เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  75.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) กลับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นอนเลยนะเดี๋ยวถึงจะปลุก"โทโมะที่ขึ้นมาในรถก็พูดกับแก้วเพราะป๊อปปี้กับฟางก็กลับรถคนละคัน

 

 

 

 

 

 

"อื้อ ง่วงเจ็บท้องด้วย"แก้วบ่นอุบเเล้วนอน

 

 

 

 

 

 

"เอานี่"โทโมะพูดแล้วเอนเบาะให้แก้วนอนสบายๆ พร้อมถอดเสื้อตัวนอกคลุมให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะ"แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

"เพื่อแก้ว ให้ได้หมดแหละ^^"โทโมะพูดแล้วยักคิ้วก่อนจะหันไปขับรถ

 

 

 

 

 

 

"บ้า"แก้วพูดเบาๆแล้วหน้าแดงก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟุ่บ!

 

 

 

 

 

 

ตุ๊บ!

 

 

 

 

 

 

ฟางที่กำลังเดินอยู่ก็สะดุดกิ่งไม้ล้มพับลงไป ป๊อปปี้ได้ยินเสียงก็ตกใจหันมามอง

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย เจ็บๆๆๆ"ฟางร้องแล้วมองข้อเท้าตัวเองที่มันแดงๆ

 

 

 

 

 

 

"นี่ยัยเช่อ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ"ป๊อปปี้ดุแล้วพลิกข้อเท้าฟางดู

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องจับหรอกน่า"ฟางเขินแล้วปัดมือป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

 

"มันเป็นอะไรอีกล่ะ นี่เธอนิปล่อยมือ ขอดูหน่อย"ป๊อปปี้พูดแล้วสะบัดมือฟางออกแล้วมาจับข้อเท้าฟางพลิกดู

 

 

 

 

 

 

"..."ฟางเงียบแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่กำลังสนใจข้อเท้าของเธออยู่

 

 

 

 

 

 

"แดงหมดแล้ว นี่มันก็เริ่มบวมๆแล้วด้วย ไอ้กิ่งไม้เวรนี่!"ป๊อปปี้พูดก่อนจะฟากิ่งไม้ทิ้ง

 

 

 

 

"มันไม่ได้ผิดสักหน่อย ชั้นผิดเองที่เดินสะดุดุมัน นายนี่พาลจริงๆ"ฟางดุ

 

 

 

 

 

 

"พูดมากน่า"ป๊อปปี้ว่าก่อนจะช้อนตัวฟางขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"ว๊าย! ไอ้บ้าอุ้มทำไมปล่อยลงนะ!"ฟางพูดแล้วดิ้น

 

 

 

 

 

 

"อย่าดิ้นได้มั้ย แค่นี้มันก็หนักพอแล้ว"ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

 

 

"ก็ปล่อยสิ จะถือกระเป๋า"ฟางหาข้ออ้าง

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเดี๋ยวค่อยมาเอาทีหลัง"ป๊อปปี้พูดแล้วเดิน ดุ่มๆไปที่รถก่อนจะเดินกลับมาเอากระเป๋าทีหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านแก้ว-โทโมะ

 

 

 

 

 

 

"แก้ว"โทโมะเรียกเจ้าของชื่อนี้ที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม

 

 

 

 

 

 

"..."ไม่มีเสียงตอบรับจากคนตัวเล็กที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

 

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณหนู^^"แม่ย้านเดินมารับ

 

 

 

 

 

 

"ครับๆ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ออ จริงๆเลย"โทโมะพูดก่อนจะเดินลงมาจากรถแล้วช้อนตัวแก้วขึ้น

 

 

 

 

 

 

"ฟางเอาของเข้าไปในห้องผมนะครับ ทั้งหมด"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"ได้ค่ะ แล้วคุณหนูแก้วล่ะค่ะ"แม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวผมพาไปเองครับ"โทโมะพูดก่อนจะอุ้มแก้วแล้วเดินเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

"อืมมม"แก้วเริ่มครางออกมาก่อนจะค่อยๆลืมตา

 

 

 

 

 

 

"ไง"โทโมะพูดแล้วเดินขึ้นบรรได

 

 

 

 

 

 

"ทำไมแปลกๆ เห้ย! โทโมะอุ้มพี่ทำไม"แก้วมองไปข้างล่างก็พูดด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

"ก็ปลุกไม่ตื่นสักทีนิ"โทโมะพูดก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องแก้ว

 

 

 

 

"แล้วมาอุ้มแบบนี้ทำไม ถ้าคนอื่นมาเห็นล่ะ"แก้วพูดแล้วมองซ้ายมองขวา

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องห่วงหรอก เค้าก็คิดว่าน้องอุ้มพี่ไงล่ะ^^"โทโมะพูดแล้ววางแก้วลงบนเตียง

 

 

 

 

 

 

"ขอบใจนะ"แก้วพูดแล้วขยับตัว

 

 

 

 

 

 

"วันนี้นอนด้วยได้มั้ย"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"บ้าหรือไง ไม่อานะนี่บ้านนะเด็กบ้า"แก้วว่าแล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

"ฮ่ะๆ ฟอดดด"โทโมะขับในท่าทางของแก้วแล้วก้มหน้าลงมากดจมูกลงไปที่แก้มสวยของแก้ว

 

 

 

 

 

 

"โทโมะบ้า!"แก้วว่าแล้วตีแขนโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรก็ได้"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"..."แก้วเงียบคิด

 

 

 

 

 

 

"ถ้าไม่ให้นอนดีๆ สัญญาว่าจะไม่ทำแค่กอด^^"โทโมะต่อลอง

 

 

 

 

 

 

"นิสัยไม่ดี! ทำแบบนี้ก็มีแต่นอนกับนอนน่ะสิ ชิ"แก้วสบัดหน้าใส่แล้วล้มตัวนอน

 

 

 

 

 

 

ฟุ่บ!

 

 

 

 

 

 

โทโมะกระโดขึ้นมาบนเตียงแล้วเอาตัวพิงหัวเองก่อนจะจับแก้วมานอนตักตัวเอง

 

 

 

 

"นอนเลยนะ ไม่ต้องห่วงโทโมะจะไม่ลักหลับหรอก"โทโมะพูดแล้วลูบผมแก้ว

 

 

 

 

 

 

"ทะลึ่งใหญ่แล้วนะ"แก้วว่าก่อนจะหลับตาลงโทโมะก็ได้แต่มองแก้วแล้วยิ้มน้อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้อุ้มร่างของฟางที่หลับไม่ตื่นเข้ามาในบ้านของฟางที่เงียบสงัด ก่อนจะค่อยย่องๆเดินเข้าไปไม่ให้คนในบ้านแตกตื่น

 

 

 

 

"อ้าวกลับมาแล้วหรอลูก"แม่ของฟางทักป๊อปปี้ที่อุ้มฟางอยู่

 

 

 

 

 

 

"ครับ^^"ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

"อุ้มมาแบบนี้หลับปลุกไม่ตื่นอีกแล้วสิเนี่ย"แม่ฟางพูดอย่างรู้ทันเพราะป๊อปปี้อุ้มมาแบบนี้บ่อยๆ

 

 

 

 

 

 

"ก็นะครับ^^"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นก็พายัยฟางขึ้นนอนเลยลูก อ๋อจะนอนนี่ก็ได้นะแม่ไม่ว่า"แม่พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง ป๊อปปี้มองตามก่อนจะอุ้มฟางขึ้นไปห้องของฟาง

 

 

 

 

 

 

แอ๊ด...

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามาในห้องของฟางก่อนจะเดินไปแล้วว่างร่างของฟางไว้บนเตียงแล้วเดินมาดูที่ข้อเท้าของฟางมันเริ่มเปลื่ยนสีออกม่วงๆช้ำๆ น่ากลัว

 

 

 

 

 

 

"ซุ่มซ่ามจริงๆ ยัยเตี้ย!"ป๊อปปี้ว่าก่อนะเดินไปค้นห้องฟางเพราะเขาจะเอากล่องยามาไว้เพราะฟางจะเจ็บตัวบ่อย

 

 

 

 

 

 

"..."ฟางนอนหลับตาพริ้มอยู่ ป๊อปปี้ที่ฟากล่องยาเจอแก้วก็ลากเก้าอี้คอกมานั่งปลายเตียงฟางก่อนจะเปิดกล่องยา

 

 

 

 

 

 

"รู้ว่าตัวเองซุ่มซ่ามยังจะเดินไม่ดูทางอีก"ป๊อปปี้ว่าแล้วช้อนข้อเท้าฟางมาวางไว้บนตักก่อนจะเอายามานวดให้ฟางเบาๆ แล้วพันเท้าให้เรียบร้อยก่อนจะวางเท้าฟางลงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"ฝันดี ยัยเตี้ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอามามาขยี้ผมฟางเล่นเบาๆ ก่อนจะปิดไฟแล้วเดินออกจากห้องฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาไปเลยยย สองตอนนน!! 555

 

 

เม้นเยอะๆน้าาาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา