เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
9.7
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
45 ตอน
1062 วิจารณ์
74.45K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
29) วิธีปลุก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"งืมมม"แก้วครางออกมาในตอนเช้าก่อนจะกระชับตัวกอดหมอนข้าง
"ตื่นได้แล้ว"โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำก็เข้ามาปลุกแก้วที่นอนหลับตาพริ้มอยู่
"อื้มมม"แก้วยังคงนอนหลับไม่ยอมลืมตาได้แต่ครางออกมา
"มีเรียนตอนเช้าไม่ใช่หรอ"โทโมะพูด
"แปปนึง"แก้วพูดแล้วนอนต่อ
"ไม่ได้ วันนี้ต้องเข้าประชุมประทานแต่ละคณะด้วย"โทโมะเตือน
"อืมมม ตอนบ่ายไม่ใช่หรอ"แก้วพูดทั้งที่หลับตาอยู่
"ก็ใช่ แต่ตอนเช้าแก้วเรียนนะ"โทโมะพูดแล้วนั่งลงข้างเตียง
"ไม่เป็นไรหรอก ก็เมื่อคืนเกือบจะไม่ได้นอนเเล้วนิ"แก้วบ่นอุบ
"ก็เพราะใครกันล่ะ"โทโมะพูด
"เพราะโทโมะนั่นแหละ เล่นอะไรก็ไม่รู้"แก้วบ่นแล้วคลุมโปง
"โอเคจะให้เวลาอีก 10 นาทีก็ได้เดี๋ยวจะไปเอาเสื้อผ้ากับรองเท้าขึ้นมาให้อีก10นาที ถ้าขึ้นมาแล้วยังนอนอยู่แบบนี้ เดี๋ยวรู้กัน^^"โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้อง
"อื้มม ก็คนมันง่วงนิ"แก้วบ่นไล่หลังแล้วนอนอย่างไม่ใส่ใจ
"อ๊ะ...O////////O..."ฟางต้องร้องตกใจเมื่ออยู่ป๊อปปี้ก็กระชับกอดขึ้น
"...อืมม"ป๊อปปี้ครางออกมา
"..>///////<.."
"แก้ว..."ป๊อปปี้เผลอครางชื่อแก้วออกมาทำให้ฟางที่กำลังเขินอยู่ชะงักกะทันหัน
"..."ฟางเงียบแล้วก้มหน้า ไม่เอาสิ อย่าร้องนะ
"แก้ว..."ป๊อปปี้ละเมอชื่อแก้วออกมาอีกรอบ
"...ฮะ...ฮะ...ฮึก"ฟางที่พยายามเอามือปิดปากตัวเองในที่สุดเสียงสะอื้นก็รอดผ่านช่องนิ้วมือฟางออกมานั่นยิ่งทำให้ฟางเจ็บใจแล้วอุดปากตัวเองอีก
"..."ป๊อปปี้ยังคงนอนนิ่งผิดกับฟางที่กำลังตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของเขา
"..."ฟางพยายามจะดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของป๊อปปี้ด้วยมือข้างเดียวเพราะมืออีกข้างก็พยายามปกปิดเสียงสะอื้นของตัวเองเอาไว้
"อืมม"ป๊อปปี้ที่รู้สึกว่ามีอะไรยุ๊กยิ๊กก็ค่อยๆลืมตาออกมาทำให้ฟางตาโตด้วยความตกใจแล้วก้มหน้าซุกอกของป๊อปปี้เพื่อไม่ให้เห็นคราบน้ำตาและน้ำตาที่กำลังไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายเพราะคิดว่าถ้าตื่นเเล้วป๊อปปี้คงจะออกไปเองไม่ได้สนใจ
"..."
ฟุ่บ!
ป๊อปปี้ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบผมฟางอย่างอ่อนโยนฟางที่รู้ตัวก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น
"ทำไมเธอจะต้องทำให้ชั้นวุ่นวายใจอยู่เรื่อยเลยนะยัยเตี้ย"ป๊อปปี้พูดแล้วลูบผมฟางฟางที่ได้ยินก็อึ้งทำอะไรไม่ถูก
"..."
"ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองดูแลตัวเองไม่ได้ทำไมยังจะทำเป็นอวดเก่ง"ป๊อปปี้พูดอรกก่อนจะกระชับกอด
"..ฮะ"ฟางเผลอปล่อยมืออกมาจากปากทำให้เสียงสะอื้นเกือบเร็ดรอดออกมาแต่ก็ปิดเสียงเอาไว้ทัน
"..."ป๊อปปี้ผละออกจากฟางก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย ฟางที่ถูกคลายอ้อมกอดแล้วก็นอนหงายร้องไห้ออกมา
"ทำไมต้องมาห่วง...ฮึก..."ฟางพูดแล้วร้องไห้ แต่ก็ต้องรีดปาดน้ำตาเพราะเดี๋ยวป๊อปปี้ออกมาจะรู้ว่าเธอร้องไห้
10 นาทีผ่านไป...
ป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะมองฟางที่ยังหลับอยู่ป๊อปปี้ส่ายหน้าก่อนจะแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาเพราะมีเรียนตอนเช้าก่อนจะเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาแล้วนั่งที่ปลายเตียงแล้วพันผ้าที่ข้อเท้าฟางให้ใหม่ฟางที่ไม่ได้หลับก็อึ้งแล้วนึกย้อน
ถ้าวันนั้นแม่ไม่ได้ทำ ก็เเสดงว่านายน่ะสิ!
"ToT"
"เลิกทำหน้าตาแบบนั้นสักที ทำเหมือนโทโมะไม่เคยเห็นงั้นแหละ"โทโมะพูดแล้วมองแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ
"แกล้งเค้า TT"
"เพราะใครล่ะก็บอกแล้วว่าอย่าให้ขึ้นมาแล้วเจอว่ายังนอนอยู่"โทโมะพูดแล้วกระตุกยิ้ม
"นึกว่าพูดเล่นนิ T^T"แก้วพูด
"ไม่มีคำว่าพูดเล่น^^"โทโมะพูดแล้วหันมายักคิ้วให้แก้ว
"ต่อไปจะไม่ตื่นสายอีกแล้ว เข็ดT_T"แก้วพูด
"ฮ่ะๆ จะสายอีกก็ได้นะ อาบน้ำให้แกวแบบนี้ก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่หรอก^^"โทโมะพูด
"ฮื่ออออ เล่นทีเผลอนี่นา"แก้วว่าแล้วเบ้ปากใส่
"เตือนแล้วนี่ครับ^^"โทโมะพูดแล้วยิ้ม
"แล้วทำไมวันนี้กระโปรงยาวจังเลยล่ะ"แก้วถามแล้วมองกระโปรงที่โทโมะเอามาให้ยาวเกือบถึงตาตุ่ม
"ก็วันนี้คนอื่นจะมาประชุมนิ ความจริงอยากจะให้ใส่แบบนี้มันทุกวันเนี่ยแหละ"โทโมะพูดน้ำเสียงเปลื่ยนไป
"ทำไมต้องขนาดนั้นล่ะ กระโปรงยาวมนเทอะทะนะ"แก้วพูด
"เหอะ! ไม่เอาหรอก แค่ทุกๆวันนี้คนมองขาอ่อนยังไม่รู้ตัวอีกหรือไง แล้ววันนี้ประชุมประทานคณะอีกไม่เอา ไม่ดีแน่ๆ ถ้าเกิดใส่สั้นๆมาแก้วอาจจะได้ไปรับโทโมะกลับบ้านก็ได้นะ"โทโมะพูด
"ทำไมอะ?"แก้วพูดงงๆ
"ก็อาจจะได้ฆ่าคนไงล่ะ"โทโมะพูด
"โหดร้ายTT"
มาอัพแย้วววววววว><
มาอัพให้แล้วเม้นเยอะๆนะฮะะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
