วันที่...ฝนตก [rainy love <3]
10.0
เขียนโดย 
ออมอนี่cake
วันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.01 น.
4 ตอน
14 วิจารณ์
9,036 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 11.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
3) ตอน 1/2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
เรื่องสั้น : วันที่...ฝนตก [rainy love <3]
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG-15 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มิถุนายน 2556
“ว้า....ตกอีกแล้ว ตกมันอยู่ได้ทุกวัน ๆ ไม่เบื่อบ้างเหรอคะ คุณเมฆ !!! ย้า!!!!!!!!”
“หึ หึ”
“หัวเราะอะไร คนไม่มีมารยาท!”
“ก็เปล่า มันอดขำไม่ได้นี่พอได้เห็นคนทะเลาะกับก้อนเมฆน่ะ ไม่สบายหรือเปล่า?”
“เอ๊ะ!!”
//
“โอ๊ยยยยยยยยยยยย หยุดเถอะครับคุณเมฆ วันนี้ผมต้องรีบนำงานไปพรีเซ้นท์ครับ ถ้าคุณเมฆไม่หยุด กระผมก็ไปไม่ได้ งานผมเปียกหมดแน่ๆ เอานี้นะครับ ถ้าคุณเมฆหยุด กระผมจะถวายมาลัยสัก 10 พวงเลยเอ้า!!!”
“คิก คิก”
“หืม? ยายบ๊อง มาแอบทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ตรงนี้!”
“เปล่าแอบซะหน่อย เราก็อยู่ของเราตรงนี้ดี ๆ แอบได้ยินคนไม่มีมารยาทติดสินบนคุณเมฆด้วย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่สบายหรือเปล่า???”
“ชิ”
“เชื่อเราแล้วใช่ไหมล่ะว่า คุณเมฆน่ะมีอยู่จริง ๆ คิก...”
//
“สงสัยเธอจะชื่อยายฝนนะ เจอกับเธอทีไรมีฝนตลอด ๆๆๆๆ”
“ส่วนนายก็คงจะชื่อตาฝนเหมือนกัน!!!!”
*โครม!!!!!!!!!!!!*
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ // ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“สงสัยคุณเมฆจะหงุดหงิดนายแน่ ๆ”
“เรื่อง ?”
“ก็บังอาจมาชื่อเหมือนลูกท่านไง ลูกสาวท่านก็คงจะน่ารักเหมือนเรา แต่นายไม่น่าจะหล่อเหมือนลูกชายคุณเมฆนะ คิก!”
“ก็คงอย่างนั้นมั้ง....ดูดิ่ ตกหนักใหญ่เลยพอตั้งชื่อเธอว่ายายฝนอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“ฮึ่ย นายคนบ้า!!!!!!!!!!”
//
“ทำไมชอบออกมาเวลานี้อ่ะ ดูดิ่เปียกหมดแล้ว”
“ก็เราทำขนมเสร็จก็อยากรีบกลับบ้านนี่นา อยากให้ขนมมันยังร้อน ๆ ตอนที่บ้านได้ชิมอ่ะ”
“แล้วมันเป็นอย่างที่เธอคิดไหมล่ะ”
“ก็ไม่อ่ะดิ่ เหี่ยวหมดเลย ฮือออออออออออออออออ อ๊ะ เดี๋ยว นายจะเอาไปไหน!!!”
“อืม...ก็อร่อยดีนะ วันหลังก็เอากล่องมาใส่ดิ่จะได้ไม่เหี่ยว”
“อร่อยเหรอ? จริงป้ะ นี่เรียนตั้ง 2 อาทิตย์นะกว่าจะสวยแบบนี้ ไม่เก่งจริง ๆ ทำไม่ได้หรอก ไม่อยากจะคุยอ่ะ”
“เหรอออออออออออออออออออ แหม ชมนิดเดียวจริง ๆ นะ”
“ย้า!!!! นายคนบ้า!!!!!”
//
“วันนี้ทำตัวอะไรอ่ะ? หมี ? หมีใช่ป่ะ? น่ารักจัง”
“ออกจะเท่ห์ มาชมว่าน่ารักได้ไง นี่นั่งประกอบทั้งคืนนะครับ”
“โหวววว นายทำเองคนเดียวเลยเหรอ เก่งเหมือนกันนะเนี่ย”
“งานกลุ่มน่ะ ช่วยกันออกแบบ ช่วยกันคิด แต่คนประกอบอ่ะเค้าต้องใช้คนใจเย็น รอบคอบ ละเอียด และหล่อ ถึงจะออกมาเป็นแบบนี้ได้”
“เหรอออออออออออออออออออ แหม ชมนิดเดียวจริง ๆ นะ”
“ฮ่า ๆๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร!!!!”
“เปล่า กำลังคิดว่าเธอนี่ก็ยียวนได้ “น่ารัก” ดีนะ”
“ไอ้!!!! ฮึ่ย......”
//
“กินไหม วันนี้เมนูอาหารเช้า”
“แต่นี่มันเย็นมั้ย?”
“ช่วยหน่อยเหอะ กินแล้วบอกเราหน่อยว่ามันเป็นยังไง”
“เป็นอะไร ทำไมทำหน้าลูกหมาหงอยแบบนั้น จะครึ้มแข่งคุณเมฆ ?”
“.......”
“อ่ะ ชิมก็ชิม”
“เป็นไงมั่งอ่ะ!!!”
“มัน....แบบว่าเอ่อ”
“เป็นยังไงเล่า แบบว่าเอ่อ อะไรอยู่ล่ะ ฝนสาดจนตัวเปียกหมดแล้วเนี่ย บอกมารสชาติเป็นไง!!!!”
“ให้บอกจริงเหรอ?”
“จริงแท้แน่นอน เชฟมือทองอย่างเรา ทำขนมอร่อยขั้นเทพขนาดนี้เชื่อมั่นในฝีมืออยู่แล้ว!”
“เอาตรง ๆ เลยนะ”
“ก็ใช่น่ะสิ บอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกใช่ป่ะ ๆๆๆ”
“ก็ ไม่ได้แย่....ไม่สิ มันค่อนข้างห่วยเลยแหล่ะ ยังกะกินดินแหน่ะ บรึ๋ยยยยย”
“ห้ะ !! นายว่าไงนะ ไม่จริงอ่ะ.... วันนี้ต่อมรับรสของทุกคนเป็นอะไรไป ไม่จริงงงง”
“เฮ้ย ! อย่าร้องดิ่ ก็ให้พูดตรง ๆ เองนะ”
“.......ฮึก มันแย่มากเลยเหรอ”
“ก็พอสมควรอ่ะ มันไม่มีรสชาติความอร่อยเลย เธอน่าจะถนัดจำพวกของหวานมากกว่าป่ะ”
“...........ฮึก”
“อย่าคิดมากดิ่ คนเรามันจะเก่งไปเสียทุกเรื่องได้ยังไงล่ะ”
“นั่นสิเนอะ...ขอบคุณนะ”
//
“อ้าว อาทิตย์นี้นายไม่ส่งงานเหรอ?”
“ไม่อ่ะ เพื่อนเอาไปทำละ”
“เอ๋ ปกติเราเห็นนายเป็นคนถือมาส่งนะ”
“ก็รอบนี้ตีมมินนี่ บ้าบอคนหล่อขนาดนี้ให้ประกอบมินนี่ ? ทำออกมากี่รอบ ๆ พวกเพื่อนมันก็บอกโหดเลวยังกะชักกี้ มันเลยเอาไปทำกันเอง เหอะ!”
“อย่าคิดมากดิ่ คนเรามันจะเก่งไปเสียทุกเรื่องได้ยังไงล่ะ”
“นี่เธอ.....!!!”
“คิก ..... หน้าตาเวลานายอึ้ง ๆ ก็ “น่ารัก” ดีนะ”
“ห้ะ..... ชิ”
to be 2/2...tomorrow
PS# อย่าได้หาสาระ ...
เรื่องสั้น : วันที่...ฝนตก [rainy love <3]
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG-15 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มิถุนายน 2556
“ว้า....ตกอีกแล้ว ตกมันอยู่ได้ทุกวัน ๆ ไม่เบื่อบ้างเหรอคะ คุณเมฆ !!! ย้า!!!!!!!!”
“หึ หึ”
“หัวเราะอะไร คนไม่มีมารยาท!”
“ก็เปล่า มันอดขำไม่ได้นี่พอได้เห็นคนทะเลาะกับก้อนเมฆน่ะ ไม่สบายหรือเปล่า?”
“เอ๊ะ!!”
//
“โอ๊ยยยยยยยยยยยย หยุดเถอะครับคุณเมฆ วันนี้ผมต้องรีบนำงานไปพรีเซ้นท์ครับ ถ้าคุณเมฆไม่หยุด กระผมก็ไปไม่ได้ งานผมเปียกหมดแน่ๆ เอานี้นะครับ ถ้าคุณเมฆหยุด กระผมจะถวายมาลัยสัก 10 พวงเลยเอ้า!!!”
“คิก คิก”
“หืม? ยายบ๊อง มาแอบทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ตรงนี้!”
“เปล่าแอบซะหน่อย เราก็อยู่ของเราตรงนี้ดี ๆ แอบได้ยินคนไม่มีมารยาทติดสินบนคุณเมฆด้วย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่สบายหรือเปล่า???”
“ชิ”
“เชื่อเราแล้วใช่ไหมล่ะว่า คุณเมฆน่ะมีอยู่จริง ๆ คิก...”
//
“สงสัยเธอจะชื่อยายฝนนะ เจอกับเธอทีไรมีฝนตลอด ๆๆๆๆ”
“ส่วนนายก็คงจะชื่อตาฝนเหมือนกัน!!!!”
*โครม!!!!!!!!!!!!*
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ // ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“สงสัยคุณเมฆจะหงุดหงิดนายแน่ ๆ”
“เรื่อง ?”
“ก็บังอาจมาชื่อเหมือนลูกท่านไง ลูกสาวท่านก็คงจะน่ารักเหมือนเรา แต่นายไม่น่าจะหล่อเหมือนลูกชายคุณเมฆนะ คิก!”
“ก็คงอย่างนั้นมั้ง....ดูดิ่ ตกหนักใหญ่เลยพอตั้งชื่อเธอว่ายายฝนอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“ฮึ่ย นายคนบ้า!!!!!!!!!!”
//
“ทำไมชอบออกมาเวลานี้อ่ะ ดูดิ่เปียกหมดแล้ว”
“ก็เราทำขนมเสร็จก็อยากรีบกลับบ้านนี่นา อยากให้ขนมมันยังร้อน ๆ ตอนที่บ้านได้ชิมอ่ะ”
“แล้วมันเป็นอย่างที่เธอคิดไหมล่ะ”
“ก็ไม่อ่ะดิ่ เหี่ยวหมดเลย ฮือออออออออออออออออ อ๊ะ เดี๋ยว นายจะเอาไปไหน!!!”
“อืม...ก็อร่อยดีนะ วันหลังก็เอากล่องมาใส่ดิ่จะได้ไม่เหี่ยว”
“อร่อยเหรอ? จริงป้ะ นี่เรียนตั้ง 2 อาทิตย์นะกว่าจะสวยแบบนี้ ไม่เก่งจริง ๆ ทำไม่ได้หรอก ไม่อยากจะคุยอ่ะ”
“เหรอออออออออออออออออออ แหม ชมนิดเดียวจริง ๆ นะ”
“ย้า!!!! นายคนบ้า!!!!!”
//
“วันนี้ทำตัวอะไรอ่ะ? หมี ? หมีใช่ป่ะ? น่ารักจัง”
“ออกจะเท่ห์ มาชมว่าน่ารักได้ไง นี่นั่งประกอบทั้งคืนนะครับ”
“โหวววว นายทำเองคนเดียวเลยเหรอ เก่งเหมือนกันนะเนี่ย”
“งานกลุ่มน่ะ ช่วยกันออกแบบ ช่วยกันคิด แต่คนประกอบอ่ะเค้าต้องใช้คนใจเย็น รอบคอบ ละเอียด และหล่อ ถึงจะออกมาเป็นแบบนี้ได้”
“เหรอออออออออออออออออออ แหม ชมนิดเดียวจริง ๆ นะ”
“ฮ่า ๆๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร!!!!”
“เปล่า กำลังคิดว่าเธอนี่ก็ยียวนได้ “น่ารัก” ดีนะ”
“ไอ้!!!! ฮึ่ย......”
//
“กินไหม วันนี้เมนูอาหารเช้า”
“แต่นี่มันเย็นมั้ย?”
“ช่วยหน่อยเหอะ กินแล้วบอกเราหน่อยว่ามันเป็นยังไง”
“เป็นอะไร ทำไมทำหน้าลูกหมาหงอยแบบนั้น จะครึ้มแข่งคุณเมฆ ?”
“.......”
“อ่ะ ชิมก็ชิม”
“เป็นไงมั่งอ่ะ!!!”
“มัน....แบบว่าเอ่อ”
“เป็นยังไงเล่า แบบว่าเอ่อ อะไรอยู่ล่ะ ฝนสาดจนตัวเปียกหมดแล้วเนี่ย บอกมารสชาติเป็นไง!!!!”
“ให้บอกจริงเหรอ?”
“จริงแท้แน่นอน เชฟมือทองอย่างเรา ทำขนมอร่อยขั้นเทพขนาดนี้เชื่อมั่นในฝีมืออยู่แล้ว!”
“เอาตรง ๆ เลยนะ”
“ก็ใช่น่ะสิ บอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกใช่ป่ะ ๆๆๆ”
“ก็ ไม่ได้แย่....ไม่สิ มันค่อนข้างห่วยเลยแหล่ะ ยังกะกินดินแหน่ะ บรึ๋ยยยยย”
“ห้ะ !! นายว่าไงนะ ไม่จริงอ่ะ.... วันนี้ต่อมรับรสของทุกคนเป็นอะไรไป ไม่จริงงงง”
“เฮ้ย ! อย่าร้องดิ่ ก็ให้พูดตรง ๆ เองนะ”
“.......ฮึก มันแย่มากเลยเหรอ”
“ก็พอสมควรอ่ะ มันไม่มีรสชาติความอร่อยเลย เธอน่าจะถนัดจำพวกของหวานมากกว่าป่ะ”
“...........ฮึก”
“อย่าคิดมากดิ่ คนเรามันจะเก่งไปเสียทุกเรื่องได้ยังไงล่ะ”
“นั่นสิเนอะ...ขอบคุณนะ”
//
“อ้าว อาทิตย์นี้นายไม่ส่งงานเหรอ?”
“ไม่อ่ะ เพื่อนเอาไปทำละ”
“เอ๋ ปกติเราเห็นนายเป็นคนถือมาส่งนะ”
“ก็รอบนี้ตีมมินนี่ บ้าบอคนหล่อขนาดนี้ให้ประกอบมินนี่ ? ทำออกมากี่รอบ ๆ พวกเพื่อนมันก็บอกโหดเลวยังกะชักกี้ มันเลยเอาไปทำกันเอง เหอะ!”
“อย่าคิดมากดิ่ คนเรามันจะเก่งไปเสียทุกเรื่องได้ยังไงล่ะ”
“นี่เธอ.....!!!”
“คิก ..... หน้าตาเวลานายอึ้ง ๆ ก็ “น่ารัก” ดีนะ”
“ห้ะ..... ชิ”
to be 2/2...tomorrow
PS# อย่าได้หาสาระ ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
