นายตัวแสบกับเด็กเกรียน(yaoi)
-
5) เกือบโดน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความต่อกแต่กๆ
ผมเดินรัวเร็วมาหน้าสนามบินเพราะตอนนี้ผมอยากกลับบ้านเต็มทีแล้ว
Truuuuu
(ว่าไง)
"ให้คนของพ่อมารับผมด่วน"
(โวะ!ไอ้ลูกชายคนนี้ กลับเองไม่เป็นรึไงฮะ)
"ผมไม่อยากกลับแท็กซี่ มันไม่สะดวก"
(เออๆเดี๋ยวบอกไอ้ยงไปรับมึงเอง)
Tidd
ผมเก็บไอโฟนใส่ในกระเป๋าก่อนจะลากกระเป๋าไปที่ร้านกาแฟหรูๆที่หนึ่งและหาที่นั่งดีๆ
"รับอะไรดีครับ"มีเด็กเสริฟคนหนึ่งโผล่เข้ามาหาผมพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
โทษนะพี่!ผมไม่ใช่เกย์
"ผมเอาโกโก้ร้อนแก้วนึงครับ"ผมยิ้มตอบกลับ
กริ้ง!!!!
เสียงกระดิ่งดังขึ้นทำให้คนทั้งร้านรวมถึงผมมองไปทางนั้นพร้อมๆกัน
เฮ้ย!ไอ้ทอมมาได้ไงวะ
ผมรีบหยิบนตรสารมาบังหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้คนคนนั้นรู้
ตึก ตึก ตึก กึก!!!
เสียงส้นเท้ากระทบดังพื้นหายไป ผมเหลือบตามอง
โอ้ย!ค่อยยังชั่ว ดีนะที่มันไม่เห็นแต่มันก็ไม่ได้ดีสำหรับผมตลอดไปหรอกครับ
มันดันมานั่งโต๊ะตัวหน้าของผมพอดีเลยอ่ะแถมเอาหน้าหันมาทางผมด้วย ผมรีบคุ้ยหาแว่นตาอย่างรวดเร็วพอที่จะบังหน้าได้
ฟึบ!!
พอใส่แว่นเสร็จก็ค่อยๆลดนิตรยสารลงอย่างช้าๆ คนข้างหน้าผมมองนิดๆก่อนจะหันกลับไปที่เดิม
"ได้แล้วครับโกโก้ร้อน"
"ขอบใจ"ผมยิ้มน้อยๆให้ก่อนจะหันมามองโทรศัพท์และนาฬิกา
"คุณหนูครับ ผมมารับแล้วครับ"อยู่ดีๆก็มีเสียงของประตูและเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น
เฮ้อ!ถือว่าวันนี้โชคดีไปหน่อยนะเรา อย่าให้ครั้งหน้าเจอมันอีกเลยเถอะ
ผมเดินรัวเร็วมาหน้าสนามบินเพราะตอนนี้ผมอยากกลับบ้านเต็มทีแล้ว
Truuuuu
(ว่าไง)
"ให้คนของพ่อมารับผมด่วน"
(โวะ!ไอ้ลูกชายคนนี้ กลับเองไม่เป็นรึไงฮะ)
"ผมไม่อยากกลับแท็กซี่ มันไม่สะดวก"
(เออๆเดี๋ยวบอกไอ้ยงไปรับมึงเอง)
Tidd
ผมเก็บไอโฟนใส่ในกระเป๋าก่อนจะลากกระเป๋าไปที่ร้านกาแฟหรูๆที่หนึ่งและหาที่นั่งดีๆ
"รับอะไรดีครับ"มีเด็กเสริฟคนหนึ่งโผล่เข้ามาหาผมพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
โทษนะพี่!ผมไม่ใช่เกย์
"ผมเอาโกโก้ร้อนแก้วนึงครับ"ผมยิ้มตอบกลับ
กริ้ง!!!!
เสียงกระดิ่งดังขึ้นทำให้คนทั้งร้านรวมถึงผมมองไปทางนั้นพร้อมๆกัน
เฮ้ย!ไอ้ทอมมาได้ไงวะ
ผมรีบหยิบนตรสารมาบังหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้คนคนนั้นรู้
ตึก ตึก ตึก กึก!!!
เสียงส้นเท้ากระทบดังพื้นหายไป ผมเหลือบตามอง
โอ้ย!ค่อยยังชั่ว ดีนะที่มันไม่เห็นแต่มันก็ไม่ได้ดีสำหรับผมตลอดไปหรอกครับ
มันดันมานั่งโต๊ะตัวหน้าของผมพอดีเลยอ่ะแถมเอาหน้าหันมาทางผมด้วย ผมรีบคุ้ยหาแว่นตาอย่างรวดเร็วพอที่จะบังหน้าได้
ฟึบ!!
พอใส่แว่นเสร็จก็ค่อยๆลดนิตรยสารลงอย่างช้าๆ คนข้างหน้าผมมองนิดๆก่อนจะหันกลับไปที่เดิม
"ได้แล้วครับโกโก้ร้อน"
"ขอบใจ"ผมยิ้มน้อยๆให้ก่อนจะหันมามองโทรศัพท์และนาฬิกา
"คุณหนูครับ ผมมารับแล้วครับ"อยู่ดีๆก็มีเสียงของประตูและเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น
เฮ้อ!ถือว่าวันนี้โชคดีไปหน่อยนะเรา อย่าให้ครั้งหน้าเจอมันอีกเลยเถอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ