Hello soul mate
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) 4 เมื่อเจอเธอที่ถูกใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เสร็จแล้ว หวังว่าคงจะพอใจคุณเจ้าของบ้านนะครับ”ป๊อปปี้ที่ทำความสะอาดบ้านคืนฟางจนหมดก็
พูดประชด
“พอใจมาก ป่ะโทโมะ เราไปกินข้าวกันเถอะ”ฟางพูดแล้วไปช่วยโทโมะแกะอาหาร
“ดีเลย นี่แม่แกเอากุ้งอบวุ้นเส้นมาด้วยนิ กำลังอยากกินพอดี”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบจะเอาส้อมม้วนวุ้น
เส้นเข้าปาก
“ใครใช้ให้นายกินไม่ทราบ”ฟางตีมือป๊อปปี้แล้วว่า “เอ้านี่น่ะกุ้งอบวุ้นเส้นของแม่โทโมะ ทำมาให้ชั้น
กินก็ต้องกินได้สิ”ป๊อปปี้ว่า
“เมื่อก่อนกินได้แต่ตอนนี้กินไม่ได้ และวันนี้นายทำแสบมาก ชั้นไม่ให้นายกิน ออกไปจากบ้านชั้น
ซะ”ฟางไล่
“เห้ย ฟางชั้นว่าแกให้ป๊อปกินข้าวเหอะนะ ถึงป๊อปจะทำบ้านรกแต่ป๊อปก็เก็บกวาดนะ”แก้วพยายาม
พูดช่วย
“คนทำผิดต้องโดนลงโทษ และอีกอย่างชั้นกับโทโมะทำงานมาเหนื่อยๆควรจะได้กินอะไรดีๆสิ พวก
ว่างงานไม่ให้กิน”ฟางพูดขู่เพื่อกะให้ทั้งคู่กระตุ้นหางานทำ
“อ๋อ นี่แกไล่ชั้นอีกล่ะสิ เออ ไปกันป๊อปปี้ กินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยก็ได้”แก้วที่หนีทางบ้านมาเจอ
ฟางพูดแบบนี้ก็ยิ่งหงุดหงิดก็ว่ากลับก่อนจะดึงป๊อปปี้ออกมานอกบ้าน
“ฟาง โทโมะว่า แบ่งๆพวกนั้นกินด้วยเถอะ กับข้าวตั้งเยอะแยะเรากินกันไม่หมดหรอก”โทโมะพูด
“ไม่ โทโมะอ่อนกับป๊อปมามากพอแล้ว ต่อไปนี้เราต้องร่วมมือกันดัดนิสัยเพื่อนเราทั้ง2คนสิ”ฟางรีบ
พูดเปลี่ยนใจโทโมะ
“นี่ เดินเลยร้านก๋วยเตี๋ยวไปแล้วนะ ไม่หิวรึไงแก้ว”ป๊อปปี้ถามเมื่อมาถึงปากซอย
“ไม่กินแล้ว หงุดหงิด”แก้วที่งอนฟางก็พูดขึ้นห้วนๆ
“เฮ้ เพื่อนป๊อป วันนี้ควงสาวคนใหม่มาหรอ”เคนตะที่ผ่านมาก็จอดรถทักทายป๊อปปี้
“ไอ้บ้า นี่แก้วเพื่อนกันโว้ย แก้วนี่เคนตะเพื่อนชั้นเอง”ป๊อปปี้พูดและแนะนำตัวให้รู้จัก
“เออ ไหนๆก็เจอละ วันนี้มีปาร์ตี้บ้านเจฟ ไปกันดิ เพื่อนเราไปกันเต็มเลย อ้อ แก้วก็ไปด้วยกันนะ
ไปกันหลายๆคนสนุกดี”เคนตะชวน แก้วและป๊อปปี้จึงขึ้นรถมาที่ปาร์ตี้บ้านของเจฟ
“อ้าว ป๊อปปี้ มาด้วยหรอ มาๆ”เจฟพูดแล้วชวนป๊อปปี้และแก้วเข้ามาในบ้าน ก่อนแก้วและป๊อปปี้จะ
เริ่มปาร์ตี้กัน
“เฮ้ แคท ทางนี้”เคนตะตะโกนเรียกสาวสวยคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในงานเลี้ยง ป๊อปปี้ถึงกับตะลึง
“เจฟปาร์ตี้วันนี้สนุกมากเลยนะ เคนตะเป็นไงสบายดีมั้ย”แคทพูดคุยกับเพื่อนของป๊อปปี้อย่างถูกคอ
“เห้ยๆ ไอ้ป๊อป เป็นไรครับเพื่อน กินไปสิครับเหล้าอ่ะ”เคนตะรีบแซวเมื่อเห็นป๊อปปี้จ้องแคทไม่กระ
พริบ
“เอ่อ หน้าแคทมีอะไรติดหรอคะ”แคทที่รู้สึกได้ว่าป๊อปปี้จ้องอยู่ก็รีบถาม
“เอ่อ เปล่าครับๆ”ป๊อปปี้ได้สติรีบพูด
“เออ ป๊อป ไหนๆก็มาแล้วก็โชว์ฝีมือหน่อยดิ”เจฟพูดแล้วลากป๊อปปี้ไปที่บนเวทีแล้วยื่นกีต้าร์ให้
“ก็แค่เพียงเธอน่ะแอบสงสัย ก็ถือว่าเธอใส่ใจฉันแล้ว จะอะไรที่ฉันทำมา เธอก็ปล่อยให้ฉันทำ
ไป พอใจแล้วแค่นั้น”ป๊อปปี้ที่เริ่มเกากีต้าร์ไปอย่างเก้อเขินก่อนจะร้องออกมา แล้วสบตาแคทก่อน
จะยิ้ม
“ไม่ได้หวังอะไรมากมาย ไม่ได้ต้องการให้เธอรักฉัน ต่อให้เธอไม่ค่อยเข้าใจ เธอก็เพียงแค่รับมัน
ไป เพียงเท่านี้ก็พอ”ป๊อปปี้ร้องเพลงจบทุกคนในงานก็ปรบมือรวมทั้งแก้วด้วย ก่อนป๊อปปี้จะลงมา
“ร้องเพลงเพราะจังเลยนะคะ”แคทพูดแล้วยิ้ม
“ขอบคุณครับ”ป๊อปปี้ยิ้มแล้วตอบ
“แคทว่าผู้ชายที่เล่นดนตรีเป็นเนี่ยเป็นเสน่ห์อย่างนึงเลยนะ”แคทพูดขึ้น
“ครับ แล้วคุณแคทรู้มั้ยครับว่าเสน่ห์ของผู้หญิงอย่างหนึ่งก็คือรอยยิ้ม”ป๊อปปี้มองแคทแล้วพูด เพราะ
เขารู้สึกถูกชะตาแคทที่เข้ามาในงานก็พูดคุยกับเพื่อนของเขาได้อย่างสนิทสนม ไม่เหมือนฟางที่
ชอบนั่งเงียบๆจนเขาต้องพาฟางกลับบ้าน
“ขอบคุณค่ะ แล้วนี่คุณป๊อปทำงานอะไรหรอคะ”แคทถาม
“ผมยังว่างงานอยู่ครับ จบมานานแล้วแต่ยังหางานที่ใช่ไม่ได้เลย มีหลายคนนะครับว่าจบมาทำงาน
อะไรก็ได้ขอให้ได้เงินก็พอ แต่ผมว่ามันไม่ใช่เพราะถ้าคนเราไม่แฮปปี้กับงานที่ทำ มันจะไปมีความ
สุขอะไร”ป๊อปปี้พูด
“แคทรู้สึกทึ่งกับความคิดคุณจังเลยค่ะ แคทเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบทำงานเป็นลูกจ้างใคร แคทเปิด
ร้านนั่งชิลเล็กๆอยู่ร้านนึง เอางี้มั้ยคะ ถ้าช่วงนี้คุณป๊อปกำลังว่างรึเบื่อๆก็มาเล่นดนตรีที่ร้านแคทก็ได้
นะคะ นี่นามบัตรค่ะ”แคทพูดพร้อมยื่นนามบัตรให้ก่อนจะขอตัวเดินออกไปเต้นกับเพื่อน ป๊อปปี้มอง
แคทที่เต้นและส่งยิ้มให้เขาก็ยิ้มตอบ ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์เหลือเกิน
“ว้าว ดีใจด้วยนะป๊อป นายเล่นกีต้าร์เป็น นายก็ได้งานเลย ต้องฉลองๆ”แก้วเห็นแคทยื่นนามบัตรให้
ก็ดีใจ
“ได้เลย งานนี้ต้องฉลอง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะชนแก้วกับแก้วแก้วแล้วแก้วเล่าจนแก้วเมาแอ๋
“แต้งกิ้วนะเคนตะ ขับรถดีๆ”ป๊อปปี้โบกมือลาพลางประคองแก้วเข้ามาในบ้านฟางกลางดึก
“เย้ ป๊อปได้งาน เราต้องชาหลองง”แก้วที่ยังมันอยู่ก็ดินแล้วจะเต้น ป๊อปปี้รีบพยุงจนล้มใส่โซฟาทั้งคู่
“นี่มันอะไรน่ะ นายทำอะไรเพื่อนชั้น”ฟางที่ลงมาตามเสียงก็ร้องโวยวายพุ่งจะเข้าทำร้ายป๊อปปี้
“โอ๊ย เจ็บนะ นี่เธอช่วยมองชั้นในแง่ดีหน่อยสิเนี่ย”ป๊อปปี้ร้องเมื่อถูกฟางฟาดมาเต็มๆหลายที
“จะมองในแง่ดีได้ไง วันนี้ทั้งวันนายทำบ้านชั้นเลอะ นายพาแก้วไปกินเหล้าจนเมาแอ๋กลับมากลาง
ดึกแบบนี้อีก ไหนจะไม่นับเรื่องที่นายขึ้นคร่อมแก้วเมื่อกี้อีก นายนี่มันแย่ที่สุด”ฟางว่าป๊อปปี้ฉอดๆ
ยาวเหยียด
“ชั้นรู้ๆว่าชั้นผิดที่พาแก้วไปวันนี้ นี่ไงชั้นก็พาแก้วกลับมาแล้วไงและอีกอย่างชั้นยังไม่ทันทำอะไร
เลย เธอมาก็ดีแล้ว งั้นก็ดูแลเพื่อนเธอเองละกัน”ป๊อปปี้ว่ากลับแล้วจะเดินหนี
“เย้ ป๊อปปี้ได้งาน งานนี้ก็ฉลองงง”แก้วยังคงละเมอเมาออกมา ฟางชะงัก
“นี่นายได้งานทำแล้วหรอ”ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้วถาม
“อือ ลองๆทำไปก่อนแก้เซ็ง เล่นดนตรีที่ร้านเหล้านี่ล่ะ”ป๊อปปี้ตอบ
“เหอะ อาชีพนักดนตรี เอาแน่เอานอนไม่ได้ นายจะทำได้นานหรอ”ฟางส่ายหน้าแล้วถาม
“นี่เธออย่าทำตัวเป็นพ่อแม่ชั้นอีกคนได้ม้ะ จะดูถูกอะไรนักหนา เงินเดือนน้อยแล้วไง”ป๊อปปี้ว่า
“ไม่ได้ดูถูก แต่อาชีพพวกนี้มันเอาแน่เอานอนไม่ได้นายเข้าใจป้ะ แล้ววันนึงมันจะเล่นได้เท่าไหร่
กัน”ฟางว่า
“เหอะ สุดท้ายเธอก็ยังคงดูคนแต่ภายนอกเหมือนเดิมสินะ ชั้นจะทำให้ดูว่างานใหม่ของชั้นน่ะมันดี
กว่างานธนาคารของเธอได้เหมือนกัน”ป๊อปปี้ที่แอบน้อยใจที่ฟางว่าก็ว่ากลับก่อนจะเดินหนี ฟางจะ
พูดแต่ก็ยั้งมือไว้ก่อนจะมาดูแลแก้วต่อ
“เห้อ แล้วนี่เราเป็นอะไรของเราเนี่ย”ฟางที่มาทำงานในวันต่อมาก็ถอนหายใจนึกถึงป๊อปปี้ เพราะแค่
มองตาก็รู้ว่าป๊อปปี้น้อยใจกับคำพูดตัวเอง ก็เพราะเธอรู้ว่าป๊อปปี้จบอะไรมา เธอก็แค่อยากให้ป๊อปปี้
ทำงานตามสายงานของตัวเองเท่านั้นเอง
“ทำไมทำหน้าบูดแบบนี้ล่ะครับ เดี๋ยวลูกค้ามาสอบถามเค้าจะหนีเอานะฮะ”ธามไทยื่นโกโก้ร้อนให้
ฟาง
“ขอบคุณค่ะ เอ่อ ค่าโกโก้เท่าไหร่คะเดี๋ยวฟางจ่ายคืนให้”ฟางพูดพลางควักเงิน
“ไม่ต้องครับๆ ผมซื้อให้พี่สาวคนสวยนะ ไม่ต้องจ่ายเงินผมหรอก ผมขอแค่รอยยิ้มพี่สาวก็พอ”ธาม
ไทรีบพูด
“แต่มันไม่ดีมั้งคะ คุณธามเป็นลูกเจ้าของธนาคาร มาคุยกับพนักงานที่นี่เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี”ฟาง
พูด
“มองไม่ดีตรงไหนฮะ ผมอ่ะต้องมาศึกษางานต่อจากพ่อผม การมาพูดคุยกับพนักงานนี่ก็ดีออกนะฮะ
เพราะจะได้เรียนรู้งานด้วยเลย”ธามไทพูดแล้วยิ้มให้ฟาง ก่อนจะพูดคุยกับฟางจนฟางเผลอยิ้มออก
มา
“งี้สิฮะ พนักงานดีเด่นของพ่อผม ต้องมีรอยยิ้มแบบนี้ล่ะดีแล้ว เพราะพี่สาวน่ะเหมาะมากเลยนะครับ
กับรอยยิ้มที่สดใส เพราะพอใครเห็นเค้าก็จะยิ้มตามด้วย”ธามไทพูดออกมา
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ นี่หมดเวลาพักแล้ว เดี๋ยวฟางว่าฟางไปทำงานต่อดีกว่า”ฟางรีบพูด
“ได้ครับ อ้อ แต่เย็นนี้ผมไปส่งอีกนะฮะ พอดีว่าอยากจะคุยเรื่องงานกับพนักงานดีเด่น”ธามไทพูด
ดักชวนก่อนที่ฟางจะพูด
“เห้อ ได้ไงๆไหงตอนจบเป็นงี้เนี่ย”แก้วที่นั่งดูซีรี่ย์เกาหลีผ่านไอแพตอยู่ที่หน้าบ้านเช่าก็บ่น
“นี่วันๆจะนั่งดูซีรี่ย์อย่างเดียวหรอเธอน่ะ สบายจริงจริ๊ง”โทโมะกลับมาก็พูด
“เอ้า ก็เมื่อคืนไปปาร์ตี้กับป๊อปปี้มา ดื่มหนักไปหน่อยเลยแฮ้งค์น่ะ ว่าละปวดหัว โอยๆ”แก้วรีบอ้าง
“เหอะ ตลอดล่ะเธอน่ะ เดี๋ยวดูสิ นั่งๆนอนๆอยู่บ้านเดี๋ยวจะอ้วนเป็นหมู”โทโมะพูด
“ใครว่าอ้วนยะ ดูหุ่นชั้นยังสลิมๆอยู่เลย”แก้วรีบลุกขึ้นโพสท่าอวดหุ่นโทโมะ
“นี่พวกแกจะทะเลาะกันเรื่องหุ่นเนี่ยนะ มีสาระมากล่ะ”ป๊อปปี้หิ้วกระเป๋ากีต้าร์ออกมาก็พูด
“เหอะน่า ละนายจะไปไหนกันป๊อป”โทโมะหันไปถามป๊อปปี้
“อ๋อ พอดีรู้จักเพื่อนคนนึงเค้าอยากได้นักดนตรีเล่นที่ร้าน พอดีชั้นว่าๆงเลยว่าจะลองไปดู”ป๊อปปี้พูด
“โอ้โห นายทำงานนี้จริงๆ สุดยอดอ่ะ”แก้วรีบชม
“แหงล่ะ ต้องรีบทำงานเพราะไม่อยากให้ใครมาดูถูกอาชีพอิสระแบบนี้ได้”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึงฟาง
พูดว่าเมื่อคืน
“บ้านพี่สาวหลังโตจังเลยนะฮะ แต่เข้าซอยมาเมื่อกี้มันลึกใช้ได้เลย งั้นเอางี้นะฮะเดี๋ยวผมอาสามา
ส่งทุกวันเลย”ธามไทพูด
“เอ่อ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ฟางเกรงใจ”ฟางรีบพูดเพราะไม่อยากให้พนักงานคนอื่นหาว่าเธอเกาะลูก
เจ้าของธนาคารได้
“โอ้โห เดี๋ยวนี้พาผู้ชายเข้าบ้านจริงๆด้วยแฮะ”ป๊อปปี้จะไปทำงานก็รีบพูดเมื่อเห็นฟางและธามไท
“อ้าวพี่สาวพี่แฟนแล้วหรอกหรอ”ธามไทเห็นป๊อปปิ้ออกมาจากบ้านฟางก็พูด
“ไม่ใช่ค่ะ ก็แค่คนเช่าบ้านไม่มีอะไรเลย”ฟางรีบพูดปฏิเสธทันที
“หึๆ บอกงี้กลัวหนุ่มน้อยนี่จะหนีเธอไปอ่ะดิ รีบพรีเซ้นตัวเองเลยว่าชั้นยังโสดค่ะ โสดยนคานมานาน
แล้ว อยากได้เด็ดหนุ่มน้อยมาสอยลงจากคานไวๆจัง”ป๊อปปี้รีบกระซิบข้างหูฟางแล้วพูด
“กรี๊ดดดด ป๊อปปี้ จะไปไหนก็ไปเลยย”ฟางแทบปรี้ดแตกเมื่อถูกว่าก่อนจะไล่ป๊อปปี้ไปทันที
เอาสิ ฟางมีคนจีบได้ ป๊อปปี้ก็ชอบคนอื่นได้เหมือนกัน รับรอง สนุกแน่55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
