มันจะจบลงเช่นไร ❓

-

เขียนโดย HBZTK

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.43 น.

  14 ตอน
  54 วิจารณ์
  20.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) { TomoKaew } :// มันจะจบลงเช่นไร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
" ป่าวพี่ไม่ได้อายเลย พูดเองเออเองไปได้นะเราเนี่ย " พี่เขาพูดพร้อมเอามืออีกข้างที่ว่างอยู่มาขยี้หัวฉัน  ทำแบบนี้เขินนะเว้ย ><
 
" งื้อ ผมยุ่งหมดแล้ว " ฉันพูดพร้อมทำหน้ามุ่ยใส่
 
               จากนั้นฉันก้คุยเล่นกับพี่เขามาตลอดทางจนถึงห้องพี่เขา
 
" อ้าว ไอโมะพวกฉันกำลังจะไปรับแกเลย " พี่คนที่หน้ายาวๆพูด
 
" ไม่ต้องล่ะไปห่า "
 
" แล้วน้องคนนี้ใครว่ะ " พี่หน้ายาวถามต่อ
 
               ' ชื่อแก้ว แฟนในคนาคตพี่โทโมะค่ะ ' อันนี้ตอบเอง  ><
 
" อ้อ นี่น้องแก้วม.5 ลูกเพื่อนแม่ฉัน เขาไปนอนห้องพยาบาลเหมือนกัน เขาเลยมาส่ง เอ้อ แก้ว คนที่หน้ายาวเหมือนกบคือไอเขื่อน ส่วไอนนี่ที่หน้าเหมือนหมีหิวน้ำผึ้งชื่อป๊อปปี้ เพื่อนสนิทพี่เอง" พี่โทโมะเเนะนำเพื่อนเสร็จสับ
 
" อ้อ แก้วค่ะ ^^  "ฉันตอบพร้อมก้มหัวให้พวกพี่เขา
 
" ไอโมะน้องเขาก็ตัวนิดเดียวเอง ให้น้องเขาหามอยู่ได้ ออกมาได้แหละน้องเขาหนักล่ะนั้น " ฉันเห็นด้วยกับพี่ป๊อปปี้ รู้สึกอยากขอบคุณพี่ป๊อปปี้จากใจจริง เพราะฉันเริ่มหนักจริงๆ TT^TT
 
               แล้วพี่เขื่อน กับพี่ป๊อปปี้ก็ค่อยๆเข้ามาช่วยประคองพี่โทโมะออกไปจากฉัน  ไปแล้วเวลาที่มีความสุขของฉัน ..... 
" แหม่ ไอเวรนี้เนียนเลยนะมึง" พี่เขื่อนพูดแซวพี่โทโมะ แต่ฉันเขินค่ะ -///-
 
" แหม่ ก็นิดนึงป่ะว่ะ " พี่โทโมะตอบ ประโยคนี้ฉันเขินกว่าาาา -////-
 
" เอิ่ม งั้นแก้วไปล่ะนะ บ๊ายบายคร้าบ " 
 
               ฉันพูดพร้อมหันไปบ๊ายบายพวกพี่ๆเขา และในขณะที่ฉันกำลังก้าวขาข้างขวาที่ไม่ใช่ข้างซ้าย ขึ้นบันไดไป 
 
" แก้ว " มันก็มีเสียงเรียกชื่อฉันตามมา ฉันจึงต้องหันไปตามเสียงนั้นโดยอัตโนมัติ -0-
 
" พวกเราเอาของมาให้แกเเล้ว " ยัยฟางพูด แล้วมัน2คนพี่น้องมาตอนไหนฟ่ะ ทำไมไม่เห็น
 
" อ้อ ขอบคุณนะแก ป่ะเหอะสาวๆ กลับบ้านกัน ^^ "
 
               ฉันพูดแล้วเอามือโอบไหลพี่น้องสองคนนี้แล้วลงไปข้างล่าง ฉันกับยัยเฟย์ฟางเล่นกันแบบนี้ประจำ จนเพื่อนคิดว่าเรา 3 คนรักกันจริงๆ ฮ่าๆๆ
 
" เออ แก้วฉันถามไรหน่อยดิ " เฟย์พูดขึ้น
 
" อะไรเหรอ "
 
" แกจริงจังมั้ย "
 
" อะไร เราก็เล่นแบบนี้กันอยู่แล้ว เพิ่งจะมาถาม "
 
" ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องเรา ฉันหมายถึงพี่โทโมะ "
 
               เป็นคำถามที่กินใจมาก แทงใจดำมาก  ฉันเคยชอบพี่เขาตอนเด็กๆ แล้วพี่เขาก็ทิ้งฉันไปเรียนที่ต่างประเทศ จนฉันเพิ่งจะได้เจอพี่เขาไม่นานมานี้ ฉันบอกเลยว่าตอนนี้ฉันไม่แน่ใจตัวเอง ยิ่งพี่ป้องตอนนี้ฉันกับพี่เขาก็เริ่มห่างๆกันมานานแล้ว 
 
" มะ... "
 
˜ รู้รึป่าว อยู่ใกล้เธอแล้วใจมั่นสั่น แรงยิ่งใกล้เธอ ˜ 
 
               ฉันกำลังจะพูดไป เเต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อน ขอบคุณม๊าที่โทรมาตอนนี้ -0-
 
(" ฮโหลแก้ว เห็นพี่ดทโมะมั้ยลูก  ") 
 
                รับปุ๊บ พี่โทโมะปั๊บ หนีจากโทโมะหนึ่งมาเจออีกโทโมะหนึ่ง คืออะรายยยยย -00-
 
" อยู่บนห้องมั่ง ม๊ามีไรป่าว "
 
(" ม๊าจะบอกว่า ให้พาพี่โทโมะมาด้วย วันนี้น้าแอนมานอนบ้านเรา ม๊ารอที่เดิมนะลูก")
 
" ค้าา งั้นเดี๋ยวแก้วไปดูก่อนนะม๊า" แล้วฉันก็วางสายจากม๊าไป
 
" พวกแกกลับก่อนเลยนะ"
 
" อ้าวเเล้วแก้วอ่ะ "ฟางถาม
 
" มีอะไรนิดหน่อยนะ "
 
" งั้นกลับบ้านดีๆนะ บ๊ายบาย แล้วฉันจะไลน์ไปเอาคำตอบจากแก ที่ฉันถามไป !! " เฟย์พูดทิ้งท้ายไว้
 
               แล้วฉันก็เดินหันหลังกลับขึ้นบันไดที่เพิ่งลงมาเมื่อกี้ไปเพื่อที่จะไปหาพี่ม.6ขาเดี้ยงที่อยู่บนห้อง
 
" อ้าวแก้ว " พี่ป๊อปปี้เรียกฉัน
 
" เออพี่ป๊อปปี้ เห็นพี่โทโมะมั้ยอ่า "
 
"อ้อ เพิ่งห่างกันเอง คิดถึงมันเร๊อะ " 
 
" เปล่าค่ะ  -///-"
 
" ฮ่าๆ  นู้น มันคุยโทรศัพท์อยู่นู้อ่ะ " พี่ป๊อปปี้พูดพร้อมชี้ไปทางที่พี่โทโมะอยู่
 
" อ้อ ขอบคุณค่ะ " ฉันบอกขอบคุณพร้อมเดินไปหาพี่โทโมะที่เพิ่งคุยโทรสัพท์เสร็จ
 
" อ้าวแก้ว พี่กำลังจะไปพอดีเลย วันนี้พี่กลับด้วยนะ"
 
" อ่าฮะ แก้วก็กำลังขึ้นมาหาพี่เนี่ยแหละ ปะกลับกัน ลุกไหมมั้ย มะแก้วช่วย "
 
               แล้วฉันก็วางกระเป๋าตัวเองไว้ตรงโต๊ะ แล้วค่อยไปพยุงพี่เขาลุกขึ้น แล้วค่อยมาหยิบกระเป๋าตัวเอง หนักง่ะ ;((( แต่รู้สึกว่าช่วงนี้ใกล่พี่เขามากเกินไป -//-
 
" เอากระเป๋ามา พี่ช่วยถือ"  ฉันยื่นกระเป๋าให้พี่เขาอย่างว่าง่าย มันถือไม่ถนัดจริงๆ -0-
 
               ตลอดทางเดิน เจอเพื่อนพี่เขา เพื่อนพี่เขาถามว่าแฟนพี่โทโมะเหรอ ชอบมันได้ไง อะไรแบบนี้ พี่โทโมะพูดกับฉันแค่ว่า
 
' อย่าไปสนใจคำพูดพวกมัน ' -3-
 
               เดินไปเดินมาก็ถึงรถแล้วแหละะ เจ๊กลับด้วยฉันก็ต้องไปนั่งหลังสินะ ชิ นั่งหน้าหลับสะบายกว่าข้างหลังอีก ฉันอยากนั่งหน้าาาาา TT
 
"ม๊า / อา สวัสดีฮอะ/ครับ" ฉันกับพี่โทโมะไหว้ม๊าพร้อมกัน
 
"สวัสดีลูก อ้าวแล้วนี้โทโมะเป็อะไร " ม๊าถามเมื่อเห็นสภาพพี่โทโมะอันเป็นที่ปกติดี๊ดี 
 
" อ้อ เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ"
 
               พี่โทโมะพูดแล้วขึ้นรถ และฉันก็ขึ้นตามไป ตอนนี้ขึ้นรถมาได้สักพัก แอร์ในรถเย็นๆงี้ ใส่หูฟังเปิดเพลงเบาๆไรงี้ แหม่บรรยากาศเเบบนี้ใช่เลยยยย นอนสบายยยย ว่าเเล้วก็นอนสิครับรออัลไล
 
" แก้ว ฉันซื้อของที่แกฝากซื้อมาให้แล้วนะ"
 
"...."
 
" แก้วแกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย"
 
" พี่กิ่งครับแก้วหลับแล้วครับ "
 
"มิน่าล่ะ ขึ้นรถทีไรหลับทู๊กกกที - -"
 

29/7/2015
21.54 น. 
 
ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ
อย่างที่เราเคยบอก ว่ามีเหตุข้อผิดพลาด เนื้อหาที่เคยลงไป
แล้วเรากลับมาย้อนอ่านใหม่ อยู่ดีๆมันสลับกันมั่วเลย T^T
เราจึงขอลบ และมาลงใหม่
และการลงใหม่ครั้งนี้ มีเนื้อหาใหม่สอดแทรกไปบ้าง
แต่ยังคงอยู่ในลักษณะเดิมอยู่
 
ขอบคุณใครหลายๆคน(หรือเปล่า) ที่ยังติดตามเรื่องนี้กันอยู่
ช่วงนี้เรายุ่ง กับการเตรียมขึ้น มหาลัย ปี1 พอดี #Freshy ค่ะ ><
เราไม่ค่อยมีเวลามาอัพ T^T
แต่เราจะพยายามหาเวลามา และจะอัพให้จบ >O<
 
ปล. ฟิคเรื่องนี้อิงมาจากชีวิตจริงส่วนหนึ่งของบุลคลคนหนึ่งซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้อกับศิลปินในชีวิตจริง และบางส่วนเกิดขึ้นเพราะความมโนของผู้แต่ง ไม่ได้ต้องการให้บุคลในเรื่องเสียหายแต่อย่างใด 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา