ความเจ็บยังคงหายใจ

กี่ปีแล้วนะที่ผมจากเค้ามาพร้อมกับใครอีกคน ผมอยากรู้จังว่าเค้าจะคิดถึงผมบ้างมัยแต่ที่รู้ไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงเค้าแต่จะให้อภัยเรื่องที่เค้าเคยทำไว้ผมคงให้อภัยเค้าไม่ได้ ไม่ได้จริง

"แม่นิว แม่นิวฮับ"

"ครับว่าไงสุดหล่อของแม่"ผมตื่นจากภวังเมื่อได้ยินเสียงใสของลูกชายเรียก

"แม่นิว คิดอะไรอยู่หรอฮับ"เสียงเล็กเอ่ยถามคนเป็นแม่"

"เปล่าครับ แม่แค่คิดว่าเย็นนี้แม่จะทำจะทำอะไรให้เอเจนกินดี"คนเป็นแม่พูดบอกลกชายอย่างใจดี

"เอเจนอยากกินข้าวผัด แม่นิวทำได้มัยฮับ"เด็กน้อยเดินเข้าไปกอดและอ้อนคุณแม่คนสวย

"ได้สิครับ แต่เอเจนต้องจุ๊บแก้มแม่"

"ได้ฮับ แต่แม่ต้องจุ๊บแก้มเอเจนด้วย"คุณแม่คนสวยพยักหน้าให้ลูกชายที่เป็นดั้งหัวใจ

ฟอด!!!ฟอด!!!

"ชื่นใจ ลูกชายใครเนี้ย"นิวจับแก้มของลูกชายทั้งสองข้างอย่างหมั่นเขี้ยว

้ส่วนลูกชายยิ้มให้แม่จนเห็นฟันซี่ขาว

"งั้นเด็กดีของแม่ช่วยแม่ทำกับข้าวดีกว่าเนอะ"

ิ

#ตี2

'มันไม่ใช่ลูกกู กูเกลียดมััน'

เฮือก!!! พรึ่บ!!!

"เฮ้อ ฝันอีกแล้วหรอเนี้ย"ร่างเล็กยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อบนใบหน้าก่อนหันไปห่มผ้าให้ลูกชาย

"แม่จะปิดลูกไปได้อีกนานเท่าไรนะเอเจน"ร่างเล็กลูบหัวลูกชายที่นอนหลับอยู่

"เป็นไปได้แม่ไม่อยากให้ลูกเจอเค้าเลย แม่กลัว แม่กลัวว่าเค้าจะทำร้ายลูก"้คุณแม่คนสวยยกขึ้นมือขึ้นมาปาดน้ำตา

#10โมงเช้า

"เอเจนครับวันนี้แม่ต้องไปทำธุระ เอเจนไปอยู่กับพี่ปินนะครับแม่จะรีบไปรีบมา เดี่ยวเย็นนี้แม่จะพาเอเจนไปทานข้าวข้างนอกดีมัย แม่สัญญา"

"ฮับ แม่นิวสัญญาแล้วนะฮับกลับมาเร็วๆนะ แต่ก่อนไปจุ๊บแก้มเอเจนก่อน"เด็กน้อยชี้ไปที่แก้มตัวเอง

ฟอด!!!

"พี่ฝากด้วยนะปิน เดี่ยวประมาณ5โมงพี่มารับเอเจนนะรบกวนด้วยนะ"ร่างเล็กหันไปพูดกับปินที่เป็นรุ่นน้องที่คอยช่วยเหลือเค้ามาตลอดตั้งแต่ตอนท้องจนเอเจนคลอดและทุกวันนี้

"ไม่เปนไรพี่เรื่องแค่นีิ้ส่วนเอเจนเดี่ยวผมช่วยดูให้เองรีบไปเถอะเดี่ยวไปไม่ทัันนัดนะ"

"อืมงั้นพี่ไปก่อนนะ แม่ไปก่อนนะเอเจน"พูดกับปินเสร็จก็หันไปลาลูกชาย

"รีบกลับมานะฮับแม่นิว บ๊ายๆ"

"นายครับใกล้ได้เวลา"

"อืม้เดี่ยวฉันตามออกไป"ร่างสูงเงยหน้าจากแฟ้มเอกสารและบอกลูกน้อง

"ครับ"ลูกน้องตอบรับก่อนจะก้มหัวให้และเดินออดไปจากห้อง

ตอนนี้ร่างสูงได้นั่งอยู่บนยี่ห้อดังและมีลูกน้องรายงานข้อมูลเกี่ยวบริษัทที่เค้าจะต้องไปเซ็นสัญญาร่วมทุนเป็นหุ้

นส่วนใหญ่ของบริษัทนั้น

"เดี่ยวสักครู่เมื่อเราถึงที่นัดหมายจะมีประธานบริษัทและเลขารออยู่นะครับและทางนั้นเค้าเตรียมเลขาส่วนต้วไว้ให้นาบครับ"ชนคนสนิทของเพทายรายงานรายละเอียดทั้งหมดให้เจ้านายฟ้ง

"แล้วเลขาคนนั้นชื่ออะไร"คนเป็นเจ้านายถามลูกน้อง

"ชื่อคุณ ภัทรชน เมธาวิทย์ครับ ชื่อเล่นชื่อคุณนิว อายุ23ปีครับ"

"นิวงั้นหรือ"ร่างสูงขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อนี้ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

'หึ ตามหาตั้งหลายปีบทจะเจอก็ง่ายๆ เราได้เห็นดีกันนิว ผมยังไม่ได้สะสางแค้นกับคุณทีเตรียมต้วได้เลย หึหึ"เพทายคิดในใจพร้อมยิ้้มร้ายออกมา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ

spritzaa เพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรก

ผิดตรงไหนควรแก้ตรงไหนช่วย

บอกนะ

รักคนอ่านทุกคนจร๊าาาาาาา