วันที่...ฝนตก [rainy love <3]
เขียนโดย 
ออมอนี่cake
วันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.01 น.
แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 11.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
เรื่องสั้น : วันที่...ฝนตก[rainy love <3]
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG-15 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มิถุนายน 2556
“พี่ไปส่งนะครับ ฝนตกแบบนี้เปียกไปจะแย่เอา”
“ไม่เป็นไรค่ะ ....อยากกลับเองมากกว่า”
“อย่าดื้อสิ คุณลุงกับคุณป้าฝากเราไว้กับพี่นะ ไม่สบายมาหลายวันแล้วเพราะชอบไปยืนให้ฝนสาดนี่แหล่ะ”
“เปล่าสักหน่อย....”
“ทำหน้าบูดมาเลยครับเอ็ง ทำไมวันนี้ไม่อยู่ติดน้องฝน 2 ชั่วโมงเหมือนทุกวันเหรอวะครับ ถึงได้กลับห้องเร็ว”
“......”
“เอ .... เดี๋ยวครับ ๆๆๆๆ ไอ้อาการไม่ตอบรับ หรือไม่ปฏิเสธแบบนี้ มันชักยังไงนะครับ หรือเอ็งว่าไงวะหมีดำ”
“นั่นสิ สงสัยน้องฝนที่ว่า วันนี้จะไปกับพายุลูกใหญ่แล้วว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“*ปึก*”
“โอ้ยยยยยยยยยยย เห้ ! ถีบข้าทำไมวะครับบบบบบบ”
“หึ อยากถีบมีอะไรไหมครับ???”
“เมื่อวานกับเมื่อวันก่อนไปไหนเหรอ ไม่เห็นมารอรถเมล์เลย ไม่สบายหรือเปล่า”
“...........”
“แค่ก ๆ อื้อ เราไม่ชอบไอเลย เบื่อ ไม่รู้เมื่อไหร่จะหาย เมื่อวานเมื่อวันก่อนเราก็เลยรีบกลับ....”
“ไปกับรถยนต์ส่วนตัว”
“ออ....พี่ชายข้าง ๆ บ้านน่ะ ....”
“ก็ดีแล้วนิ่ นั่งรถยนต์สบาย ๆ ก็ดีกว่ามายืนตากฝนรอรถเมล์แบบนี้ มีตัวเลือกที่ดีก็ต้องเลือก วันนี้....เพื่อนมารับ...”
“.....ถึงเราจะมีรถยนต์ให้เลือก
แต่เราก็เลือกรถเมล์มากกว่านะ...ฮึก...”
“มึงคุยกะใครวะ? น่ารักดีนี่หว่า”
“ก็...แค่....”
“เห้ย ๆๆๆๆ ไอ้หมี คนนี้ไงที่เราเห็นเมื่อวันก่อน เมื่อวานด้วยเปล่าวะ // ทำไม ? เออ ๆ ใช่ว่ะ คนสวยที่มานั่งให้ฝนสาด ชวนขึ้นรถกลับด้วยกันก็ไม่สนใจ เอาแต่ร้องไห้ขึ้นรถเมล์ไป”
“ร้องไห้ .....ขึ้นรถเมล์ .... เห้ย จอดดิ้!!”
*เอี๊ยดดดดดดดดด*
“ไอ้บ้า!!!!! เกือบชนแล้วไหมวะ เห้ย มันจะวิ่งไปไหนวะนั่น??? // เออ ไอ้บ้าแม่มตกใจหมด เอ็งขับเข้าข้างทางไปหน่อยก็แล้วกัน”
“*แฮ่ก ๆๆๆ*”
“อ้าวหนู วิ่งมาขึ้นรถเมล์เหรอ มันพึ่งออกไปเมื่อกี๊ ยายก็ไม่ทันเหมือนกัน จะเรียกเด็กผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ทัน”
“.....ยายฝน....”
มิถุนายน 2557
17.00 น.
“วันนี้ทำไมหยุดเร็วจัง...พึ่งเข้าหน้าฝนสินะ คุณเมฆวันนี้ไม่น่ารักเลย รู้ตัวไหม”
“ยังคุยกับฟ้า กับฝน กับก้อนเมฆเหมือนเดิมนะ...ยายฝน”
“อ้ะ...นาย”
“ทำไมชอบทำหน้าตา “น่ารัก” อยู่เรื่อยเลย”
“.....”
“เอ้า สวมหมวกไว้จะได้ไม่เปียก วันนี้ไม่มีขนมมาเหรอ?”
“ *ส่ายหน้า*”
“อืม งั้นเราไปหาอะไรกินกัน ฉันหิวละ มีเรื่องจะเล่าให้ฟังเป็นปี ๆ ก็ไม่จบ”
“ก็ใครใช้ให้หายไปเป็นปี ๆ กันล่ะ”
“ก็อยากจะรู้ใจคนแถวนี้นี่.....ว่าคิดเหมือนกันหรือเปล่า “
“..........”
“คิดถึงนะ”
“......”
“เห้ย ร้องไห้ทำไมเนี่ย ..... อย่ามาอ้อนกันแบบนี้นะครับ กระผมไม่ได้มีความอดทนสูงนะจะบอกให้”
“ก็ไม่เคยขอให้อดทนนะ....จุ๊บ...เรา แก้ว..”
“หึ ใครเค้ามาขโมยจุ๊บแล้วค่อยบอกชื่อกันล่ะเนี่ย ...โทโมะ ครับผม....จุ๊บ...”
หัวใจที่เคยเต้นต่างจังหวะ ได้ถูกหลอมรวมเป็นดวงเดียว และเต้นไปพร้อม ๆ กันในจังหวะของความรัก เมื่อได้รับรู้ถึงความอบอุ่นของแต่ละฝ่าย ไม่จำเป็นต้องบอกรัก ไม่ต้องถามถึงวันเก่า ๆ แค่สัมผัสกันเบา ๆ ก็บ่งบอกได้ถึงความโหยหาซึ่งกันและกัน...มาตลอด
คุณล่ะ ชอบฤดูฝนกันไหม ?
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
Talk : อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาไง ??? เรื่องซั้น สั้น ชม.เดียว เสร็จ อย่าได้หาสาระเลยนะตัวเอง =3=
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
