เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
9.7
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
45 ตอน
1062 วิจารณ์
74.65K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
22) ก่อนไปมหา'ลัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่ตื่นได้แล้สมีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ"โทโมะปลุกแก้วที่นอนอยู่
"อื้อ อีก10นาทีนะ"แก้วพูดแล้วนอนกอดหมอนข้าง
"ไม่ได้นะ สายแล้ว"โทโมะพูดแล้วดึงหมอนข้างออก
"โทโมะ อย่ากวนสิ"แก้วพูดแล้วหยิบหมอนข้างมากอดอีก
"ไม่ลุกดีๆสินะ"โทโมะพูดแล้วกระตุกยิ้ม
"..."
"นับ 1"
"..."
"นับ 2"
"..."
"นับ 3 หึ"โทโมะพูดก่อนจะโถมตัวเข้ามาหน้าแก้ว
"อื้อออ"แก้วร้องครางออกมาด้วยความตกใจ ดวงตาเบิกกว้างเมื่อถูกริมฝีปากหนาประทับลงมาอย่างไม่ได้ตั้งตัว เจ้าตัวได้เเต่นอนทื่อตาโตอย่างทำอะไรไม่ถูก
"ตื่นเเล้วสินะ^^"โทโมะผละออกแล้วมองแก้วท่ยังอึ้งอยู่
"..O_O..."
"ชอบให้ปลุกแบบนี้ก็ไม่บอก ^^"โทโมะพูด
"..O//////O.."
"รับรองว่าต่อไปจะมีแบบนี้เรื่อยๆ ไปอาบน้ำ!"โทโมะออกคำสั่งจนแก้วสะดุ้ง
"คนบ้า! นิสัยไม่ดี!"แก้วเด้งตัวขึ้นมาก่อนจะจับปากตัวเอง
"ไปอาบน้พสิที่รัก ^^"โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว
"รู้แล้ว!!"แก้วพูดแล้วรีบวิ่งเข้าาห้องน้ำด้วยความเขินอาย โทโมะมองตามก่อนจะตะโกนออกไป
"มอนิ่งคริส! ที่รัก"โทโมะตะโกนออกไปก่อนจะหาเสื้อผ้าของแก้วมาวางไว้รอ
"อื้ม...อ๊ะ"ฟางที่กำลังเดินไปเข้าห้องน้ำก็ชะงักเมื่ออยู่ๆก็เจ็บข้อเท้าแต่พอมองลงมากลับมีผ้ามาพันไว้อย่างเรียบร้อย
"มาไงเนี้ย"ฟางมองงงๆก่อนจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว
"มาพอดีเลยลูก เนี่ยตาป๊อปมารอตั้งนานแล้ว"แม่พูดขึ้น
"ห๊ะ! มาตั้งนาน แล้วทำไมไม่ให้คนไปปลุกฟางล่ะค่ะ"ฟางพูดแล้วเบิกตาด้วยความตกใจ
"ไปจนไม่ให้ไปแล้วลุก ดีนะที่ป๊อปมาเร็วก็เลยพอรอได้"แม่พูด
"อ๋อค่ะ อ๋อแม่ค่ะขอบคุณนะค่ะสำหรับที่ทำแผลให้"ฟางพูดแล้วเข้ามาหอมแก้มแม่ แม่งงๆ
"อะไรกันลุก หืมม?"แม่พูดงงๆ
"ก็นี่ไงค่ะ"ฟางพูดแล้วชี้ลงที่เท้าตัวเอง
"เอ๋ ?"
"นี่ยัยเตี้ย ชักช้าเร็วๆเลยก่อนจะไม่ได้กินข้าวเช้า"ป๊อปปี้ตะโกนมา
"ไปแล้วน้าค่ะแม่ ชอบคุณอีกครั้งนะค่ะ รักแม่น้า"ฟางพูดก่อนจะเดินกระเผลกๆไปที่ห้องรับแขก
"ช้า!"ป๊อปปี้พูดแล้วหรี่ตามองอย่างเซ็งๆ
"อ๊าา ขอโทษก็ขอเจ็บนี่นา"ฟางพูดแล้วหน้างอ
"เออ แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ ไหนมานั่งสิ"ป๊อปปี้พูดแล้วลากฟางให้มานั่งโซฟาก่อนจะทรุดตัวลงนั่งข้างลงแล้วจะจับเท้าฟางแต่ฟางชักกลับ
"ทำไรอะ-_-"ฟางพูดแล้วมองเขินๆ
"จะดูเท้า เมื่อคืนเห็นมันบวมๆช้ำๆ"ป๊อปปี้พูดฟางมองสงสัย "
เอ้า ชักช้าเดี๋ยวก็ไม่ได้กินข้าวเช้าพอดีหรอก"อปปี้พูดก่อนจะใช้จังหวะนั้นจับข้อเท้าฟางมา
"โอ้ยย"ฟางร้องเสียงหลงทันที
"เอ้า ขอโทษๆ ไม่รู้ๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มแหยๆ แม่ฟางที่เดินเข้ามาจะเอานมให้ดื่มก็มองภาพนี้แล้วยิ้มออกมา
"จะฆ่ากันทางอ้อมเรอะ!"ฟางว่าแล้วหน้ามุ่ย
"นี่แน่ะ"ป๊อปปี้จิ้มลงไปที่ข้อเท้า
"โอ้ยยย!! ไอ้บ้า เพี๊ยะ!"ฟางตีเข้าไปที่กฃางหน้าผากป๊อปปี้อย่างจัง
"โอ้ย ยัยเตี้ยชอบใช้กำลัง!"ป๊อปปี้พูดแล้วขยี้ผมตัวเอง
"ไปได้แล้วเดี๋ยวแก้วมาก่อนหรอก"ฟางพูดแล้วลุกขึ้น
"มาเดี๋ยวถือกระเป๋าให้ แล้ววันนี้ก็ไม่ต้องใส่มันเเล้วนะส้นตึกของเธอน่ะ รองเท้าเเตะธรรมดาๆพอ"ป๊อปปี้สั่ง
"ค่าๆ"ฟางพูดแล้วเดินออกไปพร้อมป๊อปปี้
"โทโมะ โอ้ยย"แก้วที่นั่งอยู่ก็ร้องออกมาเมื่อโทโมะกำลังใส่คัชชูให้
"เท้าใหญ่ขึ้นนะ"โทโมะพูดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองแก้วหน้าแดง
"เจ็บอ่าาาT^T"
"เดี๋ยวเย็นนี้จะพาไปซื้อใหม่ล่ะกัน โอเคมั้ย"โทโมะถาม
"โทโมะเรียนตอนบ่านไม่ใช่หรอ"แก้วพูด
"รู้ได้ยังไง^^"โทดมะแล้วมองเจ้าเล่ห์
"กะ...ก็"แก้วอึกอึกหน้าแดง
"ก็ถึงบอกว่าตอนเย็นยังไงล่ะ เดี๋ยวจะไปรับตอนเที่ยงล่ะกัน"โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นมา
"จ้าๆ"แก้วพูด โทโมะโน้มหน้ามาแล้วเเตะแก้มตัวเอง
"อะไรเล่า"แก้วพูดแล้วหน้าแดงเหมื่อรู้ว่าโทโมะจะสื่ออะไร
"เร็วๆสิ"โทโมะเร่ง
"ฟอดดดด"แก้วหอมก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากห้อง
"หึ"โทโมะกระตุกยิ้มก่อนจะเก็บผ้าขนหนูแล้วเดินตามแก้วออกมาทีหลัง
ให้หวานๆ 5555 หวานหรือเปล่าไม่รู้ววววว ><
เม้นเยอะๆน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
