ไม่รัก..เหรอ

"นี่เธอ!!! นี่!!"

"หะ ห๊า เอ่อ ค่ะ"

"นี่กระเป๋าเธอ เอาไปดิ ชั้นจะรีบไปรับคน" โอ๊ะ สงายจำเราไม้ได้ T^T

"คนที่ว่านี่ ใช่คู่หมั้นรึเปล่าคะ ??" อิอิหลอกถาม

"เธอรู้ได้ไง "

"พี่จำแก้วไม่ได้จริงๆหรอ -^-"

"แก้ว อ๋ออ เธอนี่เองอะชั้นหาตั้งนาน นี่รู้มั้ยว่าชั้นต้องอดไปดูหนังกินข้าวกับพิม เพราะพ่อชั้นบังคับให้มารับเธออะ เร็วๆๆ"

"พะ พิมเป็นใครเหรอคะ"

"แฟนชั้นไง!!"

"พูดแค่นี้ไม่รู้หรอ อ้อ และอย่าหวังว่าชั้นจะหมั้นกับเธอนะ เพราะชั้นมีแฟนอยุแล้ว จำไว้"

ฉึก!! ชั้นรู้สึกเหมือนมีมีดมาแทงตรงกลางอก รู้สึกเจ็บ จี๊ดอยากร้องไห้เลย ทำไมพี่โทโมะทำพูดแบบนี้กับชั้น ทำไมถึงแตกต่างจาก 7 ปีที่แล้วมากขนาดนี้

7 ปีที่แล้ว

โอ้ย!! นี่อย่าดึงผมนะ

 ไม่หยุด แบร่ๆ ยัยเผือก ยัยผีเผือก แบร่ ฮ่าๆๆๆๆๆ    

 เด็กชายตัวโตกลุ่มหนึ่งกำลังรุมแกล้งเด็กสาวตัวเล็กน่ารัก ผิวขาว เพราะเธอเข้ามาช่วยสุนัขที่พวกเขากำลังเตะ เล่นอยู่

นี่พวกแกหยุดนะ อย่าแกล้งน้องนะ นี่แนะ ๆๆๆ ไปเดี๋ยวนี้ ไปไปไป

และแล้วหนุ่มน้อยน่ารักคนหนึ่งก็เข้ามาช่วยเขามีวิชาการต่อสู้ที่คถณพ่อใหเรียนจึงชนะได้ง่ายๆ แต่ก็มีรอยแผลเล็กน้อย

เมื่อเด็กหญิงเห็นแผลจึงเข้าไปหาและพาไปหาคุณแม่

พี่เจ็บไหม๊คะ

ไม่หรอก จ้า

พี่ชื่อโทโมะใช่ไหม๊คะ

รู้ได้ไงครับ

พี่เป็นลูกของป้ามากิที่เป็นเพื่อนกับคุณแม่มล

ใช่ ครับ งัเนน้องก็น้องแก้วใช่ปะ

ค่ะ  

พี่ไปก่อนนะแล้วเจอกันครับ บาย

บ๊ายบายคะะ  เด็กหญิงพูดพร้อมยกมือบาย บาย