นายตัวแสบกับเด็กเกรียน(yaoi)

เช้าวันต่อมา

พอผมกลับมาถึงบ้านก็เจอกับพ่อและแม่และญาติผู้ใหญ่นั่งจิบชากันในสวนด้านหลังบ้าน กว่าจะได้นอนก็ปาไป5ทุ่ม ทั้งๆที่ผมต้องไปเรียนในวันพรุ่งนี้

"ไอ้เจอตื่นได้แล้ว"เสียงของใครบางคนดังขึ้น ผมยังนอนซุกในผ้าห่มอยู่ทำเป็นไม่ได้ยิน

"ถ้าไม่ตื่นกูจะปล้ำมึงตั้งแต่เช้านะ"ไม่ได้แต่พูด แต่มันกระโจนขึ้นมาบนเตียงเลย ผมรีบถีบมันตกเตียง

"อย่าแม้แต่จะถกเสื้อกูเด็ดขาดนะ ไอ้ยง!!!"ผมลุกขึ้นนั่งแล้วมองอีกคนที่นั่งซมอยู่ล่างเตียง

"ก็มึงไม่ยอมตื่น แล้วมึงจะให้กูทำไง"มันว่าพร้อมลุกขึ้น ปัดฝุ่นก้น

"ตื่นแล้วเนี่ย!!เดี๋ยวต้องไปพร้อมมึงใช่มั้ย"ถามว่าทำไมผมถึงไม่เอารถไปเอง รถมันยังไม่มาส่งครับมันยังอยู่ที่นู่นอยู่เลย

"อือ พ่อมึงรอด้านล่างแหนะ แต่งตัวให้เรียบร้อยด้วยนะ"มันพูดจบก็เดินออกไปจากห้องผมทันที

ไอ้ยงมันเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่เด็กแล้วครับ พ่อให้ผมไปเรียนที่เดียวกับไอ้ยงเพื่อจะได้ไม่ต้องยุ่งยากเวลาหาเพื่อนเนื่องจากเหตุผลว่า'กลัวเพื่อนใหม่ของผมคิดสั้นเอาผมไปกกที่ไหนสักที่'

เหตุผลโครตใช่เลยครับ เห็นหน้าตาแบบนี้ผมก็เก่งในการต่อสู้นะครับ

อะจ้ากกก!!!//พร้อมกับเตะขาข้างหนึ่งกลางอากาศ

ผมเดินไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะไปจัดทรงผมให้เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้อง เพื่อลงไปข้างล่าง ห้องผมอยู่ชั้นบนสุดครับ จะเรียกว่าคอนโดก็ได้แต่สไตล์ไม่เหมือนใครแล้วกัน

บ้านผมเป็นทั้งคอนโดและบ้าน ชั้นแถวกลางๆจะเป็นห้องสำหรับแขกที่มาพักผ่อน ชั้นล่างเป็นห้องของคนงาน ส่วนชั้นบนเป็นที่ๆของผมและพ่อและแม่ ห้ามใครเข้าจนกว่าจะได้รับอนุญาติ ด้านล่างสุดจะเป็นเคาน์เตอร์และที่นั่งพักผ่อนสบายๆ เดินออกไปนอกบ้าน ฝั่งซ้ายมีสระว่ายน้ำใหญ่ๆ ฝั่งขวาเป็นซุ้มอาหารเช้า กลางวันและเย็น ด้านหลังเป็นห้องของส่วนรวมคือ พ่อ ผมและแม่ ชั้นหลังคาเป็นสวนชมเล่น ดูน่ารัก แต่...ที่นั่นเป็นที่ของผมห้ามใครเข้าหรือออกเด็ดขาดถึงแม้จะบังเอิญก็เถอะ

ช่วงที่ผมกลับมาลูกค้าแห่กันมามากมาย ทุกห้องเต็มครับแต่ไม่ต้องห่วงครับ หลังบ้านผมยังมีอีกหลายตึก เห็นแบบนี้อย่านึกนะครับว่าผมต้องมีหนี้เป็นสิบกว่าล้าน ขอสารภาพบ้านผมไม่เคยมีหนี้ครับ

เงินพวกนี้ได้มาจากมรดกครับ มรดกยังไม่หมดครับยังอีกเป็นสิบกว่าล้านเช่นกัน

"กว่าจะลงมาได้นะมึง"เสียงแข็งๆแบบนี้ต้องไม่ใช่ใครแน่ๆ พ่อผมเอง

"คนหล่อก็เงี้ย อะไรก็ต้องดูดี"ผมทำท่าสะบัดผมพร้อมเก๊กท่าเท่ห์

"จ้า!ลูกแม่หล่อมากๆ"เสียงหวานๆของแม่ผมดังขึ้น แม่ผมหน้ายังเด็กนะครับแต่พ่อผมหน้าเหี่ยวลงๆทุกวันเรื่อยๆ

"คร้าบ!คุณแม่คนสวย"ผมเข้าไปกอดแม่ของผมก่อนจะยิ้มนิดๆ

"ไปแดกข้าวได้แล้ว เห็นว่าวันนี้ไอ้ยงไปรับไปส่งด้วยนี่"

"งั้นไปก่อนนะ"ผมปล่อยอ้อมกอดออกแล้วเดินไปหลังบ้านในพื้นที่ส่วนตัว

ฟู่!!!

"มาสูบบุหรี่บ้านกูอีกนะมึงน่ะ"ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆไอ้ยงที่นั่งไขว่ห้างสูบบุหรี่อย่างชิว ตรงโต๊ะมีจานข้าวที่เชฟของคอนโดผมทำเอาไว้

"พ่อแม่มึงก็ไปต้อนรับแขกสิ"

"สเต็ก!!"ผมทำตาวาวก่อนจะพนมมือก่อนทานข้าวแล้วหยิบขึ้นมาเป่าให้หายร้อน ลองเอาลิ้นแตะนิดๆดิ้

แผล่บ!!

ผมใช้ลิ้นเลียเนื้อก้อนเล็กๆก่อนจะอ้าปาก.....

งั่ม!!!

"เฮ้ย!!!ไอ้ยงเอาคืนมานะ!!"ผมโวยวายทันที ก่อนจะวางจานสเต๊กไว้กับโต๊ะแล้วตะครุบไอ้ยงจนนอนหงายไปพร้อมกัน

"งั้นเอาไป"มันเอาก้อนเนื้อยื่นออกมาจากปากนิดๆผมกำลังจะกัดแต่ก็ถูกไอ้ยงประกบปากไปก่อน

"อื้มมม!!!"ผมรู้สึกถึงก้อนเนื้อที่อุ่นๆผ่านจากปากของไอ้ยงมาหาผมอย่างช้าๆพร้อมกับลิ้นของไอ้ยงนิดๆ 

"แฮ่กๆ!!"มันถอนริมฝีปากออก ผมนั่งหอบแล้วค่อยๆเคี้ยวเนื้อที่มันเอาให้จากปาก

ผมไม่ถือหรอกครับเพราะตอนเราเด็กๆเราก็จูบเล่นๆกันบ่อยๆเอาไว้ใช้กับผู้หญิงเวลาขึ้นเตียง

"เอาอีกมะ"มันว่าพร้อมกับหันหน้ามาทางผม

"ตามใจถ้านายมีเวลาว่างขนาดนั้นนะ"พอผมจะหยิบจานขึ้นมากินอยู่ดีๆจานก็ตกลงบนพื้น

เนื้อสเต๊กของช้านนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ผมหันไปจ้องไอ้ยงแต่จ้องได้แวบๆก็ถูกจู่โจมด้วยการประกบปากอีกครั้ง ไอ้ยงกดผมนอนลงกับโซฟา พยายามบดเบียดตัวให้เข้ามาใกล้ตัวผม

"กูทนไม่ไหวแล้วไอ้เจอร์"ไอ้ยงพูดข้างหูผมก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขาวของผม

"เฮ้ย!!ไอ้ยง ตั้งสติดิ อย่านะ!!ไอ้ยง อื้มม"มันประกบปากผมอีกครั้งทำให้ผมหายใจไม่ออก น้ำตารื้นขึ้นมานิดๆ มันเลื่อนมือเข้ามาใต้เสื้อของผมและมันก็หยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นผมร้องไห้

"ฮึกๆ"ผมร้องไห้เบาๆ มันเลื่อนมือออกจากเสื้อผมและนั่งห่างจากตัวผมทันที

"กูขอโทษ กูไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่...."

"แต่อะไรล่ะ แค่อยากแกล้งหรอ!!!"ผมกลับมานั่งแล้วโวยวายใส่มัน

"กูชอบมึง"มันพูดแค่นี้แล้วก็เดินจากไป ทิ้งผมให้อึ้งอยู่ในนี้คนเดียว

มันชอบผมงั้นหรอ