Hello soul mate

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.

  35 ตอน
  323 วิจารณ์
  73.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) 16 คนที่อยู่ในใจใช่คนที่อยู่ข้างๆแน่หรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ชั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวบ่ายนี้ต้องไปเปิดร้านอยู่”เฟย์พูดเมื่อเขื่อนมาจากห้องน้ำแล้ว
พลางใส่เสื้อผ้าตัวเอง เพราะเมื่อคืนที่เธอจัดการสงบสติอารมณ์เขื่อนได้ก็พากันมาที่ห้องพักก่อนจะ
จบลงบนเตียงเหมือนเดิม
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยว แล้วเธอจะไปยังไง”เขื่อนในชุดคลุมอาบน้ำรีบเดินไปรั้งข้อมือเฟย์ไว้
 
 
 
 
 
“ก็แท็กซี่ไง นายไม่ต้องคิดมากเรื่องเมื่อคืน ชั้นจะไม่พูด นายรีบไปหาเนยเถอะ”เฟย์เบือนหน้าหนี
แล้วพูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ งั้นกลับดีๆนะ”เขื่อนมองเฟย์ที่ไม่สบตาเขาก็ลดมือลงก่อนจะพูดแล้วปล่อยให้เฟย์ออกจาก
ห้องไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“สวัสดีครับพี่ป๊อป ผมมาหาพี่ฟางครับ”ธามไทพูดเมื่อกดออดมาแล้วป๊อปปี้เป็นคนเปิดแทน
 
 
 
 
“แหม รีบมารับตั้งแต่หัววันเลยนะ”ป๊อปปี้พูดพลางมองกุหลาบแดงช่อโตในมือธามไท
 
 
 
 
“อ้าว คุณแคททำไมมาอยู่ที่ไหนได้ครับ เอ รึว่าย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว”ธามไทแซว
 
 
 
“ก็ทำนองนั้นน่ะค่ะ ย้ายมาอยู่กับแฟน”แคทยิ้มด้วยความเขินก่อนจะคล้องแขนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“อ้าว ธาม”ฟางที่เดินออกมาเห็นแคทคล้องแขนป๊อปปี้ก็รีบทักธามไท ก่อนจะรับดอกไม้มาจากธาม
ไท
 
 
 
 
 
 
“แหม หวานจังเลยนะคู่นี้เนี่ย ชักอยากมีแฟนเด็กเหมือนกันแล้วนะเนี่ย”แคทพูด
 
 
 
 
“อย่าเลยแคท เดี๋ยวป๊อปปี้จะน้อยใจได้นะ”ฟางที่รู้ว่าทั้งคู่คบกันก็พูดขึ้นแล้วเดินไปหาธาม
 
 
 
 
“นั่นสิฮะ ระวังน้าคุณแคทเดี๋ยวพี่ป๊อปน้อยใจได้น้า”ธามไทแกล้งแซวแคทกับป๊อปปี้
 
 
 
 
“วันนี้เฟย์เปิดร้านนายก็ไปหาเฟย์กับแคทก็ได้นิ”ฟางหันไปพูดกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“อืม งั้นเจอกันที่ร้านเฟย์ตอนเย็นละกัน”ป๊อปปี้พูดแต่ไม่สบตาฟางแล้วเดินเข้าไปในบ้านกับแคท
ทำให้ฟางสะอึก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนูแก้วรู้มั้ยจ้ะ หลังจากที่หนูมาถ่ายแบบให้คลีนิกแม่ พวกผู้จัด พวกแมวมองถามหาหนูใหญ่เลย
นะ”แม่โทโมะพูดเมื่อโทโมะพาแก้วแวะมาเที่ยวหาแม่ของเขา
 
 
 
 
 
“โห จริงหรอคะแม่”แก้วพูดแล้วมึงนามบัตรต่างๆที่ฝากไว้ให้กับเธอเพื่อติดต่อ
 
 
 
 
 
“นี่ คนนี้เป็นเพื่อนแม่ เค้ากำลังหานางแบบ หนูลองไปแคสหน้ากล้องกับเค้าก็ได้นิ”แม่โทโมะ
แนะนำ
 
 
 
 
 
“ลองไปสิแก้ว เนี่ยแมวมองคนนี้เพื่อนแม่โทโมะเอง เค้าเป็นนักปั้นมือทองเลยนะ”โทโมะรีบเสนอ
แนะ
 
 
 
 
 
“เอ่อ แต่ถ่ายแบบ เป็นนางแบบแก้วกลัวทำไม่ดีอ่ะ”แก้วรีบพูด
 
 
 
 
“แก้วน่ะสวยนะ สูงด้วยไปโพสท่ายืนนิ่งๆ เอางี้มะรืนมีแคสหน้ากล้องเดี๋ยวโทโมะไปส่งนะ”โทโมะ
อาสา
 
 
 
 
 
 
“แต่แก้วแต่งตัวไม่เป็นนะ”แก้วพูดเพราะรู้ว่าพวกนางแบบนี่ต้องแต่งตัวเป็น ดูมั่นใจ
 
 
 
 
“นี่จะไปกลัวอะไร มีทั้งโทโมะแล้วก็มีแม่โทโมะอยู่นะ ช่วยแก้วได้แน่นอน”โทโมะพูด
 
 
 
 
“โห ขอบคุณนะโทโมะ ขอบคุณนะคะ”แก้วพูดแล้วยิ้มให้แม่โทโมะอย่างเกรงใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เลิกงานแล้ว พ่อแม่ธามเค้าชวนไปทานอาหารจีนที่โรงแรมนะครับ เจ้านี้น่ะ
เป็นเชฟชื่อดังมาจากปักกิ่งเลยนะครับ”ธามไทพูดชวนฟาง เมื่อเขาและฟางแวะมาที่ร้านดอกไม้มา
รับดอกไม้แสดงความยินดีให้เฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ไปถึงโรงแรมเลยหรอธาม พี่กลัวว่าถ้าพี่ไปแล้วจะทำอะไรเปิ่นๆได้นะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
“ไม่เปิ่นหรอกครับ ไม่ต้องเกร็จ ที่ไปก็มีแต่ครอบครัวของธาม พวกเค้าอยากเจอหน้าพี่ฟางทั้งนั้น
เลยนะครับ”ธามไทพูด
 
 
 
 
 
 
“ดอกมัมนี่”ฟางเดินดูดอกไม้ในตู้ไปเรื่อยๆจนเจอดอกมัม แล้วหวนคิดถึงวันที่ป๊อปเอาช่อดอกไม้ให้
เธอ
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง พี่ป๊อปมาหาน่ะ”เสียงของเฟย์เรียกฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นเดินออกมาพบว่า
ป๊อปปี้ขับรถเข้ามาในบ้าน“ยัยตัวแสบไม่ไปเรียนหรอ”ป๊อปปี้ลงรถมาก็ถามเฟย์
 
 
 
 
“ไม่เอา วันนี้พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน แล้วถ้าเฟย์ออกไปอีกนะ ถ้าเกิดพี่กับพี่ฟางอยู่ด้วย
กัน2ต่อ2แล้ว”เฟย์พูดแซว
 
 
 
 
 
 
“ยัยเฟย์ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาเลอะเทอะ แล้วนี่เขื่อนไม่มารับอีกหรอ”ฟางรีบพูดดักก่อนจะถามต่อ
 
 
 
 
“เขื่อนน่ะสิพี่ฟาง เอารถไปทำยางแตก ตอนนี้รอเค้าเปลี่ยนยางอยู่ยังไม่มาเลย”เฟย์บ่นถึงแฟนหนุ่ม
 
 
 
 
 
“เปลี่ยนยางนี่นานเนาะ พี่ก็นึกว่าเขื่อนลืมเราแล้วซะอีก”ฟางแกล้งแซว
 
 
 
 
 
“พี่ฟางอ่ะ เชื่อนไม่มีทางนอกใจเฟย์หรอก ว่าละไปโทรหาดีกว่า”เฟย์พูดก่อนจะเดินออกไปโทรหา
เขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“หึๆ นี่คุณนายครับพึ่งสอบเสร็จไม่ใช่หรอ แล้วนี่มาอ่านหนังสือทำไมเนี่ย”ป๊อปปี้นั่งลงข้างฟางแล้ว
ถาม
 
 
 
 
 
“นี่น่ะ กะอ่านทบทวนบทต่อไปที่จะเริ่มเรียนจันทร์หน้าเฉยๆ”ฟางพูดแล้วปิดหนังสือ
 
 
 
 
 
“จ้า คนเก่งของป๊อป อย่าหักโหมนะ เดี๋ยวระวังจะใส่แว่นหนากว่าเดิม”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะป๊อป อ่านหนังสือละปวดหัวจัง”ฟางพูดอ้อน ป๊อปปี้ยิ้มอย่างรู้ทันก่อนจะนั่งนวดขมับให้
ฟาง
 
 
 
 
 
“ฟางอ่ะชอบจริงจังกับทุกเรื่อง ป๊อปคงต้องนวดขมับให้ฟางตลอดไปเลยมั้งเนี่ย”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“แน่ะ ไม่อยากดูแลฟางแล้วหรอ ห้ะๆ”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
“ใครบอกไม่อยาก อยากสินึกถึงวันก่อนเนาะที่ไปกินข้าวกับพ่อแม่ฟางแล้วท่านบอกให้ป๊อปดูแล
ฟางดีๆ ถ้าเราเรียนจบกันแล้วเราแต่งงานกันเลยม้ะ”ป๊อปปี้ละมือจากขมับของฟางแล้วมากอดฟาง
หลวมๆจากด้านหลัง
 
 
 
 
 
 
“บ้า ยังไม่เอาอ่ะ เราเรียนจบเราไปเที่ยวด้วยกันก่อนสิ อิตาลีไง นะๆ”ฟางหันมาอ้อนป๊อป
 
 
 
 
 
“ครับ สัญญาเลยเรียนจบพร้อมกันเราไปอิตาลี เออใช่ฟางป๊อปลืมของอ่ะ ฝากไปเอาที่ท้ายรถหน่อย
สิ เดี๋ยวป๊อปไปเข้าห้องน้ำแปป”ป๊อปปี้พูดแล้วยัดกุญแจรถใส่มือฟางก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ ดอกมัม”ฟางเปิดท้ายรถออกมาพบว่ามันคือดอกมัมสีขาวเต็มหลังรถป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ดอกมัมสีขาว แทนความซื่อสัตย์ที่ป๊อปมีให้ฟางนะ”ป๊อปปี้เดินมาจากด้านหลังแล้วพูด ฟางยิ้มออก
มาด้วยความเขิน เพราะก่อนจะสอบฟางไปเจอดอกมัมที่ร้านดอกไม้ ก็บอกว่าน่ารักไม่คิดว่าป๊อปปี้จะ
จำให้เธอได้
 
 
 
 
 
“ซื่อสัตย์แล้วต้องซื่อสัตย์ตลอดไปเลยนะ”ฟางพูดแล้วเดินไปใกล้ก่อนจะเขย่งตัวจุ๊บที่ปากป๊อปปี้
แทนคำขอบคุณ
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางชอบดอกมัมหรอครับ”ธามไทรับดอกไม้แล้วเดินมาหาฟาง
 
 
 
 
“อ่อ เปล่าจ้ะ ไปกันเถอะ”ฟางพูดแล้วดึงแขนธามไทออกจากร้านไป
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะตัวแสบ มีกิจการเป็นของตัวเองแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นช่อทานตะวันให้กับเฟย์
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ เชิญพี่ป๊อปกับพี่แคทเดินดูเสื้อผ้าในร้านเลยนะคะ”เฟย์พูดแล้วช่วยมีนต้อนรับลูกค้า
และแขกในงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ดูแล้วมันตะหงิตๆใจไงไม่รู้อ่ะโทโมะ เพื่อนเราไม่ได้รีเทิร์นกัน”แก้วที่มาร้านเฟย์กับโทโมะก็
พุดเมื่อเห็นฟางเอาช่อดอกไม้มายินดีให้มีนและเฟย์พร้อมกับธามไท ส่วนป๊อปปี้ก็เดินดูของในร้าน
กับแคท
 
 
 
 
 
 
“เอาเถอะน่าแก้ว ถ้าสมมุติว่าพวกเค้าเป็นคู่กันนะ เค้าน่ะจะต้องกลับมารักกันอีกแน่นอน”โทโมะพูด
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิเนาะ โทโมะ แก้วว่าเสื้อยืดสีเทาตัวนี้เก๋ดีนะ”แก้วพูดแล้วเอาเสื้อมาให้โทโมะดู
 
 
 
 
 
“ไม่อ่ะ ไม่เห็นสวยเลย แก้วใส่ตัวนี้สิ เปิดไหล่ด้วย มีดีต้องโชว์สิ เดี๋ยวเลือกให้ๆ”โทโมะพูดแล้วเอา
เสื้อผ้าที่ตัวเองเลือกเอาให้แก้ว แก้วมองทั้งชุดทั้งกระโปรงที่โทโมะจัดหาให้ แล้วมองเสื้อยืดที่เธอ
ชอบใส่สลับกัน ก่อนจะยอมโทโมะเอาเสื้อยืดแขวนตามเดิม
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ โอปป้าของแกมาอ่ะ”มีนสะกิดเฟย์ที่ยืนคุยกับฟางให้หันไป
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะคนเก่ง”จงเบเดินถือช่อลิลลี่สีขาวข่อโตมาให้เฟย์
 
 
 
 
 
“โอปป้าน่ารักที่สุดเลยค่ะ”เฟย์ยิ้มก่อนจะถ่ายรูปคู่กันแล้วก็แยกออกมาคุยกับจงเบ
 
 
 
 
 
 
“หยุดยาวเป็นไงบ้างเราไปเที่ยวพักผ่อนกับพี่ๆมาเนี่ย”จงเบถามเฟย์ ทำให้เฟย์นึกถึงตอนไปเที่ยว
เมืองกาญ ที่หนีเขื่อนไม่พ้น ต้องมาเจอต้องมาถูกทำร้ายทั้งตัวและจิตใจอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ก็ดีค่ะ”เฟย์ยิ้มเจื่อนๆแล้วไม่สบตาจงเบ
 
 
 
 
 
 
“พี่กลับจากเกาหลี แล้วพี่คิดว่านี่เหมาะกับเฟย์มากเลยนะ”จงเบพูดแล้วเปิกกล่องมาแล้วเจอตุ๊กตา
เม่นใส่แว่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอปป้าอ่ะ เฟย์ไม่ชอบเล่นตุ๊กตานะ ยังจะเอาตุ๊กตาให้เฟย์อีก”เฟย์พูดแล้วแอบหน้างอ
 
 
 
 
 
“รู้จ้า แต่เพราะพี่เห็นเราเศร้าเป็นแบบนี้ตลอดทำให้พี่เองก็พลอยเศร้าตามเราด้วย อย่าเศร้าเลยนะ
ตุ๊กตาตัวนี้ ดูดีๆเหมือนใคร”จงเบพูดแล้วเอาตุ๊กตาเม่นใส่แว่นมาเทียบหน้าตัวเอง
 
 
 
 
 
“เหมือนหน้าโอปป้าเลย555”เฟย์เมื่อเห็นจงเบเทียบหน้ากับตุ๊กตาก็หัวเราะออกมา
 
 
 
 
 
“ให้มันเป็นตัวแทนพี่นะ เวลาที่เฟย์เศร้าให้เฟย์หยิบเจ้าเม่นนี่มาดูนะ คนเก่ง”จงเบพูดแล้วลูบผมเฟย์
 
 
 
 
“โอปป้าน่ารักที่สุดเลย”เฟย์ยิ้มออกมาได้ แล้วนั่งหัวเราะพูดคุยกับจงเบในร้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอจะคบพี่จงเบจริงๆหรอเนี่ย”เขื่อนที่แอบมองเฟย์ที่คุยและยิ้มกับจงเบในร้านก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตัวนี้น่ารักดีเนาะป๊อป เดรสตัวนี้แคทว่าจะซื้อ”แคทพูดแล้วเตรียมตัวเอาชุดไปลอง
 
 
 
 
 
“ว้าวพี่ฟาง น่ารักมากเลยครับ”ธามไทชมทำให้แคทและป๊อปปี้หันไปที่ห้องลองด้านหลัง ฟางที่เดิน
ออกมาในชุดเดรสสีขาว ซึ่งเป็นชุดเดียวกับที่แคทถูกใจและจะเอาไปลอง
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าวฟาง ฟางใส่ชุดนี้เหมาะมากเลยนะ นี่ใจตรงกับแคทเลย แคทก็ชอบชุดนี้”แคทพูดแล้วชูชุดใน
มือ
 
 
 
 
 
“เอ่อ แต่ฟางว่าชุดนี้มันไม่เหมาะกับฟางหรอก เหมาะกับแคทมากกว่า”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
“บ้า ไม่ต้องคิดงี้เลยนะ นี่น่ะเหมาะกับฟางนะ ดูสิถ้าชุดนี้อยู่กับฟางมันก็ดูสวยหวาน ถ้าแคทใส่แค
ทก็จะมีสไตล์ของแคทเอง ไม่ต้องคิดมากนะที่ซื้อชุดเหมือนกัน”แคทรีบพูดเพื่อไม่ให้ฟางเอาชุดคืน
 
 
 
 
 
“จริงนะครับ พี่ฟางเหมาะกับชุดนี้จริง และอีกอย่างพี่ฟางแต่งตัวคนละแนวกับคุณแคทเค้ายังไงก็
ออกมากันคนละลุคอยู่แล้วล่ะฮะ”ธามไทรีบพูด ฟางมองแคทที่หันไปทาบชุดนี้ให้ป๊อปปี้ดูก็แอบซึม
 
 
 
 
 
 
“มันก็ขึ้นอยู่กับเธอ ถ้าเธอคิดว่ามันเหมาะเธอก็เลือก ถ้าไม่ใช่เธอก็เอาไปแขวนตามเดิม”ป๊อปปี้พูด
ขึ้นแล้วเดินหนีฟางไปนั่งรอแคทเอาชุดไปลอง
 
 
 
 
 
“ขนาดชุดยังบังเอิญเลือกเหมือนกันเลย”ฟางมองแคท ป๊อปปี้ และมองตัวเองในกระจกแล้วแอบ
พึมพำกับตัวเองเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
ไล่ไปเองเฮิร์ทเอง เจ็บ เสียใจเองหมดเลยนางเอกเรา
 
 
ส่วนคู่อื่นแบบคู่ที่หวานๆบางทีอาจจะเริ่มขมแล้วก็ได้นะ 5555555
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา