนรีบว่า
“ห้ะ ใครแฟนชั้น อีตาผีดิบนี้เนี่ยนะ โนๆ”แก้วเหวอรีบออกตัวปฏิเสธโทโมะทันที
“เห็นม้ะพี่แก้วเค้าก็บอกเองว่าไม่ใช่แฟนของพี่โทโมะ เพราะพี่โทโมะน่ะเป็นแฟนกับชั้น เราน่ะรัก
กันมาก”เฟย์พูด
“เหอะ พูดตู่เอาว่าใครมาเป็นแฟนก็ได้ ใครๆก็ทำ”เนยมองสักพักแล้วว่า
“อ๋อ ไม่เชื่องั้นหรอ งั้นดูนะ”เฟย์ที่ไม่อยากยอมแพ้เขื่อนและเนยก็บิดหน้าโทโมะก่อนจะจูบโทโมะ
ทันที
“เฟย์”แก้วร้องอย่างตกใจเช่นเดียวกับโทโมะและเนย
“ชั้นบอกแล้วไงว่าเราเป็นแฟนกัน ไอ้เถอะค่ะพี่โทโมะ ไปหาที่สวีทกัน2คนเถอะ”เฟย์พูดแล้วควง
โทโมะออกร้านไป
****แก้ไขครั้งที่3
เเต่ละตอนคู่จะเด่นไม่เหมือนกันซักตอนนะ อตนนี้เน้นเฟย์เขื่อน555
ไงก็ฝากติดตามหน่อยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
