ความเจ็บยังคงหายใจ

กี่ปีแล้วนะที่ผมจากเค้ามาพร้อมกับใครอีกคน ผมอยากรู้จังว่าเค้าจะคิดถึงผมบ้างมัยแต่ที่รู้ไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงเค้าแต่จะให้อภัยเรื่องที่เค้าเคยทำไว้ผมคงให้อภัยเค้าไม่ได้ ไม่ได้จริง
"แม่นิว แม่นิวฮับ"
"ครับว่าไงสุดหล่อของแม่"ผมตื่นจากภวังเมื่อได้ยินเสียงใสของลูกชายเรียก
"แม่นิว คิดอะไรอยู่หรอฮับ"เสียงเล็กเอ่ยถามคนเป็นแม่"
"เปล่าครับ แม่แค่คิดว่าเย็นนี้แม่จะทำจะทำอะไรให้เอเจนกินดี"คนเป็นแม่พูดบอกลกชายอย่างใจดี
"เอเจนอยากกินข้าวผัด แม่นิวทำได้มัยฮับ"เด็กน้อยเดินเข้าไปกอดและอ้อนคุณแม่คนสวย
"ได้สิครับ แต่เอเจนต้องจุ๊บแก้มแม่"
"ได้ฮับ แต่แม่ต้องจุ๊บแก้มเอเจนด้วย"คุณแม่คนสวยพยักหน้าให้ลูกชายที่เป็นดั้งหัวใจ
ฟอด!!!ฟอด!!!
"ชื่นใจ ลูกชายใครเนี้ย"นิวจับแก้มของลูกชายทั้งสองข้างอย่างหมั่นเขี้ยว
้ส่วนลูกชายยิ้มให้แม่จนเห็นฟันซี่ขาว
"งั้นเด็กดีของแม่ช่วยแม่ทำกับข้าวดีกว่าเนอะ"

ิ
#ตี2
'มันไม่ใช่ลูกกู กูเกลียดมััน'
เฮือก!!! พรึ่บ!!!
"เฮ้อ ฝันอีกแล้วหรอเนี้ย"ร่างเล็กยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อบนใบหน้าก่อนหันไปห่มผ้าให้ลูกชาย
"แม่จะปิดลูกไปได้อีกนานเท่าไรนะเอเจน"ร่างเล็กลูบหัวลูกชายที่นอนหลับอยู่
"เป็นไปได้แม่ไม่อยากให้ลูกเจอเค้าเลย แม่กลัว แม่กลัวว่าเค้าจะทำร้ายลูก"้คุณแม่คนสวยยกขึ้นมือขึ้นมาปาดน้ำตา

#10โมงเช้า
"เอเจนครับวันนี้แม่ต้องไปทำธุระ เอเจนไปอยู่กับพี่ปินนะครับแม่จะรีบไปรีบมา เดี่ยวเย็นนี้แม่จะพาเอเจนไปทานข้าวข้างนอกดีมัย แม่สัญญา"
"ฮับ แม่นิวสัญญาแล้วนะฮับกลับมาเร็วๆนะ แต่ก่อนไปจุ๊บแก้มเอเจนก่อน"เด็กน้อยชี้ไปที่แก้มตัวเอง
ฟอด!!!
"พี่ฝากด้วยนะปิน เดี่ยวประมาณ5โมงพี่มารับเอเจนนะรบกวนด้วยนะ"ร่างเล็กหันไปพูดกับปินที่เป็นรุ่นน้องที่คอยช่วยเหลือเค้ามาตลอดตั้งแต่ตอนท้องจนเอเจนคลอดและทุกวันนี้
"ไม่เปนไรพี่เรื่องแค่นีิ้ส่วนเอเจนเดี่ยวผมช่วยดูให้เองรีบไปเถอะเดี่ยวไปไม่ทัันนัดนะ"
"อืมงั้นพี่ไปก่อนนะ แม่ไปก่อนนะเอเจน"พูดกับปินเสร็จก็หันไปลาลูกชาย
"รีบกลับมานะฮับแม่นิว บ๊ายๆ"

"นายครับใกล้ได้เวลา"
"อืม้เดี่ยวฉันตามออกไป"ร่างสูงเงยหน้าจากแฟ้มเอกสารและบอกลูกน้อง
"ครับ"ลูกน้องตอบรับก่อนจะก้มหัวให้และเดินออดไปจากห้อง
ตอนนี้ร่างสูงได้นั่งอยู่บนยี่ห้อดังและมีลูกน้องรายงานข้อมูลเกี่ยวบริษัทที่เค้าจะต้องไปเซ็นสัญญาร่วมทุนเป็นหุ้
นส่วนใหญ่ของบริษัทนั้น
"เดี่ยวสักครู่เมื่อเราถึงที่นัดหมายจะมีประธานบริษัทและเลขารออยู่นะครับและทางนั้นเค้าเตรียมเลขาส่วนต้วไว้ให้นาบครับ"ชนคนสนิทของเพทายรายงานรายละเอียดทั้งหมดให้เจ้านายฟ้ง
"แล้วเลขาคนนั้นชื่ออะไร"คนเป็นเจ้านายถามลูกน้อง
"ชื่อคุณ ภัทรชน เมธาวิทย์ครับ ชื่อเล่นชื่อคุณนิว อายุ23ปีครับ"
"นิวงั้นหรือ"ร่างสูงขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อนี้ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
'หึ ตามหาตั้งหลายปีบทจะเจอก็ง่ายๆ เราได้เห็นดีกันนิว ผมยังไม่ได้สะสางแค้นกับคุณทีเตรียมต้วได้เลย หึหึ"เพทายคิดในใจพร้อมยิ้้มร้ายออกมา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ
spritzaa เพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรก
ผิดตรงไหนควรแก้ตรงไหนช่วย
บอกนะ
รักคนอ่านทุกคนจร๊าาาาาาา