อุบัติรัก ยัยความจำเสื่อม
เขียนโดย 
prettyice
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.30 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 09.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"โถ่เว้ย!! นี่มันอะไรกันห่ะ! ทำไมพวกลื้อถึงจับตัวผู้หญิงตัวเล็กๆไม่ได้! พวกลื้อนี่มันบัดซบ! " เสี่ยเพ้งชกหน้าของลูกน้องด้วยความโกรธและอาย ผู้คนที่เจ้าสาวหนีไป
"พวกเราขอโทษครับเสี่ย แต่นังนั่นมันวิ่งเร็วมากจู่ๆก็เลี้ยวซ้ายทีขวาที พวกเราแยกกันไม่ทันครับ " ลูกน้องเสี่ยเพ้งรีบแก้ตัว
"ยังจะมาแก้ตัวอีก! "เสี่ยเพ้งชกเข้าไปอีกรอบ ทำเอาพวกเขาหน้าเยินไปตามๆกัน
"อั้วไม่ยอม! อั้วต้องตามตัวอาฟางมาแต่งงานกับอั้วให้ได้เข้าใจไม๊! "เสี่ยเพ้งหันขวับไปจ้องหน้าแม่เลี้ยงของฟางอย่างหวาดเสียว
"ฉัน...ฉันมั่นใจว่าเราต้องหายัยฟางเจอค่ะเสี่ย " แม่เลี้ยงรีบพูด
ภายในโรงพยาบาล
หญิงสาวนอนสะลึมสะลือเธอค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ
"โอ้ะ " เธอสะดุ้งด้วยความลืมตัวว่าตัวเองบาดเจ็บอยู่
"คุณ...ฟื้นแล้วหรอ " ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาคู่กรณีที่เขาพึ่งขับรถเฉี่ยวเมื่อกี้
"คุณ...เป็นใคร " หญิงสาวถาม
"ผมชื่อป๊อปปี้ คือ...ผมขับรถเฉี่ยวคุณน่ะ " ป๊อปปี้ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย
"รถเฉี่ยว? " หญิงสาวยังงงๆอยู่เธอนึกภาพเหตุการณ์...
"เห้ย หยุดเดี๋ยวนี้! " ลูกน้องของเสี่ยเพ้งไล่ตามฟางอย่างรวดเร็ว
"ไปทางนี้ดีกว่า "ฟางรีบเลี้ยวขวาแล้ววิ่งต่อไป
"อร๊ายยยยย "ฟางวิ่งตัดหน้ารถของป๊อปปี้อย่างรวดเร็ว
"โอ๊ะ! " ฟางปวดหัวขึ้นมาทันที
"เป็นอะไรรึเปล่า " ป๊อปปี้รีบเข้าไปดูอาการของฟาง
"ฉัน...ปวดหัวนิดหน่อย "
"แล้วคุณชื่ออะไร " ป๊อปปี้ถาม
"ฉันชื่อฟ..." เธอกำลังจะตอบว่าฟางแต่เธอรีบหันกลับมาคิด...
"เดี๋ยวสิ ถ้าเราบอกว่าชื่อฟางไป...แล้วไอเสี่ยหื่นนั่นมันต้องตามหาเราเจอแน่เลยอ่ะ...ทำยังไงดี เนี่ย "
"ว่าไงล่ะ คุณชื่ออะไร " ป๊อปปี้ถามซ้ำ
"เอ่อ...ฉันชื่อ...นั่นสิ ฉันชื่ออะไร " ฟางแกล้งทำความจำเสื่อมในที่สุด
"นี่อย่าบอกนะว่าคุณความจำเสื่อมอ่ะ " ป๊อปปี้อึ้ง
"ฉัน...ไม่รู้ โอ้ย ปวดหัวจังเลยยย " ฟางแสดงแกล้งปวดหัวเพื่อให้เนียน
"โซยแล้วไงล่ะ ไอป๊อป " ป๊อปปี้พึมพำด้วยความเซ็ง
"เป็นไงบ้างครับหมอ เธอความจำเสื่อมรึเปล่า " ป๊อปปี้ถาม
"เอ่อ.. หมอก็ไม่ทราบว่าทำไมเธอถึงจำอะไรไม่ได้ แต่ผลก็ออกมาแล้วนะครับว่าเธอไม่ได้ความจำเสื่อม หรือบางทีอาจเป็นเพราะคนไข้ต้องการลืมเรื่องราวบางอย่างจนลืมไปทุกอย่างเลยก็เป็นได้ครับ " หมอบอก
"คุณจำได้รึเปล่าว่าบ้านอยู่ไหน " ป๊อปปี้ถาม
"ฉัน..จำไมได้ " ฟางตอบ
"เอ่อ..คุณช่วยตั่งชื่อให้ฉันหน่อยได้ไม๊" ฟางถาม
"ผมหรอ? เอ่อ....ปายดีไม๊ "
ฟางส่ายหน้าเธอไม่ชอบชื่อนี้เท่าไหร่
"งั้น...ฟ้า "
ฟางก็ยังคงส่ายหน้าไม่เอา
"งั้นก็...ฝน เป็นไงชอบรึเปล่า " ป๊อปปี้ลุ้น
"อื้ม! ฉันชอบ เอาชื่อนี้แหละ " ฟางยิ้มอย่างดีใจ
"หึ " ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากอย่างไม่รู้ตัวเมื่อเห็นฟางยิ้มเขาก็ยิ้มตาม
"ว่าไงนะ! มึงขับรถชนคน! "โทโมะและเขื่อนตะโกนลั่นด้วยความตกใจ
"เฮ้ย! เบาๆดิว่ะ ฟังกูให้ชัดๆ กู-ขับ-รถ-เฉี่ยว-คน " ป๊อปปี้บอก
"แล้วเค้าเป็นไงบ้างว่ะ " เขื่อนถาม
"เค้าก็แค่...ความจำเสื่อม "
"ความจำเสื่อม! "โทโมะและเขื่อนอึ้ง
"เชี่_ แล้วมึงทำยังไงว่ะ "โทโมะถามแบบลุ้นๆ
"กูกะว่ากูต้องพาเค้าไปอยู่กับกูที่บ้านว่ะ "
" หญิงหรือชาย?! "
"โหย พอเรื่องแบบนี้แล้วพร้อมเพรียงเลยนะเว้ย " ป๊อปปี้พูด
"เร็วดิว่ะ ตอบพวกกูมาเลย "โทโมะเร่ง
"หญิง " ป๊อปปี้ตอบหน้าตาไม่ยอมสบอารมณ์
" สวยเป่าว่ะ " เขื่อนถาม
"ก็...ไม่รู้สิว่ะ " ป๊อปปี้ตอบแต่เขาแอบยิ้มเมื่อพูดถึงเธอ
"คุณไปไหนมาหรอ " ฟางถาม
"คือ ผมไปหาเพื่อนมา แล้วผมก็ซื้อข้าวต้มมาฝากน่ะ " ป๊อปปี้หยิบจานแล้วใส่ข้าวต้มทันที
"จริงหรอ "
"อืม " ป๊อปปี้ยังคงวางมาดเข้มไว้
"อ่ะ กินซะสิ " ป๊อปปี้ลากโต๊ะมาตั้งแล้ววางถ้วยข้าวต้มให้ฟางกินเอง
"ขอบใจนะ " ฟางบอก
ฟางเอื้อมมือเพื่อจะตักช้อนกินข้าวต้มแต่มือของเธอก็อ่อนแรงเกินไป ป๊อปปี้แอบมองอยู่ห่างๆ
"พอๆ เดี๋ยวผมป้อนให้คุณเอง " ป๊อปปี้บอก จากนั้นเขาก็เดินไปนั่งลงข้างๆฟางก่อนที่ป๊อปปี้จะเริ่มตักข้าวต้มแล้วป้อนให้ฟางช้าๆ
"อ้าปากสิ " ป๊อปปี้พูด
ฟางยอมอ้าปากให้ป๊อปปี้ แล้วป๊อปปี้ก็ทำการป้อนข้าวต้มใส่ปากฟางทันที
"ขอบใจนะ " ฟางพูด ก่อนที่ทั้งสองจะหันมาสบตากัน เพียงชั่วขณะ..จากนั้นทั้งสองก็เบือนหน้าหนี
"รีบๆกินเหอะ ผมอยากกลับบ้าน " ป๊อปปี้บอก
"กลับบ้าน? แล้วคุณจะให้ฉันอยู่คนเดียวหรอ " ฟางถามด้วยสายตาอ้อนวอน
"....." ป๊อปปี้ไม่ตอบอะไร
"ไม่เอานะ ฉันไม่ชอบอยู่คนเดียว...คุณอย่าทิ้งฉันนะ "ฟางเริ่มน้ำตาคลอ ฟางเป็นโรคนี้ตั้งแต่เด็กเธอเป็นคนกลัวความมืดเวลาอยู่ในห้องแคบๆ
ป๊อปปี้มองนัยต์ตาของฟางเขารู้สึกสงสารเธอจับใจ....ป๊อปปี้ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
ถ้าชอบก็เม้นกันได้นะ ช่วยกันให้คะแนนหน่อยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
