เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) เพื่อนที่ได้กอด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"กลับบ้านไปได้แล้วไป"ฟางแต่งตัวเสร็จก็ออกมาไล่ป๊อปปี้ที่นอนหันหลังให้อยู่
"..."
"ไม่ต้องมาแกล้งหลับหรอกนะ"ฟางพูดอย่างรู้ทัน
"..."ฟางเอ๊ะใจที่ป๊อปปี้เงียบผิดปกติก็ค่อยๆเดินมาฝั่งที่ป๊อปหัน
"หลับจริงหรอเนี้ย"ฟางบ่นอุบก่อนจะจ้องหน้าป๊อปปี้แล้วเขม็ง
"..."
"หึ้ย! แล้วชั้นจะไปนอนไหนเนี่ย"ฟางสบถก่อนจะเบ้ปากใส่ป๊อปปี้
ฟุ่บ!
หมับ!
"กรี๊ดดดดด"
"นอนมันที่นี่แหละ"ป๊อปปี้พูดแล้วกอดรัดร่างของฟางที่พึ่งฉุดขึ้นมาบนเตียง
"อร๊ายยย! ไอ้บ้าปล่อยชั้นนะโว้ยยย"ฟางโวยวายแล้วดิ้นไปมา
"เห้ยนี่จะดิ้นทำเบืออะไรเนี้ยยัยเตี้ย!"ป๊อปปี้บ่นแล้วเอาหน้าเกยหลังฟาง
"กรี๊ดดดดด เอาตูดออกไป"ฟางกรีดร้องแล้วดิ้นเมื่อป๊อปปี้เอาหน้ามาทาบหลับ
"ตูดบ้านเธอดิ้! หน้าเว้ย-_-"ป๊อปปี้แก้
"เออไอ้หน้าตูด! เอาหน้าตูดๆของนายออกไปซะไอ้หมีเน่าาา"ฟางว่าแล้วดิ้น
"นี่จะดิ้นอีกนานมั้ยห๊ะ! คนจะหลับจะนอน"ป๊อปปี้บ่น
"อร๊ายยย!! นายจะนอนที่นี่ไม่ได้ นี่มันห้องชั้นนะ!"ฟางพูด
"แล้วไง ทำเหมือนชั้นไม่เคยมานอนอย่างงั้นแหละ"ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย
"ไอ้บ้าๆ พูดบ้าอะไรเนี่ย ออกไปน้ะ! แล้วก็อย่ากอดชั้นด้วย อ๊ะ กรี๊ดดดด จะรัดทำบ้าอะไรเนี้ยยยย!!"ฟางร้องออกมาเมื่อป๊อปปี้กอดรัดแน่นขึ้น
"ตัวนุ่มขึ้นเปล่าเนี่ย"ป๊อปปี้พูดฟางตาโตหน้าแดงทันที
"อะ...ไอ้บ้า"ฟางพูดแล้วหน้าแดงแปร๊ด
"เขินหรอจ้ะ^^"ป๊อปปี้แกล้งพูดให้จะมองหน้าฟาง ฟางเอาหน้าซุกหมอน
"ไอ้โรคจิต ไอ้วิตฐาน นี่มันเตียงของชั้นนะโว้ย นายจะมานอนตามใจชอบโดยไม่ขอชั้นไม่ได้ แล้วอีกอย่างนายยังไม่ได้อาบน้ำจะมานอนได้ยังไง ห๊ะ!!"ฟางบ่นยาวทั้งที่ยังเอาหัวซุกในหมอน
"เอาหัวไปซุกหมอนทำไมเนี้ย ออกมา!"ป๊อปปี้พูดแล้วดึงเสื้อฟาง
"ไอ้บ้า จะดึงทำไมเล่า!"ฟางตีมือป๊อปปี้
"เอ้าอยากเอาหน้าซุกหมอนทำไมอะ แต่เอ๊ะเมื่อกี้เธอว่าไงนะ"ป๊อปปี้ขมวดคิ้ว
"อะไร"ฟางพูดแล้วเงยหน้ามามอง
"ถ้าชั้นอาบน้ำก็นอนได้อ่าดิ้ เออๆ จริงด้วยจะว่าไปแล้วก็เหนียวตัวเมือนกันแฮะ เออนี่เสื้อผ้าชั้นยังอยู่ในตู้เสื้อผ้าเหมือนเดิมใช่ป่ะ โอเคถ้างั้นอาบน้ำและ รอแป๊ปเดี๋ยวพี่ออกมา"ป๊อปปี้ร่ายยาวก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"อะไรของมัน นึกจะไปก็ไป-_-"ฟางพูดแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างงงๆ
แอ๊ด...
"ว๊ายยยย"แก้วกรี๊ดเสียงดังเมื่อเปิดประตูออกมาเจอโทโมะยืนกอดอกอยู่หน้าประตู
หมับ!
โทโมะรีบเอี้ยวตัวมาข้างหลังแก้วก่อนจะกอดเอวแก้วแล้วยกจนตัวลอย
"แสบนักใช่มั้ย!"โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วไปที่เตียง
"กรี๊ดดดด โทโมะปล่อยๆๆๆๆ"แก้วทั้งดิ้นแล้วตีมือโทโมะ
"ไม่ปล่อย"โทโมะพูดแล้วเดินต่อ
ตุ๊บ!
โทโมะเหวี่ยงแก้วลงบนเตียงแต่ไม่แรงมาก
"โอ้ย โทโมะบ้า! ซาดิทส์!"แก้วเงยหน้าขึ้นมาว่าโทโมะ
"อยากโดนด่าว่าโรคจิตจัง"โทโมะแกล้งแก้วแล้วเลียมุมปาก
"หะ...เห้ย"แก้วตกใจแล้วถอยหลังกรู
"หลอกกันได้แสบมากที่รัก"โทโมะพูดแล้วเอามือมาลูบคางก่อนจะแกล้งมองร่างแก้วในชุดคลุมอาบน้ำ
ฟึ่บ!
แก้วรีบยกมือขึ้นมาปิดแล้วมองโทโมะขมวดคิ้ว
"โทโมะ เป็นอะไรเนี่ย"แก้วพูดแล้วถอยหนีจนติดขอบเตียงที่ติดผนัง
"..."โทโมะไม่ตอบได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์
"ระ...เริ่มกลัวจริงๆแล้วนะ"แก้วพูดแล้วตัวเริ่มสั่น
"หึ...แฮร่!!"โทโมะกระโดนเข้ามากอดแก้วก่อนจะแลบลิ้นหลอก
"อร๊ายยย!! >< คนบ้าตกใจหมด!"แก้วว่าแล้วตีโทโมะ
"ฮ่ะๆ กลัวอะไรหรอ~"โทโมะพุดแล้วยิ้ม
"กลัวโทโมะแหละ บ้า! บ้าที่สุดเลยอย่าทำแบบนี้อีกนะ เหมือนคนโรคจิตจริงๆเลยอะ"แก้วพูดแล้วหย่นหน้า
"ถ้าโรคจิตก็ดีสิ จะได้ปล้ำแก้วทุกวันไง"โทโมะพูด
เพี๊ยะ!
แก้วตีไปที่แขนโทโมะจังๆ
"โอ้ยย เจ็บนะ"โทโมะพูดแล้วลูบแขน
"สมน้ำหน้า! ชิคิดอะไรไม่เป็รศิริมงคลเลย"แก้วว่า
"ก็คิดกับเมียตัวเองปิดตรงไหนล่ะ หืม?"โทโมะพูดแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้
"คนบ้า เมียอะไรกัน!"แก้วพูดแล้วหน้าแดง
"เอ้า แล้วไม่ใช่เมียโทโมะหรอ"โทโมะพูดแล้วหย่นจมูก
"ไม่ใช่สักหน่อย"แก้วพูด
"..."โทโมะเงียบ
"เมียก็ได้"แก้วพูดเมื่อเห็นโทโมะเงียบไป
"^^"โทโมะยิ้มแล้วยักคิ้ว
"คนบ้า! หลอกอีกแล้วอ่าา!"แก้วพูดแล้วแล้วเอามือปิดหน้า
"ปิดทำไม หน้าแดงน่ารักจะตาย"โทโมะพูดแล้วจะแกะมือแก้วที่ปิดหน้าออก
"ไม่เอา น่าอายจะตาย"แก้วพูด
"อายทำไม ไม่เห็นต้องอายเลย"โทโมะพูด
"ไม่เอา ไม่น่ารักสักหน่อย"แก้วพูด
ฟุ่บ!
"นี่ไงน่ารักจะตาย"โทโมะดึงมือแก้วออกก็พูด
"O///////O"
"อื้อ"แก้วครางออกมาเบาๆเมื่อโทโมะโน้มหน้าเข้ามาจูบ
"เห็นมั้ยไม่ว่าจะใบหน้าไหนก็จูบได้ทั้งนั้นแหละ แถมยังทำให้มีอารมณ์ได้ด้วย^^"โทโมะพูดแล้วยิ้ม เพี๊ยะ!
"คนบ้า ทะลึ่ง ไม่เอาแล้ว จะแต่งตัว"แก้วพูดแล้วลุกเดินออกมาจากเตียง
"you go home!"เมื่อป๊อปปี้ออกมาฟางก็เอ่ยปากไล่ทันที
"ห๊ะ ? อะไรนะ ?"ป๊อปปี้แกล้ง
"บอกให้กลับบ้าน!"ฟางพูดอีก
"เอ้าเร้อะ ไม่เอาอะ ขี้เกียจ"ป๊อปปี้พูดแล้วยักไหลก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า
"ทำไรเนี่ย"ฟางพูดแล้วขมวดคิ้ว
"เอ้าแต่งตัวไง จะให้นอนชุดนี้หรอ ได้นะเย็นดี"ป๊อปปี้พูดแล้วมองร่างตัวเองที่เปลือยท่อนบน
"กรี๊ดดด ไอ้บ้าโรคจิต จะเเต่งตัวก็รีบๆแต่งเลยไป"ฟางพูดแล้วปิดตา
"โถ่ว นึกว่าจะแน่"ป๊อปปี้พูดแล้วใส่เสื้อผ้า
ฟุ่บ!
ป๊อปปี้กระโดขึ้นมานอนบนเตียงพร้อมมือไวกอดเอวฟาง
"กรี๊ดดดด ออกไปนะ You! go!! home!!!"ฟางเน้นคำ
"ไม่กลับนอนนี่มีหมอนข้างนุ่มกว่าตั้งเยอะ"ป๊อปปี้พูดแล้วเอาหน้าเกยหลังฟาง
"ไอ้บ้าป๊อป ไอ้ทะบึ่ง ชั้นเพื่อนนะโว้ยยย"ฟาพูดเตือน
"เออไง ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทนะไม่มีว่าที่จะได้กอดชั้นง่ายๆหรอกนะ เธอจงภูมิใจซะเถอะว่าตั้งแต่เกิดมานอกจากแม่แล้วก็เธอนี่แหละที่ชั้นนอนกอดน่ะ"ป๊อปปี้พูดฟางที่ได้ยินก็หน้าแดงแปร๊ดทันที
"ตะ...แต่..."ฟางจะค้านแต่ก็พุดไม่ออก
"พอๆ นอนๆ ง่วงแล้ว ฮ่าววว ราตรีสวัสดิ์นะยัยเตี้ย"ป๊อปปี้พูดแล้วหลับตาทั้งที่ยังกอดฟางแล้วเอาหน้าเกยหลังฟางอยู่ฟางก็ได้แต่หน้าแดง
อ้าาา T^T ต้องขอโทษด้วยนะคร้าบบบ ที่หายไปนานน่ะ ที่จริงๆไม่นานหรอกเนาะ ^^ ><
เอ้าตอนนี้เอา PF มาฝากแยะๆเลยจ้าาา 55555
ยังไงก็เม้นเยอะๆน้าาาฮะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
