ไม่รัก..เหรอ

"นี่เธอ!!! นี่!!"
"หะ ห๊า เอ่อ ค่ะ"
"นี่กระเป๋าเธอ เอาไปดิ ชั้นจะรีบไปรับคน" โอ๊ะ สงายจำเราไม้ได้ T^T
"คนที่ว่านี่ ใช่คู่หมั้นรึเปล่าคะ ??" อิอิหลอกถาม
"เธอรู้ได้ไง "
"พี่จำแก้วไม่ได้จริงๆหรอ -^-"
"แก้ว อ๋ออ เธอนี่เองอะชั้นหาตั้งนาน นี่รู้มั้ยว่าชั้นต้องอดไปดูหนังกินข้าวกับพิม เพราะพ่อชั้นบังคับให้มารับเธออะ เร็วๆๆ"
"พะ พิมเป็นใครเหรอคะ"
"แฟนชั้นไง!!"
"พูดแค่นี้ไม่รู้หรอ อ้อ และอย่าหวังว่าชั้นจะหมั้นกับเธอนะ เพราะชั้นมีแฟนอยุแล้ว จำไว้"
ฉึก!! ชั้นรู้สึกเหมือนมีมีดมาแทงตรงกลางอก รู้สึกเจ็บ จี๊ดอยากร้องไห้เลย ทำไมพี่โทโมะทำพูดแบบนี้กับชั้น ทำไมถึงแตกต่างจาก 7 ปีที่แล้วมากขนาดนี้
7 ปีที่แล้ว
โอ้ย!! นี่อย่าดึงผมนะ
 ไม่หยุด แบร่ๆ ยัยเผือก ยัยผีเผือก แบร่ ฮ่าๆๆๆๆๆ    
 เด็กชายตัวโตกลุ่มหนึ่งกำลังรุมแกล้งเด็กสาวตัวเล็กน่ารัก ผิวขาว เพราะเธอเข้ามาช่วยสุนัขที่พวกเขากำลังเตะ เล่นอยู่
นี่พวกแกหยุดนะ อย่าแกล้งน้องนะ นี่แนะ ๆๆๆ ไปเดี๋ยวนี้ ไปไปไป
และแล้วหนุ่มน้อยน่ารักคนหนึ่งก็เข้ามาช่วยเขามีวิชาการต่อสู้ที่คถณพ่อใหเรียนจึงชนะได้ง่ายๆ แต่ก็มีรอยแผลเล็กน้อย
เมื่อเด็กหญิงเห็นแผลจึงเข้าไปหาและพาไปหาคุณแม่
พี่เจ็บไหม๊คะ
ไม่หรอก จ้า
พี่ชื่อโทโมะใช่ไหม๊คะ
รู้ได้ไงครับ
พี่เป็นลูกของป้ามากิที่เป็นเพื่อนกับคุณแม่มล
ใช่ ครับ งัเนน้องก็น้องแก้วใช่ปะ
ค่ะ  
พี่ไปก่อนนะแล้วเจอกันครับ บาย
บ๊ายบายคะะ  เด็กหญิงพูดพร้อมยกมือบาย บาย