ความรักคือความเข้าใจ....

Past Bella

แสงแดดจากข้างนอกทำให้ ฉันตื่นขึ้นแล้วตอนนี้ฉันอยู่ไหนเนี่ย แล้วทำไมฉันอยู่ในสภาพแบบนี้ หัวฉันแตกเหรอ กรี๊ดดด (ในใจนะจ๊ะ)

เอ๊อ!เมื่อคืนฉันโดนรถเชี่ยวหนิ แล้วนี้บ้านใครอ่ะ เดินดูหน่อยซิ เอ่อ คือว่ากางเกงสั้นไปมั้ย เสื้อยาวจั๊ง..ยาวจัง

ฉันพยายามดึงกางเกงแล้วเดินขึ้นไปชั้นสอง วันนี้ยังดีไปหน่อยวันหยุดปิดเทอม ฉันเดินขึ้นมามีอยู่ 3 ห้องไม่ติดกัน เอ่อ..ฉันคิดว่าฉันเดินลงมาดีกว่ามั้ง ฉันเดินออกจากบ้านมาที่หลังบ้านจัดเป็นสวนเล็กๆมีม้านั่งสองสามตัว ฉันเดินไปที่ม้านั่งแล้วนั่งรับลม บรรยากาศโอเคมากกก เหมาะสำหรับคนที่พึ่งอกหักมาหมาดๆอย่าง..ฉัน

โอ๊ย!พอสักทีหยุดคิดเรื่องนี้เลยนะ ราณี หยุดๆ จบคือจบ อยู่ดีๆฉันก็นำ้ตาไหลลงมา

"ฮือ ฮือ"

ฉันร้องไหัอยู่ดีๆก็มีมาจับไหล่ฉัน ฉันตกใจแล้วลุกขึ้นทันที ฉันหันไปก็เจอผู้ชายที่ตาเปรือเหมือนคนพึ่งตื่น 

แต่ก็ยังดูดี นายหล่อปายป่ะ โอ๊ยราณีเพัอเจ้อใหญ่กลับมาสู่ชีวิตจริงได้และ

"นายเป็นใครอ่ะ"

"เป็นคน หิวยัง"เขาตอบฉัน และถามต่อ

"เห้ย!ฉันถามนายดีๆนะ"

"ชื่อเจมส์ จบม่ะ"

"" เพลียกับนาง เขาเดินกลับเข้าบ้านไป พอฉันเข้าบ้านก็ไปเจอกับผู้หญิงอีกคน ท่าทางดูใจดีแห๊ะ เป็นแม่ของนายนั้นรึป่าว!?

"หนูจ๊ะหิวรึยัง"

"อ๋อ หิวแล้วค่ะ เดี๋ยวหนูขอจัดการตัวเองก่อนนะค่ะ เอ่อ..คุณน้าค่ะหนูจะจัดการตัวเองที่ไหนค่ะ"

"ห้องพี่สาวเจมส์ก็ได้จ๊ะ..เจมส์พาหนูเขาไปหน่อยสิ"

"ครับแม่" เขาทำหน้าเซ็งๆ แล้วเดินนำฉันไปเข้าเปิดประตูไปที่ห้องๆหนึ่ง

"อ่ะนี้ห้องพี่ผม ชุดยืมไปใส่ก่อน เพราะพี่สาวผมไปเรียนแล้วก็ทำงานอยู่ต่างประเทศไม่ค่อยได้กลับ"

เขากำลังจะเดินออกจากห้อง

"เดี๋ยวก่อน"

"อะไร"เขาหันมา

"ขอบคุณนะนาย"

เขามองฉันแป๊ปนึงแล้วก็เดินออกไป...